All Chapters of My night รักสุดท้ายของไนท์: Chapter 41 - Chapter 50

โรงอาหารคณะมนุษยศาสตร์“กระโปรงสั้นไปนะ” ไนท์กระซิบเสียงเบาขณะทรุดตัวนั่งข้างๆ นานิวันนี้มีเรียนบ่ายด้วยกันทั้งคู่ ไนท์เลยตามเดย์กับชินมาทานข้าวเที่ยงด้วย เรนจิก็เช่นกันตั้งแต่เรื่องท้องเสียที่ไนท์เคยโกหกไว้ แล้วก็เคยบอกไว้ว่าจะลองเปลี่ยนมาทานข้าวที่โรงอาหารมนุษยศาสตร์กับเดย์กับชินดูเผื่อจะอาการจะดีขึ้น แล้วเพื่อนก็เห็นดีเห็นงามไปด้วยเลยเข้าทางไนท์เลยเพราะเขาอยากมาเจอใครข้างๆนานิก้มลงกระโปรงนักศึกษาที่สวมใส่อยู่ แล้วพินิจพิจารณาดูมันก็ไม่ได้สั้นนะ สั้นตรงไหน ก็ตัวเดียวก็กับที่ใส่มาเมื่อเช้า เมื่อเช้าก็ไม่เห็นเขาจะว่าอะไรเลย ตรงกันข้างนึกว่าชอบเห็นลูบขาเล่นไม่หยุดตอนขับรถมาเรียน ซึ่งตอนนี้เขาก็ลูบเล่นเหมือนเมื่อเช้าเลย พอนั่งปุ๊บมือก็วางแหมะที่ขาเธอทันที“อีคุณนานิ ไหนบอกยังไม่อยากมีแฟน ยังไม่สนใจเรื่องผู้ไงยะ” คิมที่เดินถือจากข้าวแก้วน้ำที่พึ่งไปซื้อมานั่งลงปุ๊บก็เปิดประเด็นปั๊บ“เราพูดเหรอ?” นานิชี้นิ้วเข้าหาตัวเองถามกลับ ทำเหมือนตัวเองไม่เคยพูดอะไรทำนองนั้นออกไป ทั้งที่เธอจำได้ดีว่าเคยพูดกับเพื่อนไปแบบนั้นจริงๆ แต่ตอนนี้ขอแกล้งความจำสั้นชั่วคราว เพราะกลัวคนข้างๆ จะเข้าใจคิดว่าเธอ

ปรี๊ดๆ!!พอเสียงนกหวีดส่งสัญญาณว่าครึ่งแรกของการแข่งขันหมดลงแล้วเดย์ก็รีบลงไปเพื่อนที่ขอบสนาม“มึงกับไอ้มิลล์ไปเหยียบหางอะไรกันตอนไหนรึเปล่า” เท้าแตะหญ้าปุ๊บเดย์ก็ไม่รีรอที่จะถามน้องชาย“เปล่า”“เปล่า ก็เหี้ยละ แย่งบอลกันอีกทีกูว่าโดนใบเหลืองคู่”“ก็ช่างแม่ง”“คราวก่อนแมตช์บริหารก็ไอ้เดย์กับไอ้เทรย์ แมตช์นี้มึงกับไอ้มิลล์อีก ไม่มีเรื่องกันซักแมตช์จะตายกันใช่ไหม” ชินบ่นเสียงหอบเหนื่อยจากการแข่งขัน เหนื่อยอกเหนื่อยใจ เหนื่อยกายก็ไม่แพ้กัน ปกติวิ่งแย่งบอลก็เหนื่อยอยู่แล้ว แต่นัดนี้ต้องคอยกันไม่ให้เพื่อนมีเรื่องในสนามอีกเหนื่อยฉิบหายมีเพื่อนชอบแดกตีนแทนข้าว!ซึ่งสาเหตุก็มาจากเรื่องผู้หญิงนี่แหละ เพราะเมื่อตอนเที่ยงมีการคุยหยอกล้อเล่นของกลุ่มนานิ ประเด็นเรื่องรักแรกของเธอ ซึ่งมีชื่อว่ามิลล์ เป็นว่าที่คุณหมอ การกระทำของไนท์ทำให้ชินเข้าใจได้ง่ายดายว่าสาเหตุที่แท้จริงเป็นเพราะความหึงหวง“เออน่า ไม่มีเรื่องหรอก ถ้ามันไม่เริ่มก่อน” ไนท์ตอบปัดๆ เหมือนไม่มีอะไรที่เดย์ต้องกังวล“มึงก็อย่ายั่ว” เรนจิเอ่ยแทรกขึ้นมา“ก็น่ามันกวนตีน”“หน้าใสซื่ออย่างนั้นน่ะกวนตีน เอาตาตุ่มดูรึไง ถ้าบอกว่าหน้ามึงกวนตี

