ฉันหันหลังเดินออกมาจากห้องพักฟื้นของร็อคพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด ความรู้สึกของฉันมันตีวนกันวุ่นวายหลังจากที่ได้ยินคำว่ารักจากปากของเขา ทั้งแววตาและน้ำเสียงที่ดูโหยหาและเจ็บปวดในเวลาเดียว ทำเอาฉันแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าคนตรงหน้าจะเป็นร็อคที่แสนจะมั่นใจและเย่อหยิง เขาไม่รักษาภาพพจน์และขอร้องอ้อนวอนฉันต่อหน้าทุกคนอย่างไม่อายสายตาใคร ทั้งๆ ที่ในนั้นมีครอบครัวของเขารวมถึงเพื่อนสนิทอย่างพี่ฌอนและเลิฟที่ก็ยืนดูเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นด้วย “อลิซ…ถ้าหลานอยากจะอยู่ต่อก็บอกลุงได้ ลุงจะไปบอกกับตำรวจให้ส่งคนมาคุ้มกันที่นี่เอง” ลุงกฤตที่คอยดูแลฉันมาตลอดเดือนถามขึ้น เพราะเหตุการณ์ในห้องนั้นท่านเองก็เห็นทุกอย่างเช่นกัน “ไม่ดีกว่าค่ะ หนูไม่อยากให้ใครต้องมาเจ็บตัวเพราะหนูอีกแล้ว แค่ลุงดิเรกบาดเจ็บหนูก็รู้สึกแย่มากพอแล้ว พอมาเห็นว่าพี่ร็อคถูกยิงเพราะหนูอีก หนูไม่อยากเห็นใครเจ็บต่อหน้าหนูอีกแล้ว” เมื่อนึกถึงภาพของลุงดิเรกที่พยายามขับรถเพื่อพาฉันหนี้การไล่ล่าจากคนพวกนั้น จนรถเสียหลักตกเขาฉันก็ร้องไห้หนักกว่าเดิม ภาพที่ลุงดิเรกเจ็บหนักและยังคงต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์อย่างใกล้ชิด ทำให้ฉันรู้สึกว่าตั
Last Updated : 2025-10-31
LOGIN
