All Chapters of เด็กเลี้ยง เจ้าแม่มาเฟีย: Chapter 21 - Chapter 30

“อึม อยากไปก็ไป ถ้าอย่างนั้น ช่วยเช็คเที่ยวบิน กับรถคนของเราที่โน่นด้วย ฉันขอนอนพักก่อน” เธอสั่งงาน ที่จริงเธอก็รู้หรอกว่า ป่านนี้ ฉู่หว่านหนิง” เลขาหน้าห้องคงจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เธอก็แค่เอาเรื่องงานมาอ้างกับเด็กอย่างเขาแค่นั้นเอง“ครับ” เชนรับคำแข็งขัน หยิบแท็ปเล็ตเครื่องใหญ่ของเจ้านายสาวขึ้นมา ใส่รหัสตามที่เธอเคยให้ไว้ เข้าไปดูรายละเอียดเกี่ยวกับการเดินทางทันที ใช้เวลาตรวจสอบรายละเอียดต่างๆ ไม่นานเลย แต่ยังไม่ทันจะได้อ้าปากรายงานเจ้านายสาว ก็เหลือบไปเห็นว่าเธอหลับไปซะแล้ว“เจ้านายผม หลับไปซะแล้ว ท่าจะเหนื่อยมากนะครับ” เห็นเธอหลับตาพริ้ม แพขนตางอนงามทาบลงกับผิวแก้มนวลปลั่งแล้ว เขาก็อดมองเธอยิ้มๆ ไม่ได้เลยจริงๆ ยามเธอหลับเช่นนี้ เธอดูไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงทั่วไป ที่ดูบอบบาง น่าทนุถนอมเหลือเกิน ช่วงเวลาต่อจากนี้ ขอให้เขามีโอกาสได้ดูแลเธออย่างที่ตั้งใจไว้ทีเถิด ต่อให้ต้องแลกทุกอย่าง เขาก็พร้อมยอมแลก เพียงแค่ได้ใกล้ชิดเธอเช่นนี้ เขาไม่หวังว่าจะได้ครอบครองเธอหรอก ขอแค่ได้ใกล้ชิดเธอ ไม่ว่าในฐานะอะไร ต่ำต้อยเพียงใด เขาก็พอใจที่จะอยู่ในสถานะนี้ โดยไม่มีข้อแม้ใดๆ เวลาบนหน้า

“อย่ามาโกหกหน่อยเลย เส้นคุณกำลังคลายเลยนะ ให้ผมนวดต่ออีกหน่อยน่า” น้ำเสียงทุ้มแผ่วดังอยู่ข้างหูนี่เอง แถมไม่พูดเปล่า จากที่ใช้มือคลึงขมับอยู่ดีๆ คนนวดกลับโฉบริมฝีปากลงมาจูบซับขมับชื้นน้ำแทน แล้วไล่ลงมายังจอนผม ซอกคอหอมกรุ่น แถมยังหายใจรดต้นคอสร้างความสยิวซ่านไปทั้งร่างให้คนถูกนวดอีกต่างหาก “ทำอะไร ออกไปซะ” ปากตวาดไล่เหมือนว่าหมดความอดทน ทว่าร่างกายกลับยังคงสยิวซ่านไม่จางหาย ทุกขุมขนตอบรับสัมผัสแผ่วเบา อ่อนโยนนั้นราวขี้ผึ้งถูกไฟลน “แน่ใจเหรอว่า อยากให้ผมไปน่ะ” “ออกไป” เขาย้ำเสียงเข้ม แต่แทนที่คนกวนประสาทจะฟัง กลับพาตัวเองมานั่งตรงขอบอ่าง ฉกมือลงไปใต้ผืนน้ำ เข้าหาความเป็นชายชาตรีของจ้าวหมิงเทียน ชนิดไม่ปล่อยให้ตั้งตัวได้ มือร้อนคลึงเคล้าหยอกเย้าเล่นอย่างย่ามใจ เรียกเสียงครางแผ่วต่ำจากลำคอ แม้จะกำลังแช่น้ำอยู่ ทว่าเหงื่อเม็ดใหญ่กลับผุดพรายขึ้นเต็มหน้าผากอย่างยากจะควบคุม “อะ ออกไป” “ไม่ออก คุณไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยรึไง หึม” “ไม่ เอามือออกไป ไม่งั้น ผมจะหักแขนคุณเดี๋ยวนี้” จ้าวหมิงเทียนขู่เสียงเข้ม มือแข็งแรงคว้าข้อมือคนด้านหลังแล้วออกแรงบีบแน่น ทว่าลู่เหยียนชิงกลับไม่ยอมแพ้

