All Chapters of Toxic One-Night คืนพิษรัก: Chapter 31 - Chapter 40

ในจังหวะนั้น มีนักข่าวใจกล้าตะโกนถามกลางสื่อ “ผู้หญิงที่ยืนข้างคุณไมเลสคือใครคะ”เจ้าของชื่อหันไปมองวงสัมภาษณ์ ทุกคนต่างเฝ้ารอคำตอบ ก่อนที่เขาจะตะโกนกลับไป“เมียกู” สิ้นเสียงกระแทก บรรยากาศรอบตัวก็พลันระเบิดเป็นเสียงฮือฮา ผู้คนต่างหันมามองด้วยความตะลึง ขณะที่แก้มใสยืนนิ่งงัน ราวกับถูกตรึงไว้ด้วยเวทมนตร์บางอย่าง หัวใจของเธอเต้นแรงไม่รู้กี่ครา มือหนาคว้ามือเธอไว้แน่น ก่อนจะพาเดินฝ่าฝูงชนตรงไปยังทางออกวีไอพีอย่างซูเปอร์คาร์สีดำจอดรออยู่หน้าทางออก ไมเลสเปิดประตูรถให้เธอโดยไม่เอ่ยคำใด สายตาคมจัดยังคงตรึงอยู่กับใบหน้าของเธอ จนเมื่อเธอก้าวขึ้นไปนั่งบนเบาะหรู เขาก็เดินอ้อมมาฝั่งคนขับ แล้วขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว “คุณจะไปไหนคะ?” แก้มใสถามเสียงแผ่ว ใบหน้าสวยซีดเผือด ทว่าไมเลสกลับไม่ตอบ สายตาคมเฉียบมองตรงไปข้างหน้า แต่รอยยิ้มจาง ๆ ที่ปรากฏบนมุมปากนั้นกลับหวานล้ำ เมื่อได้ประกาศต่อหน้าทุกคนในงานว่าเธอคือใคร รถซูเปอร์คาร์ทะยานไปตามท้องถนน ความเงียบเข้าปกคลุมภายในห้องโดยสาร ดวงตาคมเข้มเหลือบมองเธอเพียงแวบเดียว แต่แววตานั้นกลับทำให้แก้มใสต้องเบือนหน้าหลบอย่างรวดเร็วไม่ใช่เพราะเธอกลัว แต่เพราะใจเต้

EP.27สองตาประสานกันนิ่ง แววตาคมกริบของเขาฉายชัดถึงความเกรี้ยวโกรธ แก้มใสรู้ตัวว่าเผลอพลั้งปากไปแล้ว เธอจึงหาทางเอาตัวรอด ทำทีขยับเข้าควงแขน พลางเอนศีรษะซบแนบราวกับลูกแมวตัวน้อย หวังให้ท่าทางออดอ้อนนั้นกลบความผิดพลาดที่เธอเพิ่งก่อไว้แม้เธอจะไม่ยอมรับสถานะที่เขาอยากผูกมัดเธอไว้ทั้งชีวิตก็ตาม“ขอโทษค่ะ…” เธอเอ่ยเสียงแผ่วราวกับลมกระซิบ แล้วรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อกลบความตึงเครียด “ไปซื้อของกันนะคะ”แบบนี้ใช่ไหม…ที่เขาต้องการให้เธอเป็น? เธอค่อย ๆ เลื่อนมือไปจับมือเขาไว้แน่น มือนุ่มของเธอที่สอดประสานเข้ากับเขาอย่างอ่อนโยน ไมเลสกดตามองต่ำ ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม“เงยหน้าขึ้น”แก้มใสเงยหน้าขึ้นสบตาเขาช้า ๆ ตามคำสั่ง ดวงตาคู่งามฉายแววออดอ้อนเจือซน ราวกับลูกแมวที่เคยรู้วิธีเอาชนะใจเจ้าของเมื่อสองปีก่อนเธอแสร้งทำสีหน้าเชื่อฟังนิด ๆ น่ารักหน่อย ๆ สายตาหวานเยิ้มเหมือนน้ำตาลเชื่อมที่เธอส่งให้ ทำเอาใจคนมองแทบละลาย ความโกรธที่เคยคุกรุ่นอยู่เมื่อครู่หายไปกว่าครึ่ง แม้จะยังหลงเหลือความหงุดหงิดอยู่ในอก แต่ก็ใช่ว่าเขาจะต้านเธอไหวมุมปากหยักยกยิ้ม คล้ายจะพอใจกับท่าทางออดอ้อนที่เธอใช้รับมือกับเขา ใบหน้าหล่อเห

