Hindi nakatulog nang maayos si Inara buong gabi. Maliit at masikip ang sofa, at sobrang sumasakit ang katawan niya matapos ang buong magdamag na pagkakurba. Nagising siya pagkakita ng liwanag, at hinarap ang kanyang lola. Hindi niya namalayan, may ngiti na gumuhit sa kanyang labi. “Good morning, Lola Evelyn!” sabi niya na parang may sipon na. “Good morning, apo,” sagot ng kanyang lola, may init sa tinig. Matapos ang kanilang almusal, handa nang umalis si Inara nang marinig niya ang boses ng kanyang lola. “Inara, ingatan mo ang sarili mo, ha. Hindi na kayang bantayan ka ni Lola Evelyn ngayon, kaya ingatan mo ang sarili mo.” Dahan-dahan siyang yumuko at niyakap ang lola. “Lola, nag-iingat at mag-iingat naman po ako. At dapat kayo rin, alagaan niyo ang sarili niyo. Pupunta ulit ako kapag may time.” “Mabuti kung ganoon,” saad ng matanda at saka matamis na ngumiti. Paglabas niya sa kwarto, bigla siyang huminto sa kanto na naalala niya kahapon. Sandali siyang nag-atubili, pero tu
Terakhir Diperbarui : 2025-12-02 Baca selengkapnya