All Chapters of หม่าจิ่วเหลียนฮวาบุปผาเก้าชีวิต (ภาคต่อบุปผาเยียวยาใจ): Chapter 41 - Chapter 50

บทที่ ๔๒ส่งพันลี้ก็ต้องลาจาก           วันสถาปนาแคว้นสิ้นสุดลงแล้วสำหรับแขกบ้านแขกเมือง จินเทียนหลุนและจินหลี่จินในฐานะตัวแทนราชวงศ์จินเดินทางมาที่ประตูเมืองจิ้งอันส่งราชทูตทั้งสี่แคว้นออกจากเมืองหลวง วันนี้จะไม่น่าใจหายสำหรับใครบางคนหากว่า…          ไช่จงซินไม่เดินทางไปกับขบวนด้วย!          จินหลี่จินกับไช่จงซินอยู่ด้วยกันตั้งแต่เกิด เติบโตแล้วก็ยังย้ายไปสร้างสำนักยุทธ์ด้วยกัน ความสัมพันธ์มากกว่าสี่สิบปีมิใช่พูดว่าจะจากกันวันนี้ก็จากกันได้เลย          จินเทียนหลุนเห็นเสด็จอามีสีหน้าไม่สู้ดีแล้วก็อดเป็นห่วงความรู้สึกเขาไม่ได้          “เสด็จอา หากทำใจลำบาก ตามท่านอาจารย์ไปด้วยดีหรือไม่ ท่านอาจารย์เองก็คงรู้สึกไม่ต่างจากเสด็จอา”  &nb

บทที่ ๔๔เป็นลูกที่ปีนเตียงนางเอง  ฮ่องเต้ประกาศเว้นประชุมเช้าหนึ่งวัน จินเทียนหลุนจึงอาศัยโอกาสนี้พาจิ่วเหลียนฮวาเข้าวังทูลไทเฮาเรื่องที่จะแต่งตั้งนางเป็นพระชายารองระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังเดินจูงมือหญิงสาวเดินไปทางตำหนักอันหนิงนั้น จิ่วเหลียนฮวาก็เอ่ยขึ้นว่า“วันนี้อากาศเย็นสบายแต่ท่านอ๋องเหงื่อชื้นมือ ทรงกังวลหรือเพคะ”จิ่วเหลียนฮวาอารมณ์ภายในและการแสดงออกยังคงเป็นปรกติทุกอย่าง ต่างจากชายหนุ่มที่ภายนอกดูปรกติก็จริง แต่เหงื่อผุดตามร่างกายไม่เว้นแม้แต่ซอกมือ“เปล่า เปิ่นหวางปรกติมาก อาจเพราะเรากุมมือกันนานเกินไปเหงื่อก็เลยออก”จิ่วเหลียนฮวาเชื่อในคำแก้ตัวนี้นางคิดว่าวันนี้คนที่ควรกังวลที่สุดมิใช่จินเทียนหลุน แต่เป็นนาง!“ถวายพระพรท่านอ๋องเพคะ”เสียงถวายพระพรของนางกำนัลดังขึ้นเมื่อสองหนุ่มสาวมาถึงหน้าตำหนักอันหนิงจินเทียนหลุนให้คนมาแจ้งพระมารดาว่าจะเข้าเฝ้าวันนี้อยู่แล้ว นางกำนัลจึงเผยมือเชิญทั้งสองแล้วเดินนำเข้าไปในตำหนัก

บทที่ ๔๖เพิ่มประสบการณ์ไปพร้อมกัน จินเทียนหลุนหาเหตุผลในการหาผลประโยชน์จากริมฝีปากเล็กอิ่มได้แล้ว เขาละเลียดชิมความหวานจากนางโดยไม่เผื่อใจว่าจะโดนปฏิเสธหัวใจฟูฟ่องลอยไปในอากาศเมื่อนางเผยอริมฝีปากรับ ปล่อยให้เขานำพาพร้อมตอบรับทุกสัมผัสจากเขายามที่เขาเม้มริมฝีปากล่างนางก็เม้มริมฝีปากบนเขาตอบ ยามที่เขาตวัดลิ้นดูดดึงลิ้นเล็ก นางก็หลับตาพริ้มแสดงสีหน้าเคลิบเคลิ้มที่สร้างความฮึกเหิมให้ชายหนุ่ม“...เสี่ยวจิ่ว”เขาผละริมฝีปากออก จังหวะหายใจติดขัด จิตใจต่อสู้กันระหว่างความปรารถนาและความยับยั้งชั่งใจมือบางจับแก้มเขา จังหวะการหายใจของนางก็ติดขัดไม่แพ้กัน ทว่าต่อให้เป็นเช่นนั้นทั้งคู่ก็ยังไม่คิดจะหยุดพรึบ!          จินเทียนหลุนเปลี่ยนท่า ยกร่างบางขึ้นจากเก้าอี้วางไว้บนโต๊ะหนังสือ ความต่างของส่วนสูงทำให้เขาต้องย่อตัวลงให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับนาง          “จะหยุดห

