บททั้งหมดของ ซูเมี่ยวจิน: บทที่ 111 - บทที่ 120

“สามี ลองสวมดูสิคะ” ซูเมี่ยวจินหยิบแหวนผู้ชายส่งให้ฉางเล่ยลอง“ได้ครับ คุณก็ลองสวมดูนะ” ฉางเล่ยยิ้มรับแหวนมาสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายซูเมี่ยวจินพยักหน้ารับคำฉางเล่ยแล้วสวมแหวนที่นิ้วนางข้างขวา ยุคนี้เธอรู้ดีว่าไม่ค่อยมีใครนิยมสวมแหวนแต่งงานที่นิ้วนางข้างซ้ายเหมือนชาวตะวันตก เธอเลยสวมแหวนตามธรรมเนียมจีน แหวนที่สวมหลวมนิดหน่อย ซูเมี่ยวจินคิดว่าตอนนี้เธอกำลังท้องอยู่จึงไม่คิดจะลดขนาดแหวน“พอดีไหมคะ” ซูเมี่ยวจินหันไปถามฉางเล่ยที่ถอดแหวนส่งให้พนักงานเก็บ“พอดีครับ ของคุณล่ะ” ฉางเล่ยยิ้มตอบ“พอดีเหมือนกันค่ะ” ซูเมี่ยวจินส่งแหวนคู่ให้พนักงานเก็บใส่กล่อง“คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายจะรับแหวนคู่นี้หรือเปล่าคะ” พนักงานถาม“รับค่ะ แต่รอคิดเงินพร้อมกับเครื่องประดับอย่างอื่นด้วยนะคะ ฉันอยากดูสร้อยกับกำไลข้อมือเพิ่ม

ช่วงบ่ายของวันงานเลี้ยงซูเมี่ยวจินกับฉางเล่ยขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมออกไปงานเลี้ยงซึ่งจัดขึ้นในช่วงเย็นวันนี้ฉางเซียงจูกลับบ้านมาตั้งแต่เมื่อค่ำวาน พอได้รับสร้อยข้อมือที่ซูเมี่ยวจินซื้อให้ก็ใส่ไม่ยอมถอดและกอดซูเมี่ยวจินอย่างดีใจอยู่นานสองนาน สร้างความสุขเล็ก ๆ ให้กับทุกคนในบ้านไม่น้อย หลิวเอ้อหลิงยังอวดกำไลข้อมือที่ลูกสะใภ้ให้เช่นกัน ซูเมี่ยวจินเห็นแบบนี้ก็นับว่าเธอตัดสินใจไม่ผิดที่ซื้อของพวกนี้มาฝากคนในครอบครัวบ่ายสามโมง วันนี้ซูเมี่ยวจินแต่งหน้าบาง ๆ และสวมชุดกี่เพ้าตัวใหม่พร้อมกับเครื่องประดับเพชรครบชุด ฉางเล่ยถึงกับตกตะลึงในความสวยสง่าของภรรยาตัวเอง เขาไม่เคยเห็นซูเมี่ยวจินแต่งหน้ามาก่อน คงเพราะต้องออกงาน วันนี้ภรรยาเขาจึงได้แต่งหน้านิดหน่อยซึ่งทำให้เธอสวยมากกว่าทุกวัน“สามี ลงไปข้างล่างได้แล้วค่ะ ฉันไม่อยากไปสายนะ” ซูเมี่ยวจินยิ้มบางเตือน“อ่า… ภรรยา คุณสวยมาก ไปครับ

ฉางเล่ยกับซูเมี่ยวจินนั่งคุยกันอยู่เกือบยี่สิบนาที ชุ่ยฟ่านก็ออกมาตามพวกเขาให้เข้าไปด้านในเพื่อร่วมงาน ตอนนี้มีแขกเหรื่อนับร้อยคนมาถึงแล้ว สี่ตระกูลใหญ่รวมตัวกันอยู่ในห้องอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาชุ่ยหลางกล่าวเปิดงานร่วมกับเฒ่าชราสหายทั้งสามตระกูลพร้อมรอยยิ้ม วันนี้พวกเขามีโอกาสมารวมตัวกันจึงอยากสนทนากันให้มาก ๆ ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะปล่อยให้ลูก ๆ เป็นผู้นำตระกูลไปหมดแล้วก็ตามที แต่ด้วยความเป็นผู้อาวุโสก็ยังคงห่วงใยและคอยหาโอกาสให้ลูก ๆ เจริญก้าวหน้ามากขึ้นหลังจากเหล่าผู้อาวุโสจากสี่ตระกูลใหญ่ไปนั่งประจำโต๊ะแล้ว ชุ่ยถงเดินมาหาซูเมี่ยวจินเพื่อพาไปรู้จักกับหัวหน้าตระกูลใหญ่คนอื่น ๆ เขาอยากอวดว่าซูเมี่ยวจินเป็นผู้มีความสามารถและทำให้ตระกูลชุ่ยร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งภายในเวลาไม่ถึงสองเดือน ด้วยความสนิทสนมของพวกเขาเหล่าเพื่อนสนิท เขาหวังว่าสหายในตระกูลใหญ่คนอื่น ๆ จะช่วยเหลือซูเมี่ยวจินได้บ้างในอนาคต“ขอบคุณผู้นำตระกูลชุ่ยมากค่ะ รบกวนด้วยนะคะ” ซูเมี่ยวจินได้แต่ฝืนใจเดินตามชุ่ย

