Tous les chapitres de : Chapitre 21 - Chapitre 30

รถยนต์คันหรูเลื่อนเข้ามาจอดภายในลานจอดของพูลวิลล่าส่วนตัวในสี่ชั่วโมงต่อมาคนตัวเล็กบิดขี้เกียจทันทีที่เท้าแตะพื้นหญ้า จากนั้นก็รีบไขว้คว้าอากาศโดยการสูดดมเข้าจนเต็มปอด รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นที่มุมปากเมื่อดวงตากลมสวยประสานเข้ากับบรรยากาศโดยรอบและการตกแต่งที่หรูหรา หันขวาพบภูเขา หันซ้ายกลับพบลำธารธรรมชาติที่ถูกปรับแต่งจนทุกมุมดูดีและลงตัวอดไม่ได้ที่จะล้วงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้างขึ้นมาบันทึกภาพ วันนี้คงได้อวดภาพสวยๆ และบรรยากาศดีๆ ลงบนโซเชียลอย่างแน่นอน"คุณภูมิสวัสดีครับ" ผู้ชายตัวสูงในชุดเรียบร้อยพร้อมทั้งติดชื่อและตำแหน่งงานตรงเข้ามาหาคนที่พึ่งจะก้าวขาลงจากรถบ้างทั้งที่เธอไม่เห็นเลยว่าก่อนหน้านี้เขาจะคุยโทรศัพท์หรือส่งสัญญาณให้ใครรู้ว่าเขามาถึงที่หมายแล้ว คนที่นี่กลับเข้ามาต้อนรับเขาเสมือนกับว่ารู้จักเขาเป็นอย่างดี"การเดินทางเป็นยังไงบ้างครับ ไว้โอกาสหน้า หากคุณภูมิต้องการมาที่นี่อีกครั้ง ทางพูลวิลล่าสามารถไปรับที่สนามบินได้นะครับ" "ขอบคุณล่วงหน้าครับ ในรถมีกระเป๋าอยู่สามใบ รบกวนด้วยครับ" "ได้เลยครับ เชิญคุณภูมิและภรรยาทางด้านนี้เลยครับ" ชายร่างสูงคนเดิมหันมายิ้มให้เธอบ้าง

ร่างบางแทรกกายเข้าไปในห้องทันทีที่กลับมาถึงที่พัก เรื่องที่คุยกันตอนรับประทานอาหารยังเคืองต่อความรู้สึกเหตุผลเพราะไม่มีสิ่งใดกระจ่าง บอกตรงๆ เถอะ วินาทีนี้เจ้าสาวป้ายแดงไม่อยากจะทำอะไรแล้วทั้งนั้น หน้าที่เมียก็ไม่อยากทำ ปั๊มหลานให้พ่อกับแม่ที่รออุ้มอยู่ก็อยากล้มเลิกไปเลยเช่นกัน"กระเป๋ารักอยู่ที่ไหนคะ" "ห้องนอนชั้นสอง" หญิงสาวไม่ได้มองเจ้าของคำตอบด้วยซ้ำ ร่างเย้ายวนเดินนวยนาดไปตามชั้นบันไดตรงไปยังชั้นสองที่เป็นห้องนอนทันทีกลิ่นน้ำหอมปรับอากาศอ่อนๆ ลอยเข้ามาในจมูกตั้งแต่วินาทีที่ผลักประตูห้องนอนและขาสวยก้าวเข้าห้อง ดวงตากลมโตกวาดมองหากระเป๋าใบโตที่บรรจุข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวของเธอ และระหว่างที่มือเรียวกำลังทำการเปิดกระเป๋า เจ้าสาวหมาดๆ สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดลงมาบนต้นคอขาวเนียน กลิ่นน้ำหอมสผานกับกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ลอยเข้ามาในโพลงจมูกเช่นกันขนตางามงอนปัดลงต่ำเมื่อมือหนาเลื่อนมาวางหมับที่เอวคอดกิ่ว หัวเข็มขัดเย็นเฉียบและความใหญ่โตที่ต่ำลงใต้เข็มขัดเบียดเข้ากับก้นสวย ริมฝีปากร้อนกดลงบนลำคอใกล้ใบหูเล็กสร้างความวาบหวามจนมือเรียวต้องหยุดอีกคนด้วยการแกะมือหนาตามด้วยการหมุนตัวก

"อื้อออ~" แสงแดดที่สาดส่องเล็ดลอดผ่านเข้ามาทางม่านสีขาวสะอาดสะอ้านกระทบม่านตาส่งผลให้คนบนเตียงบิดตัวเบาๆ เพื่อขับไล่ความเมื่อยที่ถูกรบกวนมาตลอดค่ำคืนเปลือกตาบางค่อยๆ เปิดขึ้น เมื่อดวงตากระทบเข้ากับฝ้าสีขาวหญิงสาวบนเตียงหันมองที่ตำแหน่งข้างกายเป็นอันดับแรก แต่พบเพียงความว่างเปล่า ไม่รู้ว่าคนที่หลับนอนด้วยกันตลอดค่ำคืนที่ผ่านมาลุกออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ในยามที่ขยับตัวแล้วความเจ็บที่ช่วงล่างแล่นพล่านทำเอาใบหน้าจิ้มลิ้มงอง้ำขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์"คนเอาแต่ใจ..." ครั้นยามที่นึกถึงเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนใบหน้าสวยก็พลันร้อนผ่าว ทั้งที่เธอและเขาแต่งงานกันโดยปราศจากความรัก ทว่าเรื่องบนเตียงเขากลับจัดหนักจัดเต็ม ทำกับเธอราวกับคู่รักเขาทำกันร่างแบบบางเดินนวยนาดออกจากห้องนอนพลางตรงไปยังชั้นล่าง กลิ่นหอมของกาแฟลอยฟุ้งเหมือนเป็นสัญญาณที่ทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ที่ตำแหน่งไหน"ทำไมตื่นเช้านักล่ะคะ" เจ้าสาวป้ายแดงก้าวขาเข้าไปยืนพิงสะโพกกับขอบประตูมองคนตัวโตที่เคลื่อนไหวตัวเองอยู่ภายในห้องครัว ความไม่เข้าใจส่งผลให้เรียวปากเอิบอิ่มเผลอพูดออกไปอย่างไม่ทันคิด"ทำอาหารเช้ารอเ

