All Chapters of Whispers of Forbidden Desire: Chapter 81 - Chapter 90

Isabela’s POV Nagising ako sa init na dumadampi mula sa bintana ng kwarto, parang araw na pilit akong ginising kahit ramdam ko pa rin ang bigat ng bawat parte ng katawan ko. Ang sakit, pero mas nandun ang pagod na may halong kilig. Halos mag-uumaga na kami natapos kagabi.Grabe talaga ang energy ni Liam… tinotoo niya ang sinabi niyang hindi niya ako patutulugin. Napangiti ako, ramdam ko pa rin ang bawat haplos niya sa balat ko. Kinapa ko ang kama, hinahanap ang init niya, pero napadilat ako nang malaki nang wala akong naramdaman.Bigla akong napaangat ng upo. Wala si Liam? Nasaan na siya? Siguro nasa banyo lang.

Isabela’s POVNapalunok ako habang pinapanood ko siya.Si Liam… nakahubad sa harapan ko. Walang ginagawa, walang kahit anong effort, pero para akong unti-unting nauubusan ng hangin.Di ko alam bakit parang mas mabagal umagos ang tubig sa katawan niya. Parang slow motion, parang sinasadya ng mundo na pahirapan ako. At nang i ang tuwalya para punasan ang abs niya, may boltahe ng kuryenteng dumaloy mula leeg ko pababa sa tiyan.Kumikirot ang mga marka niya sa balat ko, mga alaalang iniwan niya kagabi. At kahit na dapat nakakahiya… mas naramdaman ko yung kiliti, yung init, yung pagnanais na siya ulit ang humawak sa akin.At halos tumaas ang balahibi ko nung nanunuksong tinanggal niya ang kanyang tuwalya at nak

Liam’s POVSmiling, I pressed the call button. Hindi ko na siya tinanong kung nasaan siya, I just wanted to see her.Nakadekwatro akong nakaupo sa VIP room ng boutique habang hinihintay na sagutin ni Isa ang tawag. Napangiti ako nang lumabas sa screen ang magandang mukha niya, fresh, soft, warm… always enough to calm me down without even trying.Magsasalita na sana ako, pero natigilan ako nang marinig ko ang boses ng kaibigan niya sa background.“Bar tayo tomorrow, Isa! It’s your birthday! Naku, 21 ka na! Hindi ka pa nakakapunta sa bar. Since hindi mo na-celebrate ang 18th birthday mo, ngayon 21st na lang tayo magcecelebrate!”Napakunot ang noo ko sa narinig. A small spark of irritation shot thr

Isabela’s POVNasa kwarto ako ngayon. I am about to sleep. Kanina pa ako nakatitig sa cellphone ko pero wala talagang message o tawag galing kay Liam. Masyado siyang busy… masyadong malayo.Malungkot kong ibinaba ang phone, pero hindi ko pa rin maiwasang tumingin dito, umaasang sana, kahit isang beses, tumunog.Hindi ko mapigilang malungkot. Kanina kasi, nung tinanong niya ako tungkol sa birthday ko, akala ko… akala ko may plano siya. Akala ko makakauwi siya. Hindi naman ako umaasa, sanay naman ako na kami lang ni Lola ang nagce-celebrate ng birthday ko. Pero ngayon… mukhang ako na lang talaga mag-isa.Hindi ko

Isabela’s POV Habang nakapikit, bahagyang kumunot ang noo ko. Kanina ramdam ko ang malamlam na haplos ng liwanag ng buwan sa aking mukha, pero bigla itong naglaho, parang may humarang, biglang dumilim. Napasinghap ako, handa nang idilat ang aking mga mata, nang maramdaman ko ang malambot ngunit tiyak na pagdampi ng isang pares ng labi sa akin.Mainit. Pamilyar. Nakakatunaw.“Hmm… Happy birthday, my Bela. I hope I’m not late,” bulong niya sa gitna ng halik, mababa, paos, at puno ng pagnanais.Hindi ko kailangang tumingin. Kilalang-kilala ko ang mga labi ni Liam, ang paraan ng banayad pero nakakalasing niyang paghalik. Parang biglang lumundag ang puso ko, umaalon ang init mula dibdib ko pababa sa sikmura. Muntik ko