บททั้งหมดของ ถึงป๋าดุ (ดัน) หนูก็ไหว: บทที่ 61 - บทที่ 70

82

บทที่ 60

บทที่ 60 “เฮ้อ!” มีนาก้มมองของที่ตกอยู่คนแรกแล้วก็พ่นลมหายใจแรงๆ ด้วยความโล่งอก “ก็แค่เสื้อเอง นี่ไงเห็นไหมก็แค่ชุดพะ…” มีนาหยิบชุดที่ตกอยู่ขึ้นมาโชว์ พลันทุกอย่างก็กลับมานิ่งสงัดอีกครั้ง เมื่อชุดที่คนหวังดีถืออยู่มันคือชุดพยาบาล แล้วก็ไม่ใช่พยาบาลธรรมดา แต่มันเป็นพยาบาลคอสเพลย์ที่เว้าตรงนั้นแหวกตรงนี้ เห็นแล้วครูศิรีถึงกับยกมือทาบอกทำท่าประหนึ่งจะเป็นลม ไม่เพียงแต่ครูศิรีที่ตกใจ พริมรตาเองถึงกับตาโตไม่แพ้กัน พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นสายตาคมกริบของคนขับผ่านทางกระจกมองหลัง ทำให้เธอรีบก้มหน้าหลบสายตาทันที ตอนนี้บรรยากาศบนรถดูจะอึมครึม แต่เธอกับเขากลับเอาแต่ลอบมองกันผ่านกระจกมองหลังตลอดเวลา โดยเฉพาะพ่อคนขับที่ขยันส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้ซะเหลือเกินกระทั่งถึงโรงพยาบาลเหตุการณ์วุ่นวายก็เกิดขึ้น ศิศิราเพื่อนของเธอถูกพาตัวไปจากคนรัก ทำให้สถานการณ์ทุกอย่างดูตึงเครียด เธอสงสารเพื่อนที่ถูกกีดกันความรัก แล้วก็เห็นใจคนรักของเพื่อนที่ทำท่าเหมือนใจจะขาดด้วย สุดท้ายจึงเดินเข้าไปปลอบ อย่างไม่รู้จะทำอะไรได้ดีกว่านี้ “ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะท่านรอง ฉันกับมัดหมี่จะพ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 61

บทที่ 61 “แต่ฉันกลัวทำคุณขายหน้านี่นา งานใหญ่ขนาดนี้ ด้านในคงมีแต่คนใหญ่คนโตมีฐานะ แต่ฉัน…” เธอมองสถานที่โอ่อ่าที่ขนาดยังไม่เข้าไปด้านในยังหรูหราขนาดนี้ เห็นแล้วก็ยิ่งขาดความมั่นใจ แต่ยังไม่ทันพูดจนจบ เขาก็ก้มลงมาประกบปิดปาก ราวกับไม่อยากฟังคำพูดแสลงหูเหล่านั้น แต่ทันใดนั้นเอง แสงแฟลชจากกล้องจำนวนมากที่สาดมาที่พวกเขา ทำให้เธอผงะด้วยความตกใจ ต่างกับเขาที่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นแต่อย่างใด ราวกับรู้อยู่แล้วว่ามันจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น มือข้างหนึ่งจึงตวัดรัดรอบเอวบาง ราวกับกำลังปกป้องและประกาศสถานะกลายๆ “ปกติไม่ค่อยเห็นพ่อเลี้ยงพิมายออกงานสักเท่าไหร่ ทำไมวันนี้ถึงยอมมางานนี้ล่ะคะ หรือว่าตั้งใจจะมาประกาศข่าวดีในงานนี้” นักข่าวคนนึงรีบยิงคำถาม ราวกับกลัวว่าเขาจะหนีหาย ก็พ่อคุณดันเป็นเซเล็ปคนดังที่หาตัวจับยาก อีกทั้งยังขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชายที่หวงชีวิตส่วนตัวที่สุด กว่าจะได้รูปได้ข่าวแต่ละที บรรดาเหยี่ยวข่าวทั้งหลายถึงกับต้องปลอมตัวเป็นนักท่องเที่ยวเพื่อเข้าไปเก็บรูปเขาในไร่เขา แต่มันก็คุ้มค่า เพราะลงข่าวทีไรก็เรียกกระแสจากสาวๆ ได้ทุกครั้งไป พอมาวันนี้ที่เขามาปรากฏตัวในง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 62

