Lahat ng Kabanata ng สถานะคนที่คุณไม่รัก: Kabanata 31 - Kabanata 40

“ไหน ใคร!? ผู้หญิงคนใหม่ของพี่เขม” เสียงเกรี้ยวกราดแผดดังลั่นในช่วงสายของวันหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนเหยียดขาอยู่บนโซฟาเบด อ่านนิยายแปลเล่มโปรดอยู่พลอยชะงักมือที่กำลังพลิกหน้ากระดาษ วางหนังสือเล่มหนาไว้ข้างตัวชะเง้อมองไปยังต้นเสียงผ่านหน้าต่างกระจกบานใหญ่ แต่ก็ยังไม่ถนัด และไม่เห็นอะไรมากนัก จนพี่เดือน แม่บ้านรับใช้ในบ้านของคุณเขมกรที่มีหน้าที่คอยปรนนิบัติดูแลแขกคนพิเศษของนายหัว ต้องรีบเดินมาห้าม            “ไม่ต้องลุกนะคะคุณบัว เดี๋ยวพี่ออกไปรับหน้าเอง”            “ใครเหรอคะพี่เดือน”            “คุณรุ่งทิวาค่ะ เดี๋ยวพี่มานะคะ” พี่เดือนรีบบอกเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะก้าวลงจากโซฟา ก่อนจะรีบสาวเท้าออกไปจากห้องนั่งเล่นที่อยู่ด้านหลังของบ้าน ไปเปิดประตูเพื่อออกไปพบกับภรรยาเก่านายหัวที่เลิกรากันไปนานแล้ว เพียงไม่กี่วินาทีผู้หญิงคนนั้นก็เดินผ่านด่านข

ทันทีที่ได้ยินเรื่องราวทั้งหมดเขาก็ตัดสินใจได้ทันทีว่าจะต้องบินไปตามหาหญิงสาว คนที่ทำให้เขาต้องนอนทนทุกข์ทรมานด้วยความคิดถึงมานานร่วมปีภัทรกฤชตัดสินใจลางานแล้วรีบตีตั๋วเครื่องบินไฟล์ทที่เช้าที่สุดของวันรุ่งขึ้น ด้วยใจที่ร้อนรนกระวนกระวายแทบนั่งไม่ติดที่ ทำให้ตลอดทั้งคืนเขาแทบจะไม่ได้หลับได้นอน เพราะสมองคอยคิดวนแต่เรื่องของรัญลฎา รู้ตัวอีกทีนาฬิกาปลุกก็ร้องเสียงดังเตือนให้เขาต้องรีบลุกจากที่นอน คว้ากระเป๋าเดินทางที่จัดเตรียมไว้พร้อมสรรพออกไปทันีแสงแดดอ่อนจางในเวลาเช้าลอดผ่านผ้าม่านผืนบางเข้ามาในห้องนอนใหญ่ที่มีเตียงเด็กน้อยตั้งอยู่ชิดริมห้อง ซึ่งหันหน้าไปทางทิศตะวันออกเพื่อรับแสงแรกแห่งรุ่นอรุณอย่างเต็มใจ รัญลฎาก้าวลงจากเตียงนอนที่ตั้งชิดกับเตียงเด็กน้อยที่มีลูกสาววัยเก้าเดือน กำลังส่งเสียงอ้อแอ้น่าฟัง“ว่าไงคะคนเก่ง ตื่นแล้วเหรอคะ” เสียงหวานพยายามปั้นเสียงเล็กเสียงน้อย พูดคุยหยอกล้อกับเจ้าหนูเพิร์ล สาวน้อยที่กำลังดิ้นไปดิ้นมา ส่งเสียงเล็กๆโต้ตอบคนเป็นแม่“เดี๋ยวมามี้จะพาหนูไปอาบน้ำเปลี่ยนแพมเพิสนะคะ” หญิงสาวกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจ

หลังจากพาสาวน้อยไปหาหมอฉีดยาครบตามกำหนด เขมกรจึงพาสองมาลูกมารับประทานอาหารที่ห้องอาหารสุดหรูเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง อย่างน้อยมุมมองใหม่ๆก็อาจจะทำให้สดชื่นขึ้นได้บ้าง“คุณแม่โชคดีจังเลยนะคะ คุณพ่ออบอุ่นมากคอยป้อนข้าวให้น้องตลอดเลย น่าจะช่วยแรงคุณแม่ได้เยอะ” คำเอ่ยชมจากพนักงานทำให้หญิงสาวที่กำลังตักทอดมันกุ้งใส่จานให้เขมกรถึงกับชะงักไป ท่าทีตกใจเล็กน้อยเหลือบหันมองชายหนุ่มอีกคนที่นั่งยิ้มกริ่มชอบใจ เอ่ยปากจะปฏิเสธแต่เขากลับเอ่ยขัดขึ้นก่อน เพราะไม่อยากได้ยินคำนั้นออกจากปากของเธอ“ขอบคุณนะครับ อาหารร้านนี้ก็อร่อยมากเลยครับ”“ทำไมพี่เขมสมยอม รับคำเขาไปแบบนั้นละคะ”“อ้าวทำไมล่ะ...พี่ขี้เกียจอธิบายน่ะ เขาเข้าใจแบบนั้นไปก็ไม่เสียหายอะไรไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มแสร้งไขสือ ตีหน้าซื่อใส่“เสียหายสิคะ พี่เขมยังโสด ยังหนุ่มยังแน่น มารับว่าเป็นพ่อเด็กแบบนี้ เดี๋ยวก็ขายไม่ออกหรอกค่ะ”“ห่วงพี่ หรือว่าบัวรังเกียจพี่จนกลัวคนเข้าใจผิดกันแน่หื้อ?” สุ้มเสียงตัดพ้อแฝงความน้อยใจจนเธอต้องรีบปฏิเสธ

