All Chapters of My Stepbrother is Obsessed with Me (SPG): Chapter 1 - Chapter 10

Flora’s POVTinititigan ko ang sarili ko sa malaking salamin habang kinakabahan. Ramdam ko ang panginginig ng kamay ko habang hinahawakan ang laylayan ng wedding gown ko. Ito ang dream wedding gown na matagal ko nang pinangarap isuot sa araw na ito. Sa loob ng ilang oras, ikakasal na ako sa taong magiging kasama ko habang-buhay, si Maxwell Laurel.Huminga ako nang malalim, sinusubukang pakalmahin ang sarili ko. “Ito na ‘yon, Flora,” mahina kong sabi sa sarili. “After everything, magiging Mrs. Laurel ka na.”Pumasok sa silid si Mama, si Maria Santillan. Suot niya ang kaniyang eleganteng beige na gown, halatang excited at proud. “Anak, ang ganda mo,” sabi niya habang nakangiti, halos mapaluha. “Parang hindi ko anak. Para kang artista sa kasal mo!”Napangiti ako kahit kabado. “Ma naman,” sabi ko, “ikaw talaga, ang hilig mong mambola.”Umupo siya sa tabi ko at inayos ang laylayan ng gown ko. “Maxwell is a good man, Flora. Mabait, responsable, at mahal na mahal ka. Sigurado akong magiging

Flora’s POVNapamulat ako nang maramdaman kong may mainit na braso sa baywang ko. Napahinga ako nang malalim at nang mapagtanto kong hindi ako nag-iisa sa kama, napamura ako nang mahina.“Shit…” bulong ko, habang dahan-dahang nilingon ang lalaking nakahiga sa tabi ko.Si Damien ay walang saplot sa katawan, mahimbing ang tulog, at bahagyang nakangiti. Parang walang kamalay-malay na kagabi lang ay halos hindi kami maghiwalay sa halikan at yakapan. Agad akong dahan-dahang umupo, pilit na huwag gumawa ng ingay.“Get a grip, Flora,” bulong ko sa sarili ko. “One night lang ‘to.”Pinulot ko ang polo ni Damien na nasa gilid ng kama at isinuot iyon. Sira na kasi ang suot kong damit kagabi, at ayokong umalis ng hotel na parang wala akong tinira sa dangal ko. Hinanap ko ang bag ko, sinigurong kumpleto ang gamit ko—cellphone, wallet, ID—bago tuluyang tumayo.Bago ako lumabas, tumingin ako saglit sa kaniya. Ang tahimik ng mukha niya. Kung hindi ko alam na may pinagdadaanan din siguro siyang sarili

Flora’s POVTahimik akong nagbabasa ng mga dokumento sa opisina ko. Kanina pa ako nakayuko sa mesa, sinusuri ang mga kontrata na kailangang mapirmahan bago matapos ang linggo. Habang abala ako, biglang bumukas ang pinto. Napalingon ako at halos mapasigaw nang makita kung sino ang pumasok.“Flora…” mahina pero pamilyar na boses.Nanigas ako sa kinauupuan ko. Nang makita kong si Maxwell iyon—ang ex-fiancé kong manloloko. Agad nagdilim ang paningin ko. May dala pa siyang bouquet ng mga pulang rosas at isang kahon ng paborito kong pizza.“Anong ginagawa mo rito?” malamig kong tanong habang pinipilit kong huwag ipakita na nanginginig ang kamay ko.“Flora, please… I just want to talk.” Dahan-dahan siyang lumapit. “I know I hurt you. Alam kong nasira ko lahat, but please give me a chance to explain.”Napairap ako at bumalik sa pagbabasa. “Wala tayong dapat pag-usapan, Maxwell. Lumabas ka na bago pa kita ipalabas.”“Flora, please. I was stupid, okay? Hindi ko sinasadya. I was pressured, and—”

Flora’s POVHapon na kaya pagod na pagod ako sa dami ng papeles na kailangang i-review. Halos hindi ko na napansin ang oras nang biglang tumunog ang cellphone ko. Pagtingin ko, si Mama.“Hello, Ma?” sagot ko habang inaayos ang mga documents sa desk.“Anak, tapos ka na ba sa work?” tanong ni Mama Maria sa kabilang linya, halatang masigla ang boses.“Medyo, Ma. May tinatapos lang ako. Bakit po?”“May favor sana ako. Puwede ka bang sumabay kay Damien pauwi mamaya? Lilipat na kasi tayo ng bahay, anak. Dapat nandun ka para matulungan ako mag-ayos.”Napasinghap ako. “What? Sa bahay nila Darius?”“Oo, anak,” sagot niya. “Doon na tayo titira. Malapit na rin naman ang kasal namin ni Darius. Mas maayos na roon, mas malaki, mas tahimik. Tutal, hindi ka naman palaging nasa bahay.”Napahawak ako sa sentido. “Ma, seryoso ka ba? Doon ako titira sa bahay ng stepbrother ko? Sa boss ko pa?”“Flora, ayoko nang makipagtalo,” mahinahon pero matigas na sabi ni Mama. “Please lang, pagbigyan mo na ako. Matag

Flora’s POV Kakapapasok ko lang sa opisina nang sinalubong ako agad ni Liza, dala ang isang brown envelope. Mukha siyang seryoso, kaya agad kong napansin. “Flora,” sabi niya, inaabot ang envelope. “May nagpahatid nito sa receptionist. Ang sabi, para eaw sa 'yo.” Kinuha ko iyon, kunot-noo. “Sino raw nagpadala?” “Wala siyang sinabi. Nakalagay lang ‘confidential.’ Baka related sa project?” “Hmm, sige.” Binuksan ko iyon sa harap niya. Pero pagtingin ko sa laman, napanganga ako. Ultrasound results. Napatingin din si Liza, sabay takip ng bibig niya. “Wait—hindi ba… pangalan ni Rhea ‘to?” Parang may sumabog sa dibdib ko sa galit. “Oo. Si Rhea. At—” tumigil ako sandali nang mapansin ang nakalagay sa sulok ng papel. “Tangina. Si Maxwell ang nakalagay na father.” “Flora…” mahinang sabi ni Liza, halatang nagulat. Pinunit ko nang walang pag-aalinlangan ang ultrasound paper. “Putang ina niya! Hindi pa ba sapat na ninakaw niya lahat sa akin? Kailangan pa ba niyang ipamukha sa akin ‘to?” “