All Chapters of LOST IN LOVE พ่ายรักประธานร้าย : Chapter 51 - Chapter 60

"ฉันช่วยค่ะ" คนที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำยิ้มแป้น เขาดีใจมากที่ออกมาแล้วบุคคลที่เฝ้ารอยังไม่หายไปไหนตามสัญญา"เธอไปไหนมา รู้ไหมว่าทั้งออตามหาและคนให้ตามหาเธอทุกวัน แต่ก็ไม่เจอ" ใบหน้าสวยถูกสัมผัสอย่างอ่อนโยน แก้มนุ่ม ๆ ของร่างบางเขาไม่เคยลืมได้สักวัน"ฉันขอโทษนะคะ" ปลายฝนเอื้อมไปสัมผัสกับผ้าปิดตานั้นบ้าง ถึงส่วนหนึ่งจะหายไปเพราะดาร์ลินแต่อีกส่วนเธอก็ยังรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งหมดเริ่มต้นขึ้นเพราะเธอ หากวันนี้เขาเป็นอะไรไปมากกว่านี้เธอคงจะไม่ให้อภัยตัวเอง"ฉันไม่เป็นไร แผลแค่นี้ไกลหัวใจ แต่ขอแค่มีเธออยู่ข้างกายฉันก็พอ""…""เรื่องทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว เธอสัญญากับฉันสิว่าเธอจะไม่ทิ้งฉันไปไหนอีก เธอจะอยู่เคียงข้างฉัน""ค่ะ ฉันจะไม่ไปไหนอีกแล้ว" คนตัวบางถูกดึงเข้ามาสวมกอด นับตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลวันนี้เป็นวันที่เขารู้สึกว่าตัวเองหายจากอาการทุกอย่างเป็นปลิดทิ้ง แทบไม่เหลือความเจ็บปวดแม้ดวงตาจะมองไม่เห็นก็ตาม"ฉันช่วยคุณแต่งตัวนะคะ เราจะได้รีบออกเดินทาง""เธอจะไปกับฉันหรือเปล่า?""ได้สิคะ ฉันจะไปเป็นเพื่อนคุณเอง" ใช้เวลาไม่นานดีแลนก็จัดการตัวเองและเก็บของจำเป็นเพื่อเดินทางจะไ

เนื่องจากการรักษาและพักร้อนไปในตัวผ่านไปอย่าฃราบรื่น ทั้งฉันและเขาก็เดินทางกลับมาไทยเป็นที่เรียบร้อย หลังจากที่รู้ว่าฉันท้องคุณชายเขาก็ดูแลฉันไม่ห่าง ตอนเดินก็ต้องประคอง อยากทานอะไรก็หามาให้ ฉันแทบไม่ต้องกระดิกตัวไปไหนจนจะเป็นผู้ป่วยติดเตียงก็ไท่ปาน"หิวไหม?" ก่อนนอนก็ยังไม่วายที่จะหันมาถาม พ่อคุณจะให้ฉันกินตลอดเวลาเลย บอกว่ากลัวลูกไม่อิ่ม กลัวฉันนอนไม่หลับ หลากหลายเหตุผลที่คิดได้"ฉันกินไม่ไหวแล้วค่ะ ตัวจะแตกแล้ว""งั้นรีบนอนนะ" มือหนาเอื้อมไปปิดไฟที่หัวเตียง ก่อนที่เราสองคนจะลงมานอนกอดกันกลมแต่แล้วเสียงเข้มก็ดังขึ้นฝ่าความมืดจนฉันต้องเงยหน้าไปมองเจ้าตัว"ช่วงนี้ฉันอาจจะต้องทำงานหนักจนไม่มีเวลา ฉันจะหาคนมาดูแลเธอนะ""ไม่เป็นไรค่ะ ฉันดูแลตัวเองได้" ฉันเข้าใจว่าช่วงนี้คุณดีแลนเพิ่งกลับมาเริ่มงาน แถมเขายังต้องทวีคูณความหนักเพิ่มเพื่อคว้าตำแหน่งประมุขของเดรโกที่เสียไปกลับคืนมา"ไม่ได้ ฉันหาไว้แล้ว ทำเรื่องลาออกจากงานให้แล้วด้วย""ลาออก!?" เรื่องนี้ฉันไม่รู้และแปลกใจมากด้วยที่เขาไม่ปรึกษากันก่อน"อีธารหาเลขาใหม่ให้แล้ว ไม่ต้องห่วงคนใหม่เป็นผู้ชาย" ประเด็นนี้ทำให้ฉันผละจากอ้อมกอดแล้วรีบเป

