บททั้งหมดของ My night รักสุดท้ายของไนท์: บทที่ 1 - บทที่ 10

36

Intro ดีให้ตายยังไงเธอก็ไม่รัก

‘ดีให้ตายยังไงเธอก็ไม่รัก’ผลัวะ!! ผลัวะ!! ผลัวะ!!เสียงกำปั้นแกร่งกระทบเสาปูนในลานจอดรถดังติดต่อหลายครั้ง ไนท์ ชกมือเข้ากับเสาปูนแข็งๆ แบบไม่ยั้งแรงเหมือนไม่เจ็บปวด ทั้งที่หลังมือแตกเหวะหวะเลือดไหล่หยุดติงๆ บนพื้น ทว่าความเจ็บปวดที่มือนั้นมันเทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดที่ก้อนเนื้อตรงอกข้างซ้ายแม้สักนิด เมื่อปลดปล่อยได้ความเสียใจความเจ็บปวดกับเสาปูนแข็งๆ แล้วไนท์ก็ทรุดตัวนั่งลงบนพื้นเอนหลังพิงหลังประตูอย่างคนหมดแรง ก่อนยกมือขึ้นมาปิดหน้าแล้วปล่อยความเจ็บปวดทุกอย่างผ่านน้ำตาเขารักเธอ รักมากเกินกว่าจะรั้งเธอไว้ รักมากจนอยากเห็นเธอมีความสุขที่แท้จริงกับใครคนนั้นที่เป็นเจ้าของหัวใจเธอมาตลอดและก็ไม่อยากให้เธอรู้สึกผิดที่ไม่สามารถรักเขาได้เหมือนที่รัก เดย์ไอญดา อาจจะมีใจให้เขาก็จริงแต่ก็ไม่มากพอที่จะรัก มันเป็นเพียงแค่ความเผลอไผล สับสนหรือเคว้งคว้างและต้องการใครสักคนพอดีในจังหวะที่เขาเข้าหา หลายครั้งที่เขาเห็นความสับสนในตาเธอแต่ก็ทำเป็นมองไม่เห็น หลายครั้งที่เห็นเธอพยายามรักเขา แต่เธอก็ทำไม่ได้เพราะในใจของเธอก็ยังมีใครบางคนซ่อนอยู่เสมอ คนคนนั้นก็คือเดย์ซึ่งเหตุการณ์เมื่อวานมันตอบชัดเจน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-04
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 1 ไปส่งได้ไหม

วันศุกร์..@All night Pub‘อยากเป็นคนที่เธอรักแบบเขาที่ไม่ต้องพยายามไม่มีข้อแก้ไขอะไร เธอก็รัก มันดีกว่าที่ฉันต้องพยายาม ให้เธอรัก ให้เธอสนใจ’วันนี้เข้าใจแล้วว่าความดีชนะใจผู้หญิงไม่ได้ คนที่ไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่ จะทำดีแค่ไหนไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ไอญดาไม่เคยรักเขาเหมือนที่รักเดย์ แม้ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน สุดท้ายก็ทำไม่ได้ เพราะในใจเธอมีแค่เดย์ผิดหวังซ้ำสองกับผู้หญิงคนเดิม ครั้งแรกเพราะเสียใจที่ไม่ได้จีบเธอแล้วปล่อยเธอหลุดไปง่ายๆ และเมื่อไหร่ได้โอกาสแก้ตัว ได้กลับไปทำในสิ่งที่เคยค้างคาใจแล้ว แต่ผลลัพธ์กลับไม่ได้เป็นอย่างที่คาดหวัง เพราะสุดท้ายไอญดาก็ยังเลือกเดย์ หลังจากคืนไอญดาให้เดย์พร้อมปลีกตัวออกมาเพื่อให้ทั้งสองได้มีเวลาด้วยกัน ได้ปรับความเข้าใจกัน ในเมื่อหัวใจทั้งสองยังตรงกัน ถ้าจะกลับมาหากันอีกครั้งมันก็คงไม่ยาก ก็แค่ต้องคุยกัน เคลียร์ใจกัน ไนท์เชื่อว่าไอญดากับเดย์จะเริ่มต้นด้วยกันใหม่ได้ เหอะ! บทพระรองแสนดี!ความจริงไม่ได้เป็นคนแสนดีขนาดนั้น ถ้าเธอมีใจให้เขาเหมือนกับเดย์ สาบานได้เลยว่าเขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไปเด็ดขาด แต่ตอนนี้ที่ต้องรับบทพระรองแสนดี หาวิธีให้ทั้งสองได้อยู่ด้วยกัน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-04
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 2 สายตาที่แปลกไป

