All Chapters of BAD DEPTH พันธะหมอมาเฟีย: Chapter 41 - Chapter 50

พรึบเสียงจานหนาถูกวางลงยังบริเวณโต๊ะกลางด้านหน้าโซฟาหรูพร้อมกับกลิ่นหอมอบอวลของอาหารที่อยู่ภายในจาน ทำเอาร่างบางที่กำลังนั่งกินข้าวผัดของตัวเองอยู่อดไม่ได้ที่จะเหลือบสายตาไปมองยังจานที่วางอยู่ตรงหน้า ซึ่งมันก็คือหนึ่งในอาหารโปรดของเธอ สปาเกตตีซอสมะเขือเทศหมูสับ ไส้กรอก...น่ากินจังภายในหัวของไลลามีแต่คำนี้เต็มไปหมด ทั้งกลิ่นหอมและหน้าตาที่ดูสวยงามน่ากินของสปาเกตตีตรงหน้าทำเอาคนตัวเล็กอดไม่ได้ที่จะเผลอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความอยากกินอาหารของอีกคนเป็นที่สุด"อ อึก..." คามิลที่เห็นแบบนั้นก็แอบลอบทำหน้าพอใจออกมากับท่าทีของร่างเล็กที่นั่งอยู่ มือหนาเอื้อมลงไปหยิบจานสปาเกตตีที่วางอยู่ขึ้นมาตักกินด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ทว่ามีความจงใจยั่วยวนความอยากของร่างเล็กอยู่ไม่น้อย โดยไลลาก็ได้แต่นั่งลอบมองตามเผลอส่งสายตาอ้อนวอนอยากกินไปยังคู่หมั้นหนุ่ม แต่คนตัวสูงก็ยังไม่สนใจ ทำให้คนตัวเล็กทนไม่ไหว"พะ พี่คามิลคะ" เรียวปากบางตัดสินใจเอ่ยเรียกชื่อรุ่นพี่ตัวสูงขึ้น"..." เจ้าของใบหน้าหล่อเย็นชาก็นิ่งไม่ขานตอบกลับแต่เลือกที่จะใช้สายตาคมมองไปยังใบหน้าเรียวใส"ละ...แลกกันไหมคะ" ไลลาพยายามใช้ความกล้าอย่างมากในกา

เช้าวันต่อมา...ปึก!"คะ แค่ก..." เสียงทุ้มนิ่งร่างสูงที่นอนเปลือยอกอยู่ไอออกมาเสียงหลงหลังจากที่ถูกมือขนาดเล็กของใครบางคนฟาดลงเข้ามายังแผงอกแกร่งของเขาอย่างจัง ดวงตาคมลืมตาขึ้นมาทันทีด้วยสีหน้าสะลึมสะลือทั้งคิดว่าร่างบางที่นอนอยู่ด้านข้างคงจะตั้งใจแกล้งเขาเหมือนเมื่อตอนแรก แต่แล้วเจ้าของใบหน้าหล่อก็ต้องชะงักไปเมื่อพบว่าร่างเล็กที่นอนดิ้นอยู่ภายในอ้อมกอดเขานั้นยังคงหลับสนิทอยู่ เธอคงจะนอนดิ้นจริง ๆ โดยคามิลเองก็พอรู้อยู่บ้างหลังจากที่นอนร่วมเตียงกันอยู่หลายครั้ง เพราะเขามักจะโดนมือเล็กไม่ก็ศอกอัดตามลำตัวอยู่เป็นประจำ"..." ใบหน้าหล่อก้มลงจ้องมองไปยังใบหน้าเรียวใสของคนด้านข้างนิ่ง แม้ว่าสีหน้าจะเย็นชานิ่งเรียบ ทว่าแววตากลับเต็มไปด้วยความหลงใหลเอ็นดูไม่รู้ตัว มือหนาเตรียมยกขึ้นมาหมายจะลูบไปที่แก้มใสของร่างบาง แต่แล้วคนตัวสูงก็ต้องรีบผละมือออกเมื่อเห็นว่าเปลือกตากลมกำลังขยับเหมือนคนกำลังจะลืมตา คนตัวสูงรีบหลับตาลงแกล้งทำเป็นเหมือนกับว่าตัวเองนั้นยังไม่ได้ตื่น"อื้อออ..." ไลลาบิดตัวเบา ๆ ทำเสียงงัวเงียออกมา ก่อนจะลืมตาขึ้น ซึ่งทันทีที่ลืมตาขึ้นมา ใบหน้าเรียวใสก็ต้องชะงักไปเมื่อรู้สึกตัวได