วันนี้ดีกว่าทุกวันคือมีคุณดีแลนไปทำงานพร้อมกันด้วย เขาบอกว่ากิจการโรงแรมใหม่เคลียร์จนเสร็จหมดแล้วกำลังอยู่ในขั้นตอนการเปลี่ยนชื่อจากไรอันเป็น DELTA.P งงไหมว่าทำไมไม่อยู่ในเครือเดรโกแล้วเป็นชื่อนี้ได้ แรก ๆ ฉันก็ไม่เข้าใจไม่ต่างแต่เพิ่งได้เฉลยจากเขาที่ว่าเดลต้ามาจากชื่อลูกของเรา ใช่…เขาได้ชื่อลูกตั้งแต่เขาเพิ่งอายุครรภ์แค่สามเดือนไม่รู้เพศเลยด้วยซ้ำแต่ไม่ว่าจะหญิงหรือชายชื่อเดลต้าก็เหมาะสมทั้งคู่ ส่วนดอทพีคือชื่อตัวแรกของฉันที่คุณดีแลนตั้งใจจะให้โรงแรมนี้เป็นของลูกแต่มีฉันอยู่ร่วมด้วยโรงแรมนี้เป็นทรัพย์สินส่วนตัวไม่เกี่ยวกับเดรโก เขาจึงมีอำนาจหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์และพร้อมโอนเป็นชื่อลูกเมื่อถึงเวลาที่เขามีความสามารถมากพอ ฉันเองก็ไม่ได้ขัดอะไร เห็นด้วยกับความคิดของเขาทุกอย่างรวมไปถึงชื่อลูกของเราสองคนด้วย"ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ…" ระหว่างทางไปบริษัทคนตัวโตก็พูดขึ้น เขาเอื้อมมือจับฉันไว้แน่นจนฉันสัมผัสได้ว่ามันเป็นเรื่องไม่ค่อยดี"คะ?""มันอาจจะไม่เหมาะสมที่ฉันจะพูดในตอนที่เธอกำลังท้อง แต่ฉันไม่อยากปิดบังกับเธอและคิดว่าเธอสมควรต้องรู้ แต่ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจยังไงฉันก็ตามใจเธอทุกอย่างและอยู่ข้

งานแต่งงานริมทะเล D&P"สวยมาก เหมือนตุ๊กตาเลย" เสียงน้ำอิงเอ่ยกับเพื่อนสนิทที่อยู่ในชุดเจ้าสาวแสนสวย เป็นชุดเดรสฟูฟ่องสีขาวยาวเสมอเข่าและรองเท้าผ้าใบสีขาวปล่อยผมยาวถึงแผ่นหลังเป็นการใส่ชุดแต่งงานที่รองรับความปลอดภัยของเจ้าสาวท้องอ่อนเป็นอย่างดีด้วยความเห็นด้วยของดาร์ลินและดีแลนที่ไม่อยากให้เธอเหนื่อยกับงานแต่งมาก วันนี้จึงถูกจัดเป็นงานแต่งงานเล็ก ๆ ริมทะเลที่เชิญแต่แขกคนสนิทราว ๆ ยี่สิบคน ซึ่งเป็นงานที่ปลายฝนเองก็ชอบมาก งานเล็ก ๆ ที่มีแต่คนที่เธอรู้จักแถมสถานที่จัดยังเอาใจเธอที่เป็นคนชอบทะเลมีคนรักมากมายรวมตัวกันแค่นี้ก็มีความสุขจนล้นออกจากหัวใจแล้วแต่แน่นอนหลังจากที่เธอคลอดทายาทของตระกูล งานแต่งก็จะถูกจัดขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับสะใภ้เดรโกอย่างสมฐานะ เป็นพิธีการที่ถึงปลายฝนจะไม่ได้อยากให้มันเกิดขึ้นเพราะสิ้นเปลือง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะดีแลนเองเป็นถึงทายาทของเดรโกตระกูลที่มีหน้ามีตาในสังคมจะน้อยหน้าก็คงจะไม่ได้"แกพร้อมหรือยัง จะถึงเวลาแล้ว" น้ำอิงเอ่ยให้คนเหม่อส่องกระจกรู้สึกตัว จนเธอยกยิ้มแล้วลุกขึ้นประตูห้องแต่งตัวก็ถูกเปิดออกมา"ลุงมารับลูกสาวอีกคนของลุง" คนเอ่ยคือดัสติน เขากางแ

ก็อก ๆ"ปลายเข้าไปนะคะ" ประตูห้องทำงานของดีแลนถูกเปิดออกด้วยร่างของภรรยาสาว เธอเดินยิ้มเข้ามาพร้อมกับถาดที่ถือพายแอปเปิ้ลที่เพิ่งออกมาจากตู้อบร้อน ๆปลายฝนวางมันไว้บนโต๊ะทำงาน ก่อนที่จะหย่อนตัวนั่งลงบนตักแกร่งแล้วโอบรอบคอคนเป็นสามี"ลูกล่ะ?" เรียวปากหนาเอ่ยถามพร้อมกับฝ่ามือหนาที่โอบเอวคอดแล้วกระชับกายให้ชิดกับเรือนร่างกำยำ"ขึ้นไปอาบน้ำแล้วค่ะ""เหนื่อยไหมคะ ปลายเอาพายมาให้""นิดหน่อย""งั้นปลายป้อนนะ""อยากให้นวดมากกว่า""นวดก็ได้ค่ะ สบายมาก" ปลายฝนพูดจบก็บีบเข้าที่หลังคอของคนตัวสูงตามคำขอ เธอใช้สองมือออกแรงแล้วบีบคลายความเมื่อยล้าเพื่อให้เขาบรรเทา ช่วงนี้ดีแลนกำลังมีโปรเจ็คใหม่ให้ต้องดูแลมากมายนับไม่ถ้วน ไหนจะงานหลักของเดรโกที่เขากลับมาเป็นประมุข กิจการโรงแรมที่กำลังขยายตัว รวมไปถึงคาสิโนหลายที่ที่ทุกอย่างเหมือนจะถาโถมเข้ามาจนเขาไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน"ให้ปลายเข้าไปช่วยไหมคะ?" ปลายฝนเสนอความเห็นจนคนที่หลับตาผ่อนคลายต้องลืมตาขึ้นมามอง"แค่เธอเลี้ยงลูกก็เหนื่อยมากแล้ว แค่นี้ฉันจัดการเองได้""แต่ปลายเคยเป็นเลขาคุณนะ ปลายสามารถช่วยคุณได้เยอะเลย" เคยเป็นที่แปลว่าตอนนี้ไม่เป็นแล้ว หลังจากที