บททั้งหมดของ อยากเป็นแฟนหมอ ( NC 18+ ): บทที่ 111 - บทที่ 120

เด็กชายเอื้อ อินทฐานนท์ อายุได้สามขวบกว่าแล้ววันนี้เป็นวันที่น้องเอื้อต้องไปโรงเรียน คนที่ใจจะขาดรอน ๆ หาใช่ผู้เป็นพ่อกับแม่ หากแต่เป็นเจ้าป้าหรือตอนนี้เป็นเจ้าคุณย่าที่น้องเอื้อเรียกขาน “เอื้อต้องเข้มแข็งนะ เดี๋ยวตอนเที่ยงย่ามารับ” เจ้าคุณย่าบอกกับเด็กชายตัวน้อย แต่คนที่น้ำตาไหลกลับเป็นเจ้าประกายแก้วรัตนาและน้องเอื้อกำลังซับน้ำตาทั้งสองข้างแก้ม “เดี๋ยวเอื้อก็กลับแล้ว เจ้าคุณย่าไม่ต้องร้องไห้นะครับ ตอนเที่ยงได้เจอกันแล้ว” เด็กชายให้กำลังใจผู้เป็นย่า “ครับ เดี๋ยวย่ามารับนะลูก เข้มแข็งนะครับ” “ครับ เอื้อเข้มแข็งครับ รักเจ้าคุณย่า รักพ่อ รักแม่ครับ” ว่าแล้วเด็กชายเอื้อก็เดินเข้าห้องเรียนพร้อมคุณครู “เจ้าป้าครับ หลานแค่ไปเรียน อีกสี่ชั่วโมงก็ได้มารับแล้วครับ” สี่ชั่วโมงที่อินน์ว่าสำหรับเจ้าประกายแก้วรัตนาแล้วช่างยาวนานยิ่งกว่าสามปี อินน์พูดกับเจ้าป้าของเขาแต่ท่านกลับไม่พูดด้วยทั้งยังสะบัดหน้าไปอีกทาง อยากจะบอกว่าอย่าสะบัดแรงเดี๋ยวอะไหล่สึกหลอขึ้นมารุ่นนี้ไม่มีอะไหล่เปลี่ยนนะ “ลูกยังเล็กจะรีบเรียนทำไมก็ไม่รู้” คนเป็นย่าบ่นหลานก

บทที่ 1 เมียปลอม ๆ ของชายต่อตระการชายหนุ่มรูปหล่อดีกรีจิตแพทย์อบอุ่นใจดีและอ่อนโยน นั่นคือภาพลักษณ์ที่ใครต่อใครได้สัมผัส หากแต่ในความจริงและธาตุแท้มีเพียงเธอเท่านั้นที่รับรู้“ทรีเย็นนี้แกว่างเปล่า” ระหว่างพักตรวจคนไข้ช่วงบ่ายสามตระการตัดสินใจถามนักจิตวิทยาผู้ร่วมงาน“อืมก็ไม่ได้ไปไหน” หลังจากเพื่อนรักอย่างใบบุญญาแต่งงาน มนทนาหรือทรีก็แทบไม่มีธุระหรือเพื่อนที่ไหนหลังจากเลิกงาน“ไปกินเบียร์ห้องเราปะ” ตระการเอ่ยชวนอย่างตื่นเต้น นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้นั่งดื่มเบียร์กับอีกฝ่ายเออ...ก็ไม่นานนี่หว่าเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาเอง ทำไมเขาถึงรู้สึกว่านานจังคอนโดมิเนียมห้องชั้นเดียวกันและห้องฝั่งตรงข้ามนั่นคือสถานที่นัดหมายกินเบียร์วันนี้ มนทนาอดแปลกใจไม่น้อยที่ฝ่ายนั้นชวนเธอมากินเบียร์ที่ห้องเขา ปกติเขาจะชวนกินที่ห้องเธอเสียส่วนใหญ่มนทนาอาบน้ำแต่งกายด้วยชุดเสื้อยืดแขนสั้นกางเกงขาสั้นตัวเก่ง แต่เขามักว่ามันคือชุดตัวเก่า ยังไม่ทันจะก้าวออกจากห้องเสียงโทรศัพท์ของเธอก็รั้งให้เธอหยุดเท้าก่อนออกนอกประตูห้อง‘พี่ทรี...’ เสียงของปลายสายทำเธอนิ่งอึ้งอยู่นาน แต่เสียงเรียกชื่อเธอจากปลายสายเธอก็รับรู้ได้แ

