All Chapters of ของเล่นที่เคยทิ้ง (20+): Chapter 31 - Chapter 40

“คิดถึงพ่อใช่ม้า...”“เปล่าสักหน่อยค่ะ” เด็กน้อยสะบัดหน้าไปอีกทาง “ว่าแต่ วันนี้ซื้ออะไรมาให้ไอ‍ร่าบ้าง”“ไอ‍ร่า” นับ‍ดาวดุเพราะไอ‍ร่าเริ่มทำตัวไม่น่ารักทุกครั้งที่อยู่กับปริ‍ญไอ‍ร่าจะเอาแต่ใจ ชอบสั่ง ชอบบังคับ ชอบทำนิสัยอย่างที่ไม่เคยทำกับใครที่ไหน“อย่าว่าลูกสิ”นั่น!“คุณอย่ามาทำไอ‍ร่าเสียนิสัย” อยู่กับเธอไอ‍ร่าน่ารักว่าง่าย จะว่าเพราะปริ‍ญตามใจก็ไม่ผิดนัก แต่ก็ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนนิสัยเปลี่ยนโหมดไวขนาดนั้น“ของหนูอยู่นี่ค่ะ ใครอยากกินช็อกโกแลตบ้างน้า...”“อ๋า... ขอบคุงค่า” ไอ‍ร่าได้รับขนมมากมายและกล่องสุ่มครายเบบี้ตัวใหม่ก็คว้าไปนั่งแกะในโซนของตัวเองจังหวะนั้นนับ‍ดาวจึงถือโอกาสคว้าแขนปริ‍ญไว้ “มาคุยกันหน่อยคุณปริ๊น”เธอลากเขามาหยุดที่ไอส์แลนด์ครัว ชะเง้อคอมองไอ‍ร่าจนมั่นใจว่าลูกสาวกำลังสนุกกับของเล่นใหม่ ไม่ได้สนใจเธอและเขาแล้วจึงเอ่ยถาม“มาที่นี่ได้ยังไงคะ แล้วรู้เหรอว่านับอยู่ห้องไหน” นอกจากอุกฤษฏ์แล้วเธอไม่เคยให้ผู้ชายที่ไหนขึ้นมาทั้งนั้น เพราะคอนโดนี้เป็นของพัช‍ชาเธอเป็นแค่ผู้พักอาศัยเธอไม่เคยบอกปริ‍ญด้วยซ้ำว่าเธอพักชั้นไหนห้องไหน แล้วการจะขึ้นมาบนนี้หากไม่ใช่ลูกบ้านคงไม่มีทาง

นับดาวและไอร่ามาถึงห้างสรรพสินค้าย่านชานเมืองโดยมีอุกฤษฏ์มาคอยเป็นสารถีและบอดีการ์ดให้ ที่เธอเลือกมาห้างไกลหน่อยเพราะคิดว่าผู้คนไม่เยอะมากนัก อาจจะมีความเป็นส่วนตัว ต่อให้เจอแฟนคลับก็จะได้ไม่อึดอัดเกินไป “ทำไมไม่จ้างการ์ด หรือผู้ช่วยให้ติดตามเวลาออกมานอกบ้าน” เสียงปริญทำเอาบรรยากาศในการช็อปปิงของหญิงสาวหายไปครึ่งหนึ่งเพราะเขาดันตามมาด้วยทั้งที่เธอห้ามไว้ แต่คนอย่างเขาฟังเสียที่ไหนมาคนเดียวไม่พอ ยังให้อิทธิและลูกน้องอีกสองคนตามมาอีกต่างหาก มาดเขาดูเป็นมาเฟียหล่อร้ายที่เรียกสายตาคนให้มองได้ไม่ต่างจากเธอและลูกนักไม่สิ เผลอ ๆ เขาจะเด่นกว่าดารากลางแถวอย่างเธอแล้วกระมัง“ยุ่งจัง!” อยู่ ๆ เสียงในหัวของเธอก็ดังออกจากปาก“นี่!”“คุณอย่ามาทำนับกับลูกเสียบรรยายกาศได้ไหม” เธอบ่นแล้วกระแทกไหล่เขาก่อนจะเดินหนีเพราะเขาเดินตามเธอมาติด ๆ“ออกไปไกล ๆ เลยค่ะ นับไม่อยากเป็นข่าว”“เป็นข่าวกับฉันแล้วมันจะยังไง”“เฮ้อ!” หญิงสาวเบื่อจะต่อปากต่อคำกับเขาจึงได้แต่กระแทกลมหายใจ แล้วหันไปมองไอร่าที่ตอนนี้อยู่ในอ้อมแขนของอุกฤษฏ์“ทีมากับไอ้เวรนั่นไม่กลัวเป็นข่าว แล้วปล่อยให้มันอุ้มลูกทำไม ไอร่าเป็นลูกสา

