All Chapters of ซือเหม่ยหลันภรรยาของชายอาภัพแห่งหมู่บ้านป่าท้อ: Chapter 11 - Chapter 20

ซือเหม่ยหลันเดินออกทางหลังบ้านหลังจากปิดประตูเรียบร้อยนางก็มุ่งหน้าขึ้นเขาไปทันที จุดมุ่งหมายคือเห็ดโคนกับมันเทศป่าใหญ่แต่นางจะเก็บทุกอย่างที่เจอเพื่อจะนำมาเก็บเอาไว้ทำอาหารให้ได้เยอะที่สุดนางเจอต้นอ่อนของพริกขี้หนูต้นอ่อนของมะกรูดมะมาว ข่าแก่ตะไคร้นางขุดใส่มิติเอาไว้ก่อน ผักหวานป่าที่แทกยอดอ่อนยาวเท่าฝ่ามือรวมทั้งต้นที่พอจะเพาะปลูกได้ของนางเก็บห่อใส่ใบตองกล้วยป่า ห่อแยกเอาไว้ผักกูดใบยักที่นางจำได้ในยุคที่นางจากมามากมาย เห็ดบนเขามันดีตรงที่ว่าออกเป็นหมู่ใหญ่เก็บแบบเมามันของแต่ละชนิดนั้นเป็นกองๆ แต่นางเก็บทีละตระกร้าแล้วนำไปเทใส่ไว้ในมิติแยกกองๆกันเอาไว้ก่อนเก็บเห็ดจนพอใจก็ไปตัดหน่อไม้อีกหลายตระกร้าก่อนจะมุ่งไปป่ามันเทศหลังจากดื่มน้ำเย็นจนชื่นใจเครื่องดื่มที่นางชื่นชอบในมิติ แล้วจึงลงมือขุดมันเทศให้ได้เยอะที่สุดเถาของมันเทศนางใช้มีดตัดเข้ามิติจะนำไปปลูกที่ดินหลังบ้านของสามี หอมป่า กระเทียมป่าที่นางขุดมาได้ไม่น้อย พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่นางมองดูเวลาเด็กคงจะตื่นกันแล้วบ่ายคล้อยก็เดินลงเขาแบบสบายใกล้ถึงบ้านแล้วค่อยนำตระกร้าออกมาสะพายเข้าบ้าน ตบตาเด็กแฝดทั้งสองคนว่าแต่แวะดูที่เราดักปลา

ตัดมาที่สองหนุ่มที่พากันไล่เก็บกับดักลงมาเรื่อยๆและเก็บผักป่าผลไม้ป่าที่เจอเพิ่ม พวกเขาได้ไก่ป่าลงมาด้วยหลายตัวที่ยังไม่ตาย กระต่ายป่ามัดขารวมกันแบ่งไปคนละสิบตัว รวมไก่กับกระต่ายที่หาได้ในวันนี้นับว่าไม่เลวยังมีหลุมดักหมูป่าที่ขุดเอาไว้เมื่อวานตอนที่ไปขายของที่ล่าได้ทางจะลงเขา ชายหนุ่มทั้งสองจึงพากันเดินลงมาตามทางที่ทำรอยเอาไว้จนไปถึงหลุมดักหมูป่าและก็ไม่ทำให้ผิดหวังเสียด้วยสิหึทั้งสองหัวเราะอย่างพอใจ"เย่หรงวันนี้โชคดีได้หมูป่าตัวไม่ใหญ่มากแต่คงจะแปดสิบกว่าชั่งเห็นจะได้พวกเรามาแบกลงเขากลับบ้านกันเถอะ" สองหนุ่มนำหมูขึ้นจากหลุมมัดขาไม้สอดพากันหามลงเขากลับมาบ้าน แต่เหมือนวันนี้สองหนุ่มจะโชคร้ายที่อยู่มีหมูป่าอีกตัวเดินผ่านมาเห็นทั้งสองหามเพื่อนร่วมฝูงผ่านหน้ามันพอดี จึงพุ่งชนชายหนุ่มทั้งสองจนเต็มแรงจนกลิ้งตกลงร่องเขาไปด้วยกันทั้งหมูทั้งคนรวมสี่ตกลงมานอนแอ่มแม่งด้านล่าง เฉิงเย่หรงนั้นอยู่ด้านหลังจึงโดนกู้จางเหว่ยกลิ้งทับเต็มๆเขารู้สึกเจ็บที่ขากับแขนดีที่หัวไม่กระแทกหินเข้าส่วน กู้จางเหว่ยนั้นเจ็บน้อยกว่าเฉิงเย่หรงเขารีบมาพยุงเพื่อนขึ้นนั่งก่อนจะเรียก "เย่หรงเจ้าเจ็บตรงไหนบ้างข้าขอโ

