Lahat ng Kabanata ng My Stepbrother is Obsessed with Me (SPG): Kabanata 21 - Kabanata 30

Flora's POV Sunod naming pinuntahan ay ang bagong biling bahay ni Damien. Pagkarating namin sa bahay na bagong bili niya, hindi ko maiwasang mapatigil at titigan ang kabuuan ng mansiyon. Ang laki, parang bawat sulok ay sinadyang idisenyo para ipakita kung gaano siya kayaman. Moderno pero may halong eleganteng istilo, puro salamin at marmol. May mga halaman at fountain pa sa harap. “Wow…” bulong ko. “Ang ganda, Damien. Parang resort.” Ngumiti siya at inabot ang kamay ko para akayin papasok. “You like it?” “Of course,” sagot ko habang paikot-ikot ang tingin. “Pero bakit mo ako pinapunta rito?” “Because I want you to see the place. This is my new home,” sabi niya sabay tingin sa akin. “And maybe someday, you’ll stay here too.” Napakunot ang noo ko. “Anong ibig mong sabihin?” Ngumiti lang siya. “Wala. Let’s just enjoy the day, okay? You can look around freely. Feel at home.” Umiling ako at pilit na ngumiti. “Fine. Pero sandali lang ako, ha? Marami pa akong gagawin sa bahay.” Tum

Flora’s POV Tahimik akong nakaupo sa gilid ng pool habang nakahawak sa baso ng red wine. Nagsisigawan sa tuwa ang mga pinsan ni Damien sa kabilang side ng garden. May palaro at may tugtugan kasi ang buong pamilya. Ako lang yata ang tahimik. Mas gusto kong magmasid kaysa makihalubilo. Si Mama naman, abala sa pakikipagkuwentuhan sa mga tiyahin ni Damien. Halata kong natutuwa sila sa kaniya. Mabuti na lang at madali siyang pakisamahan. Hindi ko man gusto ang ganitong mga pagtitipon, hindi ko rin kayang tanggihan ang paanyaya ng pamilya nila. Nililibot ko ng tingin ang paligid nang biglang tumigil ang hinga ko sa nakita ko. Sa madilim na bahagi ng garden, malapit sa gazebo, nandoon si Damien. Kasama niya ang kaibigang si Camille. Hindi lang basta magkasama. Nakita kong hinalikan niya ito. Napatigil ako, parang may kumurot sa dibdib ko. Napamura ako sa isip ko at nilagok ang laman ng baso ko. “Put—” hindi ko na tinuloy. Napangiti na lang ako kahit masama ang loob. "He acted lik

Flora’s POV Binuhat ni Damien si Camille at dinala sa safe na area, medyo malayo sa pool. Halata sa mukha niya ang tensiyon pero hindi ko alam kung para kay Camille ba iyon o dahil sa akin. Lumapit agad si Conrad at sinuri ang paa ni Camille. “Sprain lang ito, pero kailangan niyang i-elevate at lagyan ng cold compress,” paliwanag niya habang maingat na hinahaplos ang paa ni Camille. “Huwag mong igalaw masyado, Camille. I’ll get some ice.” Tumango lang si Camille, halatang nasasaktan pero pilit pa ring ngumingiti kay Damien. “Thank you, Damien,” sabi niya. “If you weren’t there, baka nalunod na ako.” Hindi sumagot si Damien. Nakatitig lang siya sa akin, parang wala siyang naririnig sa paligid. Kinilabutan ako nang magtagpo ulit ang mga mata namin. Ang lalim ng titig niya. Para bang gusto niyang basahin kung ano ang nasa isip ko. Iniiwas ko ang tingin ko at lumapit kay Mama para magpaalam. “Ma, pupunta lang ako sa restroom,” sabi ko. Pero bago pa ako makalayo, may mainit na kamay n

Flora’s POV Pagkapasok ko sa silid, halos mapatalon ako sa gulat nang makita kong nakaupo si Damien sa kama ko. Nakasandal pa siya, parang walang balak umalis. “Damien!” halos pabulong kong sigaw habang mabilis kong sinara ang pinto. “Anong ginagawa mo rito? Baka may makakita sa atin!” Tinignan niya lang ako, parang aliw na aliw sa reaksyon ko. “Relax, Flora. Hindi naman ako magnanakaw,” sagot niya, sabay ngisi. “Huwag mong gamitin 'yang ngisi mo sa akin. Lumabas ka na nga bago may makakita,” sabi ko, pilit na pinapanatili ang tuwalya kong nakabalot sa katawan ko. Tumayo siya. Dahan-dahan siyang lumapit sa akin. Napalunok ako. “Damien, huwag kang lalapit. Seryoso ako,” banta ko, pero hindi siya tumigil. Paglapit niya sa akin, bigla niya akong niyakap nang mahigpit. Ramdam ko ang init ng katawan niya kahit may tuwalya pa ako. “Miss mo 'ko?” tanong niya sa tenga ko. “Damien, ano ba! Bitiwan mo nga ako!” Tinulak ko siya pero hindi niya ako tinigilan. “Hindi ako matutulog sa

Damien’s POV Alas singko na nang umaga nang nagpasya akong lumabas sa silid ni Flora. Tahimik ang paligid, tanging huni ng mga ibon ang maririnig sa labas. Dahan-dahan akong tumayo para hindi siya magising. Ayokong makita niya akong nakatingin lang sa mukha niya habang mahimbing pa siyang natutulog. Baka isipin niyang sinusundan ko na naman siya kahit sa tulog niya. Nang nasa pinto na ako, saglit akong lumingon. Nakahiga siya nang payapa, nakaharap sa bintana, bahagyang nakabuka ang labi. Napailing ako. “You’re making it really hard for me, Flora,” mahina kong sabi bago tuluyang lumabas ng silid. Paglabas ko, nasalubong ko si Conrad na paakyat ng hagdanan. May dalang kape at nakangiti pa. “Uy, maaga ka ah. Mukhang strict stepbrother ka ngayon,” bati niya. Hindi ako sumagot. Hinila ko agad siya papasok sa silid ko at isinara ang pinto. “Anong—” hindi na niya natapos ang sasabihin dahil sinuntok ko siya sa panga. Napaatras siya at napahawak sa mukha. “What the hell, Damien Garci