ยายเด็กนี่แปรพักตร์ไวมาก!“ลูกเพิ่งร้องไห้มา หย่อนให้หน่อยไม่ได้เลยเหรอ” เขาว่า“ก็แค่ถามไหมล่ะคะ!” เธอก็ไม่ได้จะบังคับลูกเสียหน่อย ก็แค่ถามไง!“ไม่เป็นไรนะคะ พ่อให้หนูกินน้า... อยากกินอะไร อยากได้อะไรพ่อจะหามาให้หมดเลยนะคะ” ปริญหันไปเอาใจลูกสาว ตอนนี้ไอร่ากำลังเชื่อใจเขา เขาต้องรีบทำคะแนนไม่ตีเหล็กตอนร้อนแล้วจะตีตอนไหน!“หนูอยากได้ชุดเจ้าหญิงค่า อยากซื้อตุ๊กตาด้วย เมื่อกี้ยังไม่ได้ซื้อเลย ฮึก!”พูดได้ไม่กี่คำน้ำตาก็ทำท่าจะเอ่อไหล ในตากลมโตคู่นั้นชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำใสใส แล้วคนเป็นพ่อที่แม้ขนาดกับหลานสาวยังตามอกตามใจจนเกือบเสียผู้เสียคนนั้นหรือจะไม่ยอมตามใจลูกสาว“โอ๋ ๆ ได้เลยครับลูก ไม่ต้องร้องนะ เดี๋ยวพ่อซื้อให้ เอาปราสาทเลยด้วยไหม มีเจ้าหญิงก็ต้องมีปราสาทเนอะ” ปริญเข้าสวมกอดไอร่ามาแนบอกอีกครั้ง ส่วนยายเด็กแก่แดดนั่นก็หันมาทำหน้าทำตา ยิ้มราวกับเป็นผู้ชนะใส่มารดา ในขณะที่ใบหน้ายังซบอกผู้เป็นบิดาอยู่นับดาวอึ้งอีกครั้ง ยายเด็กคนนี้แสดงเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่“ดีค่ะ ถ้ามีม้ากับอัศวินด้วยจะเหมือนจริงมาก”นั่น!“จะเอาปราสาทไปวางไหน ห้องเราไม่ได้ใหญ่มากนะคะลูก” นับดาวปรามก่อนจะไปกันใ

