All Chapters of SEX FRIEND เพื่อนไม่สนิท : Chapter 21 - Chapter 30

EP 20 20 : 05 AM. บรื้นนน บรื้นนน! เสียงลองเครื่องของรถแข่งสองคันที่ลายลอบไปด้วยผู้คนที่มาเข้าชม บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงกรี๊ดและเสียงดนตรีบีทหนักๆเพื่อเพิ่มอรรถรสในการแข่งพระรามนั้งมองภาพเบื้องหน้าผ่านกระจกใสของห้อง มือหนาคีบมวลบุหรี่พลางยกสูบบ้างบางเวลา สมองคิดไปตามคำพูดของมือขวาและเลขาคนสนิท"อืมตามนั้น" เมื่อเห็นด้วยเสียงเรียบนิ่งจึงตอบออกไป "คุณรามมีอะไรให้จัดการอีกไหมคะ" เคสเอ่ยถาม หญิงสาวร่างสูงสวมแว่นดูเฉลียวฉลาด ท่าทางน่าเกรงขาม "ไม่ คอยรายงานฉันตลอดก็แล้วกันระหว่างการดำเนินเรื่อง ฉันอาจจะไม่ค่อยมีเวลาซักเท่าไหร่" "ค่ะ คุณราม" เธอยืนขึ้นพร้อมเอกสารในอ้อมกอด แล้วก้มศรีษะหนึ่งทีก่อนจะเดินออกไปยังประตูห้องตามด้วยการ์ดอีกสองคนที่เดินประกบหลัง ส่งผลให้ภายในห้องเหลือเพียงสองหนุ่ม "วันนี้คุณธีระมาหานายที่นี้ด้วย.." บอยที่นั้งเงียบมาซักพักเอ่ยขึ้น "แล้ว?""ไม่ถามหน่อยหรอว่าเขามาทำไม" พระรามไม่สนใจ ใบหน้าเบือนไปอีกทาง "ไม่จำเป็น" "แต่ฉันอยากบอกนาย""...." ไร้สัญญาณตอบกลับใดๆ มีเพียงควันบุหรี่ที่ลอยคละคลุ้งไปทั่วห้อง มือหนาเหยียดพาดตามพนักโซฟา"คุณธีระฝากบอกฉันว่าจันทร์หน้านาย

EP 22 กริ๊งงง กริ๊งงง ! เสียงนาฟิกาปลุกยามเช้าจากโทรศัพท์มือถือ ส่งผลให้พิมเสนงัวเงียลุกขึ้นจากเตียงมือบางคลำหาร่างหนากลับพบแต่ความว่างเปล่า เธอกวาดสายตามองหาเสื้อผ้าของพระรามที่ถูกถอดไว้เมื่อคืนก็ไม่เหลือแม้แต่ร่องลอย.. @มหาลัย คณะวิศกรรมศาสตร์ "มึงไหวป่ะนิไอ้ราม ดูเมื่อยๆนะ" คินที่นั้งสังเกตุอาการของเพื่อนเอ่ยถามขึ้น เขาเห็นท่าทางไม่สู่ดีของเพื่อนก็นึกเป็นห่วง"เชี้ยยย..ตัวมึงร้อนจี๋เลยว่ะ ไปห้องพยาบาลไหม" เคยื่นมือไปอังหน้าผาก เจ้าของใบหน้าบึ้งตึง"กูเห็นด้วย" ยูริพูดเสริม "ไม่ต้อง" "ปฏิเสธขนาดนี้พวกกูบังคับมึงได้ซะที่ไหน" เคพูด"เออไอ้ราม เมื่อคืนมึงมีเรื่องอะไรกับพิมว่ะ พิมทักมาถามกูว่ามึงไปไหน" "...." พระรามนิ่งเงียบไม่ตอบใดๆ"อย่าพึ่งถามอะไรมันเลย มันคงยังไม่อยากพูดอะไร" เวหาเป็นคนพูดให้คินหยุดถาม "แต่ดูท่าทางเธอเป็นห่วงมึงมากนะ ถึงขั้นทักกูมา" "...." 'แต่คนที่ฉันพึ่งรู้ว่าตัวเองชอบ..''...มันเป็นนายนะ' คำพูดจากริมฝีปากเล็กวกวนอยู่ในหัวไม่หยุด ถึงตอนนั้นเขาจะเมาจนแทบจะไม่ได้สติแต่เหตุการณ์ทุกอย่างเขาก็จำได้แม่นรวมถึงคำพูดของพิมเสน..ที่บอกรักเขา.."...กูรู้แล้ว" พระรา