บทที่ ๔๘ขอทะนุถนอมเจ้าในเรื่องอื่น ยามเหม่าถึงยามฝึกยุทธ์เช้าวันต่อมาแล้ว ทว่าสองร่างที่นอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียงไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันจิ่วเหลียนฮวาลุกไม่ไหวแล้ว เพราะเมื่อคืนถูกชายหนุ่มเล่นงานมาสามรอบ รอบสองผ่านไปเพียงครึ่งคืน รอบที่สามในถังน้ำหลังจากที่คิดว่าจะล้างตัวแล้วเข้านอน แต่สุดท้ายก็โดนเขาหากำไรจากร่างกายจนได้วัยม้าคึกก็เช่นนี้!“ท่านอ๋องเพคะ ถึงเวลาฝึกยุทธ์แล้วเพคะ”ส่วนชายหนุ่มที่ไม่เพียงไม่เหนื่อยล้า แต่ยังคึกคักกระฉับกระเฉงกลับไม่คิดผละออกจากกายหอมกรุ่นจนหญิงสาวต้องเป็นฝ่ายสะกิดพร้อมเสียงงัวเงีย“เปิ่นหวางตื่นมาฝึกยุทธ์สิบกว่าปีแล้ว…”“ไม่ฝึกสักวันจะเป็นไรไป ท่านอ๋องอยากตรัสเช่นนี้หรือไม่เพคะ”โดนหญิงสาวเอ่ยแทรกอย่างรู้ทันไม่เพียงเขาจะไม่มิพอใจ แต่ยังยื่นหน้าไปจุมพิตกระหม่อมเล็ก แช่ไว้ครู่หนึ่งแล้วค่อยผละออก ลืมตาที่เป็นประกายแวววาวขึ้น เอ่ยตอบนางเสียงหวาน“เปิ่นหวางจะพูดอย่างที่เจ้าก

บทที่ ๕๐ไม่กล้าแตะต้องคนโปรด ขุนนางที่จ้องเก้าอี้พระชายาเอกชินอ๋องให้บุตรหลานทราบแล้วว่าฎีกาที่ยื่นคัดค้านเรื่องจิ่วเหลียนฮวาโดนปัดตกไป ประชุมเช้าวันนี้พวกเขาจึงเสนอเรื่องใหม่ ให้เร่งการคัดตัวพระชายาเอกของชินอ๋องให้กระชั้นขึ้นท่าทางไม่พอใจพร้อมปล่อยรังสีอำมหิตของชายหนุ่มทำขุนนางหลายคนขนลุกซู่ ได้แต่ข่มใจแล้วหลับหูหลับตาเอ่ยสิ่งที่ต้องการแก่ฝ่าบาทสิ่งที่ฝ่าบาทของพวกเขาตรัสมิใช่อนุมัติให้กระทรวงพิธีการจัดพิธีคัดตัวพระชายา แต่เป็นฮ่องเต้จินจิ่นฟู่เองที่จะเป็นคนคัดเลือกพระชายาชินอ๋องด้วยตนเองเจ้าแผ่นดินกล่าวว่าให้ส่งภาพวาดเหมือนของสาวงามเข้ามา เหล่าขุนนางทั้งหลายจึงยอมถอย โค้งกายรับในพระราชโองการนี้ฮ่องเต้จินจิ่นฟู่เห็นอนุชาไม่สบอารมณ์จึงชวนชายหนุ่มลอบออกจากวังประพาสป่าล่าสัตว์ จินจิ่นฟู่อนุญาตให้จิ่วเหลียนฮวาตามมาเที่ยวเล่นได้ จินเทียนหลุนจึงให้องครักษ์ส่วนตัวไปรับนางมาที่ชายป่านอกเมืองแน่นอนว่าการอารักขาเข้มงวด มีองครักษ์ชุดดำร่างหนาห้อมล้อมรถม้าเอาไว้จนชาวเมืองสงสัยถึงผู้ที่นั่งอยู่