The tension between them hadn’t completely faded, but after the intimate honesty they shared kagabi, Ayesha woke up with a strange lightness in her chest. Hindi pa rin sila okay fully—pero may something na. Something softer. Something new. Pagbaba niya sa kitchen, naabutan niya si Rohan na nakasando at nakatalikod, nagtitimpla ng kape. The morning light hit his shoulders in a way na parang unfair. Bakit kailangan niyang magmukhang ganun ka-composed first thing in the morning? “Good morning,” she said, trying to sound neutral. Rohan turned slightly. “Oh, hey. Coffee?” “Sure.” Habang inaabot niya ang mug, dumikit ng konti ang daliri nila. Maliit lang, saglit lang—pero sapat para mapatigil silang pareho. Ayesha pretended na wala lang, pero halata sa paraan ng pag-iwas niya ng tingin na may epekto sa kanya. “You’re awake early,” Rohan commented, sipping his own coffee. She shrugged. “Couldn’t sleep. Ang daming iniisip.” “About yesterday?” he asked gently. Ayesha swallowed
Huling Na-update : 2025-12-08 Magbasa pa