“ใจดีอะ ท่านชายต่อน่ารักมาก” คนได้เงินล้านเป็นทิปรีบเอาอกเอาใจ จูบแรกที่เสียไปไม่ได้แย่สักนิดอย่างน้อยก็ทำให้เธอร้อนรุ่มไปทั้งตัว เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าจูบของผู้ชายตรงหน้าใช่เล่น ๆ มิน่าเล่าถึงมีคู่ขาไม่เคยขาด“นี่ทรี เคยจูบไหม”“ไม่เคย”“เราสอนไหม เธอจูบไม่เก่งเลย ของอย่างนี้เธอควรมีติดตัวไว้นะ มันเป็นสกิลพื้นฐาน” คนนอนบนเตียงเสนอตัวอย่างหวังดี ส่วนคนนั่งบนเตียงกลับคิดหนัก นี่เขาเห็นว่าเธอจูบไม่ได้เรื่องอย่างนั้นหรือจะให้สอนดีไหมนะ แต่มันก็ฟิน ๆ ดีนะ ร้อนวูบวาบอย่างไรชอบกล“เธอก็เรียนมานี่เวลาเราจูบร่างกายเราจะหลั่งฮอร์โมนเอนดอร์ฟิน (Endorphin) นอกจากนี้ยังช่วยเผาผลาญแคลอรี่ด้วยนะเธอ”จิตแพทย์หนุ่มอธิบายยืดยาวพร้อมทั้งขยับกายให้เปลี่ยนเป็นนอนตะแคงใช้มือข้างหนึ่งประคองศีรษะไว้ มองเธอด้วยสายตาเป็นประกายมนทนาขมวดคิ้วพลางคิดตามสิ่งที่เขาพูด ช่วงนี้เธอเครียดสะสมเรื่องน้องชายทำให้นอนไม่หลับเลย ถ้าจูบช่วยได้ก็น่าจะดีตอนที่จูบกับเขาเธอก็รู้สึกดีไม่น้อย หลังจากเกร็งอยู่ต่อหน้าเจ้าคุณปู่เขาอยู่นาน อาการเกร็งและเครียดตอนถูกปู่เขาจดจ้องมลายหายทันทีที่ถูกเขาจูบมนทนาขยับนอนข้าง ๆ เขา“อือ สอนหน่อย

“ต่อ”“ชู่” เขากระซิบข้างหูส่งสัญญาณให้เธอเงียบซึ่งเธอก็เงียบตามอย่างที่เขาต้องการ สะโพกงามงอนถูกบางสิ่งที่บ่งบอกความเป็นชายแนบสนิทกับแก้มก้นความแข็งขืนและใหญ่โตทำให้อารมณ์ของเธอกระเจิงยิ่งกว่าการหักเหของแสง“อื้ม”ไม่มีคำห้ามหลุดออกจากปากของเธอ เมื่อเขากดริมฝีปากกับท้ายทอยบทที่ 4 เกินกว่าจะห้ามใจมือเรียวยาวลูบไล้ขาเรียวแม้ชุดนอนจะเป็นกางเกงขายาวเสื้อแขนยาวแต่เนื้อผ้าของชุดนอนไม่ได้หนามากมายนัก ความร้อนที่ไหลผ่านมือเรียวยาวสู่ผิวเนื้อใต้ผืนผ้า“อื้อ” เธอร้องครางแต่หาใช่คำเอ่ยห้าม ท่อนเนื้อแข็งแกร่งถูไถกับแก้มก้นเธอรู้สึกว่าท่อนเนื้อนั้นชัดเจนราวกับว่ามือไม่ได้อยู่ภายในร่มผ้ามือบางตวัดกลับด้านหลังเพื่อพิสูจน์ความคิด เมื่อผิวเนื้อสัมผัสกับผิวเนื้อแทนที่จะเป็นเนื้อผ้า เธอชะงักมือด้วยความตื่นเต้นเขาราวกับรู้ว่าเธอต้องการสิ่งใด เขาจับมือบางให้สัมผัสความเป็นชาย“อุ้ย!” เธออุทานร้องออกมาอยากตกใจ แต่มือกลับคว้าหมับและกำรอบความเป็นชาย แม้ว่ายังหันหลังให้เขาในท่านอนแต่ก็ไม่อยากเลยสักนิดที่จะจับเขาให้มั่นเขาขยับเอวขึ้นลง ขึ้นลงให้มือบางสาวรูดตัวตนความเป็นชาย“ถอดนะ” เขาดึงกางเกงขายาวชุดนอน

“ปากร้าย” เธอตัดพ้อ“ก็ตอนนั้นนี่นา แต่ตอนนี้เอาจนพรุนแล้วคงไม่ต้องให้พูด” ก็จริงอย่างเขาว่าจากอารมณ์พาไปในวันนั้นจนถึงวันนี้เขากับเธอเหมือนจะขาดกันไม่ได้โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง“เรายังไม่เคยลองหน้ากระจกเลยใช่ไหม” ตาเป็นประกายของตระการเอ่ยถาม“ยังเลย” คนตอบกลับก็ตาเป็นประกายเช่นกัน“มีท่าที่ทรีอยากลองไหม” เขาเอ่ยถามในขณะที่จัดการกับเสื้อยืดสีขาวออกจากร่างบาง เสื้อยืดที่มีบราในตัวเมื่อถอดออกก็เหลือเพียงก้อนกลม ๆ ขนาดพอดีมือไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป“เมื่อก่อนเห็นนมทีไรวิ่งหนี แต่พอนมทรีทำไมเราวิ่งเข้าใส่วะ” คำถามที่มีคำตอบอยู่ในตัว ทำคนฟังหัวเราะชอบใจ“เมื่อก่อนเราไม่เคยเห็นนะ” เธอพูดพร้อมทั้งลับไล้สิ่งที่บอกว่าไม่เคยเห็นมาก่อน“แต่เวลานี้ก็วิ่งให้เธอใส่เหมือนกน” วิ่งเข้าใส่ที่บ่งบอกว่าใส่อะไรเมื่อร่างบางเบียดสิ่งที่วิ่งให้เขาสอดใส่“หื่นนะเรา”“อืม นิดหนึ่ง” สาวห้าวยอมรับพร้อมทั้งหัวเราะชอบใจ“สรุปเราสองคนมันก็พวกกลืนน้ำลายตัวเอง” ตระการนิยายสิ่งที่เธอกับเขาเป็น มือหนารั้งกางเกงบางให้พ้นออกจากสะโพกและเรียวขา“นอกจากกลืนน้ำลายตัวเองแล้วเราว่ากลืนน้ำทรีด้วย” ว่าแล้วเขาก็ย่อตัวนั่งลง สายเรีย