All Chapters of ไฟราคะ: Chapter 31 - Chapter 40

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 31เขมิกาวิ่งกลับเข้าบ้าน เธอร้องไห้อย่างหนัก แม้จะทำใจไว้แล้วแต่เอาเข้าจริงๆ เธอกลับทำใจไม่ได้เลย มันเจ็บปวด ยิ่งรู้ว่าเขาก็รักเธอมันยิ่งเจ็บ "เขม เป็นอะไรลูก" มานพเอ่ยถามเขมิกาที่วิ่งร้องไห้เข้าบ้าน "เขมลูก" เขมิกาเดินเข้าไปหาพ่อแม่ ก่อนจะกอดผู้เป็นแม่ไว้แน่น น้ำตารินไหลไม่ขาดสาย"มะ..แม่..ฮึก~ เขมทำถูกแล้วใช่มั้ย" เธอร่ำไห้ซบอกมารดา แขไขลูบหัวปลอบบุตรสาวอย่างอ่อนโยน"เป็นอะไรลูก เล่าให้พ่อแม่ฟังได้มั้ย" "..........." เขมิกานิ่งเงียบอย่างใช้ความคิด เธอควรตัดสินใจได้แล้ว"ว่าไงเขม" มานพเอ่ยถามอีกครั้ง เขาไม่สบายใจเลยที่ลูกสาวเป็นแบบนี้"พ่อคะ..แม่คะ.. เขมอยากไปอยู่นิวยอร์กค่ะ.." เธอบอกพ่อกับแม่ทั้งน้ำตา เธอตัดสินใจแล้ว เธออยากเริ่มต้นใหม่"เขม!.. คิดดีแล้วหรอลูก" แขไขเอ่ยอย่างตกใจ"เขมคิดดีแล้วค่ะ..ฮึก~ เขมขอไปเริ่มต้นใหม่นะคะ ถ้าเขมอยู่ที่นี่..เขมจะ..ทะ..ทำใจได้ยังไง ฮืออ~" หญิงสาวสะอื้นไห้จนตัวโยน เธอเจ็บเหลือเกิน รักกันในวันที่สายไป.."โธ่~ เขมลูก" แขไขกอดลูกสาว เธอสงสารลูกเหลือเกิน จะเจ็บปวดไปถึงไหนหน๋อ"แล้วเขมจะไปอยู่ยังไง ไปอยู่คนเดียวหรอ พ่อไม่ยอมหรอกนะ

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 33"เออ ไอ้ชากูมีไรจะให้มึงดู" หมอธีร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ก่อนจะส่งให้ชายหนุ่มดู"อะไรวะ" ชาตรีรับโทรศัพท์ไปอย่างงงๆ แต่ก็ยอมเปิดคลิปที่ธีร์ส่งให้ ก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจ มือหนากำหมัดแน่นอย่างกรุ่นโกรธคลิปที่เขาเห็นนั้น เป็นคลิปที่เขมิกาและกิ่งเหมยกำลังทะเลาะอะไรกันสักอย่างอยู่บนสะพาน ก่อนที่กิ่งเหมยจะผลักเขมิกาตกน้ำ แววตาเขาแดงก่ำอย่างโกรธเคือง"มึงได้คลิปมายังไง" ชาตรีหันไปถามเพื่อนสนิท อารมณ์เขาพร้อมปะทุมากตอนนี้"คืองี้" ~ย้อนกลับไปวันเกิดเหตุ~ มีชาวบ้านสองคนผัวเมียกำลังออกไปหาปลาตามปกติ ก่อนจะเหลือบไปเห็นเขมิกาและกิ่งเหมยกำลังทะเลาะกัน ก่อนที่กิ่งเหมยจะลงมือทำร้ายเขมิกา ชาวบ้านเห็นท่าไม่ดีจึงหยิบมือถือมาถ่ายคลิปไว้ตู้มมม!!!"เฮ้ยย! ตาแก่ หนูคนนั้นตกน้ำ ไปช่วยเร็วเข้า!" ผู้เป็นเมียเอ่ยอย่างตกใจ ก่อนที่ลุงคนนั้นจะโดดน้ำลงไปช่วย พอขึ้นฝั่งมาเธอก็สลบไปแล้ว เขาเรียกรถพยาบาลก่อนจะนำเธอส่งโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน"คุณเขม!" หมอธีร์เอ่ยอย่างตกใจ เมื่อเห็นหญิงสาวในสภาพเปียกปอน และสลบไม่ได้สติ"หมอๆ ฉันฝากไอ้นี่ให้ญาตินังหนูคนนั้นด้วยนะ" ป้าส่งโทรศัพท์เครื่องเก่าๆ ของเ

