Lahat ng Kabanata ng BAD BABY (SEAN) : ตกหลุมรักร้าย...นายจอมโหด: Kabanata 71 - Kabanata 80

“ว้าย!” เสียงร้องของอลิซดังขึ้นเมื่อไอศกรีมที่กำลังจะตักเข้าปากหล่นใส่เสื้อนักศึกษาสีขาว จนตอนนี้รอยเปื้อนสีชมพูเริ่มขยายวงกว้างขึ้น“ไปห้องน้ำดีกว่าครับ” หนุ่มรุ่นน้องยื่นทิชชู่ให้ก่อนจะลุกจากเก้าอี้เพื่อพาอลิซไปห้องน้ำ แต่ก็ถูกอลิซห้ามไว้“ไม่เป็นไร พี่ไปเองได้ แวนนั่งเถอะ”“ให้ผมไปด้วยเถอะครับ ผมเป็นห่วง” น้ำเสียงและสีหน้าที่ออดอ้อนของแวน ทำให้ฉันได้แต่ส่ายหน้าในความแพรวพราวของผู้ชายคนนี้ แต่ฉันก็ชอบนะที่เขาดูแลอลิซแบบนี้“ไม่เป็นไร พี่…” อลิซกำลังจะปฏิเสธอีกครั้ง แต่ก็ถูกขัดขึ้น“มึงนั่งลงซะไอ้แวน!” เสียงเข้มดุของคนที่นั่งจิบเบียร์เงียบๆ ดังสวนขึ้นมากลางอากาศ ทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเปลี่ยนเป็นเงียบงันทันที ยกเว้นแค่คนเอาแต่ใจที่นั่งอยู่ข้างฉันที่กำลังหัวเราะอยู่ในลำคอเหมือนชอบใจอะไรบางอย่างอยู่ฉันสังเกตมาหลายครั้งแล้วกับท่าทางแปลกๆ ของพี่ฌอน หรือว่าสองคนนี้กำลังมีเรื่องอะไรกันอยู่แน่ๆ“แวนนั่งเถอะนะ พี่ไปได้” อลิซพูดกับรุ่นน้องหนุ่มอีกครั้ง ก่อนจะหันมาหยิบกระเป๋าและเดินตรงไปห้องน้ำทันที“ทำไมวันนี้มึงดุจังวะ ไอ้แวนมันกลัวหัวหดแล้วน่ะ” พี่เอหันไปเตือนเพื่อน“โทษที กูอารมณ์ไม่ค่อ

วันนี้ป็นวันที่สำคัญอีกหนึ่งวันสำหรับคนสำคัญของพวกเรา นั่นก็คืองานแต่งงานของพี่ชาร์ลกับพี่เจน ซึ่งงานจะถูกจัดภายโรงแรมหรู แล้ววันนี้พี่ฌอนก็ต้องไปทำหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวด้วย ทำให้เราสองคนต้องไปก่อนงานจะเริ่ม เพื่อให้เพื่อนเจ้าบ่าวได้เตรียมตัว“เสร็จรึยัง พี่รอนานแล้วนะ” เสียงเคาะที่หน้าประตูรัวเร็ว ทำให้พอจะรู้ว่าคนด้านนอกกำลังอารมณ์ไหนอยู่“เสร็จแล้วค่ะ! เสร็จแล้ว” หลังจากที่ได้ยินเสียงของร่างสูงตะโกนดังผ่านประตูเข้ามา ฉันก็ยืนเช็คตัวเองผ่านกระจกอีกครั้งหลังจากที่ตรวจความเรียบร้อยของหน้าผมเสร็จ ฉันก็คว้ากระเป๋าใบเล็กมาถือเอาไว้และรีบเปิดประตูออกไป เพราะเสียงเคาะประตูเริ่มดังถี่ขึ้นอีกแล้ว“เลิกเคาะได้แล้วค่ะ” พอเปิดประตูออกมาฉันก็ทำหน้ามุ่ยใส่คนตรงหน้าทันที“...”“พี่ฌอน…เป็นอะไรคะ?” ฉันชะโงกหน้าเข้าไปใกล้เอ่ยถามอยากแปลกใจ เมื่ออยู่ๆ คนที่กำลังหงุดหงิดก็เงียบไปดื้อๆ เสียอย่างนั้น“เปล่า ไปกันเถอะ”ถึงจะปฏิเสธ แต่สีหน้าที่เคร่งขรึมของเขาก็เริ่มทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป ได้แต่เดินตามแรงจูงจากคนตัวสูงไปตลอดทางที่รถกำลังมุ่งหน้าไปที่จัดงาน พี่ฌอนก็เอาแต่ตั้งห