บรรยากาศภายในบ้านอิทธิธนนกุลในช่วงเวลาพลบค่ำอบอวลไปด้วยบรรยากาศชื่นมื่นและเสียงหัวเราะของคุณหญิงภารดีและพลโทพัชระ เมื่อได้ยินเรื่องราวที่เต็มไปด้วยเรื่องขบขันของธาราและแคท ที่นำมาเล่าสู่กันฟังระหว่างรับประทานอาหารมื้อเย็นร่วมกัน ซึ่งมีแขกคุ้นหน้าคุ้นตานอกจากธาราและแคท ยังมีมุกรดาที่นั่งหัวเราะเบาๆกับเรื่องสนุกของคนรักเพื่อน ขาดก็แต่คนสำคัญที่เวลานี้เพิ่งขับรถเข้ามาจอดในรั้วบ้าน ด้วยสีหน้านิ่งเฉยไร้อารมณ์ ทว่าแววตานั้นกลับฉายความขุ่นเคืองไม่พอใจ เมื่อเหลือบสายตามองรถยนต์คันคุ้นตาที่จอดอยู่ก่อนหน้า ถอนหายใจยาวด้วยความเอือมระอาภัทรกฤชนั่งนิ่งอยู่ภายในรถหรู สายตาจ้องมองพวงมาลัยรถตัวเอง ครุ่นคิดอะไรบางอย่างก่อนจะถอนหายใจยาวออกมา เมื่อคิดถึงว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าหลังจากที่เขาก้าวลงจากรถคันนี้เขาจะต้องพบเจอกับบรรยากาศแสนอึดอัด กับสายตาคู่นั้นที่จ้องมองเขาด้วยแววตาหวานซึ้งไม่รู้ว่ามันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนไหน ที่ความรู้สึกของเขามันค่อยแปรเปลี่ยนและชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกรักที่เขาเคยคิดว่ามันท้วมท้นเต็มหัวใจกับผู้หญิงคนนั้นที่กำลังนั่งอยู่ในห้องรับประทานอาหารของบ

เวลาหกโมงครึ่งของช่วงเย็นเป็นเวลาที่ทุกคนต่างทยอยกันเดินเข้ามายังโซนที่นายหัวแห่งสิริมันตราบีชเนรมิตขึ้นพิเศษเพื่อต้อนรับกลุ่มเพื่อนของรัญลฎาโดยเฉพาะสายตาที่ทุกคนกวาดมองเมื่อได้เห็นต่างแสดงสีหน้าตื่นตาตื่นใจอยู่ไม่น้อย ทั้งอาหารมากมายที่วางเตรียมไว้รอ รวมไปถึงขนมของว่างและเครื่องดื่ม เตาย่างบาร์บีคิวที่มีพนักงานคอยยืนบริการอยู่ริมสระน้ำ สร้างความประทับใจให้อยู่ไม่น้อย“โหวพี่บัวเล่นใหญ่ไปหรือเปล่าเนี่ย” เจนนี่ถึงกับออกปาก ในขณะที่เนยนั้นดูมีอาการตื่นเต้นไม่ต่างกัน“ถ้ารู้ว่าพี่บัวจะเล่นใหญ่ จัดปาร์ตี้ริมสระให้ขนาดนี้ แม่จะใส่บิกินี่มาเลยล่ะ” พูดพร้อมกับหัวเราะคิกคักชอบใจ“เอ่อ...ว่าแต่พี่บัวล่ะคะ ตั้งแต่มายังไม่เห็นเลย” กุ้งหันไปถามพนักงานที่ยืนคอยดูแลและให้บริการอยู่บริเวณนั้นด้วยความสงสัย“อ๋อเดี๋ยวคุณบัวมาค่ะ เพิ่งเดินออกไปก่อนพวกคุณมาครู่เดียวเอง”“อ๋อค่ะ ....งั้นพวกเรานั่งกันเถอะ เดี๋ยวพี่บัวก็มา” ไม่นานเหล่าบรรดาเพื่อนผู้ชายที่มาร่วมทริปด้วย ก็ทยอยเดินตามเข้ามา รวมไปถึงเชฟหนุ