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 35วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ร่างสูงยืนเหม่อมองออกไปข้างนอกไกลสุดลูกหูลูกตา หนวดเครารกครึ้มเต็มใบหน้า เพราะไร้การดูแลจากเจ้าของ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีใคร เขาเอาแต่หมกหมุ่นอยู่กับงานแล้วก็งานจนแทบไม่ได้พัก กิตติถูกจับในข้อหาเป็นทุจริต ส่วนกิ่งเหมยถูกจับในข้อหาพยายามฆ่า ตอนนี้บริษัทเขากลับมาเจริญรุ่งเรืองอีกครั้ง แต่ชีวิตเขาไม่ได้มีความสุขเลยแม้แต่น้อยก็อกๆๆ!!ลีวายเดินเข้ามาพร้อมบอดี้การ์ดสองคน "เป็นไง ได้ข่าวบ้างมั้ย" เขาเอ่ยถามเสียงเศร้า ลีวายส่ายหัวไปมา "ไม่เลยว่ะ กูให้ลูกน้องตามสืบจนทั่วแล้วแต่ก็ไม่พบวี่แววเลย คุณเขมอาจจะไม่ได้อยู่ฮ่องกงหรืออเมริกาอย่างที่มึงบอกก็ได้นะ" ชาตรีทรุดนั่งลงอย่างหมดแรง เขาตามหาเธอจนไม่รู้จะตามหายังไงแล้ว ถ้าเธอไม่อยู่ฮ่องกงและอเมริกาเธอจะไปอยู่ที่ไหน"ไอ้ลีวาย มึงตามสืบที่เกาหลี สวิตช์ หรือที่ไหนก็ได้ มึงช่วยกูหน่อยนะ" เขามองหน้าเพื่อนอย่างอ้อนวอน"อืม กูจะช่วยดูให้ แล้วมึงหายดีแล้วใช่มั้ย" "หายแล้ว " ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเขาพยายามเดินและทำกายภาพบำบัดทุกวันจนหายดี เพื่อที่จะได้มีกำลังไปตามลูกเมียกลับมา แต่ก็ไร้วี่แวว"มึงลอง

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 37ชายชุดดำสองคนเฝ้าตามประกบมานพโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่ามีคนแอบตามอยู่ ชายวัยกลางคนขึ้นรถไปก่อนจะตรงไปที่สนามบิน ชายชุดดำรีบโทรรายงานเจ้านายทันที"นายครับ คุณมานพกำลังเดินทางไปที่สนามบินครับ""อืม ตามต่อไปอย่าใครคลาดสายตา สืบให้ได้ว่าเขาบินไปที่ไหน" เสียงทุ้มเอ่ยมาตามสาย "ครับนาย" ลีวายกดวางสายไป ก่อนจะหันไปหาชาตรีที่นั่งรออย่างใจจดใจจ่อ"ลูกน้องกูรายงานมาว่าคุณอามานพกำลังเดินทางไปที่สนามบิน กำลังให้พวกมันสืบอยู่ว่าไปที่ไหน" "เฮ้ยย! มึงจะไปไหน" หมอธีร์เอ่ยทักชาตรีที่ลุกพร่วดขึ้นอย่างรวดเร็ว"กูจะไปสนามบิน จะตามอานพไป" เขาหันมายิ้มอย่างดีใจ "มึงไม่ต้องรีบหรอก รอให้ลูกน้องกูตามไปจนถึงที่หมายดีกว่า ให้มันชัวร์แล้วมึงค่อยตามไป" ลีวายเสนอความคิด เพื่อนเขามันใจร้อนไม่เข้าเรื่อง"เอางั้นหรอวะ" ชาตรีถามอย่างไม่แน่ใจ เขาอยากเจอเธอจะแย่อยู่แล้ว"เออ เอาแบบนี้แหละ เกิดอานพเขาบินไปทำงานมึงจะได้ไม่เสียเที่ยว" "อืม ก็ได้" ชาตรีเดินกลับมานั่งที่เดิม แววตาเศร้าหมองเริ่มเปล่งประกายขึ้นมา เขาจะได้เจอเธอแล้วใช่มั้ย.. ปากหยักสวยได้รูปคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ~หลายชั่วโมงผ่านไป~ชา

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 39กลางดึกในยามค่ำคืน ร่างสูงนอนหลับอยู่ที่โซฟา เขาต้องนอนย่อตัวเพราะโซฟาเล็กกว่าตัวเขาเกือบครึ่งตัว ร่างสูงนอนบิดไปบิดมาด้วยความเมื่อย เขาเหลือบมองร่างบางที่นั่งสัปหงกให้นมลูกตอนกลางดึก เธอเป็นแบบนี้ทุกวันหรือเปล่านะอุแว้~~ อุแว้~~ เสียงทารกน้อยแผดเสียงจ้า ทำเอาคนเป็นแม่สะดุ้งตื่น ชาตรีรีบเดินมาที่เตียงนอนอย่างรวดเร็ว ท่าทางอิดโรยของเธอ เห็นแล้วก็สงสาร "มาให้พี่ดูลูกเอง เขมนอนพักเถอะ ดูลูกมาทั้งวันแล้ว" ชาตรีอุ้มลูกสาวที่ร้องไห้ดังลั่นมาไว้ในอ้อมแขนแกร่ง ดีที่ลูกชายหลับไปแล้ว ไม่งั้นเหนื่อยคูณสองแน่"พี่ชาตรีจะดูได้หรอคะ" เธอถามอย่างไม่มั่นใจ พลางอ้าปากหาวอย่างง่วงนอน เขาไม่เคยดูเด็ก เธอกลัวว่าจะลำบากเขาเปล่าๆ"ก็ต้องหัดสิ นี่ลูกพี่เหมือนกันนะ ต้องช่วยกันดู.. เขมนอนพักเถอะนะ" เขาก้มลงจูบกระหม่อมเธอเบาๆ ก่อนจะอุ้มลูกเดินเล่นไปมา เขมิกามองภาพนั้นยิ้มๆ เขาก็อ่อนโยนเป็นเหมือนกันนะ.. เธออ้าปากหาวอีกครั้ง ก่อนจะล้มตัวลงนอน"โยกเยกเอย..น้ำท่วมเมฆ..กระต่ายลอยคอ.. หมาหางงอกอดคอโยกเยก" ชาตรีอุ้มลูกน้อยพาดบ่าพลางตบก้นเบาๆเหมือนที่เธอทำ ก่อนจะเดินไปเดินมา เขาไม่รู้จะกล่อมเด