Semua Bab Tuksong Naglalagablab : Bab 41 - Bab 45

Imbes nasa bahay ang destinasyon ko narito ako ngayon sa bar nakipag-sayawan sa kahit sinu-sinong lalaki. Nagulat ako nang hilahin ako ng kaibigan kong si Delilah."Nababaliw ka na ba, Beauty?!" asik nito sa akin."Matagal na akong nababaliw, no'ng pagsamantalahan ako ng walang-kwenta kong asawa!" inis kong tugon sa kaibigan."Ano'ng bang problema mo?!" galit nitong tanong sa akin."Ang asawa ko ang problema ko! Nang dahil sa kanya hindi ko natapos ang aking pag-aaral, alam mo Delilah kung ano'ng goal ko sa buhay. Hindi itong buhay ko ngayon ang nais ko! I am so miserable! Hindi ako masaya, para akong nakakulong sa isang hawla," saad ko sa aking kaibigan saka ako napaluha. Damn it! Ni hindi ko maramdaman ang pagmamahal na sana dapat sa anak ko, dahil naiinis ako sa tuwing nasisilayan ang kulay asul nitong mga mata na nag-mana sa walang kwenta nitong ama."Dahil hindi mo sinubukang tanggapin ang katotohanan kung ano'ng buhay meron ka ngayon! Napaka-gaga mo kung pakakawalan mo pa si Set

"Dali na pumasok ka na," ani Mama sa akin. Napayuko ako nang sa wakas ay makapasok ako sa private suite na kinaroroonan ng aking asawa. Hindi ako makatingin ng diretso rito. "Aalis muna kami ng Papa niyo. Mag-usap kayong dalawa," saad ni Mama. Saka ko narinig ang pagsara nang pinto ng kwarto."Lumapit ka rito. Nag-alala ka ba sa'kin?" seryosong tanong nito."Sino ba naman ang hindi mag-alala tapos narinig ko pa sa balita na dead and arrival ka!" inis kong tugon dito. Para sa pamamagitan niyo'n ay matabunan ang aking hiya para rito."And you realize how much I mean to you, do you?" tanong nito sa akin."Sinong nagsabing hindi ka importante sa akin? Ma pride lang akong tao pero alam ko sa sarili kong minahal kita noon pa man. Natabunan lang ng poot at galit dahil sa mga nakaraang panahon na ipinapakita mong angas sa akin noon.""Wala akong sinabing gano'n. At least, alam kong may pag-asa pa pala ang pagsasama natin," saad nito. Lumapit ako rito at naupo sa tabi nito. "Masakit pa ha?"

"Salamat sa suporta," nakangiting tugon ko sa aking asawa. Hindi ko akalain na natapos ko ang kursong nais ko, na siyang pangarap namin noon ng aking ina. Pero aaminin kong hindi na talaga ito ang priority ko, si Seth lang naman ang mapilit. Mas priority ko ang aking mga anak. Sina Zach, at ang kambal na sina Eve at Adam. "Gusto ko lang tuparin ang pangarap mo na siyang sinira ko noon. I am so sorry, babe." "No, hindi mo kailangang humingi ng sorry, babe. Isa pa, kontento na ako sa kung ano'ng estado meron ako, at kasama ko kayo ng mga anak natin. Ngunit sadyang mapilit ka kaya I grab the opportunity," nakangiting sagot ko rito. "And I am so proud of you, once again congratulations, babe!" nakangiting tugon sa akin ng aking asawa at niyakap ako nito ng buong-higpit at hinalikan sa mga labi. Sa edad na 28 pa ako nakapagtapos sa kursong pinangarap ko. Bachelors in Journalism and Communication. And I am so happy dahil hindi ko akalaing ang pangarap na iyon ay matutupad. Kasalukuy