All Chapters of ของเล่นที่เคยทิ้ง (20+): Chapter 1 - Chapter 10

“เดี๋ยวน้องดาว น้องดาวคะ! อย่าเพิ่งกลับค่ะ” เสียงหนึ่งจากทีมงานที่วิ่งไล่หลังพลางตะโกนเรียกนางแบบสาวที่วันนี้จูงมือลูกสาวตัวน้อยมาร่วมงานเดินแบบด้วยกันจนเกิดเสียงฮือฮาเพราะทำยอดประมูลสูงสุดของงานได้ ก่อนที่สองแม่ลูกจะออกจากห้องแต่งตัวไป“คะ? ว่าไงคะพี่จี๊ด” นับ‍ดาวหันขวับกลับไปถามอย่างรักษามารยาท ทั้งที่ในใจเธอตอนนี้ร้อนรนจนอยากจะคว้าตัวลูกสาวขึ้นมาอุ้มแล้ววิ่งหนีออกจากงานไปเสียเดี๋ยวนี้ ก่อนที่...“อย่าเพิ่งกลับนะ ผู้ชนะประมูลเขาขอให้น้องดาวไปส่งมอบเพชรให้ด้วยตัวเองค่ะ หนูไอ‍ร่าด้วยนะคะ”นั่นปะไร!ทีซื้อหวยไม่เห็นถูกแบบนี้บ้าง!“ไม่ค่ะ” นับ‍ดาวปฏิเสธอย่างไวเสียงแข็ง ๆ ของหญิงสาวและสายตาที่แสดงออกถึงความไม่พอใจทำเอาทีมงานหลายคนพากันแตกตื่น‘เนี่ย ออกลายละ’‘ไหนมีคนบอกว่าน่ารัก นิสัยดี พูดง่ายไม่ใช่เหรอ’‘พอมีคนหนุนหลัง พอดังหน่อยก็เอาละ’เสียงซุบซิบนินทาดังขึ้นไม่ไกลนัก เล่นเอาดาราสาวที่เพิ่งจะได้เริ่มมีชื่อเสียงในวงการเลิ่กลั่กกว่าที่เธอเองจะถูกผลักดันและดิ้นรนมาจนถึงจุดนี้ไม่ง่ายเลย เพิ่งมีชื่อเสียงอันน้อยนิดไม่ทันไร เธอจะมีชื่อเสียไม่ได้เด็ดขาด“เอ่อ คือไม่ใช่แบบนั้นนะคะ แต่ดาวว่

‘พ่อตายแล้ว’คำพูดจากปากเด็กน้อยที่ปริญเชื่อไปแล้วว่าเป็นลูกสาวตน ทำเอาคนเป็นพ่อชะงักค้างกลางอากาศ เด็กน้อยเล่นดับฝันกันจนชายหนุ่มหมดความมั่นใจ“ใครบอก แม่หนูเหรอ” ปริญมุมปากกระตุกยิก ๆ“ค่ะ พ่อตายแย้ว แม่บอก” ไอ‍ร่าตอบหน้าซื่อตาใสเพราะตั้งแต่รู้ความจนถามถึงพ่อเป็น ไอ‍ร่าก็ได้ยินมารดาบอกว่าบิดาของตนอยู่บนสวรรค์ นั่นก็แปลว่าตายน่ะสิเด็กน้อยก็เชื่อเช่นนั้นตลอดมา แล้วอยู่คุณลุงหน้าดุจะมาขี้ตู่ว่าเป็นพ่อได้อย่างไร“เธอบอกลูกอย่างนั้นเหรอนับ” ปริญหันขวับกลับมามองคนที่ตนยังจับแขนเรียวเล็กไม่ยอมปล่อย“ค่ะ!” จะโกหกว่าลูกเพิ่ง 2 ขวบก็คงไม่ทันเพราะไอ‍ร่าดันตอบไปอย่างฉะฉานขนาดกลัวจนร้องไห้แล้วนะ ยังไปตอบเขาตรง ๆ ได้อีก ยายลูกคนนี้มันน่าตีให้ก้นลายนัก!“ฉันยังไม่ตายนับ ยังยืนหัวโด่อยู่นี่ เธอไปบอกลูกแบบนั้นได้ยังไง”“อย่างน้อยคุณก็ตายไปจากชีวิตฉัน”เธอถือว่าพ่อของลูกได้ตายออกไปจากชีวิตเธอกับลูกตั้งนานแล้ว จะสอนจะบอกลูกแบบนี้แล้วเธอผิดตรงไหน“เธอหนีฉันไปเองต่างหาก!” ปริญเถียงขาดใจเขาไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าเธอตั้งท้องตอนไหน เขาไม่ผิด นับ‍ดาวต่างหากที่ผิด เธออุ้มท้องลูกเขา หนีเขาไป แล้วบอกลูกว่าพ่อต

