All Chapters of ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ: Chapter 151 - Chapter 160

หญิงสาวรีบพาชายหนุ่ม เดินหลบลี้ผู้คนในหอ ที่เวลานี้ต่างหลบพักอยู่ในห้องตนเองเป็นส่วนใหญ่ เพราะเป็นพวกที่ใช้ชีวิตยามค่ำคืนเป็นหลัก ซื่อเว่ยต้าตี้และเกาฟางเฟย ใช้ประตูมิติข้ามห้วงเวลามาโพล่ด้านหลังหอต้าลี่ฮวา ตรงจุดที่เป็นสวนผัก และเรือนพักบรรดาหญิงคณิกาและคนงาน ที่แยกเป็นเรือนชายและหญิง ทันได้เห็นหญิงคณิกานางหนึ่ง แอบซ้อนผู้ชายเข้าเรือนนอนฝั่งหญิง “ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ นั่น…”“ฟางเฟยเจ้าระวังตัวด้วย”ซื่อเว่ยต้าตี้และเกาฟางเฟยรีบตามคนทั้งสองไป ด้วยคนทั้งคู่ดูมีพิรุธจนไม่น่าไว้ใจ เมื่อไปถึงห้องพักของหญิงคณิกา พอคนทั้งสองกำลังหายเข้าไปด้านใน ซื่อเว้ยต้าตี้ก็รีบดันประตูพุ่งเข้าไปในห้องตามติดไปด้วยเกาฟางเฟยชายชุดดำเห็นมีคนติดตามมา ด้วยความฉุกละหุกเขายกมือทั้งสองข้างขึ้น ผสานกันเป็นแนวขนาดกับพื้น พอมือทั้งสองเลื่อนออก ก็เผยพลังอัคคีขึ้นบนฝ่ามือทั้งสอง ซื่อเว่ยต้าตี้แค่เห็นรูปแบบพลังก็รู้ได้ทันทีว่า ภายใต้หมวกปีกกว้างไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นคนคุ้นเคยกันนี่เอง“ช้าก่อน ท่านเจียวหั่วลี่หมิง นี่ข้าเอง…” ซื่อเว่ยต้าตี้รีบเอ่ยทักเขา“ข้ามิรู้จักพวกท่าน ข้ามาที่นี่เพียงเพื่อตามหาคนเท่านั้น มิได้มีเจ

“ท่านจงหยวนเจี๋ย อะไรทำให้ท่านมั่นใจว่า ท่านจะเปลี่ยนนางปีศาจให้กลับใจยอมกลับไปกับท่าน" ซื่อเว่ยต้าตี้ตั้งคำถามขึ้น“ข้าก็ไม่รู้ ข้ารู้แค่ว่าในหัวของข้าบอกให้ข้าต้องทำแบบนี้ ระหว่างเส้นทางและวันเวลาที่ล่วงเลย ไม่ได้มีแค่จอมปีศาจห่าวหรานที่ข้าต้องช่วย ยังมีปีศาจอีกจำนวนหนึ่งที่ข้าเก็บได้รายทาง ตั้งใจจะพากลับหุบเขาเซียนพร้อมกันเมื่อได้ตัวห่าวหรานเรียบร้อยแล้ว แต่จนบัดนี้ก็ยังไม่สามารถหานางพบ โชคดีที่ข้าจับพลังนางได้ ถึงได้ตามมาที่นี่ แต่ไม่คิดว่าข้าจะมาช้าไปหนึ่งก้าว”“ไม่มีอะไรสายเกินไป ข้าขอให้ท่านทำสำเร็จ นี่ก็บ่ายแล้ว เห็นทีข้าคงต้องกลับก่อน”ซื่อเว่ยต้าตี้กำลังจะลากลับ แต่หญิงคณิกาเจ้าของห้องก็รีบวิ่งกลับเข้ามาด้วยท่าทางดีใจ“คุณชายซื่อเว่ย ท่านพี่หรู่อี้นางกลับมาแล้ว หอต้าลี่ฮวาเราพ้นมลทินแล้ว ส่วนท่านคุณชายนี่คือแผนที่ ข้าให้พวกเขาเขียนให้ อ้างว่ามีคนต้องการจ้างงานนักแสดงข้าถึงได้มา แต่ท่านคงต้องรีบไป เพราะตอนนี้คนของทางการก็คงต้องการสอบปากคำพวกเข้าเช่นกัน เห็นว่าองค์ชายนั่นเอานักแสดงหญิงกลับไปด้วยหนึ่งคน ตอนนี้คนน่าสงสัยเป็นสตรีในคณะละคร ไม่ใช่คนของหอต้าลี่ฮวา” นางดูดีใจยิ้มกว้