บทที่ 62 “มันคือความดีความชอบต่างหากล่ะ คุณไม่ภูมิใจเหรอที่ทำให้ผมต้องการคุณมากขนาดนี้ โดยเฉพาะวันนี้ที่คุณสวยเหลือเกิน สวยจนผมคิดว่าเราน่ากลับกันตั้งแต่ตอนนี้ ไหนๆ ที่นี่ก็ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจอยู่แล้ว” คนอยากจะกลับชวน แต่มีอันต้องล้มเลิกความคิด เมื่อจู่ๆ เจ้าของงานก็เดินตรงเข้ามาทักด้วยความดีใจ “ดีใจจังเลยครับที่พ่อเลี้ยงอุตส่าห์ให้เกียรติมางานผม ขอบคุณมากนะครับ และหวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันเร็วๆ ว่าแต่ข้างๆ นี่ใครกันครับ พอจะแนะนำให้ผมรู้จักได้รึเปล่า” เจ้าของงานทักทายอย่างเป็นกันเอง ตามประสาคนที่กำลังจะทำธุรกิจร่วมกัน และนี่ก็คือเหตุผลที่ทำให้เขาจำต้องมางานนี้ “นี่พริมรตา คนรักของผมเองครับ” ถึงอีกฝ่ายจะไม่ได้แสดงท่าทีว่าสนใจผู้หญิงของเขา แต่เขาจำต้องประกาศให้รู้เอาไว้ตามประสาคนขี้หวง “อา! วันนี้นักข่าวคงได้ข่าวใหญ่นะครับเนี่ย ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณพริมรตา” เจ้าของงานทักทายด้วยการยื่นมือมาข้างหน้า แต่ยังไม่ทันที่มือเธอที่ยื่นไปสัมผัส พ่อคนขี้หวงก็ยื่นมือมาตัดหน้าไปซะก่อน ราวกับทุกอย่างเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว “ฮ่าๆๆ หวงขนาดนี้ คงม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 63

บทที่ 63 ระหว่างทางกลับคอนโด เธอเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จา ราวกับมีเรื่องให้คิดอยู่ตลอดเวลา จนเขาต้องแอบลอบมองอยู่หลายหน กระทั่งกลับมาถึงห้อง เขาก็ไม่ปล่อยให้บรรยากาศมันอึมครึมอีกต่อไป “มีเรื่องอะไรไม่สบายใจรึเปล่า บอกผมได้นะ ถ้าเป็นเรื่องของปลายฟ้า ผมจะเล่าให้คุณฟังทุกอย่าง ปลายฟ้าเขาเป็นแฟนเก่าของผมเอง แต่มันก็แค่อดีตที่จบไปแล้ว แล้วก็เป็นอดีตที่แสนเจ็บปวดอย่างที่คุณรู้นั่นแหละ” เขาว่าพลางจับสองมือเธอขึ้นมากุมไว้ พลางมองเธอด้วยแววตาแสนรัก แต่นั่นยิ่งทำให้เธอเห็นแก่ตัวจนไม่อยากเสียเขาไป หากว่าเธอพูดเรื่องนั้น ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาอาจเปลี่ยนไปตลอดกาล ซึ่งแน่นอนว่าเธอยอมรับไม่ได้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้ “ค่ะ” เธอตอบสั้นๆ แล้วผละจากไป ด้วยไม่อยากให้เขาจับพิรุธได้ว่าเธอมีความลับอะไร แต่เดินได้ไม่ถึงไหนก็ถูกเขาโถมตัวเข้าไปกอดเธอจากทางด้านหลัง “ไม่เอาแบบนี้สิ เห็นคุณเป็นแบบนี้แล้วผมไม่สบายใจเลย มีอะไรก็พูดกันตรงๆ ผมพร้อมจะรับฟังคุณทุกเรื่องนะ” เขากอดพลางวางคางบนไหล่เธอ แต่มันกลับทำให้คนถูกกอดรู้สึกกดดันยิ่งกว่าเดิม “ฉันไม่ได้เป็นอะไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 64