“ซูฮุ่ย ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ไม่คิดเลยนะว่า เธอจะยังไม่พัฒนาเลย เสียแรงที่เป็นถึงมาดามฉิน แห่งเซี่ยงไฮ้ แต่นิสัยยังขาดการอบรมเหมือนเดิมเลย แทนที่เธอจะมาเที่ยวระรานคนอื่น มิสู้ เอาเวลาไปช่วยสามีบริหารธุรกิจจะดีกว่าไหม อ๋อ หรือว่า ถูกสามีกันออกมาเป็นคนนอก ก็เลยว่างมากงั้นสิ” คนเพิ่งก้าวเข้ามาสมทบ พร้อมกับคำพูดร้ายกาจนั้นคือ หลี่ซิ่วอิง เจ้าของบริษัททัวร์ระหว่างประเทศ ซึ่งกำลังเติบโตในอาเซี่ยนนั่นเอง แม้สภาพเศรษฐกิจจะย่ำแย่ แต่ก็ไม่สามารถหยุดการเติบโตของ ไชนิสไทม์ทราเวลได้เลย“ซิ่วอิง เธอนี่มันเหมือนเดิมเลยนะ ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน ไม่มีใครเกินเลยจริงๆ” “ฉันก็ไม่ได้อยากสอดมือเข้ามาหรอกนะ ถ้าเธอไม่เข้ามาหาเรื่องอลิศก่อน เธอก็รู้นี่ว่า ไม่ว่ายังไง อลิศก็คือเพื่อนรักของฉัน เพื่อนกำลังถูกคนพาลดูถูก ฉันจะนิ่งเฉยได้ยังไง อ้อ ฉันลืมบอกเธอไปอย่างหนึ่ง ดูนั่นสิ” หลี่ซิ่วอิงพยักพเยิดไปทางฉินลู่ฟาน สามีของฉินซูฮุ่ย ที่กำลังรับกาแฟจากเลขาสาวสวย ซ่อนความเซ็กซี่เอาไว้ได้อย่างลงตัว ต่างสบตากันหวานซึ้ง ชนิดที่ว่ามองแวบเดียวลงมาจากดาวอังคารก็รู้ว่า ทั้งสองเป็นมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง เห็นภาพบาดต

“เอาล่ะ คุณออกไปได้แล้ว ฉันจะอาบน้ำนอนแล้ว ขอบใจมากสำหรับเรื่องนวดเท้า” เชนค้อมศีรษะรับ ไม่รู้ว่าเขาเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า ที่อยากอยู่กับผู้หญิงตรงหน้านานๆ ส่วนลึกในใจคิดไปไกลถึงขั้นว่า คงจะดีไม่น้อย หากว่าผู้หญิงตรงหน้า คือภรรยาในอนาคตของตัวเอง แม้จะเป็นความฝันลมๆแล้งๆ ที่ไม่อาจเอื้อมคว้า แต่วินาทีนี้ ในเมื่อเขามีโอกาสได้ดูแลเธออย่างใกล้ชิดเช่นนี้แล้ว เขาก็จะดูแล เอาใจ ทำทุกอย่างให้เธอพอใจ แม้ว่าตัวเขาเองจะอยู่ในฐานะต่ำต้อยเพียงใดก็ตาม “คุณอยากดื่มไหมครับ คือ ก่อนที่ผมจะขึ้นมา คุณซิ่วอิงบอกผมว่า คืนนี้พวกเรามาถึงที่นี่ดึกไปหน่อย ก็เลยไม่ได้เที่ยวดูอะไร แถมโปรแกรมงานวันพรุ่งนี้ก็ยุ่งมากด้วย พรุ่งนี้หลังเลิกประชุม ประมาณ สี่โมง คุณซิ่วอิงถึงจะมารับพวกเราไปเที่ยว ผมเห็นว่าวันไหนที่คุณเครียด อยากผ่อนคลายคุณจะดื่มไวน์ ไม่ทราบว่าคุณจะรับไวน์สักหน่อยไหมครับ” “จะโทรสั่งไวน์ขึ้นมาเสิร์ฟเหรอ ไม่ล่ะ ฉันไม่อยากให้ใครขึ้นมาวุ่นวายแล้ว” “เปล่าหรอกครับ” เขายิ้มพราย เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนลงเครื่องที่สนามบินต้าซิง ระหว่างเดินกลับจากห้องน้ำผ่านร้านดิลตี้ฟรี เขาจึงแวะซื้อไวน์ขาวยี่ห้อที่เธ

“ได้” เธอไม่พูดพร่ำทำเพลง ขยับกายขึ้นมาคร่อมบนตัวเขา โดยที่ดวงหน้างามอยู่ใกล้ท่อนเนื้อแกร่งกำลังตั้งโด่นั้นไม่ถึงคืบ ไม่ลังเลเลยที่จะครอบริมฝีปากลงไปครองท่อนเนื้อแกร่งเอาไว้จนสุดความยาว “อา ร้อน ร้อนเหลือเกิน” ยิ่งเขาครางอย่างพอใจ ก็ยิ่งย่ามใจ ควงปลายลิ้นอ่อนอุ่นดุนดัน สลับตวัดไล้เลีย ราวกับสิ่งนั้นเป็นไอศครีมแท่งโปรดจนเกิดเสียงน่าละอาย แต่แล้ว เธอก็ต้องเป็นฝ่ายชะงัก เมื่อเชนไม่ปล่อยให้เธอรุกรานเพียงฝ่ายเดียว แต่กลับรูดกางเกงนอนพร้อมกางเกงตัวจิ๋วลง แล้วสอดนิ้วมือแกร่งเข้ามารุกล้ำโพรงถ้ำลึกเร้น เพียงสอดเข้าไป ชักออกมาไม่กี่ครั้ง ก็เรียกน้ำหวานฉ่ำชื้นหลั่งรินเอ่อล้นปากทางแล้ว มีหรือเขาจะอดใจไหว ยื่นหน้าเข้าไป ละโลมไล้ปลายลิ้นดูดเลียน้ำหวาน เรียกเสียงครางหวานอู้อี้ ยิ่งถูกปลุกเร้าเช่นนี้ เธอก็ยิ่งครอบครองท่อนเนื้อแกร่งไม่ยอมปล่อย ขยับศีรษะทุยขึ้นลงเชื่องช้าในคราแรก ก่อนแปรเปลี่ยนเป็นรวดเร็วรุนแรง จนเขาสุดจะทานทนอีกต่อไป “อา ผมไม่ไหวแล้ว น้ำจะแตก” เขาอ้าปากบอกเธออย่างลืมไปเสียสนิทว่า เธอเป็นเจ้านาย เขาเป็นลูกน้อง ร่างทั้งร่างเกร็งกระตุก ในวินาทีแห่งการปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นทะลั