All Chapters of My night รักสุดท้ายของไนท์: Chapter 21 - Chapter 30

“ดีไหม?” สำหรับเขามันดีมาก ไม่คิดเลยว่าแค่ข้างนอกมันจะดีขนาดนี้ แต่กับเธออะไรก็ดีไปหมด“อื้ม” นานิครางตอบในลำคอเสียงเบา เธอเขินและเหนื่อยจนไม่มีแรงพูด ไม่รู้ทำไมแค่นอนครางเฉยๆ ถึงได้เหนื่อยขนาดนี้ และไนท์ที่ออกแรงมากกว่าเธอหลายเท่าจะเหนื่อยขนาดไหนสองมือเล็กลูบแผ่นหลังกว้างที่ขยับขึ้นลงหอบถี่ หลังจากปลดปล่อยทุกหยาดหยดลงหน้าท้องเธอไนท์ก็ปล่อยกายหอบเหนื่อยลงมา เขาซบหน้าเข้ากับซอกคอนอนหายใจถี่แรงๆ เหมือนคนที่พึ่งออกกำลังกายอย่างหนักหน่วงมา“พี่อยากเลียเรา” ไนท์บอกหลังจากจังหวะหายใจกลับมาเป็นปกติ“ฮะ! เรายังไม่เสร็จกันเหรอ?” เธอเสร็จ เขาเสร็จ มิชชั่นยังไม่คอมพลีทอีกเหรอ?“เสร็จแล้วก็เสร็จอีกได้”“แต่เมื่อตอนกลางวันพี่ก็ทำไปแล้วหนิ”“น้ำเราหวาน พี่ติดใจ อยากกินอีก” เช้าวันต่อมามือหนาควานหาโทรศัพท์ที่ส่งเสียงปลุก ในขณะที่เจ้าของโทรศัพท์ตัวจริงยังนอนหลับตาพริ้มเหมือนไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกที่ตัวเองตั้งปลุกไว้ทั้งสองเผลอหลับไปด้วยกันที่โซฟา หลังมื้อเย็นหนังท้องตึงหนังตาหย่อนและได้ปลดปล่อยจนตัวเบาหวิวก่อนมื้อเย็น บวกกับหนังเรื่องที่เลือกดูเมื่อคืนมันไม่ตื่นเต้นเหมือนตัวอย่าง ทั้งสองเลยเผลอ

“เดี๋ยวให้กดหัวเอาคืน”ไนท์ตะโบมจมูกโด่งฟัดเต้าอวบอิ่มทั้งสองข้าง ริมฝีปากดูดเม้มตามผิวเนื้ออ่อนแล้วทิ้งรอยรักแดงจ้ำๆ ก่อนจะวกกลับมาดูดดึงปลายอกทั้งสองจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายนานินอนตัวอ่อนปวกเปียกบิดกลายเร้าๆ ด้วยความเสีย.วซ่านที่ไนท์ปลุกปั่นด้วยมือและปาก เธอแอ่นอกสอดประสานเรียวลิ้นสาก สอดนิ้วเข้ากลุ่มผมดำดกดึ้งทึ้งเพื่อปลดปลายความเสี.ย.วเสียงครวญครางถูกกลืนลงคอเมื่อไนท์กดริมฝีปากพร้อมสอดเรียวลิ้วเข้ามาตวัดเกี่ยวพัน ดูดรัด บดเบียดกายหนาเสียดสีผิวกายอ่อนนิ่มขาเรียวข้างหนึ่งถูกดันให้อ้าออก นิ้วเรียวแกร่งกรีดกรายใช้เล็บขูดเบาๆ ที่เนินสาว ก่อนสี่นิ้วจะแตะลงบนความอ่อนไหวแล้วลูบวนตามแนวเข็มนาฬิกานานิดูดดึงเรียวลิ้นสากรุนแรงเมื่อความอ่อนไหวถูกจู่โจม กายร้อนรุ่มบิ้ดเร้า เสยสะโพกประสานจังหวะนิ้วแกร่ง ลมหายใจเริ่มถี่กระชั้น ความอัดอึดในกายเริ่มก่อตัวถึงขีดสุด หน้าท้องน้อยขมวดเกร็ง ปลายเจ็บจิกเข้าเนื้อหนังตรงบ่ากว้างระบายความอัดอึดทรมาน ก่อนตัวจะชาวาบกระตุกเกร็งเสียงครางลากยาวตามด้วยความลื่นไหลทะลักอาบนิ้ว บ่งบอกว่าเขาได้ส่งคนตัวเล็กสวรรค์แล้วไนท์จูบหน้าผากเนียมชุ่มเหงื่อปลอบประโลม ก่อนทัด

