All Chapters of The Evil Queen ฝืนลิขิตร้ายกลายเป็นลิขิตรัก: Chapter 41 - Chapter 50

  ลิขิตรัก 41ชาเจ้าปัญหาท้องพระโรง แคว้นต้าหลาง“ถวายบังคมพะย่ะค่ะ”“เรียบร้อยดีหรือไม่” หลงเซียนฮ่องเต้วางกีฏาในมือ เงยพระพักตร์ถามสหาย“ถ้าเป็นที่ชายแดนกระหม่อมรายงานไปแล้ว ส่วนเรื่องชนเผ่านอกด่าน หม่าฮั่นและบางส่วนหนีไปได้พะย่ะค่ะ แต่มันก็บาดเจ็บไม่น้อย” เฟยหลงกล่าวรายงานต่อผู้เป็นฮ่องเต้ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ทอง“ดี ครานี้เจ้าทำผลงานได้ดียิ่ง เจิ้นจะสั่งให้กงกงมอบรางวัลแก่เจ้าและทหารทุกคนภายหลัง”“ขอบพระทัยพะย่ะค่ะ”“ส่วนพวกมันที่เหลือรอดไปได้ ส่งคนของเราติดตาม หากจับเป็นมิได้ ให้จับตายได้ทันที!!” สุรเสียงทรงอำนาจประกาศลั่น แววตาฉายแววพึงพอใจ สหายของเขาจัดกาเรื่องที่ชายแดนได้ดี แถมยังล่อเสือออกจากถ้ำมาได้ ส่วนแผนการเขาไม่รู้ว่าสหายวัยเยาว์ของเขานั้นใช้วิธีใด“น้อมรับบัญชาพะย่ะค่ะ” เหล่าทหารระดับนายพลรับคำสั่งก่อนจะเดินออกจากท้องพระโรง ไปทำหน้าที่ตามราชโองการที่ได้รับมอบหมาย ในท้องพระโรงจึงเหลือเพียงฮ่องเต้ จางเฟยหลงและกงกง“เจ้ามีเรื่องกลัดกลุ้มใจหรื

   ลิขิตรัก 43ตั้งครรภ์“ฮึก”  สุดท้ายน้ำตาที่กลั้นไว้ก็หลั่งไหลออกมาอยู่ดี จิวฮวาใช้มือปาดน้ำตาในขณะที่ยังเก็บของใช้จำเป็นไปด้วย“อี๋เหนียง...” หมิงซินเรียกนายหญิงของตน นางได้ยินเสียงทะเลาะกัน สงสารนายหญิงที่ต้องอยู่กับคนไม่มีหัวใจอย่างท่านแม่ทัพ หลายครั้งที่ท่านแม่ทัพพูดจาทำร้ายจิตใจ แต่ก็ไม่เคยเห็นนายหญิงจะยอมแพ้เช่นนี้ ครั้งนี้อาจเป็นสัญญาณตัดขาดกันจริงๆข่าวการสมรสของท่านแม่ทัพและคุณหนูตระกูลเยว่โด่งดังไปทั่ว ไม่มีใครไม่พูดถึง นางก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ได้ยิน ทั้งยังถูกสาวใช้เรือนอื่นพูดจาเหน็บแนมสมน้ำหน้า ลามถึงนายหญิงของตน ยิ่งพอมาเห็นอีกฝ่ายกำลังเก็บเสื้อผ้าทำให้นางรู้สึกสงสารเข้าไปใหญ่ ท่านแม่ทัพทำเกินไปจริงๆ หญิงงดงามอย่างอี๋เหนียง สักวันต้องเจอคนที่ดีกว่าท่านแม่ทัพเป็นแน่ หมิงซินแอบอวยพรนายของตนในใจ เป็นเพียงสาวใช้ทำอันใดมากไม่ได้ นอกจากคอยอยู่ข้างๆ ให้กำลังใจ และคอยรับใช้ยามที่เจ้านายต้องการ“ข้าไม่อยู่ ดูแลตัวเองด้วยเล่า” จิวฮวาหันมาส่งยิ้มให้สาวใช้ ตาแดงก่ำอย่

