บททั้งหมดของ ใคร่รักมาเฟีย: บทที่ 61 - บทที่ 67

"พี่แทนคุณเป็นอะไรไปคะ""มือที่รักหอม""มันหอมขนาดนั้นเลยเหรอคะ" เขาไม่ตอบแต่เฝ้าดมมือฉันและหลับตาพริ้ม ฉันไม่รู้จะทำยังไงจริงๆจะชักมือกลับพี่แทนคุณก็จับไว้ แม้แต่ถึงเวลานอนเขาก็เอาไปดมและหลับคามือฉันฉันจึงเอื้อมมืออีกข้างหยิบมือถือที่วางบนโต๊ะข้างหัวเตียงมาถ่ายรูปถามคุณแม่ จะสี่ทุ่มแล้วหลับรึยังนะLINE | คุณแม่พี่แทนคุณDEWA-KAWAII : send picture DEWA-KAWAII : คุณแม่คะ อาการแบบนี้เขาเรียกแพ้ท้องแทนเมียไหมคะ พี่แทนคุณไม่อ้วกหรือเวียนหัวแต่ดมมือหนูไม่หยุดคุณแม่พี่แทนคุณ : ว้าว...ใช่เลย เพราะอาการแพ้คนเราไม่เหมือนกัน แต่แม่ชอบรูปนี้จังไม่เคยเห็นแทนคุณเป็นแบบนี้มาก่อนเลยฉันพิมพ์ลำบากมาก ถึงขั้นตั้งมือถือไว้บนอกแล้วใช้นิ้วโป้งเลื่อนพิมพ์DEWA-KAWAII : จริงๆแล้วลูกชายคุณแม่ขี้อ้อนมากเลยค่ะคุณแม่พี่แทนคุณ : ฮ่าๆเหลือเชื่อ เดวานอนได้แล้วลูกพักผ่อนเยอะๆนะDEWA-KAWAII : ค่ะคุณแม่ ฝันดีค่ะฉันเก็บโทรศัพท์มือถือไว้ที่เดิมแล้วปิดไฟนอน เอาล่ะเดวา... หลังจากวันนี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนะ ตอนนี้เธอได้รับหน้าที่แสนยิ่งใหญ่คือการเป็นแม่คนเพราะการเป็นแม่คนยากจริงๆ นอกจากประคบประหงมเขาตั้งแต่อยู่

เขาไม่ยอม รีบโอบไหล่ฉันให้หันไปมองแขกที่มาร่วมงาน"ไว้เข้าหอพี่ให้มากกว่าจูบ""แต่ผลเพศลูกออกแล้วนะคะ ถ้าอยากรู้ก็ต้องจูบตอนนี้" เท่านั้นแหละมาเฟียหนุ่มก็จับไหล่ฉันหันเข้าหาตัวเองทันที ทุกคนในที่นี้รู้ว่าฉันจะทำอะไรจึงเบาเพลงที่เปิดคลอลงและแม่ฉันเดินถือซองสีขาวมาให้พี่แทนคุณมองซองนั้นอึ้งๆ ตั้งใจจะรับจากแม่ฉันด้วยมือของตัวเอง แต่เสียใจค่ะ! ฉันรีบคว้ามาก่อน"ถ้าไม่จูบ... ก็ไม่บอก""ที่รัก... ตรงนี้คนเยอะ""แล้วไงคะ ลูกพี่แทนคุณอยู่ในมือเดวาแล้วนะ" แก้มขาวแดงระเรื่อขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่เขาจะขยับมาใกล้มากกว่าเดิมแล้วจ้องเข้ามาในตาฉัน แต่เมื่อฉันเผลอสบตาลุ่มหลงเข้าไปเพียงไม่กี่วินาที พี่แทนคุณก็รีบคว้าซองจดหมายไปจากมือฉันทันที"ว้ายพี่แทนคะ!..." ขณะที่ฉันเขย่งขึ้นคว้าซองจดหมายคืน สรรพสิ่งรอบๆก็หยุดชะงัก แม้แต่เสียงแซวของแขกที่มาร่วมงานฉันก็ไม่ได้ยิน ภาพมันช้าไปหมดเพราะฉันมัวแต่จดจ่อกับสัมผัสนุ่มที่หวานหยดของเขาใช่ ฉันถูกเจ้าบ่าวรั้งท้ายทอยไปจูบ และพี่แทนคุณก็ไม่หยุดจูบง่ายๆ เขาสอดลิ้นเข้ามาป่ายพัวพันข้างในพยายามรู้จักฉันให้มากที่สุด มันหวานจนฉันทนไม่ไหวตัวอ่อนยวบใจเต้นระส่ำ และ