วันจันทร์..วันนี้สี่หนุ่มมีเรียนทั้งวัน พอเรียนช่วงเช้าเสร็จก็ต้องหาข้าวเที่ยงกินเอาแรงไปใช้กลับภาคปฏิบัติในช่วงบ่ายต่อ“ป่ะ แดกข้าว”“แดกไหน”“โรงอาหารคณะหรือมึงอยากจะไปกินหน้ามอ?” เรนจิถามไนท์“ไปกินกับพวกกูป่ะ โรงอาหารมนุษย์กับข้าวอร่อยว่ะ” ชินนำเสนอ ไม่ใช่แค่อาหารที่อร่อย แต่อยากให้เพื่อนไปทานข้าวด้วยกันครบแก๊งตั้งแต่มีเรื่องไอญดา ไนท์ก็แยกตัวออกไปตลอดเรนจิก็ตามไปอยู่เป็นเพื่อนด้วย เลยกลายเป็นเขากับเดย์ เรนจิกับไนท์ เขาไม่ค่อยชอบแบบนี้เลย ไม่อยากแตกกลุ่มแตกก้อน คิดถึงช่วงเวลาก่อนหน้านี้ไม่ได้ ที่ไปไหนก็ไปด้วยกันสี่คนตลอด“อร่อยเพราะมึงมีอาหารตาเหอะ” ไนท์แซะชินอย่างรู้นิสัยเพื่อนดี คนอย่างชินผู้หญิงมาก่อนอาหารอร่อยเสมอ“อร่อยจริงไอ้สัส ไม่เชื่อถามไอ้เดย์ดู”“อืม อร่อย อร่อยกว่าคณะเราเยอะ พวกมึงไปด้วยกันป่ะ”“กูแล้วแต่ไอ้ไนท์” เรนจิบอกเดย์แล้วหันไปรอคำตอบจากไนท์ ไม่ได้กดดัน แต่อย่างที่รู้กันถ้าไนท์ยังไม่พร้อมพวกเขาก็เคารพในการตัดสินใจของไนท์“..เออ ไปดิ”คำตอบของไนท์ส่งผลให้เรนจิเลิกคิ้วสูงขึ้นด้วยความแปลกใจ เขาไม่คิดว่าไนท์จะไป เดย์กับไอญดาพึ่งกลับไปคบกัน แผลยังสดใหม่ไนท์ยังทำใจไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-04
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 3 มีเรื่องจะคุยด้วย