'...ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวเหรอคะ แถวนี้มีที่เที่ยวหลายที่ ถ้าเหงา ออกมาเจอกันได้นะคะ!'ข้อความที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอถูกส่งต่อในเวลาต่อมา ไม่นานเกินรอ โทรศัพท์มือถือเครื่องเดิมก็มีสายเรียกเข้าแทรกเข้ามาทันที"ยัยรส..." [ รสไม่ถามหรอกนะว่าเจ้าของข้อความคือใคร แต่สิ่งแรกที่สัมผัสได้ นางมาเพื่อปั่น อิจฉาพี่รักชัวร์ๆ ]ใบหน้าของเจ้าสาวหมาดๆ ยังคงความเรียบเฉย ภายในหัวมันผุดคำว่า เธอและยัยรสน้องสาวของเธอ คิดแบบเดียวกันเป๊ะเลย!เปี่ยมรักออกจากพูลวิลล่าแล้วตรงไปยังคาเฟ่ที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักสักเท่าไหร่ หลังจากตรวจสอบเส้นทาง ในหัวก็ผุดหาเหตุผลว่าเพราะอะไรเจ้าของข้อความที่มีศักดิ์เป็นลูกน้องในที่ทำงานของสามีถึงยังไม่กลับไป@CAFE "คุณรัก" ทอฝันโบกไม้โบกมือให้เจ้าของเรือนร่างสมส่วนในชุดลำลองสีขาวเข้ากับผิวขาวสะอาดออร่าไม่ต่างจากหลอดไฟนีออนเจ้าสาวป้ายแดงคลี่ยิ้มจางๆ ให้ผู้เรียก จากนั้นก็เดินเข้ามาหย่อนตัวลงบนเก้าอี้ตัวที่อยู่ตรงข้ามกัน"ว่าแล้วว่าต้องเป็นคุณฝัน ยังไม่กลับทำไมไม่บอกรักล่ะคะ" "ฝันบอกคุณรักแล้วนี่คะว่าจะหามื้อเช้าทานก่อนค่อยออกเดินทาง บังเอิญพบบอสออกจากที่พักแล้วตรงไปยังสระรวมพอดีน่ะ

"อื้อออ~" กำปั้นเล็กฟาดลงบนท่อนแขนแกร่งไม่แรงนักเมื่อคนตัวโตกดกระแทกความใหญ่โตซ้ำๆ ในร่องรักทั้งที่เขาถึงฝั่งฝันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว"อย่าขยับถ้าไม่อยากโดนซ้ำอีกรอบ" เสียงแหบพร่ากระซิบบอกพลอยทำให้คนฟังกัดปาก ซุกใบหน้าเข้าหาซอกคออุ่นด้วยความเขินอายต่อจากนั้นไม่นานคนตัวโตก็ยอมถอดถอนแกนกายใหญ่ ในยามที่ดวงตาคมกริบเหลือบมามองหน้าเธอแบบตรงไปตรงมา คนตัวเล็กหลบตาเก็บซ่อนความเขินอายแทบไม่ทัน"ดะ เดี๋ยว อื้ออ~ กลัวตกค่ะ""เฉยๆ เถอะน่า" หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งในตอนที่ผู้เป็นสามีสอดแขนเข้ามาอุ้มร่างเปลือยเปล่าในท่าเจ้าสาวอีกครั้ง ตอนที่ขายาวมั่นคงก้าวออกจากอ่าง แขนเรียวเกี่ยวลำคอหนาเข้ามากอด เบียดร่างเข้ากับร่างแกร่งเพื่อบดบังเรือนร่างตนเองแก่สายตาของอีกคนเป็นพัลวัน"ฮะ เฮีย...""จะพากลับขึ้นไปอาบน้ำล้างตัว หรือยังอยากอยู่ตรงนี้?" คนถูกถามรีบส่ายหน้าทันที ในจังหวะที่ขายาวสาวออกไปเบื้องหน้ามันยิ่งพาลพาให้รู้สึกร้อนใจ"รักอยากใส่เสื้อผ้าก่อน" "ถึงห้องก็ต้องถอด ไม่อยากล้างตัว?""แต่เราจะมาเดินไม่ใส่เสื้อผ้าในสถานที่ชั่วคราวแบบนี้ไม่ได้นะคะ" "บอกไปแล้วว่าจะไม่มีใครเห็น" "แต่ถ้าความ