All Chapters of I Am the Lawyer's Contracted Wife: Chapter 21 - Chapter 30

CRISTIANNA’S POV Sa mga nakalipas na araw, wala namang nangyaring bonggang-bongga sa pagtatrabaho ko sa opisina. Normal at kalmado lang. Well, maliban sa boss ko na walang ginawa kundi ang suminghal sa akin sa lahat ng bagay na ginagawa ko. “Pwe! Ang tapang ng kape!” Naibuga niya ang kape na tinimpla ko para sa kanya at masama akong tiningnan. “Didn't you learn how to make coffee?” “Ha? Eh, sabi niyo sir, no sugar or cream. Plain black lang,” rason ko. “Iyan naman po palagi ang tinitimpla ko sa inyo.” Tinaasan niya ako ng kilay. “My mind changed last minute. You were supposed to know that.” Napakurap ako sa kanya, bahagyang umawang ang bibig habang hindi makapaniwalang nakatitig sa mukha niyang nakabusangot sa akin. Sira ba ulo nito? “Secretary po ako, hindi mind reader.” Huminga siya nang malalim. Napaatras ako. Doon pa lang ay alam ko na ang gagawin niya. Naamoy ko na ang bagyo! 3… 2… 1… “GET BACK TO WORK!” Jusko, Lord! Gising na ang dragon! Napatakbo na lang ako sa

CRISTIANNA’S POV Hindi ako makatingin sa kanya habang kumakain kami. Ramdam ko ang nanunusok niyang mga mata sa akin kahit na saan ako tumingin, tila hinihintay ang reaksyon ko. Simula noong sabihin niya sa akin ang mga salitang iyon… ‘I may act cold and bossy whenever we’re at the office because I’m just doing my job, but it’s a different conversation when we’re outside. Empleyado kita kapag nasa kumpanya tayo, pero asawa kita kapag nasa labas tayo. At hindi ako mahihiyang ipagsabi iyon mapa-kontrata man o hindi.’ Hindi na nawala sa sikmura ko ang hindi maintindihang kiliti na hindi ako alam kung saan nangyayari. Parang naninikip ang dibdib ko sa bawat pagtatagpo ng paninin namin pero hindi sa masamang paraan. The tingling sensation was strong, but it was good. Halos siya lang ang nagsasalita sa buong hapag dahil hindi ko kayang pagkatiwalaan ang dila ko na hindi mabuhol sa oras na ibuka ko ang bibig ko. Baka mas lalo ko pang mapahiya ang sarili ko. “When can we visit your fa

CRISTIANNA’S POV “Mahilig ka ba talagang magganyan?” Sandali siyang napalingon sa akin bago ibinalik ang tingin sa daan. Kasalukuyan na kaming pabalik ngayon sa bahay. Kahit na napatahimik niya ulit ako kanina ay hindi naman naghari ang pagkailang sa pagitan naming dalawa. O baka nga ako lang ang nagpapa-awkward palagi dahil hindi ko ma-handle ang pagiging intense niya minsan. “What are you talking about?” nagtataka niyang turan. “Iyong… ganyan… iyong nanggugulat ka palagi sa mga sinasabi mo.” Mahina akong natawa. “Parang laging galing sa impulsive thoughts mo, eh. Aminin mo.” Kumunot ang noo niya pero maya-maya ay napagtanto kung ano ang sinasabi ko. “Bakit? You don’t know how to handle the truth?” “Anong ‘truth’ ang pinagsasasabi mo dyan? Halata namang nantitrip ka lang,” I retorted and rolled my eyes playfully. Ngumisi siya. “Come on, Cristianna. I don’t joke about my feelings.” Napakagat ako sa labi ko at umiwas ng tingin sa kanya. Lalo tuloy lumawak ang ngisi niya. “Se

ROCKY’S POV This day was supposed to be me and Cristianna’s “bonding” moment. Kahit papaano ay gusto kong mapalapit sa kanya sa labas ng trabaho namin lalo na’t magsasama kami sa matagal-tagal din na panahon. Of course, I still want to be close to her to avoid any conflict. Hindi rin naman biro ang nasa kontrata namin. Kailangan naming magpanggap na matagal na kaming nagsasama at kailangan magmukha kaming in love sa isa’t isa sa oras na hinarap na namin ang mga magulang ko. But since because of what I did last night, everything crumbled down into pieces. I didn’t know what had gotten into me! Ang alam ko lang ay narindi na ako sa pagsigaw niya sa akin kaya naisipan ko siyang halikan. And it was wrong, yet it felt so right. Fuck. I don’t even want to hide it. I enjoyed that fleeting kiss we shared kahit na cold treatment ang natanggap ko pabalik. Pagkakamali lang dapat iyon. Gusto kong magpaliwanag kay Cristianna kung bakit ko siya hinalikan pero hindi ko alam kung ano ang pumaso

CRISTIANNA’S POVPagkatapos naming magtanghalian, muli kong tinulungan si mama sa pagliligpit ng mga pinagkainan at paghuhugas kahit na nagpumilit pa si Rocky na tumulong. Tinaboy siya ni mama sa kusina at sinabing mag-enjoy na lang sa paglalaro ng video games kasama si Chris at ng kambal.Ngayon ay naiwan kami ni mama sa kusina, may makahulugang tingin sa akin. Napabuntong-hininga ako nang mabasa kung anong klaseng tingin iyon.“Mali ‘yang iniisip mo, ma,” tanggi ko kaagad kahit na wala pa nga. Ayan nagtunog-defensive tuloy ako.Umiling si mama. “Wala pa naman akong sinasabi, anak. Tinitingnan lang kita.”“Mama, alam ko na iyang mga tingin mo. Para saan pang naging ina kita, ‘di ba?” rebat ko at nagsimulang sabunin ang mga plato.“Hindi naman kita pinagbabawalang umibig, anak. Nasa tamang edad ka na. Sigurado akong alam mo na ang ginagawa mo,” malumanay na wika ni mama, tila hinehele ako at tinatanggal ang mga pag-aalinlangan sa puso ko.Napaiwas ako ng tingin sa kanya at humigpit an