All Chapters of เด็กเลี้ยง เจ้าแม่มาเฟีย: Chapter 71 - Chapter 80

 “อ๊ะ เชน ฉัน...เหลือเกิน” เธอวาดเรียวแขนโอบกอดไหล่บึกบึนเอาไว้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กคนนี้จะทำให้เธอเสียวซ่านไปทั้งร่างจนเกินบรรยาย เขาดูเหมือนม้าศึกหนุ่มที่คึกคักอยู่ตลอดเวลา แล้วแบบนี้จะให้แม่ทัพหญิงอย่างเธอเฉยชาอยู่อย่างไรไหว “ดูดนมให้ฉันที” เธอร้องขอ และเขาก็ก้มลงมาทำตามจากซ้ายย้ายไปขวาอย่างไม่ให้น้อยหน้ากัน ทั้งที่สะโพกยังกระชั้นจังหวะเข้าหา พาให้ร่างงา มสั่นคลอนจนต้องโอบเรียวขาเกาะเกี่ยวเอวหนาให้แน่นขึ้นอีก “อ๊ะ ฉันจะเสร็จอีกแล้ว” “ผมก็จะแตกแล้วเหมือนกัน” เขากระซิบแผ่วยามเงยหน้าขึ้นมาจากทรวงอกหยุ่นนุ่มที่กำลังกระเพื่อมไหว แล้วแนบริมฝีปากเข้าประสานลมหายใจ เช่นเดียวกับกายช่วงล่างสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว ปลดปล่อยหยาดรักเข้าสู่โพรงถ้ำลึกเร้น ภายในเต้นตุบตอดรัดจนแทบจะตัดแกนกายเขาให้ขาดจากกัน เนิ่นนานทีเดียวกว่าที่เขาจะยอมถอดถอนตัวตนออกมา พาให้หยาดรักชุ่มโชกหลากล้นออกมาจากโพรงถ้ำ“ฉันอยากอาบน้

“เชน ใครก็ได้ช่วยที” หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยว่าสายน้ำตากำลังทะลักทะลายลงมาตามร่องแก้ม ใจจะขาดรอนลงเสียให้ได้ เมื่อเห็นกับตาว่าพ่อบ้านของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย ในวินาทีวิกฤตนั่นเอง น้ำมากมายก็ถูกฉีดเข้ามาตามมาด้วยเจ้าหน้าที่ดับเพลิงเข้ามาช่วยชีวิตของเธอ เชนและเด็กน้อยเอาไว้ได้ทันท่วงที หากพ่อบ้านหนุ่มก็ได้รับบาดเจ็บศีรษะแตก มีรอยไฟลวกตามเนื้อตัว เช่นเดียวกับอลิศ ที่มีรอยไฟไหม้ตามแขน โชคยังดีที่เด็กๆทุกคนปลอดภัย ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตเพียงแต่เสียขวัญเท่านั้น          ใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงเจ้าหน้าที่ก็สามารถควบคุมเพลิงเอาไว้ได้ แต่กระนั้นอาคารอเนกประสงค์และเรือนนอนก็ได้รับความเสียหายทั้งหลัง อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว หากทุกคนก็ยังคงเสียขวัญและหวาดกลัว อลิสจึงตัดสินใจเปิดโรงแรมที่ใกล้ที่สุดให้เด็กๆได้พักผ่อน โดยมีซูซาน ป้าเจียวเจียว โจวเยว่ และบรรดาบอดี้การ์ดช่วยกันดูแลเด็กๆ          เช้าวั

“อาเยว่ นายควรจะเห็นด้วยกับความคิดของฉันนะ นายเองก็เถอะ แก่กว่าฉันซะอีกยังไม่คิดจะทำเพื่อความสุขให้ชีวิตของตัวเองบ้างหรือ ฉันดูออกนะว่ามีคนคนนึงที่ชอบนายอยู่เหมือนกัน ขอแค่นายยอมเปิดใจเท่านั้นฉันเชื่อว่าเธอจะทำให้นายมีความสุขได้ ไม่ใช่แค่ความสุขชั่วครั้งชั่วคราวแบบฉันหรอกนะ แต่นายโชคดีกว่านั้น นายยังมีโอกาสหาคนที่ใช่ที่จะอยู่เคียงข้างนายตลอดไป ไม่เหมือนกับฉันที่นอกจากพวกผู้เฒ่าจะกำหนดให้แต่งงานกับเจ้าหมิงเทียนแล้ว ฉันคงไม่มีสิทธิ์หาใครมายืนเคียงข้างได้อีกแล้ว”“คุณทำให้ผมเข้าใจว่าไม่ว่ายังไงคุณก็จะไม่มีวันเลิกชอบเด็กนั่น” “นายคิดว่าฉันควรเลิกชอบเขาหรือ ในเมื่อเขาก็เทคแคร์ฉันเป็นอย่างดีทุกอย่าง” “แล้วถ้าสมมุติว่า ผมเองก็ชอบคนละครับ คุณจะหันมองมาทางผมได้หรือเปล่า”“นายล้อเล่นแล้ว” อลิศหัวเราะเบาๆ ที่จริงเธอดูออกมานานแล้วล่ะว่าโจวเยว่คิดอย่างไรกับเธอ เพียงแต่เธอไม่ได้คิดเช่นนั้นกับเขาเท่านั้นเอง ไม่ว่ายังไงความรู้สึกที่ว่า เธอเห็นเขาเป็นแค่พี่ชายก็คงไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้“อย่าสมมุติในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยนะอาเยว่ หรือถ้าเกิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงฉันก็ขอให้นายตัดใจจากฉันซะ เพราะถึ