  ลิขิตรัก 45หวนคืนสู่ครอบครัว“อดทนหน่อยนะลูกแม่” ตัดมาที่หญิงสาวที่ทุกคนตามหา นางตัดสินใจหนีออกมาเงียบๆไม่ให้ใครรู้ หลังจากนอนพักรักษาตัวอยู่หลายวัน นี่อาจเหลือเวลาไม่มากแล้วที่ต้องกลับไป ป่านนี้ทุกคนจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้“ข้าคงมาส่งนายหญิงได้เพียงเท่านี้ขอรับ” ปีศาจอีกาเอ่ยบอกนายหญิงคนใหม่ของตน เป็นมันเองที่ช่วยให้นายหญิงหนีออกมาได้โดยไม่มีใครสงสัย พื้นที่ตรงหน้าเข้าใกล้เขตแดนของแคว้นเฟิง หากทหารพบปีศาจอย่างมันเข้าอาจเกิดปัญหาเอาได้“ขอบใจเจ้ามาก นี่อาจเป็นสิ่งที่เจ้าต้องการ” จิวฮวายื่นกระปุกที่บรรจุเลือดของนางไว้ด้านในให้กับอีกฝ่าย ปีศาจอีกามองนายหญิงของมันอย่างซาบซึ้งใจ เดิมทีนางไม่ต้องการให้ปีศาจอีกามาเป็นบริวารใต้อาณัติอยู่แล้ว นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่จะเรียกใช้อีกฝ่าย และปลดปล่อยเขาจากฐานะบริวาร ไม่ต้องมีใครถูกกดขี่โดยไม่ได้รับความยินยอม“ขอบคุณนายหญิงขอรับ ขอให้ท่านโชคดี” ปีศาจอีกาก้มหัวแทบจะจมไปกับอก เขาอยากให้น้องชายเป็นอิสระเต็มที สาบานว่าหากรอดพ้นจากปีศาจสองพ่อลูกนั่นไปไ

  ลิขิตรัก 47ตามหา 3 เดือนผ่านไปแคว้นเฟิงภายในโรงเตี๊ยมที่กลายเป็นที่โด่งดัง หญิงสาวร่างบาง แม้อายุครรภ์จะน้อยแต่ท้องกลับป่องอย่างเห็นได้ชัดนั่งอยู่หลังโต๊ะด้านใน จิวฮวากำลังอ่านสรุปของที่หมดไปและต้องซื้อเข้ามาของโรงเตี๊ยม ซึ่งได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ นางพยายามทำตนให้ยุ่งเข้าไว้เพื่อไม่ให้จิตใจหวนนึกถึงใครบางคน“นายหญิง คุณชายเฉินมาขอพบขอรับ” ฮุ่ยเฉินที่เปลี่ยนคำเรียกมาเป็นนายหญิงเอ่ยบอกร่างที่ง่วนอยู่กับเอกสารในมือ โรงเตี๊ยมมีผู้คนหลั่งไหลเข้ามาอย่างมหาศาล ทั้งมาเข้าพัก ดื่มด่ำกับอาหารและเลือกซื้อของฝาก ทุกคนทำงานกันแทบไม่พัก แต่ไม่มีใครบ่นเลยสักคน กลับกันต่างรู้สึกดีใจ เนื่องจากนายหญิงได้ให้สิ่งที่เรียกว่าโบนัสตามผลประกอบการ ยิ่งมีลูกค้ามากเท่าไหร่ นั่นทำให้ทุกคนดีใจขึ้นมากเท่านั้น เพราะนั่นหมายถึงรายได้ก็จะมากขึ้นตามไปด้วยช่วงนี้อิงหลิวต้องดูบัญชีของร้านอย่างเต็มตัว นายหญิงได้เลื่อนขั้นให้อิงหลิวเป็นผู้จัดการบัญชี เขาเป็นผู้จัดการร้าน โดยมีเหล่าเด็กๆทั้งสามคอยช่วยเห

   ลิขิตรัก 49บทส่งท้ายจิวฮวา...นางยืนอยู่ตรงนั้นจริงๆ ดวงตาของนางยังคงงดงาม ทว่าภายในกลับมีความเหนื่อยล้าแฝงอยู่ ร่างบางที่เคยคุ้นบัดนี้ดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย ท้องของนางใหญ่ขึ้นมากจนน่าใจหาย ภายในนั้นมีบุตรสาวหรือชายของเขาหลับใหลอยู่จิวฮวาเองก็ชะงักค้างไปเช่นกัน นางไม่คิดเลยว่าจะได้พบกับเขาอีกครั้งเร็วขนาดนี้ ความรู้สึกหลายอย่างตีตื้นขึ้นมาในอก ทั้งดีใจ ตกใจ สับสน และ...เจ็บปวด  มือบางกำแน่นโดยไม่รู้ตัว ความเงียบเข้าครอบงำทั้งสองครู่หนึ่ง“เจ้า...” เฟยหลงเอ่ยเสียงแหบพร่า “ข้า...ข้าในที่สุดก็พบเจ้าแล้ว”“นะ นายหญิง...” หลินจูมองทั้งสองด้วยแววตาสับสน จิวฮวากะพริบตาช้าๆ หัวใจเต้นแรง แม้พยายามห้ามมันแล้วก็ตาม“ท่านมาทำอะไรที่นี่” น้ำเสียงของนางราบเรียบ ไม่ได้อธิบายหรือตอบสิ่งใดกับสาวใช้ตัวน้อย พยายามไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมา เฟยหลงก้าวเข้ามาใกล้ นัยน์ตาของเขามีทั้งความอ่อนโยนและความเจ็บปวด“ข้าตามหาเจ้า ตามหามาตลอดหลายเดือน” จิวฮวายังคงนิ่ง ทว่ามือที่ก