All Chapters of ANG BABAENG HINDI DAPAT BINITAWAN: Chapter 81 - Chapter 90

Ang aroma ng sariwang kape at ang amoy ng bagong varnish ay nagtagpo, naghalo, at bumuo ng isang bagong pabango—ang amoy ng tagumpay.Ngayon ang araw ng pagbubukas ng The Bridge Café and Woodshop.Hindi na ito ang dating bakanteng lote sa gilid ng kalsada; ito ay isang salamin ng kanilang kaluluwa. Ang Café, na idinisenyo ni Billie at pinuno ng mga halaman at bulaklak ni Mariel, ay may malalaking bintana na nakaharap sa dagat. Ang mga silya at mesa ay gawa sa matibay na kahoy, ang bawat piraso ay may signature ng tibay at pag-ibig.Ang bukang-liwayway ay nagbigay ng gini

Ang buhay sa The Bridge Café and Woodshop ay lumipas nang tahimik at may katiyakan. Tatlong taon matapos nilang tanggihan ang daang milyong piso, ang kanilang desisyon ay hindi nagdulot ng pagsisisi, kundi ng mas malalim na pag-ugat sa lupa at sa puso ng komunidad.Si Elias ay labing-isang taong gulang na, matangkad, malusog, at ang kanyang mga mata ay nagtataglay ng kalinawan ng dagat at ang init ng varnished wood.Ngayon ang araw ng Harvest Festival ng bayan—isang tradisyon kung saan ipinagdiriwang ang mga biyaya ng dagat at ng lupa. Ang Café ay sentro ng aktibidad, nagbibigay ng pagkain at inumin para sa lahat.

 Isang dekada na ang lumipas mula nang ipinangako nina Billie at Mariel ang forever sa dalampasigan. Ang oras ay hindi na kalaban, kundi kasangkapan. Si Elias, labing-limang taong gulang na ngayon, ay hindi na isang bata kundi isang binata, nagtatrabaho sa Woodshop kasama si Billie. Ang kanyang mga kamay ay sanay na sa sanding at varnishing, at ang kanyang ugali ay kalmado, isang perpektong timpla ng structure ni Billie at

Ang labing-dalawang taon ay lumipas sa isang tuluy-tuloy na agos ng katiyakan. Ang Bridge Café ay naging simbolo ng unwavering peace. Si Elias ay labing-anim na taong gulang na, at ngayon ay nasa kalagitnaan ng kanyang pre-engineering course, nagbabalik tuwing long weekend upang maging foreman ni Billie sa woodshop.Isang hapon, sa huling linggo ng Oktubre, isang matinding katahimikan an

Labing-dalawang taon ng tahimik at matatag na kapayapaan ang lumipas. Ang mga sugat ng nakaraan ay hindi nawala, ngunit ang mga ito ay naging pundasyon na lamang ng isang mas matibay na istruktura.Ang dating simpleng bahay nina Billie at Mariel ay lumago. Hindi ito naging palasyo, kundi naging puso ng isang komunidad. Tinawag nila itong "The Bridge Café and Woodshop."Sa umagang ito, ang hangin ay amoy dagat at bagong giling na kape. Espesyal ang timpla ngayong araw—ang "The Anchor," isang matapang na blend bilang pagpupugay sa kaarawan ng kanilang anak.Si Elias.Labing-walo na siya. Hindi na siya ang batang tumatakbo sa buhanginan na may hawak na laruang eroplano. Siya ay isa nang lalaking may tindig na kasing-tuwid ng sa kanyang ama, at mga matang nagtat