ซือเหม่ยหลันจึงถามสามี "ท่านพี่เข้าไปนอนพักในห้องก่อนนะเจ้าคะข้าจะได้เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้ท่านจะได้สบายตัวไปเถอะเจ้าค่ะข้าจะช่วยประคองท่านไปเอง" นางลุกขึ้นโอบเอวสามีย่อตัวเอาแขนอีกข้างของเขาพาดบ่า นางมีสองแฝดที่ระวังอีกข้างหนึ่งเฉิงเย่ซิงวิ่งไปเปิดประตูให้อย่างกระตือรือร้นที่จะมีส่วนร่วมในการช่วยพี่ชายเฉิงเย่หรงลุกขึ้นทิ้งน้ำหนักมาฝั่งขวาเพระขาเจ็บด้านซ้ายโอบกอดบ่าฝั่งขวาของภรรยาเพื่อพยุงให้เขาเดินได้สะดวก สองผัวเมียกอดประคองกันเดินจนถึงห้องก่อนที่เฉิงเย่ตงจะรีบออกไปยกน้ำมาให้พี่เหม่ยหลันเช็ดตัวให้พี่ชายด้วยความเต็มใจ"พี่เหม่ยหลันน้ำมาแล้วขอรับ" เขาวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียงเพื่อนางจะได้ใช้สะดวก"ขอบใจมากจ๊ะตงเอ๋อร์พวกเจ้าจะช่วยพี่เปลี่ยนชุดให้พี่ใหญ่ด้วยหรือไม่" นางถามเด็กสองคนยิ้มๆว่าเขาจะพากันทำหน้าอย่างไร"พวกข้าช่วยพี่เหม่ยหลันได้นะขอรับถ้าพี่เหม่ยหลันทำคนเดียวไม่ไหวข้ากับน้องเล็กจะช่วยเองขอรับ" เฉิงเย่ตงตอบอย่างไร้เดียงสาเพราะถ้าเขาเจ็บป่วยพี่ใหญ่ก็จะทำให้ตลอดจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะช่วยพี่สะใภ้เช็ดตัวให้พี่ชาย"ไม่เป็นไรจ๊ะพี่เองทำได้เจ้าสองคนยังเด็กออกไปรอพี่ด

