Semua Bab Whispers of Forbidden Desire: Bab 91 - Bab 100

Isabela’s POVHalos malunod ako sa paraan ng kanyang paghalik. Ngunit ayokong magpatalo. Sinuklian ko din ito ng mapusok at marahas na halik. Napaungol ito nung sinipsip ko ang kanyang dila. At nilaro ito gamit ang aking dila. I wanted to be in control. It was because I wanted to be the only one for him. So kailangan kong baliwin siya sa akin. I did some research, and I am applying it right now. Halos mapaso kame sa init na bumubuga sa aming mga katawan. Para kaming tigang ng ilang taon. Kung tutuusin isang araw lang kaming hindi nagkita.. Naramdaman ko ang pagtaas ng aking katawan. Binuhat ako

Liam’s POV“Why? Why can’t I be with you there?” diretsong tanong ni Daddy, pero ang tono niya… mapanlinlang, parang may lpatibong na inihanda para sa akin. “Is it because you’re planting something against the company?”Napatanga ako. What the hell did he just say?Agad akong nakarinig ng bulungan mula sa mga shareholders at directors, parang apoy na biglang kumalat ang duda.“Why would I ever do that?” galit kong singhal, halos umangat ang boses ko.“Exactly.” Casual niyang sagot, tila walang pakialam sa epekto ng mga salita niya. “That is why I wanted to be there, to make sure the project is properly handled and successfully polished. Just wanted to help you.”Para bang wala lang. Para bang hindi ko kayang gawin mag-isa ang proyektong ako mismo ang nagpagalaw mula sa simula.“Huh? Seriously?” bulong ko.“I don’t need your help. I was able to close the deal without your help. Why would I need your help now that everything has been set?” mayabang kong sabi.“Hehehe…” Natigilan ak

Isabela’s POV“Ring… ring… ring…”Nagtinginan kami sa loob ng klase nang biglang umalingawngaw ang alarm. Ilang segundo muna kaming natigilan, sinusukat kung false alarm lang ba iyon o isa na namang fire drill. Walang kahit sino sa amin ang agad kumilos.Nasa computer lab kami noon, abala sa tinatapos na accounting sheet. Wala ang teacher namin, lumabas sandali, kaya lalo kaming nag-atubili. Sanay na kami sa mga drill, kaya kahit malakas ang alarma, walang nagmadaling tumayo.Hanggang sa biglang bumukas ang pinto.“Sunog! Bilisan niyo, lisanin ang room! May nasusunog sa kabilang lab!” sigaw ng teacher namin.Biglang sumikip ang di

Isabela’s POV Mabilis akong umakyat sa kwarto ko, halos hindi na humihinga. Pagkasara ko ng pinto, doon na ako tuluyang bumigay.Napasandal ako sa kahoy, at bago ko pa mapigilan ang sarili ko, sunod-sunod nang tumulo ang luha ko. Tahimik sa una, pilit kong nilulunok ang hikbi, pero kalaunan, hindi ko na napigilan.Tumakbo ako palayo dahil ayokong makita ni Liam na umiiyak ako. Ayokong makita niya kung gaano ako kahina.Ni hindi ko nga alam kung bakit ako umiiyak.Alam kong wala akong karapatan.

Adriane’s POV“Do this again? What kind of report is this?” “At ito, sa tingin ba ninyo, maayos na marketing strategy ito? Paano ko kayo mapagkakatiwalaang iwan ang kompanya kung simpleng report at proposal ay hindi ninyo magawa?”Kita ko ang gulat sa mga mata ng mga kasamahan ko sa trabaho. Tahimik lang akong nakaupo sa tabi, nakikinig sa mga bulyaw ni Sir.Nasa conference room kami para sa aming weekly meeting.Kilala ko na si Sir, hindi na bago sa akin ang pagiging istrikto niya. Pero ngayon na lang ulit siya naging ganito ka-bugnot.“Get out! All of you!”