“ออกไปไหนแต่เช้านะ” เสียงทุ้มพึมพำอย่างไม่สบายใจ ซินหยานไม่เคยออกไปไหนเช้าขนาดนี้มาก่อนตลอดระยะเวลาที่อยู่กับเขา หรือจะไปเมื่อคืนหลังจากเขาออกไปแล้ว..“ไม่น่าใช่” ถามเองตอบเองคนเดียวฉับพลันมือหนาก็รีบกดเข้าแอปพลิเคชันไลน์ กดส่งข้อความไปหาเธอDr.Prod : ซินซิน หนูอยู่ไหนDr.Prod : ซินหยานทำไมไม่รับสายDr.Prod : หนู อย่าเงียบหายไปแบบนี้ เฮียไม่สบายใจDr.Prod : เกเรใหญ่แล้วนะเดี๋ยวนี้Dr.Prod : จะไปไหนทำไมไม่บอก อย่าหายไปแล้วปล่อยให้คนอื่นเป็นห่วงจากความเป็นห่วง ฉับพลันอารมณ์ของชายหนุ่มกลับกลายเป็นกรุ่นโกรธทันทีที่ข้อความขึ้นมาถูกอ่านแล้ว เช่นนั้นทรงโปรดก็ยิ่งกระหนำส่งข้อความไปDr.Prod : อ่านไม่ตอบคือ?Dr.Prod : หรือว่าโกรธอะไรพี่ หืมDr.Prod : อย่างี่เง่าซินหยาน จะเล่นอะไร“ใจคอจะให้เป็นห่วงจนอกแตกตายเลยหรือไงกันวะ” ทรงโปรดสบถกับตัวเองอย่างไม่พอใจ หงุดหงิดตัวเองเหมือนกัน ที่เธอหายไปเขากลับไม่รู้เรื่องและก็ทำอะไรไม่ได้ หงุดหงิดเธอที่ทำให้เขาคลั่งจะเป็นจะตายซินหยานได้แต่หัวเราะเย้ยหยันตนเองเมื่อเปิดอ่านข้อความสุดท้าย“อย่างี่เง่า..” คำนี้อีกแล้วเหรอ ในสายตาเขาเธองี่เง่าขนาดนั้นเชียว ช่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-19 อ่านเพิ่มเติม