บทที่ 64 “ก็เขาบอกให้ฉันเรียกแบบนั้น แต่ช่างเรื่องสรรพนามเถอะค่ะ ว่าเรื่องที่เขาอยากขอพบคุณดีกว่า” “ก็แล้วแต่คุณสิ ผมยังไงก็ได้ จริงๆ เรื่องพวกนั้นผมก็ลืมมันไปหมดแล้วด้วย อย่างเดียวที่จำได้ตอนนี้ก็มีแต่เรื่องคุณ โดยเฉพาะเรื่องอาบน้ำของเรา ผมยังจำได้ขึ้นใจ” ว่าแล้วพ่อคุณก็ก้มลงไปงึมงำข้างหูเสียงกระเส่า “อื้อ! จริงจังหน่อยสิคุณ ฉันซีเรียสนะ ถ้าเกิดพรุ่งนี้เขาโทรมา ฉันจะได้ตอบเขาถูก” แค่คิดว่าอีกฝ่ายอาจจะโทรมาถามเรื่องที่ไหว้วานไว้ เธอถึงกับทำหน้าเครียดทันที แต่นั่นกลับไม่ใช่ประเด็นที่เขาสนใจ “โทร? คุณให้เบอร์โทรคนที่เพิ่งเจอกันไม่ถึงชั่วโมงเนี่ยนะ คุณคิดอะไรอยู่พริมรตา” ชายหนุ่มเสียงดังขึ้นมาทันที “ก็เขาขอนี่นา จะให้ฉันปฏิเสธยังไง” เธอบอกเสียงอ่อย “ให้ตายสิ! ทำไมคุณถึงปฏิเสธคนอื่นไม่เก่ง เหมือนตอนปฏิเสธผมบ้างนะ” เขาทำหน้าหงุดหงิด “ฉันก็ไม่เคยปฏิเสธคุณได้เหมือนกันนั่นแหละ” ดูเหมือนคำตอบเธอจะเข้าทางเขาพอดิบพอดี “งั้นคุณก็คงไม่ปฏิเสธเรื่องที่เราจะไปอาบน้ำกันสินะ” แน่นอนว่าเขาไม่รอฟังคำปฏิเสธ แต่เลือกที่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 65

บทที่ 65เขาผละออกมาเพื่อมองภาพเย้ายวนของกายสาวที่กำลังสั่นสะท้าน ก่อนจะก้มมองความอวบอูมที่กำลังบวมเป่งจากการฟอนฟัดของตัวเองอีกครั้ง ราวกับมีแรงดึงดูดที่ทำให้เขาต้องก้มลงฟอนฟัดมันอีกครั้ง กระทั่งหนำใจเขาจึงค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาจากเนินสวาทอวบอูม แต่ริมฝีปากที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำหวานแห่งรักก็ทำให้คนที่เพิ่งสุขสมกระดากนิดๆ เธอพยายามจะยื่นมือไปเช็ดให้ แต่เพราะสายตานุ่มลึกร้อนแรงของเขา เลยทำให้มือนั้นพาลสั่นไปด้วย “ผมอยากรักคุณ” เขายืดตัวเต็มความสูง ซึ่งดูเหมือนเธอเองจะเข้าใจความหมายนั้นดี จึงยื่นมือไปปลดตะขอกางเกงให้ ในขณะที่เขาก็จัดการกับเสื้อเชิ้ตที่แสนระเกะระกะของตัวเองไปด้วย กระทั่งทั้งเนื้อทั้งตัวเขาเหลือเพียงแค่ชั้นในตัวจิ๋วที่ตอนนี้โป่งนูนคับตึง “สัมผัสผมพริมรตา” เหมือนจะเป็นการบังคับกลายๆ เมื่อเห็นเธอยังทำทีท่าลังเล “อา…!” เขาคำรามลั่นประหนึ่งว่ากำลังทรมานนักหนา เพียงแค่เธอแตะต้องลงมาเบาๆ ความรู้สึกเหมือนตัวเองมีอำนาจเหนือเขาทำให้เธอฮึกเหิมขึ้นมานิดๆ สองมือจึงดึงรั้งชั้นในตัวนั้นให้เลื่อนต่ำลง “อุ๊ย!” เธอผงะด้วยความตกใจเล็กน้อย เพราะทันทีที
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 66

