Semua Bab INDAY AND HER LEGENDARY PANTY : Bab 1 - Bab 10

“Bakit mo naman sinabihang baliw si Inday?”Tanong ni ma'am kay Patrick. Habang ako nakasibangot lang at sobrang sama ng aking kalooban. Para akong ininsulto kahit na sobrang ganda ko naman. Grabe, may mga tao talagang hindi makakilala sa exotic beauty noh? Tulad nalang ni Patrick.Patrick demonyito. Bwahahahaha! Akala mo naman kung sino! Porket butas ang panty wala ng karapatan?! Mali 'yon! Hindi dapat binabase sa suot na panty ang magiging respeto sa isang tao. Tama? Tama. “Tell me, Mom.” Malamig siyang napatingin sa akin. “Bakit hindi ko s'ya pagka kamalang baliw e, mukha siyang pulubi? And you know what's funny? Butas 'yung—” Natigilan si Patrick bago mariing napapikit. Tila ba bangungot ang pumasok sakaniyang isipan kaya na tigilan siya sa dapat sanang sasabihin niya.“Nevermind.” Naiiling na sabi pa nito. Kahit naman butas 'yon maputi naman singit ko ah? Hindi na masama. Ang masama e, 'yung alam na nga niyang butas ginusto pa niyang masilip ang dapat na nakatago nalang. Bas

Kahit mag sorry s'ya sakin wala na akong pake. Napakasakit niyang mag salita akala naman niya ay napaka gwapo niya! For her transformation! Wait, tama ba? Her?Transformation?Sakit sa ulo mag english spokening dollars. Makapag tagalog na nga lang para hindi nalalaman na lahi kaming boba. "Aalis kana ba talaga Inday?"Napasinghot ako bago sumagot sa Mommy ni Patrick. “Opo, ma'am.”“Pasensya na talaga kong ganoon man ang trato ni Patrick sa'yo, pero sa maniwala ka o hindi mabait naman siyang bata.”"Mabait na bata po?" Napahalakhak ako. "Mrs. Santiban kahit naman po may pagka ignorante ako ay alam ko parin po ang pagkakaiba ng mabait sa demonyo. At magalit na po kayo sakin pero, yes po. Demonyo po ang Patrick Santiban na 'yon." "Hija, pasensya na." Hinawakan ni Mrs. Santiban ang kamay ko at nakikiusap ang kaniyang mata. "Huwag ka namang umalis nalang basta, please? Nangako kami sa magulang mo bilang pag ba-bayad sa kagandahang na gawa nila para samin ng asawa ko. Nais naming mabigy

Kasalukuyan akong maliligo pero wala na akong panty kaya naman pumuslit muna ako sa kwarto ni Kenneth, baka sakaling may brief s'ya mahiram muna.Bubuksan ko na sana ang pinto pero nakalocked. Susme! Mahigpit pala talaga si Kenneth pag dating sa privacy n'ya. No choice, kay Patrick ako u-umit. Alam kong wala si Patrick dahil nag paalam siya sa magulang niya na may pupuntahan. Malamang sa barkada n'ya o kaya naman ay sa mga babae n'ya? Bahala na s'ya basta ako hihiram muna ako brief n'ya. Nag halughog ako, at mabuti ay nakahanap agad ako. Kaya lang wala na akong tingin-tingin dahil nag mamadali ako at baka maabutan pa ako ni Patrick. Pag dating ko sa kwarto ay nakita ko kung gaano kalaki ang brief n'ya. Sabagay mag tataka pa ba ako? Eh, nakita ko naman na 'yung alaga n'ya, at malaki naman talaga. Nakakatrauma talaga, feeling ko patay ako pag s'ya ang nakauna sakin. Pero hindi manyayari 'yon! Hindi ko s'ya tipo at ayaw ko sa lalaking walang respeto sa gaya kong babae. Ang babae da

Ayaw ko naman talaga sanang sumama kay Patrick, pero anong magagawa ko. Pamilya n'ya nakiusap, tsaka hindi ko kayang pahindian Mommy n'ya noh! Bait kaya sakin non, tapos simpleng bagay lang hindi ko pa pag bibigyan? At isa pa, need ko na talagang masanay na palaging kasama ang soon to be asawa ko. Ang magiging future ko daw. Itay ko po! Si Patrick talaga? Hindi pa pwedeng mag request na si Kenneth nalang? Mas gwapo at mabait pa kahit na cold s'ya, at tsaka kita mo talaga sakaniya na may galang siya sa babae hindi tulad ni Patrick na napaka balahura ng pag u-ugali. "Maging tahimik kalang, ha?" Bilin n'ya. "Pangalan ko Inday at hindi Mark.” Pangangatuwiran ko. "What dou you mean?" Takang tanong n'ya habang ang tingin ay sa daan parin. "Si Mark kasi tahimik lang e, ako? Syempre hindi! Hina mo naman makagets haha. Ako si Inday at hindi si Mark, oki na? Gets na?" Paliwanag ko ng mabuti upang mas maintindihan pa ni Patrick. Sinasabihan akong boba e, s'ya nga itong slow rin pala. "Ewa

[Patrick POV]Bwiset! Bakit ba kasi ang tigas ng ulo n'ya? Alam ko naman na sobra na 'yung sinabi ko, and I admit it. Hindi ko dapat s'ya sinabihan na malandi kasi hindi naman talaga s'ya ganun. Galing siyang province, and dapat pala mas hinabaan ko pa ang pasensya ko. Pabagsak akong nahiga sa kama. Wala akong pake kung basang-basa ako sa ulan, pero wala ako sa mood kumilos ngayon. Napatitig ako sa kisame at napabuntong hininga. Masamang tao na ba ako? Malamang iyon ang tingin nila sakin ngayon, maging si Mom. Kasi iniisip nila tuluyan kong iniwan si Inday mag isa, but no I didn't. Binalikan ko s'ya kaya nga basang-basa ako ngayon eh. Alam ba nilang dalawang oras akong nag hahanap sakaniya sa ulanan? Hinanap ko s'ya dun sa lugar na binabaan n'ya. Nakarating ako sa sukalan, sa damuhan para lang makita s'ya. Nalaman ko lang na nakauwi na pala s'ya from the moment na nakita ko s'ya sa bahay kausap ni Mom. Wala man lang nag sabi sakin na nakauwi na pala si Inday, and si Kuya Kenneth?