“เมื่อหลายเดือนก่อน ฉันไปพบลูกค้าที่เมืองไทย ฉันพบคุณชุลีแล้วล่ะค่ะ ส่วนคุณชาญชัย เค้ากำลังไม่สบายมาก” “แล้วเค้าได้พูดถึงครอบครัวของเขาหรือเปล่าว่าเป็นยังไงบ้าง” ดวงตาคู่นั้นของฉีเหวินหลงทอประกายเจิดจ้าอย่างไม่ปิดบัง “ฉันรู้เพียงว่า คุณชาญชัยกับคุณชุลีแต่งงานกัน แล้วก็มีลูกด้วยกัน 3 คนค่ะ เป็นชาย2 หญิง 1ส่วนลูกชายคนเล็กชื่อเชน เค้ามาทำงานกับฉันที่นี่ค่ะ” “งั้นหรือ ฉันขอพบเขาได้ไหม” ไม่รู้ทำไมอีกฝ่ายถึงมีท่าทีตื่นเต้นขนาดนั้นด้วย ทั้งที่ก็แค่ความต้องการพบกับลูกชายคนเล็กของอดีตคนขับรถและบอดี้การ์ตของพ่อเธอเท่านั้นไม่ใช่หรือ “เอ่อ เมื่อคืนตอนเกิดเพลิงไหม้ เค้าช่วยฉันเอาไว้ค่ะก็เลยบาดเจ็บ ตอนนี้พักอยู่ที่ห้องพักพิเศษ ฉันกำลังจะไปเยี่ยมเค้าพอดี ลุงฉีจะไปด้วยไหมคะ” “อึม ไปสิ” ว่าแล้วฉีเหวินหลงก็เดินตามอลิศมายังห้องพักผู้ป่วยพิเศษของโรงพยาบาล ประตูบานหนาค่อยๆเปิดออกนั้น เคยให้เห็นชายหนุ่มกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้ มีผ้าห่มผืนหนาคลุมกาย เพียงเห็นดวงหน้าของคนบนเตียง ฉีเหวินหลงก็เบิกตากว้าง มือไม้สั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้ เพราะหน้าตาของคนบนเตียงนั้น ช่างถอดแบบภรรยาของเขามาชนิดที

“เพราะคุณไม่แค่ปากหวาน แต่ยังทำทุกอย่างเพื่อฉันแบบนี้ แล้วจะให้ฉันไม่หลงคุณได้อย่างไร หึม เด็กดีของฉัน” ว่าแล้วหญิงสาวก็โน้มดวงหน้าเข้าไปจรดริมฝีปากกับหน้าผากของชายหนุ่มตรงหน้าแผ่วเบาแล้วเลื่อนกลีบปากอิ่มงามลงมา เคล้าเคลียกลีบปากหยักงามได้รูป ดุนดันแผ่วเบาให้เขายอมเผยอกลีบปากออกให้เธอสอดเรียวลิ้นเข้าไปลิ้มรสความหอมหวานจากภายใน จากรสจูบแผ่วเบาค่อยๆทวีความร้อนแรง หากที่นี่ไม่ใช่ห้องพักคนไข้ VIP ของโรงพยาบาลแล้วล่ะก็ หญิงสาวสัญญากับตนเองเลยว่าเธอจะไม่อดทนกับความต้องการที่พุ่งขึ้นในอารมณ์เด็ดขาด แต่นี่ยังไงเธอก็ต้องปกป้องศักดิ์ศรีทั้งของตัวเองและของเขาเอาไว้ จากที่จะทำอะไรมากไปกว่านั้นเธอจึงค่อยๆถอนริมฝีปากออกมาสบตากับเขาด้วยแววตาอบอุ่น“จูบคุณหวานมากเลย ผมชักอยากจะต่อซะแล้วสิ” “ไม่เอาหรอก นี่มันห้องพักคนไข้ของโรงพยาบาลนะ แค่จูบก็พอแล้วล่ะมั้ง” “ครับ ผมรู้ แต่ความร้อนแรงของคุณมันทำให้น้องชายของผมมันตื่นขึ้นมาอีกแล้วน่ะสิครับ”“แค่จูบเนี่ยนะ ทำให้น้องคุณตื่นง่ายขนาดนั้นเชียว” เธอเลื่อนสายตามองไปยังกลางกายของเขาซ่อนตัวใต้ผ้าห่ม ดวงหน้างามร้อนฉ่าเพียงแค่เห็นว่า ส่วนกลางกายของเขานูนเด่นขึ้น