นิ้วมือเรียวงามโผล่พ้นเงามืดค่อย ๆ กรีดผ้าม่านที่ขวางทางออก แล้วโผล่ใบหน้าที่งดงามออกมาจากมุมมืด ริมฝีปากงามได้รูปแสยะยิ้มให้ชายหนุ่ม ดวงตากลมโตเป็นสีแดงดั่งเปลวไฟ จอมปีศาจห่าวหรานมีรูปหน้าที่งดงาม ท่อนขาและเรียวแขนกลมกลึงมีทรวดทรงที่เย้ายวน ส่วมใส่อาภรณ์สีแดงดำ นางค่อย ๆ ก้าวเท้าเข้าหาจงหยวนเจี๋ย “คิดถึงข้าหรือไม่ ท่านเทพ”“กลับหุบเขาเซียนกับข้า ครั้งนี้ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าหลุดมือเหมือนเช่นที่ผ่านมา”“ท่านเทพ ข้าคิดถึงท่าน คิดถึงทุกวัน แต่ข้าจะไม่กลับไปที่นั่น ข้าเลือกเส้นทางนี้แล้ว ท่านยังเชื่ออยู่หรือว่า ข้าจะยังสามารถบรรลุเป็นเทพเซียนได้” นางปีศาจยกแขนขึ้นโอบลำคอของเขา นางโอบกอดและซบลงบนอกของเขา “ข้าคิดถึงท่าน แต่เรามีชีวิตต่างกัน ต่างกันมากในตอนนี้”“ห่าวหราน กลับไปกับข้าเถอะนะ ข้าเชื่อว่าเจ้าจะทำได้ ข้าสัญญาข้าจะไม่ดุด่าเจ้า จะไม่พูดหรือแสดงอารมณ์อะไรที่ทำให้เจ้าเสียใจ กลับไปกับข้านะ” จงหยวนเจี๋ยกำลังยกแขนขึ้นโอบกอดร่างจอมปีศาจแต่แล้วร่างนางก็กลายเป็นกลุ่มควันสีแดงพุ่งถอยห่างจากตัวเขา ล่องลอยออกไปนอกอาคาร จงหยวนเจี๋ยได้แต่เดินตามกลุ่มควันนั้นราวต้องมนต์สะกด จอมปีศาจห่าวหรานส่ง