หนึ่งเดือนต่อมาการปรับปรุงบ้านให้เป็นคาเฟ่ดำเนินไปอย่างราบรื่นตลอดเวลาที่ผ่านมา ซูเมี่ยวจินกับฉางเล่ยพาทุกคนในบ้านไปตรวจงานเมื่อสองสัปดาห์ก่อนแล้วรอบหนึ่ง เพราะคังเว่ยต้องการเบิกเงินงวดที่สอง เธอจึงต้องไปตรวจสอบความคืบหน้าก่อนให้เงินงวดที่สองกับเขาไปวันนี้ซูเมี่ยวจินชวนครอบครัวไปดูบ้านอีกครั้งว่าคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว ปรากฏว่าการปรับปรุงบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทุกห้องที่ทำเป็นห้องส่วนตัวถูกออกแบบมาอย่างดี โต๊ะ เก้าอี้ภายในห้องล้วนแต่เป็นไปตามที่ซูเมี่ยวจินออกแบบ ในห้องยังมีที่เอนหลังอ่านหนังสือบนแท่นนั่งที่ออกแบบเอาไว้ด้วย หน้าต่างมีมุ้งลวดและเป็นกระจกบานเลื่อนตามที่เธอสั่ง ห้องโถงด้านล่างยังเต็มไปด้วยโต๊ะเก้าอี้ที่ถูกจัดแยกเอาไว้เป็นสัดส่วน คังเว่ยบอกเธอว่ารอให้สถาปนิกมาตกแต่งอีกครั้งหลังจากสร้างซุ้มที่ด้านนอกเสร็จ“ขอบคุณคุณคังที่ทำงานออกมาได้อย่างดีนะคะ พวกเราขอตัวก่อน ถ้าต้องการเบิกเงินงวดที่สามเมื่อไหร่ก็เข้าไปหาฉันที่บ้านได้” ซูเมี่ยวจินมองนาฬิกาบน

หมอหญิงคนเดิมทักทายฉางเล่ยกับซูเมี่ยวจินเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะบอกให้ซูเมี่ยวจินไปเปลี่ยนชุดคนไข้เพื่อความสะดวกในการตรวจครรภ์ซูเมี่ยวจินเข้าไปเปลี่ยนชุดไม่นานก็ออกมา เธอขึ้นไปนอนบนเตียงและรอให้หมอทาเจลสำหรับอัลตราซาวด์เหมือนครั้งก่อนเสร็จ จากนั้นหมอก็เริ่มบอกรายละเอียดในการตรวจครั้งนี้พร้อมกับชี้ให้พ่อแม่มือใหม่ทั้งสองดู“พวกคุณดูสิคะ ตอนนี้เริ่มเห็นรูปร่างของทารกมากขึ้นแล้ว หัวใจเต้นปกติดี ร่างกายเจริญเติบโตตามภาวะที่ควรจะเป็น โดยรวมแล้วแข็งแรงดีมากค่ะ คุณแม่ควบคุมน้ำหนักได้ดีเลยทีเดียว เดือนหน้าก็สามารถทราบเพศได้แล้ว ไม่ทราบว่าพวกคุณต้องการทราบเพศของลูกก่อนคลอดหรือเปล่าคะ”“ต้องการค่ะ พวกเราจะได้เตรียมของไว้ให้ลูกก่อนคลอดถูก” ซูเมี่ยวจินตอบ“หมอจะนัดมาตรวจเพศเดือนหน้านะคะ ยาบำรุงครรภ์คุณแม่ต้องกินเหมือนเดิมและอย่าลืมควบคุมน้ำหนัก หมั่นเดินออกกำลังกายบ่อย ๆ จะได้คลอดง่ายค่ะ”“ขอบคุณคุ