All Chapters of ไฟราคะ: Chapter 41 - Chapter 50

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 40ช่วงกลางดึกในยามค่ำคืน ผู้คนต่างหลับใหลกันจนหมด มีเพียงชายหนุ่มร่างสูงที่นอนกระสับกระส่ายไปมา เขาเหลือบมองหญิงสาวในชุดนอนบางเบาแนบชิดกับเนื้อนุ่มของเจ้าหล่อน ชาตรีลุกขึ้นก่อนจะเดินไปที่เตียงนอนของเธอ เขามองใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มอยู่ เธอคงจะเหนื่อยมาก เลี้ยงลูกมาทั้งวัน ดีที่ช่วงนี้ลูกเริ่มไม่งอแงกลางดึกแล้ว แต่ก็มีอยู่บ้างชาตรีก้มลงสูดดมกลิ่นหอมที่พวงแก้มหล่อนอย่างอดใจไม่อยู่ มือหนาสัมผัสทรวงอกอิ่มของเธอผ่านชุดนอนตัวบาง จมูกโด่งฝังลงที่ซอกคอของเธออย่างห้ามใจไม่อยู่ "อ๊ะ! พะ..พี่ชาตรี" เขมิการู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรหนักๆมาทาบทับ"ชู่วว~~ เงียบสิ เดี๋ยวลูกตื่นนะ" เขาว่าพลางพรมจูบไปทั่วใบหน้าของเธอ มือหนาเค้นคลึงทรวงอกอิ่มอย่างเมามันส์"พะ..พี่ชาตรี อย่าค่ะ" เธอเบี่ยงหน้าหลบจมูกซุกซนของเขา ปากหยักสวยได้รูปประกบจูบเธออย่างดูดดื่ม เสียงลมหายใจติดขัดดังขึ้นข้างๆหูเธอ มือหนาสอดเข้ามาในชุดนอนตัวบางของเธอช้าๆ ก่อนจะเขี่ยเม็ดบัวสีชมพูที่แข็งชูชัน เขาถอดชุดนอนเธอออกอย่างรวดเร็วภายในพริบตา "อ่าา~ สวยมาก" ชาตรีมองร่างเปลือยเปล่าของภรรยาที่ดูจะมีน้ำมีนวลมาก

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 42ร่างบางในชุดสีชมพูหวานแหว๋ว ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพง เธอจ้องมองตัวเองในกระจกพลางคลี่ยิ้มอย่างมีความสุข ชาตรีเดินเข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลัง ก่อนจะสูดดมกลิ่นหอมที่พวงแก้มของหญิงสาว "หอมจัง" จมูกโด่งฝังลงที่แก้มนุ่มเธอหนักๆ หลายที จนเธอต้องปรามชายหนุ่มไว้"อื้อ แก้มเขมช้ำหมดแล้ว" เธอเอ่ยยิ้มๆ ทั้งสองคนสบตากันผ่านกระจก"วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงาน 2 ปีของเราแล้วนะ ขอบคุณที่เขมให้โอกาสพี่นะ.. พี่รักเขมกับลูกมากที่สุดเลยรู้มั้ย" มือหนารวบกอดเธอแน่นขึ้นไปอีก "ค่ะ" เธอหันหน้าไปหาชายหนุ่ม มือบางยกขึ้นประกบใบหน้าเขาไว้ทั้งสองข้าง เมื่อคืนกว่าจะง้อคนตัวโตได้ก็เล่นซะเกือบสว่าง "........""เขมก็...รัก...พี่ชาตรีกับลูกมากๆค่ะ" เธอเอ่ยเสียงแผ่วก่อนจะซบหน้าลงกับแผงอกแกร่งของชายหนุ่มอย่างเอียงอาย"หื้มม ว่าไงนะ..พี่ไม่ได้ยิน" หัวใจเขาพองโตอย่างบอกไม่ถูก เมื่อได้ยินคำว่ารักจากปากหญิงสาว ปากหยักคลี่ยิ้มอย่างดีใจ"ไม่เอาา.. ไม่พูดแล้ว" เธอหันหน้าหลบชายหนุ่มอย่างขวยเขิน ใบหน้าแดงเรื่อราวกับลูกตำลึงสุก"ฮ่าๆๆ พี่อยากได้ยินอีกครั้ง" เขมิการีบเดินจ้ำอ้าวออกจากห้องทันที

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 44เวลา 23:00 น. รถคันหรูแล่นเข้ามาจอดในโกดังร้าง ร่างบางเดินลงจากรถพร้อมกระเป๋าเงิน เธอสูดหายใจเข้าปอดช้าๆ ใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ ทั้งตื่นเต้นและเป็นห่วงลูก เธอแอบไปได้ยินพวกเขาคุยกันเธอเป็นห่วงลูกมากจึงแอบมาคนเดียวก่อนเวลา เขมิกาก้าวขาเข้าไปในโกดังด้วยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอเป็นห่วงลูกมากจนไม่คำนึงถึงตัวเอง ภายในโกดังเงียบสงัด มีเพียงแสงไปสลัวๆ จากหลอดไฟเก่าๆไม่กี่ดวง เหงื่อเธอแตกพลั่กเมื่อรู้สึกหวาดกลัว แต่ก็ทำใจสู้เสือ เขมิกาสอดส่องสายตาไปทั่วโกดังร้าง แต่ก็ไม่พบใคร"ฉันมาแล้ว!! คุณอยู่ไหน!!" เธอตะโกนออกไปท่ามกลางความเงียบ ก่อนจะได้ยินเสียงปรบมือดังมาจากที่ไหนสักที่ เธอหันไปมองโดยอัตโนมัติ"หึ มาไวดีนี่" หญิงสาวชุดดำยืนกอดอกที่ตรงมุมหนึ่ง มีชายฉกรรจ์ยืนขนาบข้างห้าคน แต่เธอไม่เห็นลูกของเธอ"คุณกิ่งเหมย! คุณจริงๆด้วย คุณทำแบบนี้ทำไม!!" เธอเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าที่บัดนี้แทบไม่เหลือเค้าโครงเดิม ใบหน้าซีดเผือดไร้เครื่องสำอางแต่งแต้ม ดวงตาอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายผอมซูบลงไปมาก"หึ มึงไม่รู้จริงๆหรอ?" กิ่งเหมยค่อยๆก้าวเท้าเข้าไปหาเธอช้าๆ ร่างบางถอยหลังอย่างหว

