All Chapters of The Boss and His Secretary : Chapter 31 - Chapter 40

Pumasok kami sa pribadong lupain. Sumalubong sa amin ang mahalimuyak na bango. Namangha ako sa ganda at lawak ng bahay niya. Mayaman pala talaga ang pamilya Cervantes. Ang pagkakaalam ko’y dalawang ektarya lamang ang bahay niya rito sa Davao. Mali ako sa inaakala ko. Isa pa lang Hacienda meron ang mga Cervantes sa Davao. Kaya pala malaki ang kita nila sa agrikultura. Sila pala ang may malaking sakahan ng brown rice rito sa Davao. Huminto kami at agad kaming sinalubong ng isang caretaker at dalawang katulong. “Magandang tanghali, Sir William..” “Magandang tanghali Mang Jose, kumusta?” “Mabuti naman po, señorito. Narinig namin na patungo kayo rito,” magalang na sagot nito kay William. Maya-maya pa'y sa katulong naman ibinaling nito ang tingin. “Margie, pakiakyat ng gamit nina Ma'am at Sir sa itaas,” utos niya sa isang katulong na babae. Kaagad namang sumunod ang dalawa. “Magandang tanghali po,” magalang kong bati rito. Pinasadahan ko ng tingin ang buong paligid. Ang gan

Muli ay naulit pa ang masarap na pag-angkin namin sa isa't isa. Sa ikalawang pagkakataon, nawala na nang tuluyan ang aking pag-alinlangan. Buong puso ko nang inalay ang aking sarili sa kaniya. Kahit ilang beses man niyang gustuhing ako’y angkinin, hindi ako tututol. Ang mga salitang ‘mahal kita’ ay hindi sapat para ipadama namin sa isa't isa ang pag-ibig na nabuo sa pagitan naming dalawa. Mahal ko na siya, mahal na mahal. Hindi ko na maitatanggi pa dahil iyon ang katotohanan na aking nadarama. Simula nang maranasan ko ang buhay sa piling niya at ibigay niya sa ‘kin ang mga bagay na minsang hindi ko hiniling. Ipinapangako ko na kailanman ay hindi ako ang magiging dahilan ng pagbuwag ng aming lihim na relasyon. Ang mga ginawa niya at ang mga binitiwang salita ang patunay–ang kaisa-isang pinanghahawakan ko. Naniniwala ako sa mga sinabi niya. Alam kong hindi lamang dahil sa kabayaran ng aking pagpayag na maging asawa niya sa papel ang lahat ng ginagawa niya. Kung hindi, dahil sa iyon a

Alas singko pa lamang nang umaga, nagyaya na si William na mag-jogging sa malawak na parte ng Hacienda. Mas maganda raw roon dahil presko ang hangin at walang masyadong tao kapag ganitong oras kumpara sa sports center na dayuhin ng mga runners. Pumayag na lang din ako para may makasama siya kesa magkape at humarap lamang sa laptop. Nagbaon kami ng face towel at mineral bottle. Halatang nakasanayan niya ang ganitong ehersisyo sa umaga dahil hindi siya mabilis mapagod hindi gaya ko na pawis na pawis na kaagad. Pero in fairness, gusto ko ang pakiramdam na ito. Feel ko kasi gumaan ang pakiramdam ko. Halos mangalahating oras din kami sa pagdya-jogging hanggang sa marating namin ang malinis na batis. Naupo ako sa malapad at malaking bato sa gilid niyon. “May ganito pala rito?” tanong ko agad sa kaniya na namamangha. Ngumiti siya at napakamot sa kilay. “Oo naman, malawak kasi ang Hacienda, maybe humigit kumulang nasa hundred hectares.” “Talaga? Bakit hindi ko alam iyon,” bulong ko.

“Anong oras na? Ganitong oras na ba umuuwi ang mga babae ngayon?” I cleared my throat. “Pumasok ka muna, sa loob na natin iyan pag-usapan.” Mas lalo lamang siyang tumitig nang taimtim. Hindi ko alam ang pinanghuhugutan niya ng galit, gayong wala naman akong ginagawang masama at isa pa maaga pa naman. Ipapasok ko na sana ang motorsiklo nang harangan niya ako. “Saan ka galing? Alam mo ba kung anong oras na?” Ibinaba ko ang stand ng motorsiklo saka siya hinarap. “Nakipag-dinner sa ‘kin si Annie, kaya't natagalan ako sa pag-uwi. Hindi mo naman sinabi na pupunta ka rito, e ‘di sana hindi na lang ako pumayag na makipagkita sa kaniya,” Hinawakan niya ang motorsiklo para pigilan akong pumasok nang tangkain ko iyung itulak.“Really? How about the guy, hindi mo ba sasabihin sa akin ang tungkol do’n?” Napakunot ang noo ko. “Si Rex ba kamo?” Tumaas ang isa niyang kilay bilang pagkumpirma habang tiim-bagang pa ring nakatitig sa ‘kin. Humugot ako nang malalim na hininga.“Dati ko siyang naka

Araw ng linggo, pero tinawagan pa rin ako ni William para papuntahin sa kanilang mansion. Pinadadala niya sa akin ang ilang mga bagong reports. Patuloy pa rin sa pagtatrabaho si William para maayos ang problema sa kompanya. May pagdududa siya na may kinalaman si Mama sa nangyayaring krisis doon. Napahanga ako sa lawak ng paligid at sa engrandeng bahay nila. Ilang ektarya rin iyon at may mga mamahaling kagamitan. Parang kalahati ng magarang palasyo kung titingnan. Napatingin sa akin ang ilang mga katulong na abala sa paglilinis. Kaagad akong lumapit sa kanila at nagtanong, “Saan dito ang office ni Sir William? Itinuro sa akin ng mabait na katulong ang direksyon. Napadaan ako sa isang veranda. Nakahinga ako nang maluwag nang makita si William na tila umiinom ng wine. Kaagad ko siyang tinungo.“For heaven's sake, buti nakita kita. Eto na ‘yung mga hinihingi mo,” saad ko pa nang iabot sa kaniya ang envelope. Napapalingon ako sa paligid, baka kasi makita ako ng lola at ama niya. Ayok