เวลามันก็มักจะทำคนใจเย็นลง พอได้มีเวลาทบทวนสิ่งที่ตัวเองพูดออกไปกับคนตัวเล็กไนท์ก็เริ่มรู้สึกผิด ทั้งเผลอขึ้นเสียงทั้งพูดไม่ดีกับเธอเชี่ยเอ๊ย! ทำอะไรลงไปวะเนี่ย“ขอโทษครับ” ไนท์สอดแขนรอบเอวกอดนานิจากด้านหลังจากนั้นก็วางครางไว้บนบ่าเล็ก เมื่อมาถึงห้อง “ขอโทษที่พูดจาไม่ดีใส่เรา”“..” นานิไม่ตอบพร้อมหันหน้าจมูกโด่งที่คลอเคลียข้างแก้ม ไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลัง“ขอโทษได้ไหมครับ” ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาคนในอ้อมกอดยังไม่เคยงอนเขาแบบนี้ตอนนี้เลยสักครั้ง แต่เขาก็เข้าใจเพราะมาครั้งนี้เขามันปากหมาเอง “ขอโทษจริงๆ ครับ สัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก”“เราทำอะไรผิด? ทำไมต้องใส่อารมณ์กับเราด้วย” นานิมองไนท์น้ำตาคลอด้วยความน้อยใจ ปลายจมูกเล็กขึ้นสีแดงระเรื่อเหมือนคนกำลังจะร้องไห้ทั้งที่เธอรีบออกมารอ แต่เขากลับพูดจาไม่ดีใส่ แถมยังไล่เธอให้ไปหามิลล์มันน่าน้อยใจไหม เธอเป็นห่วงมิลล์เหมือนกัน เขาก็เหมือนพี่ชายคนหนึ่ง เห็นเขาเจ็บเธอก็เป็นห่วง แต่เป็นห่วงไนท์มากกว่า เป็นห่วงความรู้สึกเขาด้วย แต่ดูเขาทำกับเธอสิไนท์รีบส่ายหน้าแทนคำตอบด้วยความร้อนรน “ไม่เลย เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย พี่ก็แค่..หึงเรา พี่งี่เง่าเอง”“ไม่เ