เรียนเสร็จก็เกือบเย็น ก่อนเดินไปตึกฝั่งตรงข้าม ไนท์ก็ได้ช่วยเดย์ขึ้นรถที่ไอญดาวนมารับที่หน้าตึกคณะวิศวกรรมเนื่องจากก่อนหน้านี้เดย์เกิดอุบัติเหตุรถชน วูบหลับขณะขับรถ ผลมาจากพักผ่อนน้อยบวกเมาแล้วขับ อุบัติเหตุครั้งนั้นทำกระดูกขาข้างขวาของเดย์ร้าว ต้องใส่เฝือกและใช้ไม้ค่ำเดิน เดย์จึงเดินเหินไม่สะดวก แฟนสาวยังไอญดาเลยต้อง ดูแลไม่ห่าง ไนท์เดินมาเอารถที่ลานจอดรถหลังตึกคณะมนุษย์ ที่หลังๆ เขามักจะเลือกจอดที่นี่ เนื่องจากเบื่อความผิดหวังที่หาที่จอดรถแถวตึกคณะตัวเองไม่ได้ ขี้เกียจวนไปมา ขับมาจอดที่นี่เลยตั้งแรกจะได้ไม่เสียเวลา เพราะลานจอดหลังตึกคณะมนุษยศาสตร์ค่อนข้างใหญ่ ไม่เคยเห็นมีรถจอดเต็มเลยสักครั้งเมื่อก้าวมาเกือบจะถึงรถสายตาคมก็สะดุดเข้ากับร่างบางของเจ้าของรถที่จอดข้างรถเขาวันนี้เจอตัวก็ดี จะได้ถามเรื่องที่ค้างคาใจเมื่อตอนเที่ยงเขาไม่อยากถามเธอตอนอยู่กันหลายคน ขี้เกียจตอบคำถามคนอื่น ว่าคืนนั้นไปเจอกันได้ยังไง ที่ไหน อย่างไร ไอ้พวกนั้นต้องซักแน่ ทั้งที่มันไม่มีอะไรเลย..หรือมีวะ?“ยังไม่กลับเหรอ”“กำลังจะกลับค่ะ”“ขอคุยด้วยก่อนดิ”“ไว้วันหลังได้ไหมคะ วันนี้เรารู้สึกไม่ค่อยดีเลย”เมื
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-04
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 4 คุ้น

ก่อนขอตัวไปจัดการตัวเองก็ไม่ลืมต้อนรับแขกในฐานะเจ้าของห้อง“หิวน้ำไหมคะ”“ไม่ครับ อยากดูดบุหรี่” เมื่อกี้จะดูดก่อนขับรถกลับห้องหลังจากไม่ได้ดูดมาหลายชั่วโมง แต่เกิดเหตุเสียก่อนเลยต้องอดมาถึงตอนนี้“งั้นที่ระเบียงเลยค่ะ”“ดูดได้ใช่ไหม?”“ได้ค่ะ” นานิเลื่อนประตูกระจกเปิดออกแล้วเดินไปหยิบที่เขี่ยบุหรี่ ที่วางไว้ที่พื้นให้ “ดูดได้ค่ะ แต่ปิดประตูให้เราด้วย”ไนท์รับที่เขี่ยบุหรี่มาขณะคิ้วขมวดเข้าหากัน เหลือบสายตามองคนน่าตาใสซื่อกับที่เขี่ยบุหรี่ก่อนถาม “เราดูดด้วยเหรอ?”“ไม่ใช่ของเรา ของพี่ยู”“อ่อ” ก็มีที่เขี่ยบุหรี่ติดระเบียงขนาดนี้ ก็นึกว่าเป็นดูดเหมือนกัน แต่ไม่ดูดอ่ะดีแล้ว ติดฉิบหาย!“งั้นเราขอไปจัดการตัวเองแป๊บนะคะ”“อืม ไม่ต้องรีบ รอได้” จะอาบน้ำสระผมอะไรก็ไปทำเถอะ เขารอได้ แต่เรื่องที่อยากถามยังไงวันนี้ต้องได้คำตอบ!นั่งสูบบุหรี่ไปคิดอะไรไปเพลินสักพักก็ได้ยินเสียงบานกระจกเลื่อนจึงหันไปมอง เห็นคนที่หายไปจัดการตัวเองแง้มบานกระจกออกพอที่เอาหน้ายื่นออก“พี่ เราหิว ขอสั่งอะไรมากินก่อนได้ไหมคะ”“อืม ได้ครับ ไม่ได้รีบ”“เอาอะไรไหมคะ? ”“สั่งแค่ของเราก็พอ พี่ไม่หิว”“โอเคค่ะ แป๊ปนะ เดี๋ยวเร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-04
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 5 วันไนต์

