Semua Bab จำเลยลับเด็กคนโปรด: Bab 51 - Bab 60

ตอนที่ 51 : มาเจอแบบส่วนตัวฮึ้ม ฮื้ม...~เสียงฮัมเพลงดังขึ้นเบา ๆ ภายในรถของขนมผิง ต่อให้รถจะติดขนาดไหนก็ไม่ทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดแม้แต่นิดเดียว แถมยังเป็นเช้าที่สดใสต่อให้เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบจะตีสองแล้ว แถมยังโดนจัดหนักเป็นการลงโทษอีก แต่ที่เธออารมณ์ดีเพราะได้ขับรถคู่ใจมาเรียนหลังจากไม่ได้จับพวงมาลัยนี้เป็นเวลานาน และไม่ได้รู้สึกอิดโรยที่ถูกทำโทษ ร่างกายกระปรี้กระเปร่าเหมือนเสพติดความรุนแรงและบทลงโทษแบบนี้ไปแล้วใช้เวลาไม่นานรถของขนมผิงเลี้ยวเข้ามาจอดบริเวณลานจอดของมหา'ลัย มีที่ว่างเพียงหนึ่งที่ที่สามารถจอดเข้าซองได้ เทียบเคียงกับรถยนต์หรูสีดำเงาวับ แต่ไม่ได้ทำให้เธอตื่นเต้นแต่อย่างใด มหา'ลัยมีทั้งนักศึกษาระดับเศรษฐี ระดับพอมีฐานะและนักศึกษาที่ใช้ทุน คนรวยก็มักอวดเป็นเรื่องธรรมดา สิ่งที่ทำให้ขนมผิงสนใจและตื่นเต้นคือภาพสะท้อนของตัวเองจากกระจกเงาหน้ารถ มองรอยช้ำสีแดงบริเวณคอที่ถูกกลบด้วยคอนซีลเลอร์หลายชั้นและตบด้วยรองพื้นอีกชั้นเพื่อบดบัง"ทำไมช่วงนี้ชอบทำรอยแบบนี้ รู้ไหมว่ามันลำบากคนใช้ชีวิต" เมื่อเห็นรอยยังพอมีให้เห็นเป็นจุดสังเกตขนมผิงรีบหยิบคุชชั่นมาตบบริเวณรอยแดงอีกครั้ง เ

ตอนที่ 53 : เจ็บที่หัวใจเจโฮปมองคนตัวเล็กด้วยสายตาเรียบนิ่ง ใบหน้าคมคายยังไร้ความรู้สึกเหมือนเดิม ถึงแม้หัวใจแกร่งจะกระตุกวูบก็ตาม สายตาคมกริบยังคงจ้องมองใบหวานที่แดงก่ำหลงเหลือไว้แค่คราบน้ำตา บ่งบอกว่าก่อนหน้านี้เธอคงระบายความรู้สึกออกมาแล้วและเช็ดมันออกอย่างลวก ๆ ก่อนจะเดินออกมาหญิงสาวร่างเล็กเดินเข้ามาใกล้ทั้งสองคนจ้องมองชายหนุ่มร่างสูงที่เหมือนหัวใจดวงน้อยจะปันใจให้ไปแล้วเพียงนิด และมองใบหน้าที่เหี่ยวย่นของพ่อเจโฮปก่อนจะยกมือไหว้แสดงท่าทางนอบน้อมและระบายยิ้มทั้งที่มีเรื่องให้เจ็บปวดและเสียความรู้สึก"ขอบคุณนะคะที่เลี้ยงอาหารมื้อนี้ เป็นมื้ออาหารที่หนูจะจำไม่ลืม ทั้งอิ่ม ทั้งจุกเลยค่ะ" น้ำเสียงที่สั่นเครือบอกกับคนที่ชวนเธอมาที่บ้านหลังนี้ ใครจะคิดว่าภายใต้รอยยิ้มและการแสดงออกที่เอ็นดูเธอจะเป็นเพียงหน้ากากที่สวมใส่ไว้เท่านั้น...เธอผิดเองที่ยังเชื่อใจคนง่ายเกินไป มองโลกในแง่ดีเกินไป โดยที่ไม่รู้เลยว่านั่นไม่ต่างจากงูเห่าที่พร้อมชกเธอตลอดเวลาทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ศักดิ์ดามองหน้าลูกชาย และปรายตามองหญิงสาวตัวเล็ก ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ให้กับเธอขนมผิงหันกลับมาจ้องมองใบหน้าค