การที่พี่ชายของเธอจะพาสาวสวย ดารา นางแบบ หรือว่าพริตตี้มารับประทานอาหารหรือไปเที่ยวดื่มสังสรรค์คงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไรนักเพราะรายนี้เขารักสนุก เปลี่ยนคู่ควงบ่อยกว่าเปลี่ยนรองเท้าใหม่ เปลี่ยนสาวควงไปวัน ๆ หากแต่ที่แปลกคือเป็นนับดาวที่มาพร้อมกับลูกสาวด้วยต่างหากถ้าคิดว่านับดาวจะรับงานนั่งดื่มนั่งดริงก์ เป็นเพื่อนกินเพื่อนเที่ยวก็คงไม่ใช่ เพราะไม่มีใครที่ไหนบ้าหนีบลูกสาวมาด้วยกระมัง แต่ถ้าให้คิดว่ามาทำงานก็คงไม่ใช่อีกนั่นแหละ สองคนนี้ไม่น่าจะมีอะไรที่ต้องเกี่ยวข้องกันเรื่องงานเลยด้วยซ้ำ“สวัสดีค่ะพี่ปราง…” นับดาวหน้าซีดเผือดทันทีเมื่อเห็นปราณชนก ในที่สุดก็มีวันนี้จนได้“ปาย” เป็นไอร่าที่เอ่ยขึ้นเรียกชื่อเด็กหญิงปราณณิชา“หนูรู้จักกันด้วยเหรอคะ” ปริญถามลูกสาวพลางมองทั้งลูกและหลานสลับกันเมื่อเห็นเด็กทั้งคู่เหมือนจะรู้จักกันดีมาก“รู้จักค่ะ ป้าพายพาไอร่าไป” เพราะทั้งคู่เคยเจอกันหลายครั้งในตอนที่ปราณชนกกับพัชชามาเจอกัน เคยเล่นด้วยกันหากทว่าสถานการณ์มันต่างจากวันนี้มาก“เหรอคะ” ปริญครางฮือในคอ พยักหน้าเออออเข้าใจ หากก็ไม่ค่อยแปลกใจนักเพราะพัชชาเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวตน สองคนนี้อาจจะเคยเจอ

“เหรอ” น้องปายเอียงคอถาม ทำหน้าไม่เข้าใจ“ช่าย...”“ไอร่าขี้ตู่รึป่าว...”“เปล่าสักหน่อย ไม่เชื่อถามพ่อเราดูสิ”“ใช่ค่ะน้องปาย น้องไอร่าเป็นลูกของลุงเองค่ะ”“ว้าว... จริงเหรอคะ” อยู่ ๆ น้องปายก็ตาวาวทำเสียงเล่นใหญ่ “ถ้างั้น ก็เป็นญาติน้องปายด้วยอ่าสิ”“ใช่ลูก ไอร่ามีศักดิ์เป็นพี่สาวของหนูนะคะ”“จริงเหรอคะ” เป็นไอร่าที่ถาม“เป็นพี่เหรอ” น้องปายยังคงเกาหัวอย่างสงสัย ตนเองมีพี่น้องเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นพี่แจ็คสัน กับพี่น้องคนอื่น ๆ ลูกลุงปลื้ม และลุง ๆ ในตระกูลโชติภิวรรธ แต่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าไอร่ามาเป็นพี่น้องของตนเองตั้งแต่เมื่อไหร่“ค่ะ ทั้งคู่เกิดปีเดียวกัน อายุเท่ากัน ถึงตามศักดิ์ไอร่าจะเป็นพี่ แต่ก็ยังเรียกกันเหมือนเพื่อนได้นะลูก” ปริญอธิบายก่อนจะหันไปบอกกับลูกสาวว่า “ไอร่า ต่อไปนี้หนูจะมีพี่น้องอีกหลายคนเลยนะคะ”“ถ้าเป็นพี่น้องกันทำไมถึงไม่เคยเห็นอยู่ในบ้านเราเลยล่ะ” น้องปายพูดอย่างตรงไปตรงมาและฉะฉาน ทำผู้ใหญ่ถึงกับชะงัก“เดี๋ยววันหลังลุงจะพาไอร่าไปเจอทุกคนที่บ้านโชติภิวรรธนะคะน้องปาย”“ไม่ค่ะ” น้องปายกอดอกแล้วเชิดหน้าใส่“อ้าว ทำไมล่ะคะลูก” เป็นธิติที่ถามลูกสาวตน“ไปวันนี้เลยสิ หนูอย