All Chapters of The Boss and His Secretary : Chapter 1 - Chapter 10

Naramdaman ko ang pagdaloy ng aking mga luha nang tuluyang magising ang aking diwa. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata mula sa malalim at mahimbing na pagkakatulog. Bumungad sa akin ang puting pintura ng buong dingding ng kwarto, maging ang kulay ng kisame. Dumako ang paningin ko sa dextrose na nakabitin at bagay na nakaturok sa aking kamay. Saka ko lamang napagtantong nasa ospital na ako. Naglaro sa aking isipan ang naging pagtatalo namin ni Bert kanina. Naalala ko pa na siya ang naging dahilan nang pagtagas ng pulang likido sa aking hita at pagkawala ng aking malay. Kinabahan akong bigla nang maisip ang baby sa aking sinapupunan. Napahawak ako sa aking tiyan. Napasulyap ako sa pintuan nang bumukas iyon. Iniluwa nito ang seryoso ngunit namumulang mukha ni Bert, ang fiancé ko. “Glad that you're awake..” tiim-bagang niyang saad sa ‘kin habang matalim at nagliliyab ang tingin. Ang titig na iyon, ganoon pa rin at hindi nagbabago. Tingin na huli kong naaalala bago ako mawal

Pakiramdam ko ay huminto ang lahat sa paligid. Marahan akong napapikit. ‘Pamilyar ang kaniyang halik..’ bulong ko sa aking sarili. Napamulat ako nang bigla niya akong buhatin, dahilan para mapahawak ako sa kaniya nang mahigpit. “I'll take you out..” bulong niya. Dinala niya ako sa isang hotel. Sa loob ay ipinagpatuloy niya ang kaniyang pagnanais. Natauhan ako at bumulong sa kaniya ng isang kondisyon. “Shhh.. I’ll give you half million for this.” Then, he gently kissed me and take off my clothes. Kinaumagahan, nagising na lamang akong mabigat ang pakiramdam. Naupo ako at napahilot sa aking sentido. ‘Hang over..’ sambit ko sa isipan. Naamoy ko ang aroma scent na nagmumula sa diffuser. Kaagad akong napalingon sa aking tabi nang maalala ang nangyari kagabi. Ngunit, tanging gusot na lamang na bed sheet ang naiwang bakas. Mariin akong napapikit. ‘Hindi kaya ako naloko ng lalaking iyon?’ kunut-noo kong tanong sa aking isipan. Napalingin ako sa isang munting papel na nilipad ng

“Now, that I'm your boss. Susundin mo ang lahat ng ipag-uutos ko bilang personal secretary ko. Or else..” Mariin akong napapikit, nang tuluyang maramdaman ang init ng kaniyang hininga sa pagitan ng aking leeg at tenga. Nakumos ko ang laylayan ng suot kong maiksing palda. Naglaro sa aking diwa ang maaaring mangyari sa pagitan naming dalawa ni William. Sa loob mismo ng opisinang iyon. Lumakas ang tibok ng aking puso, dumadagundong iyon na halos marinig ko na. “I have an offer.” Mabilis kong iminulat ang aking mga mata nang maramdamang lumayo ang kaniyang boses. Ang bilis niyang nakabalik ng upo sa kaniyang silya. “I need you, to be my contract wife..” anas niya nang mapanukso akong titigan. “Ano?” kunut-noo kong tanong. “You heard it, right,” walang emosyon niyang tugon. Napataas ang isa kong kilay kasabay nang pagkrus ng aking mga braso. “Excuse me, William. I mean, boss, pero, look. Pumasok ako bilang secretary mo para lang sa trabahong ito. Pero kung may balak kang abusu

Nakahinga ako nang maluwag nang mawala na sa paningin ko ang dalawang asungot na iyon. Nauna nang lumabas ang mga ito sa ikaapat na palapag. Para akong nabunutan ng tinik at pakiramdam ko ay medyo kumalma na hindi na kagaya ng kanina. Nang bumukas ang elevator sa fifth floor, bumungad sa akin ang seryosong mukha ng boss kong si William. Hindi agad ako nakakibo nang biglang hawakan niya ako sa pulsuhan at hinatak patungo sa kaniyang opisina. Hindi ko alam kung ano ang ikinagagalit niya dahil wala naman akong ideya. “Ano ba, William! Nasasaktan ako,” mariin kong saad na para bang gusto ko na siyang sigawan sa harap ko. Matalim na titig lamang ang ipinukol niya sa akin, saka ko lamang napagtanto na nasa trabaho nga pala kami. “I'm sorry, sir..” agad kong bawi at napayuko na lamang. Napasinghap siya saka bahagyang lumapit. Napalunok na lamang ako dahil baka ako ang makatanggap ng sigaw mula sa kaniya. “Ang bilis mo namang makalimot, Ms. Brenzuela. Anyway, patatawarin muna kita sa n

“William?” Lumingon siya sa ‘kin, seryoso ang mukha. “Sinong may sabi sa ‘yong umuwi ka nang hindi nagpapaalam sa ‘kin?” “Ano?” Hindi siya umimik, at tila hinihintay ang paliwanag ko. Sumenyas ito sa mga tauhan na lumabas. Nang kami na lamang ang naiwan sa loob saka siya muling nagsalita. “Sa susunod na araw ay opisyal na kitang magiging asawa. So, dapat ngayon pa lang masanay ka na..” Sarkastiko akong natawa. “Nahihibang ka na ba? Itutuloy mo talaga ang balak mong iyan? Hindi ba’t may fiancée ka na, bakit hindi ka sa kaniya magpakasal?” Nakita ko ang pag-igting ng kaniyang panga. Natahimik ako. “Sinong may sabi sa ‘yong pakialaman mo ang buhay ko?” “Aba, hindi ba’t gano’n rin naman ang ginagawa mo sa ‘kin ngayon? Kung may problema ka sa buhay mo, huwag mo akong idamay. Nananahimik ako at ginagawa lamang ang trabaho ko bilang sekretarya mo,” lakas-loob kong saad. Wala akong pakialam kung magalit man siya sa ‘kin o hindi. Masabi ko lamang ang nasa loob-loob ko. Napasin