All Chapters of สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ): Chapter 61 - Chapter 70

หลังจากนั้นหนึ่งปีทั้งสามเก็บเงินเพื่อมาเยี่ยมฉันถึงที่นี่ และนั่นก็เป็นเรื่องราวที่ทำให้ฉันรู้ว่าเพื่อนแท้เป็นอย่างไร “เข้าบ้านกัน” ฉันดึงเพื่อนทั้งสามเข้าบ้าน รู้ว่าเพื่อนเดินทางมาอย่างเหนื่อยล้า อยากให้เพื่อนได้พักผ่อนกันก่อน จากนั้นค่อยพากันไปเที่ยว พรีนทำงานอยู่ในส่วนของกองช่างซึ่งเป็นข้าราชการ ส่วนสารินทำงานบริษัทรับเหมาก่อสร้าง เอยทำงานสายบันเทิงพวกไลฟ์ขายของอะไรนี่แหละ ส่วนฉันหลังจากทิ้งการเรียนด้านวิศวกรรม ฉันก็มาเรียนสายที่ตัวเองชอบ ฉันเลือกสายการตลาด และตอนนี้สายงานที่ฉันเรียนมาก็ถือว่าสามารถต่อยอดทางธุรกิจของแดดดี้ได้ดี “ตื่นกันแล้วเหรอพวกแก” ฉันมองเพื่อนที่เพิ่งฟื้นจากการสลบไสลเพราะการเดินทาง “เออสิ มาเที่ยวไม่ได้มานอน มีเรื่องมาเมาท์ด้วยมึง” เอยที่รีบมานั่งข้าง ๆ ตั้งใจจะเมาท์เต็มที่ รู้เลยว่าเรื่องที่เพื่อนจะเมาท์คงไม่พ้นเรื่องเขา “ขี้เมาท์” สารินว่าเพื่อน “ไอ้ริน หรือว่ามึงไม่อยากฟัง” เป็นเอยอีกนั่นแหละหันไปแหวใส่เพื่อนก่อนที่จะได้พูดต่อ “เล่ามา กำลังอยากฟังเลยเนี่ย” ฉันยิ้มให้เพื่อน

งานแต่งแสนเรียบง่ายและผู้ร่วมงานไม่ถึงยี่สิบคน วิวด้านหลังคือทะเลยามเย็นที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนได้กลับบ้าน วันนี้คุณยูอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตากับกางเกงสีน้ำตาล ไม่ใส่รองเท้า ส่วนฉันเองก็อยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวยาวแค่เข่า ชุดที่ไม่เหมือนชุดบ่าวสาวด้วยกันทั้งคู่ ถ้าไม่มีซุ้มแต่งงานและพิธีกรคงไม่รู้ว่านี่คืองานแต่งงาน งานแต่งงานแสนเรียบง่าย แต่แดดดี้ผู้เคร่งในศาสนาก็ได้เชิญบาทหลวงมาทำพิธีให้บ่าวสาวให้คำมั่นสัญญาต่อกัน นี่คงถือเป็นขั้นเป็นตอนและเป็นพิธีการที่สุดของวันนี้แล้ว เราสองคนท่องคำมั่นสัญญากันตั้งแต่เช้า เพราะกลัวว่าจะจำไม่ได้ ทั้งยังแอบจดใส่มือไว้ด้วย เมื่อบาทหลวงเริ่มพูด ฉันกับคุณยูก็แอบสั่นเล็กน้อย ความตื่นเต้นมันห้ามไม่ได้จริง‍ ๆ “เพราะเป็นความประสงค์ของพวกเธอที่จะแต่งงาน ให้ประสานมือขวา และประกาศความยินยอมของพวกเธอต่อหน้าพระองค์ และศาสนิกชนของพระองค์” สิ้นคำของบาทหลวง คุณยูก็พูดต่อทันที สายตาของเราสองประสานกัน “ผมภรัณยู ขอรับคุณภิญญาเป็นภรรยาของผม ผมสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและยามยาก ในยามไข้และสบายดี พี่จะรักคุณ

เบื้องหลังตอน – จะเลิกหื่นวันไหน “ก็เท้าคุณน่ารักไง ไม่ให้จูบเท้าแล้วจะให้ผมจูบตรงไหน” “คุณยู!!!” “คนบ้า!!! ออกไปเลย” “โอ๊ย! เจ็บ!” เพื่อนทั้งสามต่างตาโตเมื่อฟังฉันเล่าวีรกรรมที่เพิ่งถีบคนจูบเท้าฉัน “อีมะลิ มึงบ้าเปล่าเนี่ย ไปถีบพี่ยูทำไม” พรีนโวยวายก่อนใครเพื่อน ส่วนอีกสองคนได้แต่อ้าปากค้าง “ก็มันตกใจ อีกอย่างถ้าฉันไม่รีบถีบเขานะมึง” ฉันกลืนน้ำลายกับความคิดตัวเอง “ทำไมยะ” เสียงสารินที่นาน ๆ จะออกสาวสักครั้ง “ไม่ถีบมีหวังป่านนี้ยอมเขาแล้วไหม แกก็รู้ว่าฉันรักเขามาก ไอ้แผนลองใจเนี่ยคงล้มไม่เป็นท่า” “เออจริง ถ้าเป็นกูจูบหลังเท้าขนาดนั้น เป็นกูก็อ้าให้อย่างเต็มใจ” เอยว่า “น้อย ๆ หน่อยค่ะเพื่อน มึงยังเวอร์จิน อย่าลืมตัว” สารินที่หันไปว่าเพื่อนเอยแทนบ่นฉัน “แต่พี่ยูนี่รักมึงจริง‍ ๆ นะ ขนาดรู้ว่ามึงมีคู่หมั้น ผู้ชายบ้าอะไร โคตรน่ารัก ปู่รหัสของพรีน”ฉันได้แต่กลอกตามองบนกับเรื่องของสายรหัสเขา อินจัดก็เพื่อนฉันนี่แหละเบื้องหลังตอน – ชู้รัก “คุณยูปล่อยค่ะ” “อยากได้”

