Todos los capítulos de Whispers of Forbidden Desire: Capítulo 51 - Capítulo 60

Liam’s POVNapatigil kami pareho. Her stomach growled again, mas malakas pa kaysa kanina. Namula siya mula pisngi hanggang leeg. Para siyang sasabog sa hiya.“A-ano ba ’yan…” bulong niya, halatang galit sa sarili.Hindi ako nakapigil. I burst out laughing, mahina lang sa simula, pero unti-unting lumakas.Napayuko siya, tinatakpan ang mukha niya ng kamay.“Stop laughing!” bulong niya, pero mas lalo lang akong natawa.

Isabela’s POVParang bumagal ang mundo.Kakaiba ang paraan ng paghalik ni Liam ngayon. Dahan-dahan… maingat… para bang sinisindihan niya ako nang hindi ko namamalayan. Para siyang may binibilang sa bawat segundo, bawat pagdikit ng labi niya sa akin, like he’s memorizing the shape of my mouth, the taste of my lips. Parang gusto niyang lasapin ang sandaling ito, parang ayaw niyang matapos.At ang katawan ko? Wala na akong laban.Kusang pumikit ang mga mata ko, at ang mga kamay ko, parang may sariling isip, dahan-dahang umakyat at yumakap sa leeg ni Liam, parang natatakot na baka mawala siya kung hindi ko siya hahawakan.“Uhmmm…” napaungol si Liam nang gayahin ko ang mabagal ngunit nakakapasong paraan ng paghalik niya. My lips responding instinctivel

Isabela’s POV“What? Are you serious? Do I know him?” naguguluhang tanong ni Casey, hindi makapaniwala. Napansin kong napatigil si Erwine.“No, hindi niyo siya kilala,” simple kong sagot sabay iwas ng tingin.“Bago lang ba ’to? Na-meet mo ba siya sa training?” Umiling ako.“Una na ako sa inyo, ha. Promise, ikukuwento ko sa inyo kapag handa na ako,” litong paalam ko bago sila tinalikuran. Hindi ko na hinintay ang sagot nila. Mabilis akong tumayo at naglakad palayo, wala sa sarili.Hindi pa man ako nakakalayo, narinig ko ang sigaw ni Erwine.“Isa, wait!” Hinawakan niya ang braso ko kaya napatigil ako.“I—I’m sorry, Erwine…” nahihiya kong sabi.“Kayo na ba? I mean… wala na ba talaga akong pag-asa?” Kita ko ang panibugho at sakit sa mga mata niya.Kahit nahihiya, napilitan akong tumingin nang diretso sa kanya.“I know you’re a good person. And I thought I could like you more than a friend… kaya lang, ngayon ko nare-realize na iba ang care na meron ako para sa ’yo kumpara kay..” Napig

Isabela’s POV Nanginginig ang aking katawan sa sobrang takot. Ramdam ko pa rin ang kirot sa aking labi, bakal ang kamay ni Liam, at ang halik niya kanina… hindi iyon halik. Para iyong pag-angkin, para iyong galit na matagal niyang kinikimkim. Halos mamilipit ang hininga ko sa tindi ng bawat pagdikit ng labi niya sa akin.Nagulat ako, natakot, ngayon ko lang nakita ang ganitong side ni Liam. Wala akong nagawa, kusang bumagsak ang mga luha ko. Hindi ko alam kung bakit siya galit na galit.Napadilat ako nang bigla siyang tumigil at lumayo, parang may humila sa kanya palayo sa akin. Pagdilat ko, nagtagpo ang mga mata namin. Nakatulala siya, nanlalaki ang mga mata niya, at sa sandaling iyon… n

Selene’s POV “Ben, paano ko kukumbinsihin si Isa na sumama sa akin?” malungkot kong tanong habang nakatingin sa mga dahong nahuhulog sa paligid.Nasa park kami ngayon, isang tahimik na hapon, malamig ang hangin at amoy-damo ang paligid. May mga batang tumatakbo sa malayo, at sa gitna ng kaguluhan nila, kami naman ay naglalakad nang mabagal, hinahabol ang kaunting kapayapaan.We have been busy all our lives, kaya ang gusto na lang namin ngayon ay ang mamuhay nang tahimik. Mamasyal. Magpakasaya. Magpahinga mula sa mga taon ng pagod at walang inisip kung hindi ang kumita ng pera.“Alam mo kung gaano katigas ang ulo ng anak mo,” nanggagalaiti kong sabi, hindi maitago ang inis at pangamba.Ben c