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 46ภายในห้องพักฟื้นพิเศษ ร่างบางนั่งกุมมือชายหนุ่มไว้ใบหน้าแนบลงที่มือของเขาเบาๆ ผ่านไปเกือบอาทิตย์แล้วคนที่นอนแน่นิ่งก็ยังไม่มีท่าทีจะฟื้นขึ้นมาเลย เขมิกานั่งมองหน้าชายหนุ่มที่เฝ้ารอมาตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา หยดน้ำใสใสเอ่อคลอที่ดวงตาคู่สวยก่อนจะรินไหลอาบแก้ม"ตื่นได้แล้วนะ.. เขมกับลูกรอพี่อยู่นะ.." เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือ หมอบอกว่าเขาพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ยังต้องพักฟื้นให้แผลที่ถูกยิงหายดีเสียก่อน เธอรู้แล้วว่าเธอรู้สึกเสียใจแค่ไหนที่เห็นเขาเกือบตายในตอนนั้น เธอจะอยู่ต่อไปยังไงเธอยังนึกไม่ออก เธอผิดเองที่แอบไปโดยพละการแบบนั้น หากเขามาช่วยเธอไม่ทัน ป่านนี้เธอกับลูกจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้.."ฮึก~ เขมขอโทษนะคะ เขมรักพี่นะ" เขมิกาฟุบหน้าลงร้องไห้ที่ท่อนแขนแกร่งของชายหนุ่ม จู่ๆเธอก็รู้สึกว่านิ้วเขาขยับเพียงเล็กน้อย เธอเบิกตากว้างอย่างดีใจ"พะ..พี่ชาตรี..พี่ชาตรีฟื้นแล้วหรอคะ" เธอถามคนที่นอนนิ่งบนเตียงอย่างตื่นเต้น เธอคงไม่ได้คิดไปเองหรอกใช่มั้ย.. เปลือกตาอันหนักอึ้งค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ ชาตรีกระพริบตาถี่ๆ เพื่อให้ชินกับแสงสว่างในห้องเขามองไปรอบๆห้องช้าๆ ก่อนจะมาหยุดที่ใบหน

🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 48~ประเทศเกาหลี~ร่างบางในชุดกันหนาวขนสัตว์อันหนานุ่ม ยืนกอดอกมองออกไปด้านนอกที่โปรยปรายไปด้วยหิมะสีขาวสะอาดตา เธอเลือกมาที่เกาหลีเพราะอยากมานานแล้วแต่ไม่เคยได้มา วันนี้เธอจึงถือโอกาสมาเที่ยวให้หนำใจ ช่วงที่เธอมาเป็นช่วงหน้าหนาวพอดิบพอดี อุณหภูมิติดลบหลายองศาทำเอาหนาวเย็นไปถึงกระดูก แม้จะเตรียมตัวมาอย่างดีแต่เอาเข้าจริงๆ มันหนาวเหน็บมากๆ "ทำอะไรอยู่ หืม" ร่างสูงโปรงในชุดกันหนาวตัวใหญ่เดินมาสวมกอดเธอจากด้านหลัง ควันพวยพุ่งออกจากปากและจมูกเมื่ออากาศหนาวเหน็บ ชาตรีหยิบผ้าพันคอก่อนจะสวมใส่ให้เธอ"กำลังคิดอยู่ว่าวันนี้เราจะไปเที่ยวที่ไหนดี" เธอหันไปตอบเขายิ้มๆ เธอตั้งใจมาฮันนีมูนหนึ่งอาทิตย์ ส่วนลูกเธอฝากให้แม่ดูแลแทน "แล้วเขมอยากไปเที่ยวที่ไหนล่ะ" ใบหน้าหล่อเหลาซบลงที่ไหล่ข้างซ้ายของเธอ "เขมดูๆไว้สองสามที่ค่ะ แต่ที่เขมอยากไปมากๆก็จะเป็นโซลทาวเว่อร์ค่ะ เขมเคยดูละครมันโรแมนติก มากๆเลยนะ" เธอเอ่ยเสียงสดใส "งั้นไปกันเลยมั้ย" "มันจะดีนะ ฮ่าๆๆ" เธอป้องปากหัวเราะร่าอย่างอารมณ์ดี ทำเอาคนตัวโตถึงกับยิ้มตามความน่ารักของเธอ "ปะ ไปกัน" มือหนากุมมือหญิงสาวไว้มั่นก่อนจะพาเธอเด