Semua Bab Marreid to the secret Billionaire: Bab 11 - Bab 20

Sa Navarro mansion, malakas ang tunog ng heels ni Margaux habang pababa siya ng hagdanan, may hawak na tablet. Sa dining area, abala si Margarita sa pag-aayos ng kanyang mga dokumento, habang may hawak na kape. “Mom!” sigaw ni Margaux, halos hindi maitago ang ngiti. “You won’t believe this. Look.” Inilapag niya ang tablet sa mesa, at agad lumitaw ang ilang larawan—mga kuha ni Celestine at ng isang lalaking naka-black suit, sa labas ng café kagabi. Malabo, pero halatang intimate: nakatayo silang magkalapit, at may kuha pa na parang hinawakan ng lalaki ang kamay ni Celestine. Napataas ang kilay ni Margarita. “Saan galing ‘yan?” “From the guy I hired. Remember, the one watching her apartment? He said she met a man last night, expensive car, bodyguard vibes, pero hindi raw siya sure kung ‘yun ‘yung sinasabi nilang ‘husband’ niya.” Kumunot ang noo ni Margarita. “Bodyguard vibes? Hmph. So hindi nga businessman, gaya ng sabi ko.” Ngumisi si Margaux at umupo sa tapat ng ina, sabay

Pagkapasok ni Celestine sa malaking gate ng Navarro Mansion, ramdam niya agad ang tensyon sa paligid. Tahimik ang buong bahay, pero parang may mga matang nakamasid sa bawat galaw niya. Pagod siya galing sa trabaho—isang buong araw ng meetings, presentations, at paperwork—pero kailangan pa rin niyang harapin ang mga taong pinili niyang huwag nang bigyan ng importansya. “Uy, look who’s here,” sabi ni Margaux habang nakasandal sa hagdan, hawak ang phone at ngumunguya ng gum. “Late ka na naman, Celestine. Hindi ka ba tinuruan ng etiquette? Baka nakakalimutan mong bahay pa rin ‘to ng pamilya ko.” Celestine hinila lang ang maliit niyang bag at diretso sa hallway. “Wala akong nakalimutan. Baka ikaw lang ang may selective memory.” Sumimangot si Margaux. “Excuse me?” Huminto si Celestine at tumingin sa kanya nang diretso. “Sabi ko, kung may problema ka sa pag-uwi ko ng gabi, pwede mo akong hindi pansinin. Hindi ko naman hinihinging maging welcome ako rito.” Napanganga si Margaux. “Wow. Ma

Paglabas ni Celestine sa opisina, akala niya tapos na ang drama ng araw. Gusto lang sana niyang bumili ng kape bago umuwi, para kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam niya. Pero paglabas pa lang ng elevator, sinalubong na siya ng boses na ayaw na ayaw niyang marinig. “CELestine Navarro!” Napahinto siya sa gitna ng hallway. Kahit hindi pa niya nakikita, kilala na niya ang tono ng boses na iyon — matinis, puno ng pangmamaliit, at sanay mang-api. Dahan-dahan siyang lumingon, at ayun nga — si Margarita Navarro, ang kanyang madrasta, nakatayo sa lobby ng kumpanya, suot ang mamahaling floral dress at pearl necklace, parang dumiretso lang mula sa isang charity event. Kasama nito si Margaux, na nakapamaywang at halatang nagmamalaki. “Oh no,” mahina niyang sabi sa sarili. “Ano na naman ‘to…” “Hindi mo man lang ako babatiin?” mataray na tanong ni Margarita. “I had to hear from other people that you caused a scene here at work. Ikaw, nagpapahiya sa kapatid mo sa harap ng mga empleyado? Nak

Kinabukasan, parang laging eksena sa teleserye ang buhay ni Celestine — pero walang direktor, walang script, at siguradong walang “cut!” kapag gusto na niyang sumuko. Pagkapasok pa lang niya ng bahay, sumalubong agad si Margarita, ang stepmother niyang mahilig mang-insulto kahit hindi naman hinihingan ng opinyon. Nakaupo ito sa sofa, naka-cross legs, at may hawak pang kape na halatang hindi niya ininom — dahil busy siyang lasunin ang umaga ng iba sa pamamagitan ng mga salita. “Oh, look who’s here,” sabi ni Margarita na may pilit na ngiti. “Ang babaeng akala mo kung sinong CEO, e assistant lang naman.” Kasabay naman nitong bumaba si Clarisse(A.K.A Margaux), ang stepsister niyang parang laging nakasabit sa likod ng ina. Suot nito ang pajama na mas mahal pa sa buong suweldo ni Celestine. “Mom, baka naman ‘yan si ate Celestine may tinatagong sugar daddy, no?” sabi ni Clarisse, sabay kindat sa ina. “I mean, look at her. ‘Di ba? Parang may pinaggagalingan ‘yung confidence niya lately

Araw ng Martes — pero parang Lunes ulit para kay Celestine, dahil pagpasok pa lang niya sa kumpanya ay ramdam na niya agad ang tensyon. Hindi pa man siya nakakaabot sa desk niya, narinig na niya ang pamilyar na boses ni Clarisse mula sa kabilang cubicle.“Ay naku, mga bes, narinig niyo na ba?” malakas na bungad ni Clarisse, halatang para marinig talaga ni Celestine. “May kilala akong babae na akala mo kung sino, pero ang totoo pala, nakapangasawa lang ng lalaki para makaalis sa bahay. Parang scripted na kabit story, ‘di ba?”Tawanan ang buong grupo ng mga ka-opisina niya.“Grabe, sino kaya ‘yan?” sabat ng isa, kunwari inosente.“Ewan, pero sabi raw secret daw yung husband niya. Baka naman hindi totoo. Alam mo ‘yung mga nagpapanggap na mayaman? Ganyan yun!”Nagsimulang mag-init ang tainga ni Celestine, pero pinilit niyang hindi mag-react. Huminga siya ng malalim, dumiretso sa table niya, at binuksan ang laptop. Ignore them. Hindi ka bababa sa level nila.Pero parang hindi mapigilan ni