Lahat ng Kabanata ng ANG BABAENG HINDI DAPAT BINITAWAN: Kabanata 61 - Kabanata 70

Kumikislot ang buong pasilidad nang maramdaman ni Mariel ang pag-uga ng sahig. Ang humahalo sa alikabok ay ang nakakabinging tunog ng alarmang tila umiiyak.“Billie!” sigaw niya, hinahanap ang asawa sa usok.“Here!” sagot ni Billie mula sa gilid, inaayos ang console na umaapoy na. “Mariel, lumayo ka! The core is destabilizing!”Nilingon niya ang direksyon kung saan huling nakita si Rafael.Wala na.Isang pader ng apoy ang pumalit. Isang apoy na tila pumapatay sa mga pangarap nilang itinayong muli.

Ang unang sinag ng araw ay masyadong mapayapa para sa dalawang taong halos hindi nakatulog. Nasa tabi ni Billie si Mariel, pisngi niya nakadikit sa dibdib ng lalaki, naririnig ang mabagal pero mabigat na pintig ng puso nito — parang may kinikimkim pa rin na unos.Pero kahit hindi sila lubusang naidlip, hindi iyon sleepless from fear. They were sleepless from holding each other.“Good morning, Mrs. Black,” bulong ni Billie, bahagyang hinahaplos ang likod niya.“Morning…” mahina niyang sagot, hindi gumagalaw, parang ayaw bumitaw sa init ng katawan nito.Pero sa likod ng mga mata nilang parehong may pagod, may tanong na hindi nila masabi: Babalik ba si Rafael ngayong araw? Ano ang susunod niyang galaw? Bakit niya gustong guluhin ang buhay nila ngayon?Billie kissed the top of her head. “You’re thinking too loudly.”“Hindi ko naman sinasadya,” sagot ni Mariel, inaayos ang sarili sa ilalim ng kumot. “Pero, Billie… hindi ko gusto ’yung ginawa niyang pagpaparamdam kagabi.”“Neither do I.”

Ang gabi ay bumalot sa Hong Kong na parang makapal na kurtina ng usok at takot—madilim, malamig, at tila may boses ng bagyong parating. Sa loob ng Black Industries headquarters, kumikinang ang salamin mula sa mga ilaw ng siyudad, ngunit ang loob ay puno ng tahimik na pagsabog na hindi nakikita ng mata.Nasa likod ni Billie si Mariel, isang kamay na nakapatong sa balikat niya. Katatapos lang nila ng briefing tungkol sa muling paglitaw ni Rafael—pero bago pa nila mailanghap ang susunod na hininga, may dumating na alert.Pulang code. Board summons. Obligado. Walang atrasan.Napatigil si Billie. “Hindi maganda ’to.”

Lumipas ang tatlong araw mula nang mabunyag ni Billie ang koneksyon ni Ezra sa pag-utos ng pag-atake kay Mariel—at ang pagtataksil ni Victoria Black na nagpasiklab sa buong foundation ng Black Industries. Pero kahit panandalian, sandaling nagkaroon ng katahimikan—ang uri ng katahimikang hindi nakakapagpa-relax, kundi nakakapagpatindig ng balahibo.Isang gabi ng mahinang ulan ang bumalot sa Kyoto, parang may sariling ritmo ang patak, malumanay pero may dalang babala. Nasa loob sina Billie at Mariel ng malawak na suite na pansamantalang tinutuluyan nila, habang ang security team ay nagpalit mula araw patungong night rotation.Tahimik. Ngunit hindi payapa.Parang hinihintay nila ang unos na tiyak na babalik.Marahan ang paglakad ni Billie palabas ng bathroom, su

The rooftop of Black Tower felt like a different planet—hangin na mabigat, alon ng mga helicopter blade na sumisigaw sa tenga, at pulang ilaw na kumikislap mula sa mga tactical drones na parang nagbabantay sa bawat hinga nilang tatlo.Billie. Mariel. Rafael.At sa kabilang gilid, hawak ang dugo sa kamay, nakangiti si Victoria Black—ngiting hindi galing sa pagkapanalo, kundi ng isang taong willing nang mamatay para lang manalo.“End it?” Victoria taunted, her voice cracked yet vicious. “You think this ends just because you’re tired