บทที่ 66 “ทำให้ผมรู้จักความหื่น และรู้ว่าหื่นแล้วมันดียังไง เพราะตั้งแต่ที่ผมได้กินคุณ คุณก็กลายเป็นสารเสพติดที่ผมขาดไม่ได้ แล้วที่น่าแปลก ผมดันหื่นได้แค่กับคุณ เพราะหื่นกับคุณแล้วมันทำให้ผมมีความสุข สุขทั้งทางใจ แล้วก็ทาง…กาย” ท้ายประโยคเขาว่าพลางก้มมองที่ใต้สะดือตัวเอง “ทะลึ่ง!” เธอเอ็ดเขาแต่ก็แอบหันไปลอบยิ้มอีกทาง “ไปค่ะ เข้าไปได้แล้ว เดี๋ยวคุณปลายฟ้าเธอจะรอนาน” เธอพยายามทั้งดึงทั้งลากให้เขาเข้าไปด้วยกัน แต่อีกฝ่ายก็ยังอิดออดอยู่ดี “ไม่ไปไม่ได้เหรอ ผมอยากกลับไปกอดคุณมากกว่า” “ไปเถอะค่ะ ยังไงวันนี้ฉันก็นัดเขาไว้แล้ว ไปคุยกันให้มันจบๆ ไป คุณสองคนจะได้ไม่ต้องมีอะไรติดค้างกันอีก เอางี้ถ้าคุณยอมเข้าไปดีๆ กลับไปฉันจะยอมให้คุณเอ่อ…กอดทั้งวันทั้งคืนเลย” ดูเหมือนข้อแลกเปลี่ยนที่สมน้ำสมเนื้อของเธอจะทำให้เขายิ้มกริ่มประหนึ่งผู้ชนะได้ “ก็ได้ เห็นแก่ที่คุณอุตส่าห์เอาตัวเข้าแลกหรอกนะ” “บ้า! พูดจาน่าเกลียด” ทั้งคู่เดินหยอกล้อกันเข้าไปด้านใน ทำคนที่นั่งรออยู่ก่อนต้องรีบเดินออกมาทัก ด้วยไม่อยากทนเห็นภาพบาดตานาน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 67

บทที่ 67 “แต่คุณต้องรับผิดชอบความรักของปลาย ถ้าไม่เพราะเรื่องคืนนั้น ชีวิตปลายก็คงไม่เป็นแบบนี้ คุณต้องกลับมารักปลาย ชดเชยเวลาที่เสียไปของปลาย ไม่งั้นปลายจะตามรังควานคุณไปทั้งชาติ อย่าหวังว่าชีวิตนี้คุณจะมีความสุขกับผู้หญิงคนไหนที่ไม่ใช่ปลาย” ปลายฟ้ายื่นคำขาดพร้อมขู่เสียงเขียว “หึๆ เสียแรงที่คบกันมาหลายปี แต่คุณกลับทำเหมือนไม่รู้จักผม เพราะถ้าคุณรู้จักผมดีพอ คุณจะรู้ว่าคำขู่พวกนี้มันใช้ไม่ได้ผลกับคนอย่างผม เพราะผมจะตอบโต้และเอาคืนคุณเป็นสองเท่าถ้าคุณล้ำเส้น อา…! คุณก็ยังเป็นคุณเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนสินะปลายฟ้า ชอบเอาชนะแล้วก็คิดว่าคนอื่นโง่กว่าตัวเองเสมอ หึ! รับผิดชอบความรักของคุณ? น่าขำสิ้นดี คุณคิดจริงๆ เหรอว่าผมจะเชื่อในคำว่ารักปลอมๆ ของคุณ คิดจริงๆ เหรอว่าผมไม่รู้เรื่องอะไรในชีวิตคุณ จะบอกอะไรให้นะปลายฟ้า หลังจากที่คุณตามไปขอพบผมที่ไร่หลายครั้ง กระทั่งวันนึงผมก็เลยตัดสินใจที่จะไปพบและฟังคำอธิบายของคุณ แต่สิ่งที่ผมเจอคืออะไรคุณรู้ไหม” เขาหยักยิ้มพลางเลิกคิ้วหยั่งเชิง ครั้นพอเห็นคนถูกถามหน้าเสีย เขาจึงพูดต่อ “ผมเห็นปาร์ตี้มั่วสุมที่คุณร้องเล่นเต้นรำ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 68