"ลูกของเราจะตื่นเอานะ"อารมณ์ของฉันมันฉุดไม่อยู่แล้ว ฉันบีบแขนพี่แทนคุณแน่นแล้วมองหน้าเขา มาเฟียหนุ่มโน้มลงจูบซับตามกรอบหน้าเคลื่อนช้าๆลงมาถึงซอกคอ เขาบอกว่าลูกจะได้ยินแต่ไม่หยุดเร่งเร้าและไม่หยุดสาดส่งความกระสันเข้ามาที่ฉันจนสุดท้ายฉันจับขอบอ่างล้างหน้ากดปลายนิ้วยึดรั้งตัวเอง และระบายความกระสัน'ปึก ปึก ปึก ปึก~'"อื้อ~~"เขาปล่อยให้ฉันตอบสนองความต้องการตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะรีบยึดเอวให้ฉันหยุดและถอนกายออกเพื่ออุ้มฉันนั่งบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าฉันกางขาออกต้อนรับทันที และเมื่อแก่นกายชื้นแทรกเข้าอีก มือเรียวก็รั้งไหล่กว้างดึงเขาลงมาจูบ เรานัวเนียกายแนบกายไปพร้อมกับการเคลื่อนไหวของเรียวลิ้น ริมฝีปากพี่แทนคุณหวานหยดจนฉันหยุดจูบไม่ได้ ทำไมนะ ทำไมหลงเขาได้ขนาดนี้เราคบกันแทบจะทั้งชีวิตแต่ฉันไม่เคยเบื่อเขาเลย"อื้อ~""ที่รัก..." เขาผละออกเพียงนิดแล้วเรียกฉันเสียงกระเส่า "คะ...""พี่รักเดวานะครับ" ฉันยิ้มให้กับความสุขที่เอ่อล้นออกมา พลางแหงนหน้าขึ้นมองเพดานหลงอยู่ในภวังค์ของความรักและความสุขที่พี่แทนคุณมอบให้ ซึ่งขณะนั้นร่างใหญ่เคลื่อนไหวเร็วขึ้นๆ เขาเร่งส่งฉันให้ก้าวถึงที่สุดขอ

"คุณแทนขวัญยังไม่ได้คุยเรื่องนี้กับพี่แทนคุณเหรอคะ""ฉันคุยกับพี่แทนคุณนับคำได้ค่ะ และกว่าจะรอพี่แทนคุณตอบก็เหนื่อยแย่ ยังไงลองเก็บไปคิดดูนะคะ"จริงด้วย สองพี่น้องคุยกันนับคำได้เลย"ขอบคุณมากๆเลยนะคะ""ไม่เป็นไรค่ะ"ฉันพอรู้ว่าสามีแทนขวัญรวยมาก ทายาทสายการบินและโรงพยาบาลชั้นนำของประเทศ แต่ไม่คิดว่าจะมีไปถึงเกาะส่วนตัว เมื่อได้กุญแจมาน้องสามีก็อยู่คุยกับฉันครู่หนึ่งที่โซฟา แทนขวัญถามสารทุกข์สุขดิบทั่วไป และถามเรื่องเดนิสเป็นหลัก เพราะเธอกำลังกลุ้มใจที่แฝดคนโตดื้อมาก แต่อยู่ๆเข้ามาเรื่องแทนทิวได้ยังไงไม่รู้..."เมื่อวานแทนทิวพาแฟนใหม่มาเหรอคะ เธอเป็นยังไงบ้าง""ก็ดีนะคะ น่ารักนอบน้อม" แทนขวัญหัวเราะเหอะราวกับรู้อะไรมา"แต่ไอ้บ้านั่น... ไม่ได้นิสัยดีอย่างที่เราคิด ฉันรู้มาว่ามันชอบข่มขู่น้องผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้ฉันกำลังลังเลว่าจะปรึกษาพี่แทนคุณกับพ่อดีรึเปล่า เพราะถ้าสองคนนั้นรู้คือเรื่องใหญ่" จริงเหรอเนี่ย แทนขวัญก็รู้... ฉันค่อยโล่งใจหน่อย ไม่อยากคิดให้ร้ายแทนทิวไปเอง"จริงๆแล้ว น้องโบนัสก็ขอความช่วยเหลือเดวามาเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ต้นสายปลายเหตุเลยไม่กล้ารับปาก แล้วคุณแทนขว