หลังจากที่ทำธุระส่วนตัวเสร็จ ฉันเดินมาล้างมือที่อ่างล้างมือ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ในจังหวะนั้นเองฝั่งห้องน้ำผู้ชายฉันก็พบกับชายร่างสูงโปร่ง ซึ่งเขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีเข้มปลดกระดุมจนเผยให้เห็นแผงอกกำยำอย่างชัดเจน เขายืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับส่งยิ้มให้“ขอโทษนะครับ พอดีว่าในห้องน้ำกระดาษเช็ดมือหมด ไม่ทราบว่าห้องน้ำหญิงพอจะมีกระดาษเหลือไหมครับ”น้ำเสียงที่เป็นมิตรและใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ทำให้ฉันไม่คิดอะไรมาก ก่อนจะตอบกลับไป“มีค่ะ เดี๋ยวฉันไปหยิบให้ค่ะ” พอพูดจบฉันก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้งซึ่งกระดาษเช็ดมือนั้นอยู่ด้านในสุดของห้องน้ำ ช่วงที่กำลังเดินเข้าไปจนใกล้จะถึง อยู่ๆ ก็รู้สึกถึงบางอย่าง ก่อนที่จะตัดสินใจหันกลับไปมองด้านหลังของตัวเอง“เอ่อ…คุณเข้ามาทำไมคะ” ฉันเอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยความระแวดระวัง“ก็มาเอา…กระดาษไงครับ” สายตาของคนพูดไล่มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า โดยที่มีรอยยิ้มอยู่ที่มุมปากฉันเริ่มรู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากล ก่อนจะหันไปดึงกระดาษเช็ดมือและรีบส่งมันให้กับผู้ชายคนนี้“ขอบคุณครับ คุณใจดีจัง” ท่าทางที่กำลังหว่านเสน่ห์ สายตาที่แพรวพรา

เช้ารุ่งขึ้นผมถูกเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ปลุกให้ตื่น พอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นแม่ของตัวเองโทรเข้ามาและเดาได้ไม่ยากว่าท่านโทรมาหาด้วยเรื่องอะไร ก่อนจะเลือกกดวางสายไป เพราะกลัวว่าคนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่จะตื่นขึ้นมาหลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จและดูจนแน่ใจแล้วว่าเลิฟยังคงหลับอยู่ ผมก็รีบออกจากห้องพักของตัวเองเพื่อตรงไปห้องพักของครอบครัวทันที ผมยืนเคาะประตูอยู่ไม่นานก็เป็นพี่ชายของตัวเองมาเปิดประตูให้ พอเข้ามาถึงผมก็เห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ทั้งแด๊ดทั้งแม่ ชาร์ลแล้วก็เจน ทุกคนดูเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด“เมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้น” เพียงแค่ผมทรุดตัวลงนั่งที่โซฟา แม่ก็เอ่ยถามออกมาด้วยความร้อนใจผมตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ทุกคนฟังด้วยความใจเย็น แม้ว่าตอนนี้ใจของผมมันจะยังคงโกรธแค้นอยู่ก็ตาม“แล้วหนูเลิฟเป็นยังไงบ้าง” แด๊ดถามผมด้วยน้ำเสียงจริงจังและดูโกรธมากด้วยที่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น“เลิฟนอนผวาอยู่ทั้งคืน กว่าจะหลับก็เกือบเช้าครับ”คิดภาพที่ผมต้องนอนกอดร่างบางของแฟนตัวเองที่สะดุ้งตื่นแล้วร้องไห้อยู่ทั้งคืน มันเจ็บปวดเกินจะบรรยายจริงๆ และผมก็ไม่สามา

วันเวลาผ่านไปสิ่งที่ผมได้บอกกับเลิฟก็เกิดขึ้นจริง เมื่อ สส ดนัยถูกตำรวจบุกจับคาบ้านพักสุดหรู พร้อมกับข้อหาร่วมกันค้ายาเสพติด รับสินบนและใช้อำนาจหน้าที่ในทางมิชอบ แต่ข้อหาที่ทำให้ สส คนนี้ต้องหมดหนทางที่จะได้เชิดหน้าขึ้นมองผู้คนนั่นก็คือการพรากผู้เยาว์ ซึ่งตำรวจเลือกที่จะบุกเข้าไปโดยที่ดนัยไม่รู้ตัวเพราะรู้กิตติศัพท์ดีว่าเป็นคนมีเล่ห์เหลี่ยมและมีลูกน้องที่คอยเป็นหูเป็นตาอยู่เยอะ ทำให้ต้องเลือกใช้วิธีนี้ แล้วผลลัพท์ที่ได้ก็เป็นไปตามคาดเมื่อเจ้าหน้าที่เข้าไปเห็นว่า สส กำลังร่วมหลับนอนกับเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะโดยที่เด็กไม่ได้ยินยอม หลักฐานที่อยู่ตรงหน้าของเจ้าหน้าที่ทำให้ สส ใคร่เด็กคนนี้ต้องถูกดำเนินคดีด้วยโทษสูงสุด“เขาทำเรื่องชั่วพวกนี้ได้ยังไง ไม่รู้จักบาปกรรมบ้างเลย” เสียงหวานพูดออกมาด้วยความโกรธหลังจากเห็นข่าวด่วนบนจอทีวี“พวกที่ทำชั่วจนชิน คำว่าบาปกรรมมันไม่กลัวหรอกนะ” ผมพูดไปด้วยป้อนสปาเก็ตตี้ของโปรดเข้าปากเลิฟไปด้วย“แต่อย่างน้อยคนเราก็ต้องมีสักนิดแหละค่ะ ที่จะฉุกคิดได้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันเลวร้ายแค่ไหน” ใบหน้าบึ้งตึงหันมาหาผม แต่ปากก็อ้ารออาหารคำต่อไปด้วย“มันก็อาจมีบ้างแหล