All Chapters of Dumped My Ex-Husband, Claimed by the Top Boss: Chapter 71 - Chapter 80

“E, ano naman si Luna? Katamtaman lang ba talaga ang talent niya?”Sa totoo lang, hindi talaga alam ni Ralph.Simula nang ikasal sila, bihira silang mag-usap ni Luna, lalo na tungkol sa trabaho.Ang alam lang niya, tahimik itong nagtrabaho sa clinic ng tatlo o apat na taon, at hindi naman gumagawa ng malaking ingay.Ang mga papuri na natatanggap nito ay marahil dahil lang sa pagiging junior ni Nathan Robles.Nang maalala niya ang nangyari sa restaurant, tinawagan niya si Luna bago pa ito makauwi.“Bakit?” Mabilis na sagot ni Luna. Nagulat siya sa malamig nitong tono.“Don’t you need an explanation for what happened at the restaurant today?”“Anong paliwanag?”Halos matawa si Luna, malamig ang kanyang boses. “Gusto mo bang magpaliwanag ako kasi nilantad ko sa maraming tao ang pagtataksil ng asawa ko, o may iba pa akong nagawang mali?”Hindi inasahan ni Luna na may ganang tumawag at magkwestyon si Ralph tungkol sa nangyari. Kumunot ang noo ni Ralph, may bahagyang kaba sa dibdib. Noon,

Kailangan niyang maging matalino. Kung magsasalita siya nang hindi napapatunayan ang sarili, mas lalo lamang siyang magmumukhang guilty sa iba.Na-review na niya ang mga résumé ng dalawang lalaki habang papunta rito at kumpiyansa siyang kaya niyang patahimikin ang mga ito.Hindi niya sila agad kinausap. Sa halip, lumapit siya sa kabinet ng mga herbal medicine at maingat na sinuri ang bawat drawer.“Kailangan ba talaga natin ng ganito karaming herbs?”“Hindi. Ang mga herbal medicine dito sa clinic ay na-verify na ng Professor natin mula pa sa simula, at ang mga supplier ay consistent sa pagpapanatili ng parehong standard. Hindi maaapektuhan ang bisa ng mga ito. Pero para sa mga herbals na galing sa mga Montenegro, kailangan muna nating i-verify ang mga ‘yon.”Ang pagkakaiba sa kulay, tekstura, edad, at kung ligaw o itinanim ang mga ito ay puwedeng makaapekto sa magiging bisa nito.Sa aspetong ito, mas mahirap ang research and development sa traditional medicine kumpara sa western medici

Nag-alinlangan si Nathan, halatang ang pag-aalala sa boses nang magsalita. “But Mr. Montenegro…”“Mr. Robles,” malamig at walang emosyon ang boses ni Hunter. “Nag-aalala ka bang baka kidnapin ko siya at ibenta sa mga sindikato?”Nabigla si Nathan sa narinig. May narinig na siyang ilang piraso ng kwento tungkol sa nakaraan nina Luna at Hunter mula sa kanilang Professor. Bago ang insidenteng iyon, nalaman niya na palaging si Hunter ang maaasahang lalaki sa buhay ng babae. Sa pag-alala nito, sa huli’y sumang-ayon na si Nathan.“Then I’ll trouble you, Mr. Montenegro.”Tumango si Hunter. Walang kahirap-hirap niyang binuhat si Luna, at dinala ito sa kotse.Sa biglang paggalaw na iyon, bahagyang nagising si Luna. Nalilito, gumapang siya sa leather na upuan, malabo ang kanyang paningin. “Nate…” kusang lumabas sa kanyang bibig.Mabilis na umandar ang kotse sa kalsada. Ang mga poste ng ilaw ay gumagawa ng gumagalaw na anino sa loob ng sasakyan, binibigyang diin ang matigas na emosyon sa mukha

“Luna, sorry! Nagkamali ako!”Dahil medyo nahihilo pa, nagpasya na lamang si Luna na sakyan ang kaibigan. “Sige, igawan mo ako ng honey water para patawarin na kita.”“Sige!”Si Dani na tuluyan namang naging masunurin ay inilapag ang bag ni Luna sa lamesa, saka dali-daling naghanda ng honey water. Bumalik siya kaagad, inilapag ang baso sa harap ni Luna na may nanunuyong ngiti.“Talaga bang pinatawad mo na ako?”“Pinatawad na kita.” Bahagyang ngumiti si Luna at tumango.Hindi pa niya naiisip kung hanggang kailan niya maitago ang lihim sa kaibigan.Kanina, sa loob ng sasakyan, labis ang kahihiyan niya nang ma-expose ang sekreto niya. Pero ngayon may kakaibang ginhawa sa dibdib niya.Pwede siyang insultuhin ni Hunter kung gugustuhin nito, pwede rin itong magmayabang kung nanaisin nito. Wala siyang pakialam.Humiga siyang muli.Nang makita ni Dani na tila kalmado na siya, maingat nitong sinamantala ang pagkakataon para magtanong, “So… sasabihin mo na ba kung bakit si Hunter ang sumagot sa

Tiningnan siya ng nurse nang may halong alinlangan ngunit sumang-ayon pa rin.“Aubrey, bakit hindi mo muna hayaang gamutin ni Doc Luna ang bata—” “Maglalakas-loob pa ba ako?!” Nag-aalab ang galit sa mga mata ni Aubrey. “Sinaktan na niya ang anak ko! Malay ko ba kung ano pa ang kaya niyang gawin!”“Tumawag kayo ng ambulansya,” malamig na sabi ni Luna.Wala na siyang sinabi pa. Kinuha niya ang bag mula sa opisina at nang madaanan ang nurse station, umabot sa kanyang pandinig ang mga bulungan doon.“Si Doc Luna ba talaga ang nanakit sa bata?”“Sino ba ang nakakaalam? Nakakakilabot. Kung siya nga, parang ayoko nang makatrabaho siya…”“At huwag niyong kalimutan ha, noong isang araw sa restaurant, magkasama sila ni Ralph. Ito pa, yung bintang ng bata sa kanya kaninang umaga… Malamang kabit nga si Doc Luna.”“Imposible!”Si Elisa, na pinakamalapit kay Luna, ang unang napuno. “Hindi gano’n si Doc. Pwede ba tigilan niyo na ang tsismis sa likod niya? Kung talagang may duda kayo, bakit hindi niy