All Chapters of PAKIN | รัก(ไม่)ลับ : Chapter 11 - Chapter 20

EP10 "คุณ…เป็นอะไรมากมั้ยคะ" เสียงหวานเอ่ยทักทำให้ฉายตะวันละสายตาจากใบหน้าหวานแล้วก้มลงเก็บหนังสือให้เธอ "ไม่ครับ ผมเองก็ต้องขอโทษเหมือนกัน พอดีรีบมากเลย" ชายหนุ่มควบคุมน้ำเสียงตนเองให้เป็นปกติแล้วยื่นหนังสือให้โยเกิร์ตที่กำลังมองไปที่รถตู้คันหรูพร้อมกับคนของหน่วย BUC ที่มองมาทางนี้ เพียงเท่านั้นมันก็ทำให้เธอรู้แล้วว่าเขาต้องเป็นใครสักคนที่มีอำนาจบารมีมาก แล้วทำไมเขาถึงมาที่นี้กันล่ะ? "ถ้าอย่างนั้น โยขอตัวก่อนนะคะ พอดีต้องรีบเข้าไปเรียนแล้ว" "ชื่อโยหรอครับ" "ค่ะ โยเกิร์ต" "ผมฉายตะวันนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก" "ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันค่ะ…คุณฉาย" โยเกิร์ตมอบรอยยิ้มอ่อนให้คนตรงหน้าแล้วหันหลังให้เพื่อจะเดินเข้าไปในตึก วันนี้เธอรีบมากจึงไม่ได้แต่งหน้ามาเรียนและทำให้ชนเข้ากับฉายตะวันเข้าให้ คฤหาสน์เล็ก ในช่วงเย็นของวันเดียวกันภายในห้องโถงกว้างที่มีแสงสลัวสีแดงรำไร มีร่างของภาคิณที่นั่งอยู่โซฟาตัวยาวสีดำ ข้างหน้าของเขาคือเครื่องดื่มมึนเมา มือหนาแกว่งแก้วสีใสในมือไปมาแล้วจิบทีละนิด สายตาเหลือบมองร่างของหญิงสาวปริศนาที่นอนแผ่หลาอยู่บนพรหมสีดำ มือทั้งสองข้างของเธอถูกขึงไว้ด้วยโซ่ บริ

EP12 ไม่ทันที่ไดม่อนจะได้พูดจบเสียงของเขาก็ขาดหายไปพร้อมการชนกระแทกกับอะไรบางอย่างอย่างรุนแรง และในขนะนั้นเองสายก็ถูกตัดไป… "พี่ม่อน…" โยเกิร์ตพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าตกใจ เธอพยายามโทรกลับแต่ก็ไม่ติด คลับคล้ายว่ากำลังเกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเขาเข้าให้แล้ว คิดได้แบบนั้นดวงตากลมโตก็สั่นระริก เธอกลัวเขาเป็นอะไรไป มันเป็นเพราะเธอแบบนั้นหรอ คิดได้แบบนั้นร่างเล็กก็หยัดกายลุกขึ้นจากเก้าอี้หน้ากระจกแล้วรีบวิ่งออกมาที่หน้าปากซอยทางเข้าบ้าน เธอยืนโบกแท็กซี่เพียงไม่นานก็ได้รถ โยเกิร์ตบอกให้คนขับขี่ไปตามทางมาบ้านของเธอ จนกระทั่งผ่านมาราวยี่สิบนาทีก็มาถึงจุดเกิดอุบัติเหตุ "ช่วยจอดตรงนี้ด้วยค่ะ" เอ่ยบอกเสร็จก็คว้าเงินออกมาจ่ายแล้วเปิดประตูลงไปด้วยความเร่งรีบ ตอนนี้มีรถพยาบาลจอดอยู่พร้อมกับเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง มีผู้คนมากมายกำลังยืนล้อมบริเวณที่เกิดอุบัติเหตุ โยเกิร์ตได้แต่ภาวนาให้ไม่ใช่เขา ถึงจะใช่ก็ขอให้ไม่ถึงชีวิต แต่แล้วความคิดของเธอก็ต้องเปลี่ยนเมื่อเดินเข้าไปใกล้แล้วมองผ่านช่องว่างที่ผู้คนกำลังมุงก็เห็นใบหน้าของเขาแล้ว "ช่วยออกจากบริเวณที่เจ้าหน้าที่กำลังปฏิบัติงานด้วยนะครับ" เจ้าหน