“คุ้น”“คะ?” “ท่านี้คุ้นมาก” “เอ่อ.. เราหิวข้าว ขอเราทานข้าวก่อนนะคะ” นานิดึงด้วยข้าวต้มกลับเดินถือออกนั่งโต๊ะที่ระเบียง ซึ่งไนท์ก็เดินตามมาแล้วนั่งลงเก้าอี้ตัวเดิมโดยลืมว่าเมื่อครู่นี้เขากำลังจะไปเข้าห้องน้ำเพื่อบ้วนปากหลังจากสูบบุหรี่“แบ่งกันไหมคะ เรากินไม่หมดหรอก”“ข้ามต้มหมูกับเบียร์เนี่ยนะ?” นานิมองสลับเบียร์กับถ้วยข้ามต้มตรงหน้าสลับกันกันก่อนจะยิ้มแห้งๆ ให้อีกฝ่าย“งั้นเอาเบียร์เพิ่มไหมคะ”“พอแล้ว พี่ต้องขับรถ” คอนโดเธอก็อยู่เสียไกลเลย ไม่อยากเมาแล้วขับ เพราะเดย์พึ่งมีประสบการณ์โดยตรงมากับตัว เขาไม่อยากเป็นรายต่อไป“เฮ้ย ใช่สิ เราลืมไปเลย แล้วที่พี่ดื่มไปแล้วอ่ะ”“กระป๋องเดียวเอง ไม่เมาหรอก ยังไม่หมดกระป๋องเลยด้วย”เพราะเห็นไนท์เหมอๆ สายตาเศร้าๆ ตอนนั่งสูบบุหรี่ นานิเลยคิดว่าแอลกอฮอล์อาจจะช่วยได้ จนลืมคิดเรื่องขับรถไปเลยเธอรู้ว่าไนท์ยังทำใจเรื่องเดย์กับไอญดาไม่ได้ แต่ดูเหมือนเขาจะพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด คงอยากให้อีกสองคนสบายใจ แต่สายตาเขามันซ่อนความเจ็บปวดไม่ได้เพราะรับรู้และเห็นความสัมพันธ์ของทั้งสามคนมาตั้งแต่ต้นจนจบ และอยู่ด้วยในแทบทุกสถานการณ์สำคัญ อย่างวันที่ไอญดาติด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 6 คนทำจำไม่ได้ คนถูกกระทำจำไม่ลืม

“พี่”“..”“…ขอวันไนต์กับเรา”แค่กๆ แค่กๆไนท์สำลักเบียร์ที่กำลังดื่มเข้าไปทันทีที่ได้ยินประโยคที่ไม่คาดคิดเลยแม้แต่นิด จากนั้นก็กรนด่าตัวเองในใจรัวๆฉิบหาย! ไอ้เหี้ยไนท์! เมาแล้วเสี้ยน แถมเสี้ยนไม่เลือกคนด้วย!ถามวันไนต์สแตนกับคนรู้จักเนี่ยนะ? แม่ง! ทำอะไรลงไปวะเนี่ย ดีเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่โกรธ ไม่ด่า ตอนเจอหน้ากัน ตรงกันข้ามเธอกลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ คืนนั้นพี่เมา” ไม่มีคำแก้ตัวอื่นเลย นอกจากคำขอโทษและโทษความเมา“พี่จำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ เหรอคะ”“....” ไนท์ส่ายหัวแทนคำตอบด้วยสายตาว่างเปล่าพรึ่บ!“งั้นยืนขึ้นหน่อยค่ะ” ตอนแรกเธอตั้งใจไว้ว่าจะเก็บมันไว้ลับเพราะกลัวเธอกับไนท์จะมองหน้ากันไม่ติด แต่พอโดนไนท์กดดันเธอก็ทนแรงกดดันไม่ไหวความจริงเก็บไว้คนเดียวมันก็อึดอัด เธอทำตัวไม่ถูกเวลาเจอไนท์ แม้เขาจะจำไม่ได้ แต่เธอจำได้ไง จำได้ขึ้นใจเลย ทุกครั้งที่มองหน้าเขาเหตุการณ์เมื่อคืนนั้นก็แวบเข้ามาในหัวตลอดในเมื่อเขาอยากรู้นัก ก็ควรรับรู้ให้หมดถึงการกระทำที่ไม่เหมาะสมในตอนเมาของตัวเองเช่นกันไนท์เลิกคิ้วสูงขึ้นเมื่ออยู่ๆ คนตัวเล็กก็ลุกขึ้นแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าแถมยังออกค
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 7 เพื่ออะไร