ตอนที่ 55 : อาการของคนที่บอกว่าเบื่อเจโฮปยังนิ่งเงียบต่อให้อีกคนแสดงสีหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกจากปากเจโฮปนอกจากควันบุหรี่สีขาวที่ลอยโขมงไปทั่วห้อง ไม่ใช่มวนแรกแต่ดูดติดต่อกันหลายมวนคล้ายกับคนบ้าที่จะลมควันตัวเองและคนที่อยู่ในห้อง"เกิดอะไรขึ้นระหว่างมึงกับขนมผิง" เป็นอีกครั้งที่โรมันถามเพื่อนสนิทหลังจากปล่อยให้สารนิโคตินจากบุหรี่ราคาแพงขับกล่อมประสาทมาสักพักใหญ่"ไม่มีอะไรทั้งนั้น กูแค่เบื่อเด็กนั่นแล้ว""นี่คือสภาพของคนเบื่องั้นเหรอ""ชีวิตกูมันน่าสนใจตรงไหน ถ้ามึงว่างนักก็กลับไปหาเมียมึงโน้น อย่ามาวุ่นวายกับเรื่องของกู กูเบื่อเด็กนั่นก็แค่แยกย้าย""เบื่อก็เบื่อ กูจะพยายามเข้าใจ กูสั่งให้ไอ้ธนินมันซื้อเบียร์เข้ามาแล้ว ถ้าอยากแดกให้ตายก็ตามสบาย แต่ว่าคอแข็งแบบมึงต่อให้ดื่มเบียร์ทั้งโรงงานก็คงไม่เป็นอะไร แต่ถ้าตายกูจะหาผู้ชายให้ขนมผิงสักหน่อย ย้อมใจที่เจอคนหมา ๆ แบบมึง หรือว่ามีไอ้รุ่นพี่ที่เคยชอบพริกหวานรองรับอยู่แล้วนะ สงสัยป่านนี้ปลอบกันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว"เจโฮปมองโรมันด้วยสายตาไม่สบอารมณ์ คำพูดที่ไม่เข้าหูทำให้มือหนากำหมัดแน่นจนสั่นพยายามข่มอารมณ์ตัวเองโคล้ม! เพล้ง!โต

ตอนที่ 57 : ดูถูกเหยียดหยามช่วงเย็นหลังเลิกเรียนขนมผิงและพริกหวานเดินออกจากห้องเรียนพร้อมกัน วันนี้เป็นวันที่ขนมผิงแทบไม่มีสติเลยด้วยซ้ำ ตอนเช้ามีสอบก็ทำไปแบบไม่รู้ว่าจะได้กี่คะแนน และไม่รู้จะผ่านหรือเปล่าเพราะไม่มีข้อไหนมั่นใจเลย หนังสือไม่ได้แตะแถมยังมีเรื่องให้สภาพจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว และช่วงบ่ายมีเรียนเธอก็นั่งเหม่อเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างจนเพื่อนสาวคนสนิทต้องสะกิดอยู่บ่อยครั้ง"ดูเหมือนแกจะอินจนเบลอไปหมดเลยนะ""อ่อ...ภาพมันติดตาน่ะ วันนี้เลยเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลย"หมับมือเรียวเล็กของพริกหวานจับมือขนมผิงไว้ และลงน้ำหนักบีบเบา ๆ ทำให้ขนมผิงมองหน้าเพื่อนสาว อยู่ ๆ ความรู้สึกจุกจนพูดไม่ออกก็เกิดขึ้น และพยายามไม่ให้น้ำตาไหลออกมาต่อหน้าเพื่อน"ไปนอนกับฉันที่เพ้นท์เฮ้าส์พี่โรมันไหม""ไม่เอาหรอก ฉันไม่อยากกวนความสุขของแกกับแฟน ฉันโอเคจริง ๆ แค่ซีรีส์เมื่อคืนเลยทำให้ฉันดิ่ง""ตามใจฉันไม่อยากบังคับอะไรแก แล้วนี่จะกลับบ้านหรือกลับไปนอนที่คอนโด""วันนี้ว่าจะนอนที่คอนโดนะ รู้สึกเพลีย ๆ เลยไม่อยากขับรถกลับบ้าน""อันนี้ฉันเห็นด้วย สภาพแกเหม่อขนาดนี้คงขับกลับบ้านไม่ไหวแน่ คอนโดอยู่ใ

ตอนที่ 59 : ขอร้องให้ช่วย"เกิดอะไรขึ้น ใครทำอะไรแก คราวนี้จะมาบอกฉันว่าดูซีรีส์จนร้องไห้แบบเมื่อเช้าไม่ได้แล้วนะ" ทันทีที่พาขนมผิงมานั่งที่โซฟาพริกหวานถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง อาการของเพื่อนไม่สู้ดีและยังร้องไห้สะอึกสะอื้นจะเป็นจะตาย แต่แล้วสายตาเหลือบไปเห็นรอยแดงที่ลำคอคล้ายกับรอยดูดแบบที่พี่โรมันทำกับเธอ และเมื่อก้มมองมือเรียวเล็กของเพื่อนทำให้สังเกตเห็นข้อมือแดงเถือกและมีบาดแผลถลอก"ฉันถามว่าเกิดอะไรขึ้น""ฮรือ..." ขนมผิงยังสะอื้นไห้ไม่หยุด"พริกใจเย็น ๆ พี่รู้ว่าเราเป็นห่วงเพื่อน แต่ให้เพื่อนสงบสติอารมณ์ก่อน" โรมันต้องรีบเตือนสติเมียสุดที่รักที่ดูเป็นห่วงเพื่อนจนตัวสั่นไปหมด รู้ตั้งแต่เมื่อเย็นแล้วว่าพริกหวานเป็นห่วงขนมผิงขนาดไหนเพราะตอนกลับจากมหา'ลัยพริกหวานเล่าอาการขนมผิงให้ฟัง และขอให้รถของเขาขับตามรถของขนมผิงไปจนถึงคอนโด...รู้ดีว่าใครเป็นคนทำให้ขนมผิงเป็นแบบนี้ ไม่อยากบอกเมียต้องการให้ทั้งคู่ได้แก้ปัญหากันไปก่อน แต่ดูเหมือนจะแก้กันไม่ได้แถมยังหนักกว่าเดิมคงต้องบอกให้พริกหวานรู้ว่าใครคือต้นเหตุ"เจโฮปทำหรือเปล่า" น้ำเสียงที่เรียบนิ่งเอ่ยถามเพื่อนเมียขนมผิงพยักหน้าเป็นคำตอบ แ