EP14เอวสอบกระแทกเข้าร่องนิ่มเปียกแฉะแรงมากขึ้น มือหนาจับเอวขอดเอาไว้แน่นเพื่อโยเกิร์ตได้รับแรงกระแทกหนักๆ ชายหนุ่มออกแรงมากขึ้นจนทำให้กายสาวสั่นคลอนไปตามร่างกายของเขา “อ๊ะ อ๊าา~” ปากบางเม้มกันแน่นเป็นเส้นตรง เปลือกตาคู่สวยปิดลงเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่คนบนร่างมอบให้ มือบางจิกผ้าปูที่นอนแน่น “ดีจังเลยค่ะตัวเล็ก…” ภาคินพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงแหบพร่า ชายหนุ่มพ่นลมหายใจเหนื่อยหอบออกมา เขาเสียวสยิวไปทั่วร่างกายไม่ว่าจะแนบเนื้อกับคนใต้ร่างกี่ครั้งมันก็ยังมอบความตื่นเต้นให้เขาไม่เคยหมด “พี่คิน อึก อ๊ะ…โยเสียว อื้อออ!!” โยเกิร์ตแทบหายใจไม่ทันเมื่อร่างกายของเธอตอดรัดแก่นกายใหญ่แน่นมากขึ้นตามอารมณ์ที่กำลังพุุ่งพล่าน เธอเปิดตาขึ้นแล้วมองคนบนร่างที่กำลังขย่มร่างกายตนเองอย่างเมามัน ภาคินจ้องมองเธอก่อนอยู่แล้ว ผมหน้าที่ไม่ได้เซ็ตมันปกคลุมลงถึงเปลือกตา ร่างกายกำยำแข็งแรงไม่มีท่าทีว่าจะผ่อนแรงลง เขายังคงออกแรงขย่มร่องนิ่มไม่ยั้ง “มองพี่แบบนี้โยชอบมากเลยใช่มั้ย” ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วเปลี่ยนเป็นขยับแก่นกายขึ้นลงช้าๆจนโยเกิร์ตกรีดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน เธอกำลังถูกทำให้บ้าคลั่งจากมีมือของภาคิน “อื

EP16“…” โยเกิร์ตนิ่งเงียบเธอไม่รู้ว่าคนตรงหน้ากำลังพูดความจริงหรือเพราะเพียงพูดจาหยอกล้อเธอเท่านั้น “ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ผมแค่หยอกเล่นเอง คุณอย่าคิดมากเลยนะ” “เปล่าค่ะ โยแค่รู้สึกแปลกใจที่อาจารย์เดินเข้ามาทักโย” “คนเราก็มักจะเข้าหาสิ่งที่ตัวเองสนใจอยู่แล้วนิครับ” “งั้นก็แปลว่าอาจารย์ สนใจโยแบบนั้นหรอคะ?” โยเกิร์ตหรี่ตาถาม ที่ถามออกไปแบบนั้นเพราะต้องการรู้คำตอบจริงๆ ไม่ได้มีแผนหรือคิดอะไรในหัวเหมือนผู้ชายคนก่อนๆ เธอตั้งใจจะหยุดมันแล้ว “แล้วคุณคิดว่ายังไง” ฉายตะวันไม่ได้ให้คำตอบ แต่กลับทิ้งคำถามให้เธอสงสัยมากกว่าเดิม ชายหนุ่มหันหลังให้เธอปละเตรียมจะเดินออกมาจากบริเวณที่หญิงสาวยืนอยู่ “เดี๋ยวค่ะอาจารย์” “ว่าไงครับ?” “โยขอเวลาสักหน่อยได้มั้ยคะ”“ได้สิ” “อาจารย์มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับหน่วย BUC หรอคะ โยเคยเห็นรถของหน่วยงานนี้มาส่งอาจารย์ที่มหาลัยในวันที่เราบังเอิญเจอกันครั้งแรก” “เพราะอะไรถึงถามแบบนั้นล่ะ” “หนูแค่มีบางเรื่องสงสัยค่ะ” ฉายตะวันหันหน้ากลับไปมองเธอแล้วเดินเข้าไปหาอีกครั้ง โยเกิร์ตมองคนตรงหน้าอย่างต้องการคำตอบ “แค่รู้จักกับคนในหน่วยงานหน่ะครับ ไม่ได้มีส่วนอะไรเกี่ย

EP18โยเกิร์ตปล่อยให้นํ้าตามันไหลออกมาอาบพวงแก้มเนียนใส เธอไม่อยากคิดเลยว่ามันคือเรื่องจริง ภาคินทำแบบนี้เพื่ออะไร ทำไมเขาถึงใช้วิธีนี้ ผู้ชายที่แสนดีของเธอหายไปไหน… ร่างเล็กทรุดลงบนพื้นอย่างคนหมดเรี่ยวแรง เธอนั่งร้องไห้ปล่อยโฮออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหวในขณะเดียวกันแม่ของชานนท์ก็เกิดอาการคลุ้มคลั่งเข้ามาทำร้ายร่างกายเธอ "ฉันจะฆ่าเธอ นางฆ่าตกร!!" "…" โยเกิร์ตไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไป เธอปล่อยให้ตนเองถูกทำร้ายร่างกายอยู่แบบนั้น ราวกับต้องการจะชดใช้ความผิดของตนเอง การที่ได้รับรู้ว่าลูกชายของตนเองตายแบบไหนแต่ทำอะไรไม่ได้มันคงจะเจ็บปวดมาก"ตายไปซะนางสารเลว!!" "ป้าหยุด จะไปทำร้ายร่างกายใครเขาอีก" ในขณะที่โยเกิร์ตกำลังจะถูกทำร้ายร่างกายก็มีชาวบ้านแถวนั้นเข้ามาห้ามเอาไว้ก่อน พร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่มาถึงพอดี ร่างของป้าคนนั้นถูกจับกุมเอาไว้ เพราะมีชาวบ้านคอยเฝ้ามองเหตุการณ์ตั้งแต่โยเกิร์ตเข้ามาหาเธอแล้ว "เป็นอะไรมั้ยยัยหนู" ลุงคนหนึ่งเข้ามาพยุงร่างโยเกิร์ตที่เหมือนคนสติหลุดไปแล้ว "หนู ไม่เป็นไรค่ะ" "ป้าคนนั้นเขาเสียสติหน่ะ ลูกชาวแกเสียชีวิตเลยเสียใจหนักมาก ชอบว่าผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกันก