บททั้งหมดของ Tuksong Naglalagablab : บทที่ 21 - บทที่ 30

"Tita," nakangiting lumapit ako kay Tita Celina sabay yakap at halik sa pisngi nito. "Masaya akong makitang magkasama kayo ni Seth," mahinang bulong nito sa aking punong-tenga. Nakayukong ngumiti ako rito. Pagdakay ipinilig ang sariling ulo. Heto na naman ito, umaasa na maging kami ni Seth. That's impossible! "Mapilit po kasi," sagot ko rito. Saka kami naupo sa silya at um-order ng pagkain si Tita Celina para sa aming tatlo pero tumanggi si Seth. "Seth, I am so glad that you're here, too. May importante akong sasabihin.""What is it, mom?" balewalang tugon ni Seth sa ina. "It is about, Juris," tugon ni Tita Celina."What about her, mom? Is this about the impersonator?" diretsang tugon ni Seth sa ina. Nagulat ako sa sinabi nito. Ano'ng ibig nitong sabihin?Napansin ko ang pag-awang ng mga labi ni Tita Celina sa narinig mula sa anak. "What do you mean, Seth?!" bulalas nito."Aaminin kong likas akong babaero, Mama. Pero hindi ako kailanman malilinlang, alam kong ibang tao ang kasama

"Salamat.""Walang anuman. Kailangan mo kasing maglagay nang lipstick para hindi ka halatang maputla. Here, inumin mo na itong gamot mo," ani ko rito. Tila parang pinipiga ang aking puso sa tuwing kausap ko si Juris. Pinagsabihan ko na itong bumalik sa ospital pero matigas ang ulo. Pumupunta lang kami ng ospital sa tuwing schedule ng chemotherapy nito, take note, kaming dalawa lang at walang alam si Seth. Ayaw kasi nitong ipaalam. Namroblema tuloy ako. Baka ako pa ang sisihin ni Seth sa huli dahil sa hindi ko pagsabi nang totoo patungkol sa kalagayan ni Juris. Ayoko rin namang baliin ang pangako ko kay Juris. "Kailan resume niyo?" tanong nito sa akin. "Sa Enero pa, wala ka ba talagang balak na sabihin kay Seth ang totoong kalagayan mo?" Bakas sa boses ko ang labis na pag-aalala nang tanungin ko ito."Honestly, wala na talaga akong balak. Alam mo ba kagabi, dito siya natulog sinamahan niya ako. We kissed pero hanggang doon lang. Ramdam kong may konting pagmamahal pa siya sa akin, Bea

Napasinghap ako nang awtomatikong isinandal ako ni Seth sa may dingding. Damn! Nanatiling nakapikit ang aking mga mata. Sobrang init ng aking pakiramdam. Binubuhay nito ang kakaibang init na nagsimula na namang kumalat sa buo kong katawan. Hanggang sa bumaba ang halik nito sa aking panga pababa sa aking leeg. Narinig ko ang pagbukas ng pinto na sa tingin ko'y kwarto ni Seth. At pumasok nga kami sa loob niyo'n. Napaungol ako nang maramdaman ang isang kamay nito sa aking hita na ngayo'y dahan-dahang gumagapang patungo sa aking basang-hiyas. Hanggang sa naramdaman ko ang malambot na kama sa aking likuran. Argh! Ngayon, kakaibang init ang nadarama ko. Napaliyad ako nang maramdaman ang mga labi nito sa aking makinis na dibdib, nanatiling nakapikit ang aking mga mata. Dinama ang init ng dila at labi nito na ngayo'y sinipsip na ang isa kong n*pple."Oh, Seth...," ungol ko. Idinilat ko ang aking mga mata. Napasabunot ako sa buhok nito. Mas lalo pa akong napaungol nang maramdaman ang daliri

"P—paano si Juris?" nauutal kong tanong dito."Open your cabin at sa loob tayo mag-uusap," utos nito sa akin. At wala akong choice kundi buksan ang naturang cabin. Pumasok kami sa loob niyo'n. At nagulat na lamang ako nang biglang pumulupot ang dalawang braso nito sa maliit kong bewang sabay halik nito sa aking mga labi. And heat automatically rising up. F*ck! Napapikit ako sa kakaibang init na lumukob sa akin. Napasinghap ako nang maramdaman ang ekspertong mga kamay ni Seth na ngayo'y nagmamalikot sa buong kurba ng aking katawan. Napaigtad ako nang gumapang ito sa makinis at mayaman kung dibdib. Oh, damn! Sending more intensifying hot desirable lust of pleasure. Napasinghap ako nang lubayan ng mga labi nito ang aking mga labi, doon ako nagkaro'n ng pagkakataon na sumagap ng hangin. Idinilat ko ang aking mga mata. Ngayon ko lang napansin na nakapulupot na pala ang dalawa kong braso sa batok ni Seth. Mas lalong nag-init ang buo kong katawan nang maramdaman ang mga labi nito sa aking

Mula sa private plane na sakay namin ay bumaba kami ni Seth. Yes, here we are at Manila Ninoy Aquino International Airport. Sinalubong agad kami ng mag-asawa na nagngangalang Lucas at Celina. Pinalilibutan kami ng ilang mga press at media. Naririnig ko ang sinasabi ng aking biyenan na pinaglandakan nito na ako ang original asawa ni Seth. Lihim na naguluhan ang aking utak. What does she mean? "Seth, sino siya?" bulong na tanong ko kay Seth. "My mom, Celina. Pati ba sina Mama at Papa ay nakaligtaan din ng utak mo?""Yeah, magtatanong ba ako sa'yo kung hindi?" medyo nairita kong saad dito. Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Seth, palihim ko itong kinurot sa tagiliran."Damn, babe. May kiliti ako riyan," birong tugon nito dahilan para mapangiti ako. "Shut up, Mr. Montenegro," kunwa'y inis kong tugon dito. Inalalayan ako nito na makababa. Hanggang sa tunguhin namin ang isang itim na Lamborghini at pumasok sa loob niyo'n. "Kindly fasten your seat belt, babe," saad nito. "Seth, saan tay