เพราะคนถูกถามเขาคิดจริง..“...”“เหม็นบุหรี่จัง เดี๋ยวเราไปเอาหมากฝรั่งมาให้เคี้ยวนะ” ว่าเสร็จร่างบางก็วิ่งหายเข้าไปข้างใน ทิ้งให้อีกคนมองตามด้วยความสับสนงุนงงเรื่องคืนนั้นว่าน่าตกใจแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้น่าตกใจยิ่งกว่าอะไรวะเนี่ย?“หมากฝรั่งค่ะ” ยืนงงไม่ทันหาย หมากฝรั่งเม็ดสีขาวถูกยื่นจ่อปาก ไนท์จึงอ้าปากรับมันเข้าในปากแล้วเคี้ยวด้วยอาการติดงุนงง“หวาน”“ปกติหมากฝรั่งก็หวานหนิคะ”“ไม่ใช่ รสสตอเบอร์รี่หวานไปสำหรับผู้ชาย”ฟืดๆนานิยื่นหน้าขึ้นไปดมใกล้ๆ ปากเรียวที่ขยับเคี้ยวมันฝรั่ง ทำเอาคนโดนจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวถึงกลับนิ่งงันไปชั่วขณะนานิขยับตัวออกแล้วหันหน้าไปยืนเกาะราวระเบียง ไนท์จึงขยับไปยกแขนเท้ากับราวระเบียงหันหลังให้กับวิวข้างหลัง เอียงหัวเล็กน้อยมองใบหน้าสวยหวานที่กำลังชื่นชมวิวหน้า“เราว่าไม่นะ เหมาะกับพี่ออก ละมุนดี” ท้ายประโยคนานิหันมามาสบตาไนท์แล้วบอกด้วยรอยยิ้มบาง“ถามจริง?” หน้าตาดุดันอย่างเขานะเหรอ เหมาะกับคำว่า ‘ละมุน’“จริงค่ะ หน้าตาอาจจะไม่ละมุน แต่ตัวตนที่แท้จริงพี่ละมุนมากนะ”ไนท์เป็นคนที่มีนิสัยขัดกับลุคมาก ช่วงที่ไนท์คบกับไอญดา เขาปฏิบัติกับเพื่อนเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 8 ไม่รู้ทำไม

