Todos los capítulos de Bound to My Ruthless Zillionaire Fiancé: Capítulo 51 - Capítulo 60

Isa sa mga lalaki ang mabilis na nakaintindi at lumapit, at agad hinawakan ang kabilang kamay ni Inara. “Bitawan mo ’ko!” nanlaki ang mata niya, kita ang takot, habang pilit siyang umatras nang buong lakas. Hindi siya puwedeng makaya ng mga ito. Kapag nadala siya ng mga lalaking ’to, tapos na siya. Nakita ng blondy na lalaki ang panic sa mukha ni Inara, at mas lalo pa itong natuwa. Kasama ang isa pa, marahas nilang hinila si Inara papunta sa isang private room. “You! Let me go! Help—!” Hindi pa man tapos ang sigaw niya, tinakpan na ng blondy na lalaki ang bibig niya. “Subukan mo pang sumigaw,” malamig nitong bulong, “huwag mo ‘kong sisisihin kapag maaga kang nalagutan ng hininga.” Umiling si Inara nang mabilis, nakapako sa sahig ang mga paa, ayaw na ayaw magpahila. Pero kumpara sa lakas ng dalawang lalaki, halos wala siyang laban. Halos mahila na siya papasok sa private room nang biglang isang pamilyar na boses ang umalingawngaw sa likuran nila. “Let her go.” Natigil

Hindi na alam ni Inara kung saan hahagilap ng paliwanag habang si Kaizan ay walang kagalaw-galaw habang malamig pa rin na nakatingin sa kaniya. Umiling siya nang ilang beses at ngumisi nang may bahagyang pang-aasar. “Inara Clemente, akala ko dati simple ka lang. Hindi ko inasahan na ikaw pala ang pinakatuso sa lahat ng taong nagtangkang paikutin ako.” Nakita ni Inara ang pagkamuhi mula sa mga mata ni Kaizan. Akala niya, kahit matuklasan ng lalaki ang kanyang tinatagong pagkatao balang araw, ay hindi siya masiyadong maaapektuhan dahil nga sa kalagayan ng relasyon na meron sila. Ngunit nagkamali ako. Hindi ko inasahang ganito kasakit ang mararamdaman ko sa mga tingin pa lang niya ngayon. Sinubukan niyang salubungin ang mga tingin ni Kaizan. Inakala niyang kahit papaano ay makikita ng lalaki ang sensiridad niya ngunit hanggang sa mga sandaling iyon ay bigo siya. “Inara, simula ngayon, mas mabuti pang huwag ka na muling lalapit sa akin. Kung hindi, hindi na kita papalampasin.” Pag

“I’m just afraid this woman will run away,” saad ng kalbong guard. Kinabahan siya. Na-knockout lang niya si Inara, pero iniisip niya na baka magising ito sa gitna ng proseso. Kaya nag-inject siya ng sedative, para siguradong kontrolado ang lahat. “Wake her up right now.” Umangat ang dibdib ng kalbong guard, huminga ng malalim, at nagngitngit muli ang mga ngipin dahil sa inis. “Ram, Diego, get in here!” Hindi nagtagal, pumasok ang dalawang payat at maliit na lalaki, nanginginig ang mga labi, at dala ang aura na walang maidudulot na maganda. “Yugo, ano pa ang gusto niyong ipagawa?” Itinuro ni Yugo si Inara na nakahandusay sa sahig. “Go. Wake her.” Dali-daling nilapitan nila ang babae, hinila mula sa sulok, at itinapon malapit sa paa ni Yugo. At saka biglang binuhusan ng isang timba ng nagyeyelong tubig ang katawan ni Inara. Nanginig si Inara sa lamig, napatingin, at pilit na binuksan ang mga mata. Ang malamig na tubig ay dumaloy sa kanyang buhok at mukha, tumutulo sa balat

Nang marinig iyon, naramdaman ni Inara ang init na kumakalat sa kanyang puso. Unti-unti niyang naramdaman ang pahinga. “Good thing nandito ka na,” bulong niya sa nahihirapang tono. Hindi niya maiwasang mapayakap nang mas mahigpit kay Kaizan, at mas lalong siniksik ang sarili sa dibdib nito. Tumigil sandali si Kaizan, walang sinabi, at dahan-dahang pinunasan ang mga luha sa pisngi niya. Sa mata ng iba, parang sila lang dalawa ang nasa lugar na iyon. Pero si Margaret, na nanonood sa dilim, ay puno ng galit at selos. Higpit na kumakapit ang kanyang mga kamay sa kanyang tagiliran. Inara, bakit ba parang palagi na lang ikaw ang masaya? At bakit may katulad ni Kaizan na kayang mahalin ka ng ganiyan kalala? Bigla ay pumasok si Keenan sa gusali kasama si Yugo, na pilit na tumatakas. Isang matinding sipa sa tuhod, at napaluhod ang lalaki sa sobrang sakit. “Young Master, nakuha na namin ang suspect. Ano po ang gagawin natin sa kanya?” Lumuhod sa sahig ang lalaki, nanginginig ang bo

Nang tiningnan ni Kaizan si Inara, napansin niyang nakatulog na ito muli. Hinayaan niya ang sariling titigan ang babae. Dahan-dahan ay hinaplos niya ang pisngi ng babae at hindi niya namalayan ang ngiting gumuguhit na sa kaniyang mga labi. Nanatili si Inara sa ospital para magpagaling, pero pakiramdam niya, halos mabulok na siya doon sa paulit-ulit na lamang niyang paghiga, upo, at kain. Madalas na rin siyang mag-isa at wala man lang makausap. Hindi naman niya masabihan si Kaizan na manatili na lamang dahil alam niyang may mga kailangan din itong gawin lalo na sa kumpanya. Bukod doon ay takot din siyang marinig ang malamig nitong boses habang tinatanggihan siya. Maraming beses niyang tinanong ang mga nurse kung puwede na siyang umuwi, pero lagi siyang tinatanggihan. Si Keenan naman sa kabilang banda ay ang nakakita sa sitwasyon, kaya para maibsan ang pagkainip na nararamdaman ni Inara, dinala nito ang cellphone ng babae. Nang buksan ni Inara ang phone, napuno ito ng missed call