EP.28ไมเลสยังคงถือด้ามไม้กอล์ฟไว้แน่น เขายันกายขึ้นเต็มความสูง จ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเหยียดหยาม ก่อนจะใช้ปลายหัวไม้กอล์ฟกระแทกเบา ๆ ไปบนคางของธันวา“กูไม่ได้มีนิสัยต่ำทรามอย่างมึง ที่มองผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น ลากขึ้นเตียง ถอดเสื้อผ้า แล้วก็เฉดหัวทิ้ง” มีผู้หญิงมากมายพยายามเสนออยากเป็นของเล่นให้กับเขา แต่ทว่าเขาไม่เคยลดตัวไปแตะต้องผู้หญิงพวกนั้นอาจจะมีเด็กนั่งดริ้งค์ที่เคยนั่งคุยเล่นในคลับของตนหรือคลับของเพื่อนบ้างตามโอกาส แต่ทุกอย่างจบแค่ตรงนั้น ไม่มีใครได้ขึ้นเตียง ไม่มีใครได้ข้ามเส้นเพราะสำหรับเขา…เซ็กซ์ไม่ใช่รางวัล และผู้หญิงไม่ใช่ของเล่น เขาเลือกได้ และไม่เคยเลือกใครง่าย ๆยกเว้นผู้หญิงคนหนึ่ง...“เมียกูไม่ใช่ของต่ำอย่างที่มึงคุ้นเคย”ธันวาชะงักงันกับถ้อยคำดูถูกจากอีกฝ่าย เขาเผยแววตาไม่พอใจอย่างชัดเจน แต่ยังคงปิดปากเงียบ ไม่แม้แต่จะโต้เถียงใด ๆ เพราะการที่เขาลุกขึ้นยืน เก็บไม้กอล์ฟลงถุงแล้วหันหลังเดินจากไปอย่างเงียบ ๆ โดยไม่แม้แต่จะเหลียวกลับมามอง ก็ชัดเจนพอแล้วว่าเขายอมถอยแต่โดยดี และเป็นห่วงความปลอดภัยของตัวเองแก้มใสเห็นแววตาขุ่นเคืองของธันวาที่ฉายชัดก่อนที่อีกฝ่ายจะหันหลังจ

EP.29สองแขนแข็งแกร่งรวบร่างบอบบางเข้ามากอดก่ายแน่น เสียงครางทุ้มต่ำดังสลับกับเสียงหอบกระเส่าแก้มใสพยายามดิ้นรน แต่ก็รู้ดีว่าเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีไม่อาจสู้เขาได้เลยแม้แต่น้อย ไมเลสโน้มใบหน้าลงกระซิบชิดข้างหู เสียงทุ้มนุ่มทว่าแฝงความเจ้าเล่ห์“รู้ไหม...ยิ่งเธอดื้อเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งอยากลงโทษเธอมากเท่านั้น”เขาบรรจงจูบซับตามซอกคอขาวเนียน ปลุกเร้าสัมผัสสยิวให้แล่นพล่านไปทั่วร่าง แก้มใสเริ่มอ่อนระทวยลงช้า ๆ“อ๊า คุณไมเลส”“อื้ม~ ครางชื่อฉันอีกสิ”ไมเลสรู้ดีว่าจุดอ่อนของเธออยู่ตรงไหน เขายังคงกระซิบถ้อยคำหว่านล้อม ปลอบโยนราวกับจะบอกว่าเธอไม่ต้องกลัว ยอมปล่อยใจไปกับเขา เสียงครางของเธอเริ่มเปลี่ยนจากความขัดขืนเป็นความเคลิบเคลิ้ม จมดิ่งสู่ห้วงอารมณ์ไร้ซึ่งการควบคุมมาเฟียหนุ่มหยัดกายถอดกางเกงของตนลงอย่างรวดเร็ว แก่นกายผงาดตั้งเป็นเส้นตรง เขาโน้มตัวทาบทับบนร่างเธออีกครั้งริมฝีปากร้อนจูบกลีบปากอิ่มอย่างดูดดื่ม ราวกับต้องการกลืนกินลมหายใจของเธอไว้ทั้งหมด ก่อนจะไล้จูบเรื่อยลงมาตามแนวกราม ข้างแก้ม และแผ่วเบาบนผิวเนียนละเอียดของซอกคอ ความร้อนจากปลายลิ้นลากไล้จนถึงเนินอกอวบอิ่มที่สะท้านรับสัมผัสวาบห

EP.30เวลาเนิ่นนานผ่านไปจนรุ่งสาง แสงสีทองเริ่มทอประกายผ่านช่องผ้าม่านการลงโทษที่แสนเร่าร้อนยังคงดำเนินต่อไป ไมเลสมอบบทเรียนให้กับเมียรักที่ไม่ยอมเชื่อฟัง ปล่อยให้ความปรารถนาและความเหนื่อยอ่อนผสมกันจนแทบแยกไม่ออกทุกครั้งที่แก้มใสคิดว่าจะได้พักหายใจ แรงกระทำจากเขาก็ทวีความรุนแรงขึ้น ราวกับเป็นการย้ำเตือนว่าการลงโทษของเขายังไม่สิ้นสุด มือแกร่งยังคงกอบกุมทรวงอกอิ่ม ลูบไล้ไปตามเรียวขาเนียน สายตาคมจับจ้องมองทุกการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าหวานซึ้ง ราวกับต้องการอ่านความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ“อึก~ อ่า” เสียงต่ำคำรามยามได้สุขสม เสียงหอบหายใจกระเส่า ดวงตาสีนิลมองร่างเปลือยเปล่า เธอเหนื่อยล้าและอ่อนแรง ไมเลสทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ เธอมาเฟียหนุ่มตระกองร่างนุ่มนิ่มไว้แนบอก เธอหลับใหลอย่างหมดแรงในขณะที่หัวใจของเขายังคงเต้นแรง ไม่ต่างจากจังหวะอบอุ่นของเธอที่แนบชิดอยู่ข้างกาย“ทำไมเธอถึงดื้อกับฉันนัก” เสียงทุ้มกระซิบ ทั้งขุ่นใจและอ่อนใจ ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะกดจูบลงบนขมับเปียกชื้นของเธออย่างแผ่วเบาความรุนแรงเมื่อครู่สลายหายไป เหลือไว้เพียงความอ่อนโยนและความรักที่เอ่อล้นในทุกสัมผัสไมเลสอยากจะรู้อีกเรื่องหน