All Chapters of ไฟราคะ: Chapter 1 - Chapter 10

🔥ไฟราคะ🔥บทที่ 01 แลมโบร์กินีคันหรูรุ่นใหม่ล่าสุดที่มีเพียงไม่กี่คันในโลก จอดสนิทอยู่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ ชายหนุ่มเดินถือช่อดอกไม้ที่พึ่งซื้อมาสดๆร้อนๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนสาวของชายหนุ่ม ชาตรีเดินเข้าไปในบ้านก่อนจะถามแม่บ้าน"กิ่งเหมยอยู่มั้ยครับ" ชายหนุ่มถามหญิงวัยกลางคนที่กำลังเดินผ่าน"อ้อ คุณหนูอยู่บนห้องค่ะคุณชาตรี" ป้านวลบอกกล่าวชายหนุ่มอย่างสนิทสนม เธอรู้จักเขา เพราะเขามาหาหญิงสาวบ่อยๆ" ขอบคุณครับ" ..ว่าจบชายหนุ่มก็เดินขึ้นบันไดไปยังห้องส่วนตัวของหญิงสาว ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปเห็นร่างบางกำลังนั่งแต่งหน้าอยู่"ทำอะไรอยู่ครับ หืม" ชาตรีเดินเข้าไปสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลังก่อนจะหอมแก้มเธอฟ่อดใหญ่ "อุ้ย.. ชาคะ อย่าค่ะ เหมยแต่งหน้าอยู่นะ" เธอเอ็ดแฟนหนุ่มอย่างไม่จริงจังนัก มือบางหยิบลิปสติกสีแดงสด บรรจงทาที่ริมฝีปากอวบอิ่ม ก่อนจะปัดแก้มเบาๆเป็นลำดับสุดท้าย"แฟนใครเนี่ย สวยจัง หอมด้วย" ว่าแล้วก็ก้มลงหอมแก้มหญิงสาวอีกฟ่อดอย่างห้ามใจไม่อยู่"ปากหวานนะคะเนี่ย" หญิงสาวหยิกแก้มชายหนุ่มอย่างหยอกล้อ"นี่ครับ..ดอกไม้สวยๆคู่กับคนสวยๆ" ชาตรียื่นช่อดอกไม้ให้หญิงส

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 03เขมิกาเดินเข้าบ้านหลังใหญ่ บ้านของตระกูลไพวรรณ เธอถือช่อดอกไม้กลับเข้าบ้านทุกๆ วัน เพราะเธอจะจัดแจกันในบ้านให้ดูสวยงามและสดชื่นอยู่เสมอ "เขม.. มาหาแม่หน่อยสิ" แขไขเรียกบุตรสาวคนโตที่กำลังเดินเข้าบ้าน เขมิกาเดินเข้าไปหาพ่อกับแม่ที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว เธอวางกระเป๋าและช่อดอกไม้ลงบนโต๊ะ ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆ แม่"มีอะไรคะแม่" หญิงสาวเอ่ยถามแม่และพ่อที่นั่งทำหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด"เขม..แม่กับพ่อมีเรื่องจะบอก แต่อย่าบอกเรื่องนี้กับน้องนะลูก น้องยังเรียนอยู่ เดี๋ยวจะทำให้น้องเครัยดตามไปด้วย" เธอบอกลูกสาวอย่างกังวล"ค่ะแม่.. มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ" หญิงสาวเอ่ยถามผู้เป็นแม่ "เขม..ตอนนี้ธุระกิจครอบครัวของเรากำลังแย่นะลูก..เราติดหนี้ธนาคารอยู่ร้อยล้านบาท" มานพเอ่ยเสียงเครียดหลายวันมานี่เขาแทบจะไม่ได้พักผ่อนเลย เพราะมัวแต่หาทางใช้หนี้อยู่ ยิ่งช้าดอกยิ่งเพิ่มมากขึ้น บริษัทเขาทำเกี่ยวกับพวกอสังหาริมทรัพย์ ขายบ้านขายที่ดิน แต่ปีนี้เศรษฐกิจกำลังแย่ โครงการบ้านจัดสรรของเขาที่กำลังขยายกำลังมีปัญหาหลายอย่าง เขาทั้งกู้ธนาคารคาร กู้นอกระบบ เขาทำมาทุกอย่างแล้ว แต่ยิ่ง

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 05 "หึ.. อยากรู้จักกูมั้ยล่ะ... เขมิกา!!" เสียงทุ้มเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าเสียงกร้าว ก่อนที่มือหนาจะกระชากเธอเดินไปที่รถ BMW คันหรูของเขา เขมิกาดิ้นขัดขืนสุดพลัง"กรี๊ดด!! ปล่อยนะไอ้บ้า!! คุณมาจับฉันทำไม!!.. ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!!!" เขมิการ้องตะโกนให้คนช่วย เล็บยาวจิกลงที่แขนเขาแรงๆเพื่อให้เขาปล่อยเธอตุบ!!"โอ้ย! คุณ...." หญิงสาวเอ่ยเสียงแผ่ว เมื่อชายหนุ่มปล่อยหมัดลงมาที่ท้องเธออย่างแรงจนเธอจุกไปหมด เธองอตัวนั่งลงกับพื้นเมื่อเธอจุกจนไม่สามารถทรงตัวได้ "ฤทธิ์เยอะนักนะมึง!!" เสียงห้าวเอ่ย ก่อนจะอุ้มร่างบางตรงไปยังรถของเขาทันที เขาวางเธอลงบนเบาะก่อนจะรีบวิ่งไปฝั่งคนขับ ชาตรีเหยียบคันเร่งออกไปอย่างเร่งรีบ เขามองหญิงสาวที่นอนเบ้หน้าอย่างเคียดแค้น "ช่วยด้วย..." ปากบางยังคงพึมพำเบาๆ เรียกให้คนช่วยทั้งๆที่ตัวเองแทบไม่มีแรง เขมิการวบแรงทั้งหมดที่มีแย่งพวงมาลัยรถกับเขาเพื่อให้เขาจอด เธอคงไม่ยอมให้เขาพาเธอไปทำมิดีมิร้ายแน่ๆ ล้อรถส่ายไปส่ายมาตามจังหวะที่เขาและเธอยื้อยุดชุดกระชากพวงมาลัยกันไปมา"เฮ้ยย!! ทำอะไรของมึง!! เดี๋ยวก็ได้ตายกันหรอก!!" ชาตรีสบถอย่างหัวเสีย ก่อนที่เขาจะบ