'...คนที่ฆ่าพ่อของคุณ ไม่ใช่สาธิต' เสียงคำพูดของปวิตรคนที่ผมพยายามตามล่าหาตัวมานานยังคงดังเข้ามาในหัวของผมไม่หยุดไม่ใช่ไอ้สาธิตงั้นเหรอ..."คุณคามิลครับ" ผมชะงักไปเล็กน้อยหลังจากที่ได้ยินเสียงของธนาลูกน้องคนสนิทของตัวเอง"ผมจัดการส่งลูกน้องสาธิตให้ไปอยู่ในที่ของเราเรียบร้อยแล้วครับ""อืม ถ้ามันตุกติกหรืออะไรก็จัดการได้เลย ไม่จำเป็นต้องรักษาสัญญาอะไรทั้งนั้น""ครับ" ธนาพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะมองหน้าเอ่ยถามผม"แล้วเรื่องปวิตร...""ถ้ามันขอเวลาหาหลักฐาน ก็ปล่อยมันไปก่อน ตอนนี้ยังไงก็มีแค่เราเท่านั้นที่ช่วยมันได้" ผมเอ่ยบอกธนาออกไปเสียงเรียบ"ครับ" ธนาก็พยักหน้ารับรู้"แล้วเรื่องข่าว..." ผมหันไปมองหน้าถามลูกน้องคนสนิท"อีกไม่กี่นาที ทางสำนักข่าวจะลงให้ครับ""อืม ดี" ผมตอบกลับพร้อมกับผละสายตาจากใบหน้าธนาเหลือบหันไปมองยังด้านหน้าของตัวเอง ถึงจะไม่ใช่มึงที่ทำพ่อกู แต่กูจะก็เอาคืนมึงทั้งหมดอยู่ดี ไอ้สาธิตด้านไลลา"ปีใหม่นี้ไปฉลองไหนกันดี~" เสียงหวานของร่างเล็กที่นั่งอยู่เอ่ยถามขึ้นเสียงใสใบหน้าเต็มไปด้วยความอารมณ์ดี"แหม่ ส่งงานเสร็จก็ร่าเริงเลยนะ" วีนัสยิ้มเอ่ยแซวเพื่อนตัวเล็กขึ้น"ทำดา~" เร

"...อ อึก! ฮึก ไลลาเจ็บ ฮือออ..." หลังจากที่ถูกสะโพกแกร่งจัดการกระแทกแก่นกายขนาดใหญ่เข้าใส่เต็มแรงจนมิดด้าม คนตัวเล็กสะอื้นร้องไห้ออกมาสีหน้าเจ็บปวดราวกับตรงนั้นของเธอจะฉีกขาดออกจากกันกับความใหญ่โตที่บ้าคลั่งกระแทกกระทั้นเข้ามาไม่ยั้งแรง"ฮึก ไลลาเจ็บ..." เรียวปากเล็กเอาแต่ครางประท้วงคู่หมั้นตัวสูงด้วยสีหน้าเหยเกเป็นที่สุด ดวงตากลมโตเงยหน้ามองคนตรงหน้าแววตาขอร้องอ้อนวอนให้อีกคนหยุดการกระทำที่แสนรุนแรงป่าเถื่อนของเขา ทว่า..."..." เจ้าของใบหน้าหล่อเย็นชาก็ไม่คิดสนใจ มือหนาจับเรียวขาสวยแยกออกจากกันไว้แน่นพร้อมทั้งเริ่มขยับสะโพกเข้าออกมาอย่างหนักหน่วงปึก! ปึก! ปึก!"ฮ ฮึก พะ พี่คามิล ฮือออ หยุดใจร้ายกับไลลา...""ฉันไม่ให้เธอถอนหมั้น""อ อึก!...""ฉันไม่ให้ถอน" ริมฝีปากหนาก้มลงเอ่ยบอกคนใต้ร่างตรงหน้าน้ำเสียงดุดันเต็มไปด้วยความแข็งกร้าวไม่ยอม เขาไม่มีทางที่จะถอนหมั้นกับคนตัวเล็ก ไม่มีทางปึก! ปึก!"อ อ๊ะ! อึก...""...ละ ไลลาเจ็บ" เจ้าของใบหน้าเรียวใสมองหน้าเอ่ยบอกร่างสูงใจร้าย ซึ่งนักศึกษาแพทย์หนุ่มก็นิ่งใช้สายตาคมก้มลงจ้องมองยังคนตัวเล็กใต้ร่าง"เจ็บก็จำไว้ อย่าพูดคำว่าจะถอนหมั้นกับฉันอี

แอดดปึง!เสียงประตูห้องตรวจคนไข้ของนักศึกษาแพทย์หนุ่มถูกเปิดออกอย่างแรงพร้อมกับร่างสูงของคามิลที่อุ้มร่างเล็กของไลลาออกมาจากห้องด้วยสีหน้าเรียบนิ่งทว่าแววตาเต็มไปด้วยความห่วงใย"เปิดห้องวีไอพี 02" เจ้าของใบหน้าหล่อหันไปเอ่ยบอกพยาบาลสาว เธอก็พยักหน้ารับรู้รีบทำตามที่คนตัวสูงบอก โดยทุกคนก็ต่างวุ่นวายอยู่กับการพาไลลาไปยังห้องผู้ป่วยวีไอพีด้วยความเร่งรีบ ยิ่งเห็นท่าทีของคามิลแล้ว ทุกคนก็ยิ่งลนลานไปกันใหญ่ ผิดกับวีนัสที่ได้แต่ยืนมองเหตุการณ์ทุกอย่างอยู่นิ่งทำอะไรไม่ถูก จะเข้าไปสอบถามก็เห็นว่าคู่หมั้นเพื่อนนั้นกำลังวุ่นอยู่ หญิงสาวจึงตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรบอกทางบ้านของไลลาให้ได้รับรู้ทุกอย่าง เพราะยังไงทางบ้านของคนตัวเล็กก็ควรที่จะรับรู้ไว้เนื่องจากมันเป็นเรื่องใหญ่พอสมควร หลังจากที่โทรบอกวาวา แม่ของไลลาเสร็จ วีนัสก็เดินกลับเข้าไปยังด้านในห้องผู้ป่วยวีไอพีด้วยความเป็นห่วงเพื่อนตัวเล็กอยู่ไม่น้อย ทว่าเมื่อเห็นความห่วงใยที่แผ่ออกมาจากรุ่นพี่หนุ่มคู่หมั้นเพื่อนอย่างไม่รู้ตัวนั้น ร่างสวยหุ่นดีก็ชะงักไป"..." วีนัสเอาแต่ยืนลอบมองความร้อนรนของคามิลที่ดูผิวเผินอาจจะไม่มีอะไร แต่ว่ามันกลับเ