จะว่าไปแล้ว เรื่องของฉันกับเขา มันเริ่มจากตรงไหนนะ...อ่า... น่าจะตั้งแต่ตอนนั้นเลยกระมัง..@หลายปีก่อน...กรี๊ดดดดโครม!วันนั้นที่ฉันโดนรถชนแล้วภาพก็ตัดไป ฟื้นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองอยู่โรงพยาบาล ห้องพักใหญ่มาก หรูหรากว้างขวางในแบบที่ฉันไม่เคยคิดฝันว่าจะมีโอกาสได้สัมผัส ยิ่งว่าในละครที่เคยดูเสียอีกตอนนั้นมันเหมือนฝัน และฉันก็ตกหลุมรักคนที่ขับรถชนฉัน เขาชื่อว่าพี่อาทิตย์ ลูกชายคนเดียวของท่านประธานรวี [1]เขาเป็นทายาทของทั้งหยางกรุ๊ปและรวีกรุ๊ปแบรนด์ชั้นนำของประเทศพี่อาทิตย์เขาพูดเพราะ แสนดี สุภาพและหล่อมากเหมือนลูกรักพระเจ้า เขาเกิดมาเพียบพร้อมทุกอย่างไม่ว่าจะรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ อยากกับเจ้าชายในนิทานที่เคยอ่านตอนนั้นพี่อาทิตย์และครอบครัวดูแลฉันดีมาก ๆ ลามไปดูแลและอุปการะน้องสาวของฉัน จนฉันเผลอวาดฝันไปไกลว่าเขามีใจให้ สุดท้ายแล้วเด็กกะโปโลอย่างฉันอาจจะลงเอยกับพี่อาทิตย์ แต่ไม่นานฉันก็ต้องตื่นจากความฝันนั้น เพราะมันเป็นได้แค่ฝันจริง ๆ พี่เขามีคนของใจอยู่แล้ว พัช‍ชา ผู้หญิงสวยจัดที่เป็นทั้งไฮโซบ้านรวยและอินฟลูเอนเซอร์ชื่อดัง ยายนั่นกับฉันมันคนละชั้น และใช่ค่ะ แน่นอนว่ายายนั

“พี่ขอโทษนะพราว” “ขอโทษทำไมคะ” พราวฟ้าเอียงคอมองฉันอย่างสงสัย จะตอบน้องว่าอย่างไรดี ขอโทษที่พี่มันโง่ ขอโทษที่ทำตัวไม่ดีจนตอนนี้เราสองคนโดนไล่ออกจากบ้านหลังนั้นมา ทั้งที่กำลังจะมีชีวิตที่ดีขึ้น มีอนาคตที่สดใส ได้เล่าเรียน ได้มีที่ซุกหัวนอน ได้อิ่มท้อง ไม่ต้องระหกระเหินเร่ร่อนแล้วเชียว แต่เพราะพี่เองที่ทำเรื่องไม่ดีเอาไว้ จนพวกคุณ ๆ บ้านตระกูลหยางเขาหมดความเอ็นดูความจริงพราวฟ้าไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย คุณ ๆ เขารับปากแล้วว่าจะส่งพราวฟ้าเรียนจนจบ แต่ฉันก็ทำใจทิ้งน้องไว้ที่นั่นไม่ได้ อย่าหาว่าฉันอคติเลยนะ ฉันไม่กล้าทิ้งน้องสาวคนเดียวไว้ในบ้านที่มีแต่คนเกลียดฉันหรอก ไม่รู้ว่าพราวฟ้าจะโดนกลั่นแกล้งอะไรไหม และพราวฟ้าเองก็คงไม่อยากอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่นั่นโดยไม่มีฉัน ก็เราโตมาด้วยกันฉันมองใบหน้าเล็กจ้อยของเจ้าเด็กตัวผอมบาง และแววตาเจิดจรัสของพราวฟ้าคงเป็นแรงผลักดันเดียวในตอนนี้ที่ทำให้ฉันยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป“พราวกลับไปอยู่ที่มูลนิธิอรุณโชติดีกว่าไหม” ที่มูลนิธิอาจไม่สุขสบายเท่าอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่ แต่คงไม่ลำบากอะไรนัก ก็โตมาจากที่นั่น“หึ! ไม่เอาอะ หนูไม่อยากอยู่ที่นั่นคนเดียว หนูอยาก

อนด่าก็ไม่คิดว่าจะเป็นคนใกล้ตัวขนาดนี้ แล้วดูสิ เป็นยายนับ‍ดาวอีกนั่นแหละที่หนีเขามาเอง ใจง่าย ขนาดตอนนี้ยายเด็กนี่ยังไม่คิดจะเล่าเรื่องราวเบื้องลึกเบื้องหลังระหว่างความสัมพันธ์ของทั้งคู่ให้ฟังเลยด้วยซ้ำ ดูท่าจะรักปริญเอามาก ไม่งั้นจะปิดปากเพราะอยากปกป้องทำไมคนเราน่ะ ลองไม่รักสิ ตอนนี้คงด่ายับ สาดเสียเทเสียความจัญไรของอีกฝ่ายหรือแม้จะรักอยู่แต่หากมีความโกรธสักนิดก็คงระบายสารพัดความเจ็บแค้น หรือสาปส่งกันไปแล้ว แต่นี่ไม่ นับ‍ดาวไม่ทำ ยายเด็กนี่เลือกจะหยุดเรื่องเล่าเพียงเท่านั้นเธอก็ไม่รู้จะคาดคั้นต่อไปทำไมแต่ก็นะ... ยังไงเสียด่าไปตอนนี้ก็คงไม่ทัน“ที่ผ่านมามันดีกับเธอไหม” อาทิตย์ถาม ทำเอาพัช‍ชาสวนกลับทันควัน“ถ้าดีแล้วไอ้นับมันจะหอบลูกมาหาเราทำไมล่ะที่รัก” นึกถึงสภาพของนับ‍ดาวในวันที่อุ้มเจ้าหนูไอ‍ร่าตัวน้อยวัยแบเบาะมาขอความช่วยเหลือแล้วพัช‍ชายิ่งปวดใจไม่ต่างจากนับ‍ดาวเลย ที่เมื่อคิดย้อนกลับไป เธอเองก็เจ็บปวดใจไม่เคยลืม... งานประมูลสร้อยเพชรการกุศลกลายเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์ในเวลาชั่วข้ามคืน นั่นเป็นเพราะแม่งานหลักคือเจ้าของบริษัทจิลเวลลี่ชื่อดังอย่างไฮโซสาวพัช‍ชาและคุณรชตนักธ