บททั้งหมดของ Tuksong Naglalagablab : บทที่ 31 - บทที่ 40

"Ano'ng nangyari, bakit ka umiiyak?" Nag-angat ako ng tingin nang marinig ang boses ni Seth. Nagmamadaling pinunasan ko ang aking mga mata na hilam sa luha gamit ang aking mga palad. Lumapit ito sa akin at naramdaman ko na lamang ang mainit at masuyo nitong mga yakap. "N—narito kanina sina Cielo, kasama ang aking ina at kapatid na si Bettina.""Then, what's the matter?" mahinahon nitong tanong sa akin. Pero pansin ko ang malalim nitong iniisip."Hindi ko alam, pero masaya ako. I am so happy, Seth. Lalo na nang makompirma kong kapatid ko nga talaga si Bettina. At pamangkin ko si Cielo.""Actually, hawak ko na ang ilang impormasyon. Ayon sa nakalap ng P.I. na in-hired ko. Buhay ang ina mo sa massacre na nangyari. Nakaligtas siya sa pagsabog ng dating bahay niyo noon sa Cebu. Ang kapatid mong si Bettina ay nang sanggol pa lang ay inilayo na sa inyo. At ayon pa, huli na nang malaman ng ina mo na kambal pala ang iniluwal niya. Dahil ang alam niya, patay na ang isa nang maipanganak."Napa

Ramdam ko ang bigat sa aking puso nang lisanin ko ang Pilipinas. 17 hours and 31minutes bago ako makarating sa aking destinasyon. Mabuti na lamang at kilala ni mommy ang may-ari nitong airlines. So far, okay lang naman ako. Kahit pa nga sabihing wala akong ibang dala kundi bag, pera, at cellphone lang.Mabait ang ilang flight attendant at ilang mga crew. Hanggang sa nakatulog ako sa naturang biyahe. Makalipas ang ilang oras. Dumating ako sa mismong bansa. At nakangiting sinalubong ako ng aking ina.But deep inside me, malungkot ako dahil feel ko naiwan sa Pilipinas ang aking puso. At aaminin kong nagsisisi ako sa aking mabilisang desisyon."May problema ba?" tanong agad ni mommy sa akin."Nahuli ko lang na nambabae si Seth, mom," saad ko rito saka ako napaluha."Sigurado ka ba anak? Nakita mo ba?" tanong nito sa akin.Medyo natigilan ako. Umiling ako rito. "H—hindi po.""Naku, at nagpadalus-dalos ka agad sa desisyon mo? Ako rin na ina mo ay agad ring bumili nang ticket para sa'yo. Jus

(Seth POV)Excitement at pangamba ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Kasalukuyang sakay ako sa private jet na pagmamay-ari ng aming pamilya. Umaasa akong pakikinggan ako ng aking asawa sa lahat ng mga paliwanag na ilalatag ko rito.Hindi ko man lang namalayang nakatulog na pala ako. Mabuti na lamang at kasama ko ang tatlo kong tauhan. Ginising ako ng mga ito. Dumating na pala kami sa naturang destinasyon."Sir, naghihintay na po ang sasakyan sa baba para maihatid na po kayo sa kinaroroonan ni Mrs. Montenegro."Tango lang ang naging tugon ko. Aaminin kong kinakabahan ako sa mga oras na ito. Paano ko nga ba haharapin ang aking asawa? Saan ako magsisimula? Mula sa private jet ay bumaba ako. Nakasunod sa akin ang tatlong tauhan. Pagdakay, sumakay kami sa kulay itim na Lamborghini. Nasa back seat ako naupo dahil may driver ako. "Alam mo ba ang address ng kinaroroonan nang asawa ko?" seryosong tanong ko sa aking driver."Yes, sir.""Mabuti naman," saad ko rito. Napasulyap ako sa relo

Nang tuluyan na kaming makapasok sa private cabin. Awtomatikong hinubad ko ang aking damit at bra. Ngumisi ako. Ang tanging saplot na natira ay ang kulay pula kong lace red panty. Hindi ko alam, pero totoong naging active ako sa sex ngayon. "Babe, hindi ba maapektuhan si baby sa sperm ko?" tanong ni Seth sa akin."Of course not, babe. May placenta, amniotic sac, and mucus plug na siyang naging cover sa cervix, may protection si baby natin," sagot ko sa aking asawa."Are you sure, no matter how deep is my thrust?" paninigurado pa nito."Yeah," sagot ko at sinakop ko ang mga labi nito at naglakbay ang mga kamay ko sa buo nitong katawan. I want to feel his hard chest and his biceps down to his v-line. Damn! Narinig ko ang ungol nito. Napaungol ako nang lamasin nito ang dalawa kong makinis at mayamang dibdib. Matapos naming mag-away kanina hindi ko akalaing mauuwi rin pala kami sa ganitong sitwasyon. Sabagay, it is hard to resist the fire of temptation that slowly keep on burning inside

LUMIPAS ang mga buwan. Naging maganda ang pagsasama namin ni Seth at wala akong naging problema. Kasalukuyang narito ako sa hospital dahil ngayon ang araw na tila gusto nang lumabas ni baby. "Ahhh!" hiyaw ko sa sobrang sakit ng aking balakang. Kasalukuyang nasa delivery room kami. At nasa ulunan ko ang aking asawa habang hawak ang dalawa kong kamay. At aaminin kong mas maganda sa pakiramdam. Kahit na nga sabihing kumikirot ang ulo ko sa sobrang sakit din. Damn! "Kung hindi niya kakayanin ang normal delivery, I guess kailangan namin siyang i-undergo for CS, Mr. Montenegro.""Kung ano'ng sa tingin niyo ay best choice doc. Walang problema sa akin. Makapanganak lang na safe ang asawa ko.""Pero sa ngayon, sa nakikita ko ay lumalaban naman si mommy. Now, push, mommy!""Ahh, ang sakit!" hiyaw ko."Kaya mo 'yan, babe. Give it all you've got," bulong ni Seth sa akin. Humigpit ang hawak ko sa mga kamay nito. Ramdam ko ang ilang pawis sa aking noo. Damn! Hindi ko akalaing masakit pala talaga