Lahat ng Kabanata ng DESTINED TO BE HIS BRIDE: Kabanata 21 - Kabanata 30

Tahimik ang gabi sa condo ni Rohan. Ngunit sa loob, ramdam ni Ayesha ang tensyon na bumabalot sa bawat sulok. Nakaupo siya sa sofa, hawak-hawak ang laptop, habang si Rohan ay nakatayo sa tabi niya, tinitingnan ang CCTV footage at security logs. “Rohan… parang alam ko na kung sino ang gustong sirain ang buhay natin,” bulong ni Ayesha, halos hindi marinig ang sarili niya. Rohan humarap sa kanya, nakatingin ng seryoso. “Talaga? Sino?” “Isa sa staff sa office mo… pero may back-up plan yata sila. Parang… sinadyang may gustong ma-lead tayo sa ibang direksyon,” sagot niya. Hinawakan niya ang laptop at ipinakita ang pattern ng attendance, access logs, at ilang unusual entries sa database. Rohan tumango. “Yes… I see it. Hindi sila basta-basta. Pinag-planuhan nila lahat. Pero… hindi nila alam na may kasama ka sa strategy.” Napangiti si Ayesha, kahit bahagya. “Ikaw… and me? Parang… detectives?” Rohan laughed softly, malalim ang tingin sa kanya. “Yes. At hindi lang basta detectives…

Tahimik ang buong bahay nang gabing iyon. Tila humihinga nang mabagal ang mga pader habang nakaupo sina Ayesha at Rohan sa harap ng lumang dokumentong natagpuan nila kanina. “Dela Vega…?” ulit ni Ayesha, halos bulong. Hindi niya alam bakit nanginginig ang boses niya. Tumabi si Rohan, hawak ang papel na parang may bigat na higit pa sa simpleng dokumento. “This doesn’t make sense,” sabi niya. “Walang Dela Vega sa official records ng Villarreal dealings sa huling dalawang dekada.” Pero nandoon. Pangalan. Pirma. At sa ibaba, isang note na malinaw na handwriting: "For the next bride. Keep this hidden until the chosen time." Napalunok si Ayesha. “Next bride? Rohan… bakit parang ako ‘yon? Bakit parang… ako ang tinutukoy nila?” Umiling si Rohan, halatang frustrated pero gentle ang tono. “Ayesha, I don’t want you thinking something that isn’t even confirmed. Oo, may mystery dito, pero we’ll get to the truth—together.” Umupo siya sa tabi niya, halos magkadikit ang balikat nila. Pero s

PART 1/2The night felt unusually quiet sa Villarreal mansion. Parang lahat ng tao’y nag-aabang ng bagyo na hindi nila alam kung kailan dadating. Andun si Ayesha sa balcony ng guest wing, nakasandal sa malamig na railing, staring down at the empty garden.Isang araw na naman ang lumipas nang hindi niya alam kung paano siya dapat mag-react sa lahat—lalo na kay Rohan.Ang lalaking dati’y halos hindi man lang siya tinitingnan nang deretso, ngayon ay parang hindi makalayo sa presence niya.And every shift, every glance, every accidental brush of his fingers—lahat iyon bumubuo ng something she wasn’t prepared for.“Hindi kita mahanap,” biglang boses sa likod niya.Nilingon niya. Si Rohan. Wearing a loose black shirt and slacks, hair slightly messy as if he just ran a hand through it. At ang weird—pero today, he looked… almost warm.Almost.“Kailangan mo ba ako?” tanong ni Ayesha softly.“Always.” Napabilis ang tibok ng puso niya. Then Rohan’s lips twisted a little, almost a smile. “I mean

Tahimik ang opisina ng Villarreal Estate habang pinagmamasdan ni Ayesha at Rohan ang lumang envelope na natagpuan sa ilalim ng mesa. Ang papel ay matagal na, bahagyang dilaw na sa edad, at may marka ng waks na tila lumipas na ang dekada bago ito binuksan. “Rohan… tingnan mo ito,” bulong ni Ayesha, hawak ang liham. “Parang… importante.” Tumango si Rohan, iniabot ang isa niyang kamay. “Oo. Lumang liham ng Villarreal patriarch… ang tatay ng pamilya. Siguro, may paliwanag kung bakit kami naipit sa ganitong sitwasyon.” Pinaghiwalay nila ang waks at dahan-dahang binuksan ang papel. Ang sulat ay malinaw na isinulat, may halong pag-aalala at awtoridad sa bawat linya: “To the next generation of Villarreal, You will inherit power, but power always comes with responsibility. The arrangements we make are not just for wealth, but for the legacy of the family. Yet… love should not be forgotten. Whoever is chosen to stand beside a Villarreal must hold loyalty, honesty, and courage. Secrets wil

Ang liwanag ng umaga ay dahan-dahang sumilip sa apartment ni Ayesha.Ngunit hindi niya naramdaman ang init ng araw.Hindi pa rin kasi nawala ang malamig na panginginig mula sa nakaraang gabi.Si Rohan ay nakaupo sa tabi niya sa sofa, hawak ang litrato ng kanyang ama at ng ina ni Ayesha.Tahimik.Parang nagbabalak ng mga hakbang bago magsalita.“Ayesha…” malumanay niyang binitiwan ang salita.“Alam mo, ang lahat ng nangyari… hindi lang basta coincidences.”Huminga si Ayesha, pilit pinapakalma ang sarili.“Then tell me, Rohan. Tell me everything you know about him. About your father.”Tumango si Rohan.“My father… he was complicated. And what I found out last night—this photo… may mga bagay siyang tinago from everyone. Not just from me, but from you as well.”“Ako rin?” nagulat si Ayesha.“Why would he hide anything from me?”“It’s not about you. It’s about what he did. And what someone else did after him.”His eyes darkened, full of pain, frustration, and something else she couldn’t qu