“ตกลงยังไง ท้องไหม” แม่ถามเมื่อให้ฉันเดินเข้าไปตรวจการตั้งครรภ์หลังจากประจำเดือนไม่มาตามกำหนด “สองขีดค่ะ” ฉันยิ้มแหย ๆ ให้แม่ “ตั้งใจหรือพลาด” แม่ถามอย่างไม่จริงจัง เราสองคนว่ายน้ำเล่นเป็นเพื่อนมาร์กอยู่ที่เพนต์เฮาส์ราคาหลายร้อยล้านของแดดดี้ที่พัทยา “ตั้งใจ คุณยูเนี่ยตั้งใจมาก” “เฮ้อ เด็กสองคนนี่” แม่ว่าอย่างไม่จริงจัง “มะลิจะขอคุณยูแต่งงาน” “อะไรของเธออีกมะลิ” แม่ว่า เพราะท่านรู้เรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้นเรื่องที่ฉันลองใจคุณยู ทั้งการโกหกคุณยูเรื่องหมั้นกับบรู๊ค แต่เพราะอยากตามใจลูกสาว แม่ก็เลยไม่ได้ว่าอะไรเรื่องแผนการต่าง ๆ ของฉัน “คราวนี้จะบอกความจริงเขาแล้วค่ะ” “เออ เลิกเล่นเป็นเด็กได้แล้ว ไม่ใช่ว่าคุณยูเขารู้ความจริงแล้วไม่ยอมแต่งเพราะโกรธเธอนะมะลิ” คำขู่ของแม่ทำฉันหวั่นใจนิดหน่อย แต่ไม่หรอก ฉันรู้ว่าคุณยูรักหลงฉันแค่ไหน ไม่รักเขาจะรอเหรอ ตั้งแปดปีเชียวนะ “มะลิมีลูกเขาอยู่ในท้องนี่ไง”บ้านคุณยู ฉันกลับจากหาแม่ที่พัทยาก็ตรงไปหาคุณย่าที่บ้านทันที บอกเล่าเรื่องราวที่ฉันท้องให้คุณย่าฟัง ทั้งยังบอ

“ได้สิ” ว่าแล้วเขาก็เบียดตัวเข้ามาในห้องนอนฉัน จัดการรูดชุดนอนฉันออกจากร่าง แล้วเป็นเขาเองที่ใส่ชุดนอนของฉัน ฉันหัวเราะชอบใจเสียงดังกับคนตัวเท่าหมีใส่ชุดนอนผ้าไหมบางเบา ทั้งส่วนกลางกายยังดุนดันกระโปรงชุดนอนจนผิดรูป “คับเป้าจัง” เขาว่าทั้งยังลูบตรงเป้าที่ว่า “คับแล้วจะใส่ทำไมคะ ถอดออกเลยสิ” คำพูดกับท่าทางแสนยั่วยวนของฉันนั้น ทำให้ผู้ชายแท่งร้อนอย่างเขาอยากจะฉีกชุดนอนเพื่อกระโดดขึ้นเตียงทันที “ถอดยากจัง ช่วยหน่อย” เพราะชุดนอนมันคับ ทำให้ตอนถอดนั้นยากจนฉันต้องลงมือช่วย ฉันคาชุดนอนไว้ปิดหน้าและล็อกแขนเขาไว้ด้วยชุดนอน กลายเป็นว่าเวลานี้ คุณยูเหมือนโดนมัดมือและปิดตาด้วยผ้าผืนบาง “หาอะไรเล่นกันไหมคะ” ฉันใช้ลิ้นแตะยอดอกเขา ถามเขาด้วยเสียงกระเส่า “เล่นครับ เล่นพี่แรง ๆ นะครับ” “ค่ะ มะลิจะเล่นแรง ๆ ถ้าทนไม่ไหว บอกให้หยุดได้นะคะ” “พี่ชอบแรง ๆ พี่อดทนเก่ง มะลิก็รู้” “เหรอคะ คงต้องพิสูจน์” ฉันหัวเราะคิก และเริ่มเล่นกับเขาอย่างที่เคยคิดอยากทำมานาน แต่เพราะความเขินอายในวันวานไม่กล้าที่จะแสดงออก “อา..