สรุปคนอาบน้ำให้หมาหรือหมาอาบน้ำให้คนกันแน่“นี่เราอาบน้ำให้ก่อกวนหรือไปเล่นน้ำเป็นเพื่อนมัน” ไนท์เอ่ยแซวแล้วตามด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ ระหว่างจูงคนตัวเล็กขึ้นบันไดมาชั้นสองของบ้านแล้วเลี้ยวไปปีกซ้ายที่เป็นพื้นที่ของเขากับเดย์ที่แซวเพราะตอนนี้เธออยู่ในสภาพคล้ายคนที่เข้าไปเล่นน้ำสงกรานต์มา เสื้อผ้าเปียกชุ่มทั้งชิ้นล่างชิ้นบน ผมเผ้าก็เช่นกัน เนื่องจากไอ้ตัวป่วนของเขาสะบัดน้ำใส่เธอแถมยังกระโดดใส่อีกตั้งหลายที ไม่รู้มันดีใจอะไรนักหนาที่ได้เจอเธอ แต่มันคงเป็นไปธรรมชาติของสัตว์ที่รู้ว่าใครดีด้วยก็ดีตอบ อีกอย่างคงสัมผัสได้ว่าพ่อมันชอบคนนี้พ่อชอบคนไหน ลูกก็ชอบคนนั้นด้วย!ในระหว่างที่รอปล่อยให้นานิจัดการตัวเองในห้องน้ำ ไนท์ก็เข้าไปหาเสื้อผ้าในตู้ เลือกตัวที่คิดว่าคนตัวเล็กจะใส่ได้แกร๊ก~“ไม่มีตัวเล็กเลยอ่ะ” ไนท์ย่นเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงวอร์มสีเทาให้นานิที่เดินออกจากห้องน้ำมา “หรือเอาแค่เสื้อพอ”“เราไม่มีชั้นใน” ใส่แค่เสื้อยืดตัวเดียวมันจะโล่งไปไหม “ห้องพี่เดย์พอมีเสื้อผ้าของไอไหมคะ”“คิดว่าไม่มีนะ เดย์มันไม่เคยเอาไอมานอนที่บ้าน”“หือ ไม่เคยมาเลยเหรอคะ?”“เอามาดูสิแม่ด่าตายเลย”“ทำไมเหรอคะ” ที่เ

เพื่อนสาวตัวดีแต่ละคนมีผัวแต่เงียบกริบ พอมารู้ก็ตอนผัวรับอึ้งแล้วอึ้งอีก แต่อึ้งอะไรไม่เท่ากูโดนทิ้งค่า กะเทยโดนทิ้ง ผู้เพ้อที่ไหน ยังไม่ได้ดีลเลย“วาสนากีของเพื่อนกะเทย ดีจริงจริ๊ง กะเทยอยากมีกี”ผัวเพื่อนแต่ละคน งานดีย์กันทั้งนั้น กะเทยอิจฉาตาร้อนมาก มากแบบ ก ไก่ล้านตัวตุ๊บ!“อ๊ะ!”“ขอโทษค่ะ”คิมตวัดตามองแรงอย่างไม่พอใจที่อยู่ๆ ก็มีชะนีมาเดินชน ไม่มีตาม้าตาเรือรึไงกัน!“คิม”“ว้าย ไอ้แอล” แอลล่ากับคิมเคยเรียนโรงเรียนเดียวช่วงมัธยมปลาย แม้จะอยู่กันคนละห้องแต่ก็มีคุยเล่นกันบ่อย แอลล่าเป็นอัธยาศัยดี คุยกันแล้วรู้สึกคลิ๊กหรือเรียกว่าถูกคอ อีกอย่างแอลล่าเป็นเพื่อนของ ฟิน ที่คิมแอบกรี๊ด ทำให้ได้เจอกันบ่อยๆ เวลาคิมตามไปกรี๊ดฟิน แต่พอเข้ามหาลัยก็ไม่ค่อยได้เจอกันเนื่องจากเรียนกันคนละคณะ “ชะนีมาเที่ยวเหมือนกันเหรอ มากับใคร เพื่อนฟินคนหล่อป่ะ” คิมถามด้วยความตื่นเต้นในใจกำลังที่จะได้เจอพิอฟินคนหล่อที่แอบกี๊ดมาตั้งแต่มัธยม“ไม่ๆ ไอ้ฟินมันติดแฟน”“ฮ๊ะ! พ่อหนุ่มฟินสุดหล่อของฉันไปมีแฟนตอนไหน”“ตกข่าวนะเรา”“ก็คณะเราไม่ได้ใกล้กันนะ แค่กินเผือกที่คณะตัวเองกับคณะวิศวะ ก็กินแทบไม่หมดแล้วไหม”“ยังขยั