EP 24 "อื้อ.." ใบหน้าหวานพยักตอบ เธอค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นจากเตียง "นายอย่าลืมทานข้าวทานยานะ พรุ่งนี้ไม่ต้องไปเรียนได้ก็ดี.." "พูดมากว่ะ" "...." พิมเสนนิ่งเงียบ ท่าทางของชายหนุ่มมันแสดงออกชัดเจนว่ารำคานเธอขนาดไหนร่างเล็กค่อยๆหมุนตัวเดินออกมาจากห้องจนถึงหน้าประตูเธอก็วายหันกลับไปมองร่างหนาด้วยสายตาเป็นห่วงเป็นใย.."ทำตัวปกติที่สุดอย่าให้ใครรู้เรื่องนี้โดยเฉพาะพวกไอ้เว.." นํ้าเสียงเรียบนิ่งเอ่ยบอกตามหลัง สายตาไม่ได้เพ่งมองเธอเลยแม้แต่น้อย.."นายไม่ต้องห่วงหรอก อะไรที่นายต้องการฉันยินดี.." "..แล้วก็ต่อไปนี้ถ้าฉันไม่ต้องการ ก็ไม่ต้องเสนอหน้ามา" "เข้าใจแล้ว.." แววตาละห้อยมองแผ่นหลังกว้างอยู่สักพักเมื่อได้เพียงความเงียบตอบกลับมาและพระรามไม่แม้แต่จะมองกลับ มือบางจึงค่อยๆผลักประตูเดินออกมานอกห้อง....."วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะน้องแพม พรุ่งนี้อย่าลืมนัดของเราด้วยล่ะ" สาวประเภทสองจีบจีบคอพูดกับเด็กปั้นของตนที่พึ่งเดินนวยนาดออกมาจากหน้ากล้องด้วยท่าทางเหนื่อยๆ "ค่ะ.." เธอขานรับ พร้อมกับหยิบเสื้อคลุมขึ้นสวมทับเรือนร่างที่อยู่ในชุดว่ายนํ้า เพราะวันนี้เธอรับงานถ่ายแบบเซ็กซี่โดยมีผู้จัดการอย่าง

EP 26 "เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน กูคิดว่ามึงเป็นคนที่เข้าใจกูที่สุด แต่มาวันนี้กูพึ่งรู้ว่ากูคิดผิด..." ยูริออกแรงผลักเวหาสุดแรง แล้วพาร่างตัวเองเดินถอยห่างออกมา.."เดี๋ยว.." เวหาคว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็ก"ถ้ายังอยากให้มิตรภาพเราเหมือนเดิม เลิกทำตัวแบบนี้ซักที ครั้งนี้ให้มันเป็นครั้งสุดท้าย.." แววตาจริงจังมองไปที่เพื่อนชาย ตัวเธอสั่นเทาไปด้วยความโกรธ ก่อนจะออกแรงสะบัดมือออกอีกรอบแล้ววิ่งออกมาจากหลังตึก..เวหามองตามแผ่นหลังบางไปห่างๆ ภายในใจรู้สึกวาบวิวกับคำพูดของเธอ ชายหนุ่มหลับตาทบทวนกับตัวเองเพียงลำพัง..@คณะแพทศาสตร์ หลังจากจบคลาสเรียนรอบพักเที่ยง พิมเสนก็พาตัวเองมายังบอร์ดหน้าตึก เพื่อดูผลคะแนนสอบล่าสุด เธอเบียดนักศึกษาทุกคนเพื่อเข้าไปดูคะแนน สายตาไล่มองจากรายชื่อตํ่าสุดขึ้นไปบนสุด..และชื่อของเธอก็ติดอยู่อันดับหนึ่ง ด้วยคะแนนเกือบเต็ม..เธอฉีกยิ้มบางๆออกมาด้วยความภาคภูมิใจ และหันไปคุยกับเพื่อนสาวที่ปกติคะแนนของพวกเธอจะสูสีกัน.."เดียร์กะ..." เสียงหวานขาดห้วง เมื่อหันไปก็ไม่พบเพื่อนสนิทเหมือนเคย ร่างกายเหนื่อยล้าค่อยๆถอยออกมา และเดินไร้ชีวิตชีวาไปที่โรงอาหารของคณะเพราะมันเป็นสถานท

EP 28 ยูริได้แต่เก็บความสงสัยนั้นไว้คนเดียว ก่อนที่เธอจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายหน้าจอไอแพดเอาไว้ แล้วเอามันเก็บไว้ที่เดิม มีโอกาสเมื่อใดเธอจะถามให้ชัดเจน ร่างเล็กเดินกลับไปโซฟาที่เดิม ไม่นานพิมเสนก็เดินออกมาจากห้องนํ้าในชุดคลุม ในมือมีชุดอีกตัว เธอเดินไปให้ยูริ"ลองเปลี่ยนดู ฉันจะเข้าไปเปลี่ยนในห้องนํ้า" "ห้ะ?" เธอมองชุดด้วยอาการประหม่า ชุดหวานๆแบบนี้มันไม่เหมาะกับตัวเธอเอาซะเลย.."เอาหน่าาา ลองดู" พิมเสนวางชุดไว้ข้างๆร่างยูริ แล้วเดินหายเข้าไปในห้องนํ้าอีกรอบ มือบางค่อยๆหยิบชุดเดรสสั้นสีพีชขึ้นมาดู ก่อนจะตัดสินใจวางมันไว้ที่เดิม จนพิมเสนเดินออกมาด้วยชุดยีนส์ขาสั้น บวกเสื้อยืดสีดำตัวโคร่ง บวกกระเป๋าสะพายไซต์เล็ก "อ้าว ทำไมไม่เปลี่ยนชุดล่ะ" "ฉันใส่ชุดเดิมดีกว่า.." "งั้นก็ไม่เป็นไร.." พิมเสนเดินไปหยิบชุดเดิมมาแขวนไว้ในตู้แล้วเดินกลับมาหย่อนก้นนั้งลงบนเตียง Line! แต่จู่ๆเสียงไลน์ก็แจ้งเตือนเข้าเครื่องเธอ พิมเสนหยิบมันขึ้นมาดู ก็พบว่าเป็นคิรันที่ส่งข้อความมาหา Kirun : พี่มีเรื่องจะคุยด้วยkirun : ลงมาเจอกันหน่อยได้มั้ยkirun : พี่อยากอธิบายเรื่องวันนั้นPimsen : อยู่ไหนคะKirun : พ