ห้องไนท์“พี่ ต่อให้เราบ้างดิ” เสียงหวานโวยขึ้นด้วยสีหน้าง้ำงอ มือกระหน่ำกดบนจอยเกม“ต่อให้ แล้วถ้าชนะ เราจะภูมิใจงั้นเหรอ” ไนท์บอกเสียงเรียบทำเป็นไม่รับรู้น้ำเสียงไม่พอใจของคนตัวเล็ก“พูดเหมือนพี่ยูเป๊ะ พี่กับพี่ยูควรดวลเกมกันนะ”“หึ” ไม่ดีมั้ง เดี๋ยวจะกินหัวกันจริงขึ้นมา“อร๊าย!” นานิกรี๊ดออกมาพร้อมกระแทกจอยเกมกับโซฟาอย่างโกรธๆอึก!ก่อนหันมาเล่นงานร่างสูงข้างกาย มือเล็กผลักร่างหนาจนหงายหลัง เนื่องจากไม่ทันตั้งตัวเขาเลยหงายหลังนอนลงบนเบาะโซฟาอย่างง่ายดาย ก่อนคนผลักจะบีนขึ้นบนหน้าท้องแกร่ง แล้วปล่อยกำปั้นน้อยๆ ทุบหน้าอกแกร่ง ตุบตับๆ หลายทีอย่างโกรธแค้นเคืองใจที่ไม่สามารถเอาชนะไนท์ในเกมได้“ไหนก่อนเล่น บอกจะต่อให้เราไง คนโกหก” นานิต่อว่าไนท์ด้วยความขุ่นเคืองไนท์หลุดยิ้มขำกับหน้าตาง้ำงอและการกระทำอุกอาจที่แสนจะน่ารักของคนบนร่างโกรธยังไงให้น่ารักขนาดนิวะ!ไนท์รวบมือเล็กมาจูบแล้วสบตาอีกฝ่ายด้วยสายตาวิบวับอย่างมีแผนการ“อยากชนะพี่เหรอ พี่มีวิธีนะ”“วิธีอะไรคะ” นานิถามกลับน้ำเสียงติดห้วนๆ“ขย่มพี่สิ เอาให้พี่ร้องขอชีวิตเลย” จะยอมแพ้เธอแต่โดยดี จะนอนนิ่งให้เธอเป็นฝ่ายเดินเกม ให้เธอรู้สึก

ขึ้นจากสระมากทั้งก็แยกย้ายไปชำระตัวแต่งตัว เนื่องจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแยกหญิงชาย จัดการตัวเองเสร็จนานิก็เดินออกมา แล้วก็ต้องแปลกใจที่เธอแต่งตัวเสร็จก่อนไนท์ นานิเดินเลียบๆ แคงๆ ไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าฝั่งตรงข้ามแล้วยกมือขึ้นเคาะประตูก๊อกๆ“พี่เรารออยู่หน้าห้องนะคะ อีก 20นาทีสระจะปิดแล้ว” เตือนไนท์เผื่อเขาลืมดูเวลา“เข้ามาหาหน่อย” เสียงทุ้มเอ่ยบอกหลังประตู“เฮ้ย! เข้าไปได้ไงคะ นั่นห้องแต่งตัวผู้ชาย”“ไม่มีใคร มีแค่พี่”“แล้วให้เราเข้าไปทำไม” นานิยังยืนตอบไนท์หลังประตู “หาสร้อย”“หือ? สร้อยอะไรคะ”“สร้อยเกียร์” นานิขมวดคิ้วนิดหน่อยด้วยความแปลกใจ สร้อยเกียร์ไม่ใช่เส้นเล็กๆ ถ้าตกคงหาไม่ยาก “พี่ลืมไว้ในกระเป๋าหรือที่ห้องรึเปล่า”“...” ทว่าข้างไนท์กลับเงียบ ได้ยินแค่เสียงก๊อกแก๊ก ก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือก็เห็นเวลาใกล้สระว่ายน้ำส่วนกลางตรงนี้ปิดทุกที จึงดันประตูแทรกตัวเข้าไปข้างในเพื่อช่วยไนท์หาสร้อยเกียร์ ทว่า..อึก!“พี่!” ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปนานิก็ถูกกดแนบเข้ากับบานประตู “ทำอะไรคะ?”แกร๊ก!“พี่ล็อกประตูทำไม แล้วไหนบอกสร้อยหายไงคะ” นานิถามตาโต ก่อนสายตาจะสะดุดเข้ากับสร้อยเกียร์ ท

วันสุดท้ายของการสอบปลายภาค ภาคเรียนที่ 1นานิกับไอญดาโบกมือลาเอิงเอยกับคิมแล้วแยกย้ายกันที่ลานจอดรถ เนื่องจากคิมมีทริปกับครอบครัวที่ต้องบินคืนนี้ ส่วนเอิงเอยก็บินกลับเชียงรายไปหาครอบครัวคืนนี้เหมือนกันทั้งสองเลยรีบกลับไปเตรียมตัวสำหรับการเดินทาง“นานิรีบกลับไหม แวะไปหาอะไรหวานๆ กินแถวหน้ามอก่อนดีไหม พี่เดย์สอบยังไม่เสร็จเลย”“ไม่รีบๆ เราไม่ได้มีแพลนไปไหน”"งั้นไปนั่งเล่นที่คาเฟ่หน้ามอก่อนไหม""ได้สิๆ เราไปเจอกันที่หน้ามอเลยไหม หรือไอจะไปกับเราแล้ววนกลับมาเอารถตอนพี่เดย์สอบเสร็จ""ไม่ๆ เจอกันที่หน้ามอเลย เดี๋ยวเราบอกให้พี่เดย์กลับกับพี่ไนท์""โอเค งั้นเจอกันนะ""จ้า"เนื่องจากวันนี้ทุกคนต่างแยกย้ายเอารถใครรถมันมาเพราะตารางสอบไม่ตรงกัน นานิกับไอญดาก็เช่นกัน ไอญดาตั้งใจไว้ว่าจะกลับพร้อมเดย์ แต่สองสาวออกห้องสอบเร็วเลยอีกสักพักหนึ่งเลยกว่าเดย์จะสอบเสร็จ ไอญดาเลยอยากใช้เวลากับเพื่อนสนิทสักหน่อยก่อนจะไม่ได้เจอกันช่วงปิดเทอมคาเฟ่หน้ามหาลัย“แล้วนานิจะบินไปญี่ปุ่นวันไหน”“วันพุธหน้า” นับจากวันนี้ก็อีก 5 วัน“ไปนานไหมคราวนี้”“ก็อาทิตย์กว่าๆ ไอล่ะมีทริปที่ไหนไหม”“ปิดเทอมนี้คงเอาไว้ก่อน พี่เดย