"สวัสดีขอรับท่านลุงกู้" เย่หรงทักทายบิดาของเพื่อนสนิทด้วยรอยยิ้มเขานั่งพิงหัวเตียงเพราะพึ่งจะดื่มยาเสร็จ หลังจากกินข้าวต้มปลาของภรรยาจนอิ่มแปล้นางทำได้อร่อยมากและไม่มีกลิ่นคาวเลยจนข้าวต้มหมดไปถ้วยใหญ่"เจ้าเป็นเยี่ยงไรบ้านเย่หรงข้าได้ฟังจากจางเหว่ยแล้วก็เป็นห่วงเจ้ามาก พาคนที่ไว้ใจได้ขึ้นไปนำหมูป่าลงมาจากเขาแล้วขายให้กับชาวบ้านได้ข้าวกับถั่วแป้งมากมายหลายอย่างตามที่พวกเขามีในบ้านนั้นละ นี้ตำลึงได้มาข้ากับจางเหว่ยเลยคิดว่าจะมอบให้เจ้าทั้งหมดเพราะเจ้าเจ็บตัวมากกว่าจางเหว่ย" ลุงกู้บอกก่อนจะยื่นถุงตำลึงที่ชาวบ้านมาซื้อหมูนั้นได้มาสิบตำลึงเงิน ข้าวของข้านำมาให้เจ้าแล้ว จางเหว่ยขอแบ่งแค่ข้าวแป้งเท่านั้นละส่วนตำลึงยกให้เจ้ารักษาตัวจะได้หายไวเยี่ยงไรเล่าเพราะขายของป่าที่ไปหาในครั้งนี้ก็ทำตำลึงให้พวกเจ้าพอสมควรแล้ว""ได้เยี่ยงไรเล่าขอรับท่านลุงต้องแบ่งเท่ากันนั้นละถูกต้องแล้วขอรับข้าคงไม่กลัารับเอาไว้คนเดียวในเมื่อไปสองคน" เฉิงเย่หรงบอกท่านลุงกู้และไม่ยินยอมจางเหว่ยเดินเข้ามาในห้องของเพื่อนสนิทพอดีเพราะขนของลงหมดเกวียนแล้วประตูห้องก็ไม่ได้ปิดให้ลุงกู้เข้าไปเยี่ยมเย่หรง"ข้าเต็มใจยกให้

"พี่ว่าเราไปตอนที่พี่ใหญ่ของพวกเจ้าตื่นกินข้าวดื่มยากันก่อนดีกว่านะ วันนี้พี่ทำโจ็กก็จะเสร็จแล้ว ทอดหมูกับปลาผัดผัก อีกจานมีต้มจืดซี่โครงหน่อไม้สดก็พอกินกับโจ๊กมื้อเช้าแล้วละ เผื่อพี่ใหญ่ของพวกเจ้าอยากลุกมาเข้าห้องน้ำตงเอ๋อร์เข้าไปส่องดูพี่ใหญ่ในห้องรอพี่ก็ได้นะจ๊ะวันนี้เราไปสายก็ไม่เป็นไรเราต้องดูแลพี่ใหญ่ด้วย" นางบอกสองแฝด"ได้ขอรับข้าจะไปดูพี่ใหญ่เองน้องเล็กอยู่เป็นเพื่อนพี่เหม่ยหลันในครัวนะ" เย่ตงบอกน้องสาวแล้วจึงเดินไปในห้องหาพี่ชายที่ห้องนอน เพราะได้ยาที่ซือเหม่ยหลันบดผสมลงไปในถ้วยยาด้วยทำให้ชายหนุ่มไม่ปวดขาเท่าไร ยาของนางก็ดีเหมือนกันคงไม่ต้องเข้าไปหาหมอในเมืองแล้วกระมังเขาคิดในใจก่อนจะลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงเย่ตงเดินเข้าไปเปิดประตูเบาๆส่องดูพี่ชายว่าตื่นหรือยังเขาจะยังไม่ปลุกพี่ใหญ่เพราะอยากให้พี่ชายนอนพักเยอะๆ เพราะเหนื่อยมาหลายวันแล้วจากการขึ้นเขาล่าสัตว์หาเลี้ยงครอบครัวมาโดยตลอดหัวเล็กจึงโผล่เข้าไปดูในห้องนอนของพี่ชาย"น้องรองหรือพี่ใหญ่ตื่นแล้วมาช่วยพี่ประคองพี่ไปห้องน้ำหน่อย" เขาบอกน้องชายเบาๆ"พี่ใหญ่ตื่นแล้วหรือขอรับมาข้าจะประคองพี่ใหญ่เองยังปวดขาไหมขอรับพี่ใหญ่