วันต่อมาไนท์ทรุดตัวนั่งเก้าอี้ไม้หินอ่อนหน้าตึกคณะที่มีเรนจิกับชินนั่งอยู่ก่อนนี้แล้ว “เดย์อ่ะ?” ไนท์ถามเมื่อไม่เห็นเดย์ ที่เดี๋ยวนี้จะมาเช้ากว่าใครเพราะนั่งรถมากับไอญดา“นั่งเป็นเพื่อนไอ วันนี้น้องนานิไม่สบาย” ชินบุ้ยปากไปทางหน้าตึกคณะตรงข้ามไม่สบาย? เมื่อวานก็ดีขึ้นแล้วไม่ใช่เหรอ?“อ่อ” ทั้งที่มีคำถามเต็มหัวแต่ก็ไม่ได้พูดออกไปพอถึงเวลาพักเที่ยงสี่หนุ่มก็แยกย้ายกันไปทานมื้อเที่ยงเดย์แยกไปทานมื้อเที่ยงกับไอญดาที่ตึกมนุษย์ ชินก็ตามไปอย่างเช่นทุกครั้ง ส่วนเรนจิกับไนท์กลับมาทานที่ตึกคณะวิศวะเหมือนเดิม “ป่ะแดกข้าว”“มึงไปแดกกับพวกมันเลย กูมีธุระ” “ธุระอะไรตอนนี้วะ? บ่ายก็ต้องเข้าเรียนแล้ว”“เดี๋ยวพิมพ์บอกถ้าเข้าไม่ทัน” ไนท์ตบไหล่เรนจิแล้วก้าวยาวออกไปอย่างคนรีบร้อน วันนี้เขาเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ เนื่องจากมีเรื่องที่ใครบางคนไม่สบายมากวนใจจนไม่มีสมาธิ ไม่รู้ทำไม แต่ที่แน่ๆ คือให้ทำเหมือนไม่รู้ว่าเธอป่วยไม่ได้ จนต้องเหยียบรถจากมหาลัยมาหาเธอถึงที่คอนโด แต่ดันขึ้นไปหาไม่ได้เนื่องจากระบบความปลอดภัยของทางคอนโด ที่ไม่อนุญาติให้ใครที่ไหนขึ้นไปก็ได้ ต้องติดต่อเจ้าของห้องให้ลงมารับ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9 ใส่ใจ

วันศุกร์หลังจากลาป่วยไปหนึ่งวันเมื่อตอนวันอังคาร วันพุธก็กลับมาเรียนได้ตามปกติ อาการป่วยของท้องใส้ก็ดีแล้วหรือจะเรียกว่าหายแล้วก็ได้ ซึ่งครั้งนี้หายเร็วกว่าปกติเนื่องจากมีคนคอยส่งข้อความมาเตือนให้ทานข้าวเช้า กลางวัน เย็น สามเวลาต่อวันมีคนใส่ใจขนาดนี้ไม่หายได้ยังไง^^ทว่าเธอกลับไม่เห็นเขาตามเดย์กับชินมาทานมื้อข้าวเที่ยงที่โรงอาหารคณะที่คณะเธออีกเลย มีแต่ข้อความ แต่ไม่ได้เจอเจ้าของข้อความเลย “วันนี้มากันแค่สองคนเหรอคะ” นานิหันไปถามชินที่ถือจานข้าวที่พึ่งไปซื้อมาแล้วนั่งลงข้างๆ “ครับ ปกติก็มาแค่พี่กับไอ้เดย์นะ”“แต่วันจันทร์พี่ไนท์กับพี่เรนก็มาด้วยหนิคะ” วันนั้นถือเป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิดเรื่องวุ่นวายของรักสามเศร้าของสองแฝดกับไอญดา “อ้อ.. วันนั้นไอ้ไนท์มันอยากลองของ แต่เผอิญรับไม่ไหว เลยต้องถอยตัวกลับไปตั้งหลักใหม่ก่อน” ชินตอบอย่างเล่นทีจริง พยายามทำให้เรื่องนี้มันไม่ซีเรียสเพราะตอนนี้ทุกอย่างระหว่างสามคนมันก็เคลียร์หมดแล้ว“อ่อ” นานิฉีกยิ้มบางๆ ตอบรับคำบอกเล่าของชิน แม้ชินจะไม่ได้บอกตรงๆ แต่เธอเข้าใจความหมายที่อีกฝ่ายต้องการสื่อวันนั้นเธอเห็นไนท์เบนสายตาหนีทุกครั้งที่ไอญดากับเดย์ก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-11
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1234
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status