บทที่ 68 “จริงด้วยไอ้พรีม แกทำให้พวกฉันหลงคิดว่าตัวเองคอแข็ง เหิมเกริมกระดกเหล้าประหนึ่งน้ำเปล่า แล้วเป็นไง?” แวววิวาห์เสริมขึ้นมาด้วยอีกคน “ก็ได้สามีอย่างทุกวันนี้ไง แกสองคนต้องขอบคุณฉันถึงจะถูก นี่ถ้าไม่ได้ฉัน ป่านนี้แกสองคนก็ยังไม่ได้แต่งงาน” เธอยักไหล่ทำหน้าประหนึ่งภาคภูมิที่ทำให้เพื่อได้สามี “เออจริง เราควรขอบคุณใช่ไหมศิ” แวววิวาห์หันไปปรึกษาผู้เสียหายอีกคน “ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เกิดเราไปเมาที่อื่นที่ไม่ใช่คุณภาคินกับคุณภากรล่ะ แกจะว่ายังไง” ศิศิรายังคงโวยวายไม่เลิก ในขณะที่ตัวต้นเหตุกลับยังทำเป็นทองไม่รู้ร้อน “ก็บรรลัยไง” พริมรตาแสร้งพูดติดตลก แต่เพื่อนทั้งสองกลับทำหน้ายักษ์ตอบกลับมา เธอจึงรีบพูดต่อ “โอเคๆ ฉันผิดเองแหละที่ลืมคิดเรื่องนี้ แต่ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะว่าหวังดี เห็นพวกแกอยากกินเหมือนคนอื่น ฉันก็เลยจัดให้ แต่ก็ไม่อยากให้พวกแกเสียสุขภาพเพราะไอ้ของมึนเมาพวกนี้ไง อีกอย่างปกติเวลาจะกิน เราก็จะต้องกินด้วยกันตลอด ใครจะไปคิดว่าพวกแกจะกล้าหาญชาญชัยไปกินกับผู้ชายแบบนั้นล่ะ” ว่าแล้วเธอก็อดเหน็บด้วยไม่ได้ ทำคนถูกเหน็บ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 69

บทที่ 69 “เฮ้อ!” เธอถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะหันไปมองสองคนที่เหลือ “วันนี้แกดูแปลกๆ นะพรีม เหมือนไม่อยากให้พวกฉันมายังไงก็ไม่รู้ หรือว่าแกมีเรื่องอะไรที่ปิดบังฉันอยู่” แวววิวาห์หรี่ตาพลางคาดคั้น “จะบ้าเหรอ ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ อยากกินนักไม่ใช่เหรอเล่าน่ะ รีบๆ กินเข้าไปจะได้สงบปากสงบคำสักที” เธอว่าพลางยกแก้วเหล้ากรอกปากเพื่อน ก่อนจะเหลือบไปมองโทรศัพท์ที่ปิดเสียงเอาไว้ด้วยความแปลกใจ เพราะปกติเขามักจะโทรหาบ่อยๆ แต่ตอนนี้กลับเงียบจนผิดปกติ ใจนึงก็โล่งอกที่เขาไม่โทรมาให้เพื่อนต้องสงสัย แต่อีกใจก็กำลังเป็นห่วงแกมน้อยใจนิดๆ เชื่อเถอะว่าไม่ใช่แค่เขาที่ติดเธอ แม้แต่เธอเองก็ติดเขาไม่แพ้กัน “แกจะฆ่าฉันรึไงยัยพรีม ชักพิรุธเยอะเข้าไปทุกที โอ๊ย! ทนไม่ไหวแล้วโว้ย บอกฉันมาเดี๋ยวนะว่ามีเรื่องอะไร” คนอยากรู้เรื่องเพื่อนจนทนไม่ไหวโถมตัวไปกักตัวเพื่อนเพื่อเค้นเอาความจริง “มะๆ ไม่มี ออกไปห่างๆ ได้ไหมเล่า มันอึดอัด” เธอปฏิเสธเสียงสูง พร้อมกับพยายามผลักอีกฝ่ายออก แต่มันกลับยิ่งดูมีพิรุธหนักกว่าเดิม “จะไม่มีได้ไงก็แก…” ยังไม่ทันที่แวววิวาห์จะได้พูด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-23
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
456789
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status