ซื่อเว่ยต้าตี้ชำเลืองตามองฟางเฟย แล้วเอ่ยความจริงต่อสี่สัตว์เทพ “ข้าเห็นว่าต้องพาเกาฟางเฟยมาที่นี่ไม่รู้เมื่อใดจึงจะเรียนรู้จนจบสิ้น จึงพานางไปพักผ่อนและหาของอร่อยกิน ในแดนมนุษย์ที่ไม่ใช่ช่วงเวลาของนาง เรื่องนี้เป็นความคิดข้าผู้เดียว ท่านอย่าได้โทษนาง”“ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ท่านไม่ใช่เด็กหนุ่มแล้วนะ ทำไมยังชอบหนีไปเที่ยวเล่นเช่นนั้นอีก ท่านเป็นถึงซ่างเซียนระดับสูงจะคิดทำอันใดต้องคิดให้มาก” จูเชว่มองดูซื่อเว่ยต้าตี้ด้วยความห่วงใย เขาทั้งสี่เห็นเทพเจ้าดวงดาวผู้นี้ตั้งแต่เยาว์วัยจนเป็นหนุ่ม ต่างรู้นิสัยของเขาดี“นางหนูเจ้าบอกว่า พบเจียวหั่วลี่หมิง ในเวลาอดีตของแดนมนุษย์ เช่นนี้แสดงว่าเขาไม่ได้อยู่ในห้วงฝัน แต่ติดอยู่ในเวลาต่างมิติ เหมือนกับเจ้าที่ถูกพลังของคันฉ่องและซื่อเว่ยต้าตี้ดึงมาบนแดนสวรรค์ ทำไมเขาถึงทำเช่นนั้น”“เขาตามล่านางปีศาจตนหนึ่งเจ้าค่ะ”“ตามล่าปีศาจ ปีศาจตนนี้มีความสำคัญถึงขั้นเทพเจ้าธาตุไฟ ยอมละทิ้งหน้าที่ของตน ไปตามหานาง ข้าชักสนใจนางปีศาจผู้นี้เสียแล้ว” เทพเจ้าชิงหลงกล่าวขึ้นด้วยความสนใจ“ปล่อยเขาไปก่อน อย่างน้อยตอนนี้ก็รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน หน้าที่เราตอนนี้ต้องชี้แนะให้นาง

“แอบเลี้ยงปีศาจ เจ้ามังกรหนุ่มนี่ดูเย็นชาไร้หัวใจแต่แอบมีเมตตาไม่น้อย ถึงกับใจดีกับเหล่ามารปีศาจ ถ้าพวกตำหนักสวรรค์รู้เขาคงไม่ดีแน่” ชิงหลงที่ได้ยินบทสนทนาของฟางเฟยเอ่ยขึ้น“ใช้เจ้าค่ะ ยิ่งไท่จื่อไฉเหลี่ยงหวงคอยหาช่องทางจับผิด ข้าเกรงว่าถ้าเขารู้เรื่องนี้เข้า ท่านซื่อเว่ยต้าตี้คงไม่พ้นผิดเป็นแน่ แต่จะพูดไปแล้วตอนนี้นางปีศาจนกห้าสีนั่น ก็ไม่ใช่สมบัติของเขาแล้ว เพราะนางยอมรับข้าเป็นเจ้านาย ท่านชิงหลงข้ามีคำถาม พวกท่านบอกว่าซื่อเว่ยต้าตี้ไม่เด็กแล้ว แบบนี้เขามีอายุเท่าไหร่กันแน่ แล้วซ่างเซียนคืออะไร”“อย่างแรกนกห้าสีนั่น ถ้าข้าเดาไม่ผิด นางควรเป็นเฟิ่งหวาง เป็นไก่ฟ้าห้าสีในตำนาน มิใช่แค่ปีศาจนก เพียงมีบางอย่างที่ทำให้จากไก่ฟ้าห้าสี เป็นได้แค่นกห้าสี ส่วนอายุของท่านซื่อเว่ยต้าตี้นั้น เขามีอายุ 80,000 ปีแล้ว ส่วนซ่างเซียนคืิอลำดับขั้นเทพที่ถือว่าระดับสูงจะเป็นรองก็ซ่างเสินเท่านั้น เหตุที่มาถึงจุดนี้ได้ เพราะครั้งถูกลงทัณฑ์ด้วยอสนีบาตสิบสายแล้วเขารอดมาได้ ทำให้ได้เลื่อนขึ้นเป็นซ่างเซียน”“ซื่อเว่ยต้าตี้โกหกข้า ไม่ใช่ 3,000 แต่มีอายุถึง 80,000 ปี ไม่ใช่เทพหนุ่มแต่เป็นตาแก่แล้วแบบนี้” ซิงหลงห