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 07 เขมิกาเดินเข้าร้านอย่างเหนื่อยๆ วันนี้เธอตั้งใจว่าจะปิดร้านทั้งวัน เธอยังไม่พร้อมจะเจอใครในเวลานี้ ร่างบางเดินเข้าห้องน้ำ เธอถอดเสื้อผ้าออกก่อนจะเดินไปแช่ในอ่างน้ำ ดีที่เธอทำห้องไว้สำหรับพักเวลาเธอทำงานดึกหรือมีออเดอร์เยอะๆ เธอก็จะนอนค้างที่ร้านเลย เขมิกาหลับตาพริ้มมือบางยกขึ้นถูตามลำตัวที่เขาสัมผัสแรงๆ ราวกับจะให้รอยพวกนั้นหายไป เธอถูจนเป็นรอยแดงปื้นๆ แต่ก็ไม่ได้ลบรอยพวกนั้นออกไปได้เลย หยาดน้ำใสใสไหลรินออกจากดวงตาคู่สวย เธอทำใจให้ลืมภาพวันนี้ไม่ได้จริงๆ มันตอกย้ำเข้ามาในหัวไม่อาจลบเลือนได้ นานแค่ไหนไม่รู้ที่เธอหลับอยู่ในอ่างนั้น..อีกด้านของชาตรีเขาขับรถมาตามจุดหมายที่กิ่งเหมยบอก ก่อนจะเห็นร่างบางยืนรออยู่ใต้ร่มไม้เขาขับรถไปจอดใกล้ๆ ก่อนจะลงไปหาเธอ "ชา ทำไมมาช้าจังคะ เหมยรอตั้งนาน" หญิงสาวบ่นกระเง้ากระงอดอย่างแง่งอน เธอยืนรอเขาเป็นชั่วโมง หากโบกรถกลับบ้านตั้งแต่แรกเธอคงถึงบ้านไปแล้ว"ขอโทษครับ พอดีรถมันติดอ่ะ" ชาตรีเดินเข้าไปหาหญิงสาวก่อนจะสวมกอดเธออย่างรู้สึกผิดที่ทำให้แฟนสาวต้องรอ"ก็ได้ค่ะ เหมยไม่งอนก็ได้ กลับกันเถอะค่ะ ยืนรอจนเมื่อยขาแล้วเนี่ย" เธอบอกเขาก

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 09 เขมิกายืนมองตัวเองในกระจก วันนี้เธอมีนัดทานข้าวกับครอบครัวของชาตรี ซึ่งเธอไม่อยากไปและไม่อยากเจอเขา เธอไม่ได้บอกพ่อกับแม่เธอว่าเขาทำอะไรเธอไว้บ้าง เธอไม่อยากให้พ่อกับแม่เธอมานั่งกังวล วันนี้เขมิกาเลือกใส่ชุดเดรสกระโปรงลายลูกไม้สีฟ้าอ่อนๆ ยิ่งขลับให้ผิวของเธอดูขาวผ่องมากยิ่งขึ้น เธอแต่งหน้าอ่อนๆ ทาเพียงลิปมันสีชมพูบางๆ เธอหยิบส้นสูงสีขาวมาใส่ ก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง"วันนี้สวยจังเลย อย่างกับนางฟ้าแน่ะ" แขไขเอ่ยปากชมบุตรสาว ที่งดงามราวกับเทพธิดาก็ไม่ปาน "แม่ก็ชมเกินไปค่ะ" เธอยิ้มอย่างเขินๆ "ปะ ไปกันเถอะ ให้ผู้ใหญ่รอนานจะไม่ดี" มานพบอกกล่าวก่อนจะเดินนำขึ้นรถไป รถลีมูซีนสีดำคันใหญ่แล่นออกไปจากคฤหาสน์หลังงาม มุ่งตรงสู่ภัตตาคารหรูย่านใจกลางเมือง ไม่นานก็มาถึงทุกคนเดินไปยังห้องวีไอพีที่จองไว้ก่อนหน้า "อ้าว มานานหรือยัง ขอโทษที่ให้รอนะ" มานพเอ่ยบอกเพื่อนสนิท เมื่อเห็นชาญวิทย์นั่งรออยู่ก่อนแล้ว "ไม่นานๆ พึ่งมาเมื่อกี้เอง เชิญนั่งๆ" เขาเชิญทุกคนนั่ง"เขม สวัสดีคุณอาชาญวิทย์สิลูก" แขไขเอ่ยบอกบุตรสาว"สวัสดีค่ะอาชาญ" เธอส่งยิ้มสดใสไปให้ผู้เป็นอา เพื่อนสนิทของพ่อ ที่เธ